Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Ψυχρός πόλεμος για το παιδί

Είμαι χωρισμένη εδώ και 1,5 χρόνο, με ένα γιο 4 ετών. Μέχρι να γίνει 2 ετών τον κρατούσε η πρώην πεθερά μου όταν δούλευα και τώρα πάει παιδικό. Ο πατέρας του είναι άβουλος και εξαρτημένος από τη μητέρα του, που κυριαρχεί σε όλους. Όταν το δίνω στον πατέρα του, το πάει στο πατρικό του. Το παιδί συχνά επιστέφει κλαίγοντας και λέει πως θέλει να πάει στη γιαγιά. Μου κρύβει πράγματα και τους υπερασπίζεται. Δεν μου λέει πώς πέρασαν. Παλιότερα του ξέφευγαν και κακές κουβέντες για μένα, που τις είχε προφανώς ακούσει εκεί. Εγώ δεν του μιλάω καθόλου για τον πατέρα του.
Μεγαλώνω το παιδί μου με πολλή αγάπη, έχοντας σχεδόν παραμελήσει τον εαυτό μου. Πώς μπορεί να έχει αδυναμία σε κάποιο άλλο πρόσωπο; Το λατρεύω και φοβάμαι μην έχει πάρει τα γονίδια του πατέρα του. Επιπλέον η επιρροή της πεθεράς θα ευνοήσει αυτή την πλευρά του χαρακτήρα του.
……………………………..
Πώς να το αντιμετωπίσω; Τι θα κάνω όταν μπει στην εφηβεία και πει πως θέλει να ζήσει με τη γιαγιά του;
Ε.
Το λυπηρό αυτό φαινόμενο είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένο, με άσχημες συνέπειες για όλους και κυρίως για το παιδί.
 Για την επιρροή της πεθεράς σου υπεύθυνος είναι ο πρώην άντρας σου. Δεν υπάρχει περίπτωση να συνεννοηθείτε και να του πεις πόσο κακό κάνει στο παιδί αυτή η αντιζηλία και η προσκόλληση του παιδιού στη γιαγιά; Εκείνος πού μένει; Θα μπορούσε να περνά χρόνο και με το γιο του μόνος όταν τον παίρνει. Η γιαγιά δεν αλλάζει. Θα μπορούσε μόνο λιγάκι να συμμαζευτεί από το γιο της.
 Αναφέρεσαι στα γονίδια. Δυστυχώς, με αυτόν τον άντρα επέλεξες σε κάποια φάση της ζωής σου να κάνεις παιδί, οπότε και τα γονίδιά του, και ο ίδιος και η οικογένειά του θα είναι πάντα παρόντες στη ζωή του παιδιού. Η επιρροή των γονιδίων όμως μπορεί να ελαχιστοποιηθεί από το κατάλληλο περιβάλλον.
 Όσο μικρός και αν είναι ο γιος σου, εξήγησέ του τι είναι το διαζύγιο. Πες του πως όταν ένα ζευγάρι χωρίσει μπορεί η οικογένεια του ενός να μη συμπαθεί τον άλλον (όπως γίνεται και μ’ αυτόν που δεν συμπαθεί κάποια παιδάκια στον παιδικό). Πες του ανοιχτά πως νομίζεις πως η γιαγιά του δεν σε συμπαθεί και λέει για σένα λόγια που δεν ισχύουν. Δώσε του ένα παράδειγμα, αν έχεις. Πχ. αν η γιαγιά είπε πως τον παραμελείς, υπενθύμισέ του το χρόνο που περνάτε μαζί και τις δραστηριότητες που κάνετε. Μην την κατηγορήσεις. Πες του πως η γιαγιά έτσι είναι, κάποιες φορές λέει για σένα πράγματα που δεν ισχύουν. Τον αγαπάει όμως πολύ, όπως και ο μπαμπάς του.
 Μην παραλείπεις να εκφράζεις εσύ με κάθε τρόπο την αγάπη σου γι’ αυτόν. Πες του πως εσείς έχετε το σπίτι σας, είστε μαζί, κάνετε μαζί τόσα πράγματα και μαζί θα μείνετε ό,τι κι αν γίνει. Πρέπει λοιπόν να τα λέτε όλα μεταξύ σας. Μπορείς να του πεις πόσο λυπήθηκες για το γεγονός με το τηλεφώνημα στο σχολείο. Όταν έρχεται από τη γιαγιά, δείξε τη χαρά σου, πες του πόσο σου έλειψε, ρώτησέ τον πώς πέρασε και αν δεν απαντήσει μην επιμείνεις. Άφησέ τον να χαλαρώσει και φρόντισε να κάνετε μαζί κάτι που του αρέσει.
 Η εφηβεία αργεί ακόμη. Τα παιδιά μέχρι εκείνη την ηλικία έχουν διαισθανθεί και κρίνει ποιος τα αγαπά και ποιος όχι. Αν το παιδί είναι πχ. 10-12 ετών και η γιαγιά πει κάτι που δεν ισχύει, το παιδί δεν θα ξεγελαστεί. Μέχρι τότε φρόντισε να έχεις μαζί του όσο πιο ουσιαστική σχέση γίνεται και να περνάτε πολύ καλά μαζί.
 Για να γίνει αυτό εσύ η ίδια πρέπει να είσαι σε καλή ψυχικό κατάσταση, ευτυχής και ισορροπημένη. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αν παραμελείς τον εαυτό σου. Φρόντιζε τη δική σου ζωή, γιατί αυτή έχει έμμεση και άμεση σχέση με την ψυχική κατάσταση του παιδιού και με τη σχέση σου μαζί του.

