Καλλιτεχνικές σπουδές, αλλά...

Διαβάζω στις αναρτήσεις σας και στα βιβλία σας πόσο υποστηρίζετε να ακολουθούν τα παιδιά τις επιθυμίες και τις κλίσεις τους στην επιλογή επαγγέλματος, χωρίς να δίνουν τόση σημασία στη μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση. Και πως αυτή θα έρθει αν επιλέξεις τις σπουδές που σου ταιριάζουν. Εγώ είμαι 27 ετών, απόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών. Αν και ήμουν καλή μαθήτρια και θα μπορούσα να είχα μπει και σε άλλες σχολές, εγώ ακολούθησα το πάθος μου και σπούδασα ζωγραφική. Οι γονείς και οι καθηγητές μου ήταν αντίθετοι, αλλά τελικά τους έπεισα και έκανα αυτό που ήθελα. Οι σπουδές μου μου άρεσαν πολύ και ήμουν καλή φοιτήτρια. Τέλειωσα όμως και είμαι 3-4 χρόνια άνεργη. Ζωγραφίζω, παίρνω μέρος σε κάποιες εκθέσεις, αλλά τα χρήματα που κερδίζω δεν μου φτάνουν ούτε για χαρτζιλίκι. Ζω με τους γονείς μου, οι οποίοι δεν λένε τίποτα, αλλά εμένα δεν μου αρέσει να είμαι εξαρτημένη. Σκέφτομαι πως τελικά ίσως θα έπρεπε να είχα διαλέξει μια επιστήμη με επαγγελματική αποκατάσταση…

Π.

Πρώτα-πρώτα ποιες είναι οι επιστήμες με επαγγελματική αποκατάσταση; Τίποτα δεν το εγγυάται αυτό σήμερα, εκτός από τις στρατιωτικές σχολές και δεν μπορώ να φανταστώ μια καλλιτεχνική φύση σε μια τέτοια σχολή. Οι παιδαγωγικές σπουδές αποτελούν μια καλή λύση επαγγελματικής αποκατάστασης –τουλάχιστον ακόμα-, αλλά θα σου ταίριαζε να είσαι δασκάλα ή νηπιαγωγός; Αυτό που συνήθως συμβουλεύουν όλοι τους νέους που ενδιαφέρονται για την τέχνη είναι να εξασφαλίσουν ένα άλλο επάγγελμα και να ασκήσουν την τέχνη παράλληλα. Αν όμως δεν αφοσιωθείς στην τέχνη, δεν καταφέρνεις και πολλά και πιθανότατα κάποια στιγμή την εγκαταλείπεις.

Είσαι ακόμη πολύ νέα. Ακόμη και μια πιο «συμβατική» επιστήμη κι αν σπούδαζες, το πιθανότερο είναι με τις σημερινές συνθήκες να μην είχες ακόμη καταφέρει να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη. Αυτή είναι μια θλιβερή πραγματικότητα, σημείο της εποχής που διανύουμε.

Αυτό που θα σε συμβούλευα είναι να αναζητήσεις κάποια άσχετη δουλειά, έστω μερικής απασχόλησης, έστω ευκαιριακή, για να αποκτήσεις κάποια ανεξαρτησία. Προσοχή: αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να είχες σπουδάσει και μια άλλη επιστήμη και να προσπαθούσες να σταδιοδρομήσεις σ’ αυτή.  Με την άσχετη και ευκαιριακή δουλειά το κέντρο σου πάντα θα είναι η τέχνη σου και ο στόχος σου να φτάσεις να κερδίζεις τη ζωή σου απ’ αυτή.

Μια άλλη και καλύτερη κατά τη γνώμη μου επιλογή είναι να κάνεις κάποια δουλειά σχετική με την τέχνη, αξιοποιώντας το πτυχίο σου. Θα μπορούσες να διδάσκεις ζωγραφική σε σχολείο, σε σχολή ζωγραφικής, σε κάποιο τμήμα δραστηριοτήτων ενός δήμου ή συλλόγου, να προετοιμάζεις παιδιά για τη Σχολή Καλών Τεχνών ή να εργάζεσαι σε κάποια αίθουσα τέχνης κτλ.

Αν σκοπεύεις να κάνεις κάποιο μεταπτυχιακό, ίσως θα ήταν καλό να επιλέξεις κάτι σχετικό με τις εφαρμοσμένες τέχνες, έτσι ώστε να μπορείς να στραφείς και σε πιο εφαρμοσμένους τομείς πχ. γραφιστική, ψηφιακές μορφές τέχνης κτλ.

Πέρα όμως από τις πρακτικές συμβουλές, το σπουδαιότερο είναι πώς αντιμετωπίζεις την κατάσταση. Αν υιοθετήσεις τη λογική του αποτυχημένου, αυτό και θα πετύχεις. Αν κάνεις αυτό που αγαπάς και σου ταιριάζει, θα το αντιμετωπίσεις με πάθος, θα γίνεις πολύ καλή σ’ αυτό και κάποια στιγμή θα έχεις και την ανάλογη οικονομική ανταμοιβή.

Κατερίνα