Κατερίνα


Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Αναφορά στο παρελθόν


Είμαι 42 ετών, πρόσφατα χωρισμένος από ένα νεανικό γάμο χωρίς παιδιά. Το διαζύγιο έγινε με πρωτοβουλία της γυναίκας μου.

Τον τελευταίο χρόνο έχει έρθει στη δουλειά μου μια κοπέλα με την οποία αμέσως αναπτύχθηκε συμπάθεια και εκτίμηση. Είναι κι αυτή χωρισμένη από χρόνια, με ένα παιδί. Τελευταία αισθάνθηκα διαφορετικά και αποφάσισα να την προσεγγίσω περισσότερο, αλλά μετά από κάποιες εξόδους και πιο προσωπικές συζητήσεις, εκείνη απομακρύνθηκε. Τη ρώτησα και μου είπε πως δεν έχω ξεπεράσει τη γυναίκα μου, αφού όλο για κείνη μιλάω, και δεν θέλει να προχωρήσουμε.

Ξαφνιάστηκα και απογοητεύτηκα. Ήμασταν φίλοι και λέγαμε τα πάντα. Τώρα αυτό την πείραξε και μου φέρεται απλώς φιλικά όπως πρώτα. Μου αρέσει και δεν ξέρω τι να κάνω για να την προσεγγίσω ερωτικά.

Σ.

Αποδεικνύεται πως άλλο η φιλία κι άλλο το προοίμιο της ερωτικής σχέσης. Όσο η σχέση ήταν απλώς φιλική μπορούσατε να συζητάτε πολλά. Όταν όμως πρόκειται για ερωτική προσέγγιση τα πράγματα αλλάζουν.

Όταν βγήκες με την κοπέλα πιο προσωπικά έπρεπε να επικεντρώσεις σε σας τους δυο και όχι στο παρελθόν. Είναι λογικό να ενοχλήθηκε με τη συνεχή αναφορά στο γάμο σου. Αυτό μαζί με το γεγονός πως είσαι πρόσφατα χωρισμένος δεν δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για την έναρξη σχέσης που μπορεί να εξελιχθεί. Η κοπέλα προφανώς θέλει κάτι τέτοιο και κρίνει πως δεν είσαι έτοιμος. Μπορεί κι αυτή να είναι ταλαιπωρημένη από καταστάσεις και να ζητά κάποιες αρχικές εγγυήσεις πως δεν θα ταλαιπωρηθεί και πάλι.

Εσύ αισθάνεσαι έτοιμος για μια νέα σχέση και τι είδους σχέση; Επιθυμείς απλώς μια εκτόνωση και επιστροφή στην «ανοιχτή θάλασσα» των σχέσεων ή θέλεις κάτι με πιθανότητα εξέλιξης; Αν δεν έχεις ξεπεράσει το παρελθόν, το δεύτερο αποκλείεται. Ακόμη και το πρώτο όμως αν επιδιώκεις (με τη συγκεκριμένη κοπέλα ή με κάποια άλλη) η συνεχής αναφορά στο παρελθόν δεν ευνοεί. Μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτό σε φίλους ή σε κάποιον θεραπευτή. Με τις κοπέλες όμως που πας να το στρέψεις ερωτικά, είναι καλό να περιοριστείς μόνο σε κάποιες βασικές πληροφορίες. Στην παρούσα περίπτωση η κοπέλα αυτές τις ξέρει και με το παραπάνω…

Προτείνω για κάποιο διάστημα να περιοριστείς στη φιλική σας επαφή και μετά από λίγο καιρό να της ζητήσεις ξανά να βγείτε και να έχεις τελείως διαφορετική στάση. Να ασχοληθείς μαζί της, να εκφράσεις το πόσο σου αρέσει και να φροντίσεις να περάσετε κι οι δυο καλά. Καλό είναι να την αισθάνεσαι αυτή τη στάση και όχι να την ακολουθείς ως στρατηγική για να κερδίσεις την κοπέλα. Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα θα το δείξει μόνο ο χρόνος.
Κατερίνα

Ζήλεια χωρίς λόγο

Είμαι 28 ετών και έχω σχέση με το σύντροφό μου 2,5 χρόνια. Το προηγούμενο καλοκαίρι παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και εγκαταστάθηκα στον τόπο του για να ζήσουμε επιτέλους μαζί. Παντρευόμαστε το καλοκαίρι.

Η συμπεριφορά του είναι σχεδόν άψογη απέναντί μου, αντίθετα με μένα που βγάζω το χειρότερό μου εαυτό, κάνω ομηρικούς καυγάδες για τις πρώην του, έτσι από μόνη μου. Πρώτη φορά ξεφεύγω τόσο σε συμπεριφορά, κλαίω με τις ώρες «γιατί πριν από τέσσερα χρόνια έκανε ένα ταξίδι για μια πρώην του». Αντιλαμβάνομαι τη σοβαρότητα της κατάστασής μου. Ξέρω ότι το παρελθόν είναι παρελθόν (Δόξα τω Θεώ έχω κι εγώ παρελθόν αρκετά έντονο). Αλλά γιατί ενώ με τη λογική καταλαβαίνω ότι φέρομαι λανθασμένα δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου με αποτέλεσμα να πληγώνω, θυμώνω, απογοητεύω εμένα και το σύντροφό μου;

Ι.

Με το θέμα της ζήλειας έχουμε ασχοληθεί εκτενώς σε προηγούμενες αναρτήσεις. Αν δεν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι, πρόκειται κυρίως για ζήτημα προσωπικής ανασφάλειας που πρέπει να διερευνηθεί.

Ας δούμε πρώτα μερικούς πιθανούς αντικειμενικούς λόγους: Δεν αναφέρεις πώς ήταν στο παρελθόν η σχέση με το σύντροφό σου, αλλά τώρα λες πως είναι σχεδόν άψογος. Αν όμως στο παρελθόν υπήρξαν κάποια θέματα, αυτά μπορεί να σε βασανίζουν ακόμα. Σε τέτοια περίπτωση και αφού αποφάσισες να τον παντρευτείς, αποφασίζεις συνειδητά να τα ξεχάσεις.

Η λογική «ζηλεύω το παρελθόν σου επειδή εγώ δεν έχω» επίσης λες πως δεν ισχύει στην περίπτωσή σας.

Ζήλευες και πριν εγκατασταθείς στον τόπο του συντρόφου σου; Αν η ζήλεια έχει αυξηθεί σημαντικά, κάτι που θα ήταν πιθανό να συμβαίνει είναι κάποιος δισταγμός σου πριν από το γάμο (συμβαίνει υποσυνείδητα σε πολλά άτομα), ο οποίος χρειάζεται μια δικαιολογία για να υπάρξει και τη βρίσκεις στην ετεροχρονισμένη ζήλεια. Επιπλέον, όταν κάποιος αφήνει τη ζωή του και μετακομίζει στον τόπο του συντρόφου του, συχνά ζητά πάρα πολλά από αυτόν και κάποιες παράλογες απαιτήσεις έχουν να κάνουν με το υποσυνείδητο παράπονο για τη ριζική αυτή αλλαγή της ζωής του. Αξίζει λοιπόν να εξετάσεις αν έχεις κάποιον υποσυνείδητο φόβο για το γάμο, που μπορεί να προέρχεται από κάποιο λόγο (πχ. κακά παραδείγματα στα παιδικά σου χρόνια, ιδεολογική άρνηση του θεσμού, φόβος ανάληψης ευθυνών κτλ.)

Επιπλέον, πώς περνάς στον τόπο του συντρόφου σου; Μήπως πιέζεσαι από το στενό οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον; Έχεις βρει δουλειά ή μήπως σε πειράζει που πλέον δεν εργάζεσαι; Έχεις κάνει φίλους; Έχεις βρει ενδιαφέροντα; Αν η ζωή σου είναι πλήρης από όλες τις πλευρές δεν θα επικεντρώνεσαι μόνο στη σχέση σου έτσι ώστε να κάνεις υπερβολικές σκέψεις γι’ αυτή.

Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, η αδικαιολόγητη ζήλεια αποτελεί προσωπικό θέμα και έχει μέσα της και το στοιχείο της χαμηλής αυτοεκτίμησης. Μπορεί επίσης να δείχνει εξαρτητικές τάσεις ή τάσεις κατοχής, απωθημένα από τα παιδικά χρόνια ή πληγές που δεν έχουν επουλωθεί από σχέσεις σου του παρελθόντος. Μερικές επισκέψεις σε ψυχολόγο θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν.
Ένα είναι σίγουρο: Δεν πρέπει να προχωρήσεις σε γάμο αν πρώτα δεν έχεις λύσει τα βασικά προβλήματα της σχέσης μέσα σου. Κάνατε πολύ καλά που δεν παντρευτήκατε αμέσως, έτσι ώστε να προσαρμοστείς στο νέο τόπο και να δοκιμάσεις τη συμβίωση. Δεν πρέπει να προχωρούμε στο επόμενο βήμα αν δεν αισθανόμαστε πολύ καλά με το προηγούμενο. Συζήτησε με το σύντροφό σου ειλικρινά τα προβλήματά σου και αποδέξου πως δεν οφείλονται στη δική του στάση. Ό,τι κι αν έκανε στο παρελθόν του, εσένα επέλεξε για σύντροφο ζωής και είναι μαζί σου, όπως λες, σχεδόν άψογος.

Κατερίνα

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Σεξουαλική αδιαφορία συζύγου


Είμαι περίπου 20 χρόνια παντρεμένος, με δυο παιδιά στην εφηβεία. Αν και αγαπώ τη γυναίκα μου δεν μπορώ να τη δω σαν γυναίκα, δυσκολεύομαι. αφάνταστα αν και είναι πολύ εμφανίσιμη. Έχω δημιουργήσει μια παράλληλη σχέση με μια γυναίκα παντρεμένη με μεγάλο παιδί. Συνδεόμαστε 4 χρόνια και έχουμε ισχυρή χημεία που φουντώνει συνεχώς. Εκείνη δεν θέλει να χωρίσει. Άλλωστε φοβόμαστε ότι αν συζήσουμε θα χαθεί η έλξη μεταξύ μας.

Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Ένας φίλος μου μου λέει να μη διακινδυνεύσω την οικογένειά μου και την πληρώσουν τα παιδιά. Η γυναίκα μου έχει ανάγκη το σεξ και με «κυνηγάει» αλλά εγώ αποφεύγω γιατί δε μου βγαίνει με τίποτα. Μου λέει πως αν συνεχίσουμε έτσι πρέπει να κοιτάξει κι αυτή τη ζωή της. Έχω τρελαθεί. Τι να κάνω;

Γ.

Η σεξουαλική διάθεση δεν ελέγχεται ούτε με τη λογική ούτε με τα στερεότυπα. Δεν μπορώ να ξέρω ποιοι είναι οι λόγοι που σε απομάκρυναν από τη γυναίκα σου. Μπορώ να υποθέσω πως η στενή συνάφεια και η οικογενειακή ζωή σε καταστέλλουν σεξουαλικά, όπως αποδεικνύεται και από τον τρόπο που βλέπεις τη σχέση με τη φίλη σου.

Εκτιμάς τη γυναίκα σου, δεν θέλεις να χαλάσεις την οικογένειά σου και αποκλείεται να συζήσεις με τη φίλη σου. Με τις συνθήκες αυτές θα σου πρότεινα να μιλήσεις ειλικρινά με τη γυναίκα σου και να μην τη βασανίζεις. Πες της πως δεν τη βλέπεις σεξουαλικά και αυτό δεν έχει να κάνει με τίποτα με την ίδια, που είναι ωραία και ενδιαφέρουσα γυναίκα, αλλά πρέπει να είναι κάποιο προσωπικό σου ψυχολογικό πρόβλημα. Ρώτησέ την τι θέλει να κάνετε. Αυτή είναι η αδικημένη, οπότε αυτή πρέπει να επιλέξει. Θέλει να χωρίσετε; Θέλει να παραμείνετε παντρεμένοι και να κάνει ο καθένας τη ζωή του με διακριτικότητα;

Πρέπει να δεχτείς αυτό που θα επιλέξει.

Αν είναι το πρώτο, απομακρύνεσαι από το σπίτι αλλά διατηρείς στενή επαφή με τα παιδιά και συνεργασία με τη σύζυγο. Επιπλέον, είσαι ελεύθερος να βλέπεις τη φίλη σου ή οποιαδήποτε άλλη γυναίκα. Τα παιδιά νιώθουν την ασυμφωνία μέσα στην οικογένεια και ένα διαζύγιο δεν θα τους κάνει περισσότερο κακό από ό,τι ήδη υφίστανται.

Αν είναι το δεύτερο (που αποτελεί πιο οικονομική λύση) θα δεχτείς κάποιες εξόδους της συζύγου σου και την πιθανότητα κάποιας σχέσης της ως φυσιολογικά, όπως εξάλλου κάνεις κι εσύ. Υπάρχουν περιπτώσεις που τα ζευγάρια έχουν κάνει την έντιμη συμφωνία να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις και αν αυτό γίνεται με διακριτικότητα είναι καλύτερο από το ψέμα.

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Ο μπαμπάς αποκτά κι άλλο παιδί

Είμαι 39 χρόνων, έχω χωρίσει εδώ και 3 περίπου χρόνια και έχω μια κόρη από το γάμο μου 5 χρόνων τώρα. Το παιδί ζει μαζί μου, αλλά από την αρχή του χωρισμού έχει ταυτόχρονα και ελεύθερη επικοινωνία με τον πατέρα της. Αν και δεν έχω εμποδίσει ποτέ την επικοινωνία του παιδιού με τον πατέρα της, ωστόσο δε λείπουν οι εντάσεις μεταξύ μας και οι διαφωνίες σε διάφορα θέματα ήσσονος σημασίας σχετικά με το παιδί,

Ο πρώην σύζυγός μου νιώθω ότι είναι ακόμη πολύ θυμωμένος μαζί μου (η απόφαση του χωρισμού ήταν δική μου). Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ τρέφω πολύ αρνητικά αισθήματα για τον πρώην άντρα μου και νιώθω ότι είναι αυτός που μου κατέστρεψε τη ζωή.

…..

Το θέμα μου είναι πως συνεχώς ψάχνω να βρω τι έφταιξε και έμπλεξα με έναν τέτοιο άνθρωπο που δεν ταίριαζε σε τίποτα με μένα, και νιώθω φοβερό θυμό που μου φέρθηκε έτσι και θυμό για μένα και το λάθος μου, που νιώθω ότι καταδικάζει και την ευτυχία του παιδιού μου, που όσο μεγαλώνει αντιλαμβάνεται πως τα «φυσιολογικά» παιδιά έχουν διαφορετικές συνθήκες ζωής από τη δική της.

Προ ημερών ο πρώην σύζυγός μου μου ανακοίνωσε πως σκοπεύει να κάνει ένα αδερφάκι για την κόρη μας και η σύντροφός του είναι ήδη 2 μηνών έγκυος. Να επισημάνω πως η σύντροφός του είναι μόλις 23 χρόνων και είναι μαζί λιγότερο από 4-5 μήνες. Η κόρη μου την έχει συναντήσει πολλές φορές, γιατί κάποια στιγμή η κοπέλα δούλευε στη δουλειά του πρώην μου, τώρα νομίζω δε δουλεύει, και έχουν καλές σχέσεις, παίζουν μαζί και το παιδί δεν έχει αντιληφθεί κάτι πονηρό ή κάτι που θα την αναστατώσει.

1) πώς θα ανακοινώσουμε στο παιδί όλα αυτά;

2) τι πρέπει να μάθει πρώτα και τι έπειτα;

3) αν και ο πατέρας νοιάζεται πολύ γι’ αυτή, νιώθω τώρα τελευταία ότι αρχίζει να απομακρύνεται  και δεν την παίρνει τόσο συχνά, άρα τι θα γίνει αργότερα που θα έχει μια άλλη οικογένεια;  το παιδί θα βιώσει απόρριψη από τον πατέρα της;

4) από τότε που χώρισα είμαι μόνη μου. Δεν έχω χρόνο να «ψάξω» για σχέση και το παιδί είναι για μένα η πρώτη προτεραιότητα. Τώρα σκέφτομαι ότι το να βρω κάποιον θα είναι καταστροφικό για το παιδί αφού ήδη θα βιώσει αυτή την κατάσταση από τη μεριά του πατέρα της.

Μ.

Αρχικά δεν χρειάζονται δράματα. Πολλοί άνθρωποι ερωτεύονται και αποφασίζουν να παντρευτούν με τα κριτήρια που έχουν για τους ανθρώπους στη συγκεκριμένη ηλικία και φάση ζωής. Πολλοί από τους γάμους αποτυγχάνουν και ένα καλό διαζύγιο είναι προτιμότερο από έναν κακό γάμο. Κανένας δεν καταστρέφει τη ζωή του άλλου. Ο μόνος που μπορεί να καταστρέψει τη ζωή μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο θυμός και οι ενοχές δεν βοηθούν, αυτό που χρειάζεται είναι να μετουσιώσεις αυτή την ενέργεια σε δράση για να αλλάξουν τα πράγματα.

Η ψυχολογική σου κατάσταση είναι το σπουδαιότερο και αν αυτή είναι καλή θα έχει θετική επίδραση και στο παιδί σου και θα μπορείς να αντιμετωπίζεις όλες τις καταστάσεις καλύτερα. Οι ενοχές, η μεμψιμοιρία για το παρελθόν και οι σκέψεις περί «φυσιολογικότητας» του παιδιού πρέπει να αλλάξουν και η ψυχολογική σου κατάσταση να βελτιωθεί. Αυτό το θεωρώ πιο σημαντικό από όλα. Μια συνεργασία με ψυχολόγο θα μπορούσε να σε βοηθήσει.

Ας έρθουμε τώρα στα ερωτήματά σου:

1. Το παιδί πρέπει να μάθει από τον πατέρα του πως η κοπέλα είναι η φίλη του (και όχι μια απλή φίλη ή υπάλληλος) και πως θα παντρευτούν και θα ζήσουν μαζί. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα και πριν η εγκυμοσύνη της γίνει εμφανής. Όταν το παιδί θα σου ανακοινώσει το γεγονός, θα πρέπει να της εξηγήσεις –αν δεν το έχεις ήδη κάνει- τι είναι το διαζύγιο και πως μετά από αυτό τα μέλη του πρώην ζευγαριού είναι πιθανό να ξαναπαντρευτούν. Αν δε ρωτήσει για σένα, πες της πως ναι, είναι πιθανό στο μέλλον να έχεις κι εσύ το φίλο σου και να ξαναπαντρευτείς. Διαβεβαίωσέ την πως ό,τι και να γίνει εκείνη θα μένει πάντα μαζί σου, θα είναι το σπουδαιότερο πρόσωπο στη ζωή σου και θα την αγαπάς το ίδιο όπως τώρα. Έτσι θα κάνει και ο μπαμπάς. (Βέβαια η μεγάλη διαφορά του πρώην σου με τη σύντροφό του και η τόσο βιαστική εγκυμοσύνη δεν αποτελούν καλούς οιωνούς για ισορροπία και σταθερότητα της οικογένειας που πάει να δημιουργηθεί, αλλά ας μην προτρέχουμε).

2. Σε 2-3 μήνες, όταν η εγκυμοσύνη γίνει εμφανής, ο πατέρας με τη σύντροφό του μαζί πρέπει να της ανακοινώσουν πως θα αποκτήσει αδελφάκι. Θα τη διαβεβαιώσουν για την αγάπη τους, αυτή θα είναι «η μεγάλη» και μακάρι και το μωρό να γίνει τόσο καλό παιδάκι όσο αυτή. Εσύ πάλι από την πλευρά σου πρέπει να της εξηγήσεις τι είναι τα ετεροθαλή αδέλφια και να τη διαβεβαιώσεις για την αγάπη του όλων σας προς το άτομό της. Προσοχή! Πρέπει να πιστεύεις αυτά που λες, γιατί το παιδί προσλαμβάνει αυτό που νιώθει περισσότερο από αυτό που του λέμε.

3. Αν ο πατέρας απομακρυνθεί, θα πρέπει να της εξηγήσεις πως όταν γεννιέται ένα μωρό έχει πολλή ανάγκη από φροντίδα (έτσι έγινε και με την ίδια) και είναι φυσικό τον πρώτο καιρό ο μπαμπάς να είναι απασχολημένος. Μάθε την σιγά-σιγά να επικοινωνεί η ίδια και να του ζητά να βρεθούνε όποτε νιώθει αυτή την ανάγκη, έστω κι αν εκείνος δεν είναι τόσο συνεπής. Στόχος είναι όσο μεγαλώνει η κόρη σου εσύ να αποτραβιέσαι από την επικοινωνία πατέρα-κόρης.

4. Είναι φυσικό κάποια στιγμή να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου και αν είναι κάτι σημαντικό να εμπλέξεις και την κόρη σου, με τη δέουσα διακριτικότητα. Η πρώτη σου προτεραιότητα πρέπει να είναι ο εαυτός σου, γιατί αν εσύ δεν είσαι ευτυχισμένη δεν θα είναι και το παιδί σου. Βρες τρόπο κάποιες φορές να βγαίνεις με τους φίλους σου και ξαναμπές στο «παιγνίδι». Μέχρι να προκύψει κάτι σημαντικό και να φτάσει ο καιρός να το μάθει η κόρη σου, θα έχει συνηθίσει στη νέα κατάσταση του πατέρα της. Θα το θεωρήσει πιο φυσικό να έχεις κι εσύ ένα σύντροφο.

Το παιδί θα δει την κατάσταση όπως τη βλέπεις εσύ, έστω κι αν στα λόγια λες άλλα. Αν εσύ θεωρείς το παιδί σου «μη φυσιολογικό» και τον εαυτό σου θύμα, έτσι θα τα δει και αυτό. Αν δεις τη νέα ζωή του πατέρα της και τη μελλοντική δική σου σαν απόρριψη προς το παιδί, έτσι θα νιώσει κι αυτό. Μπορείς κάλλιστα να έχεις προσωπική ζωή και να τη συνδυάσεις με την αμείωτη προσοχή προς το παιδί σου. Εξήγησέ της πως οι μεγάλοι έχουν ανάγκη από ένα σύντροφο, αλλά το παιδί τους παραμένει πάντα η πρώτη μέριμνα.

Κατερίνα

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Ζήλεια για την πρώην

Είμαι 31 ετών και έχω σχέση με τον Α τα τελευταία 4 χρόνια. Συχνά επισκεπτόμαστε τον τόπο καταγωγής του και περνάμε κάποιες μέρες εκεί, όπου κάνουμε παρέα με τους παιδικούς του φίλους. Υπάρχει μια κοπέλα στην παρέα αυτή που ήταν η πρώτη του σχέση όλα του τα εφηβικά χρόνια. Έχουν διατηρήσει στενή φιλία και όσο είναι μακριά δεν με πειράζει, γιατί απλώς ανταλλάσσουν πότε-πότε κάποιο τηλεφώνημα. Όταν όμως είμαστε στην πόλη τους είναι «αυτοκόλλητοι» και φτάνουμε να κυκλοφορούμε συνεχώς οι τρεις μας. Εκείνη την περίοδο αυτή είναι ελεύθερη. Εμένα με πειράζει όλο αυτό και δεν ξέρω πώς να το διεκδικήσω.

Φ.


Αρχικά πρέπει να ξεκαθαριστεί αν έχεις κάποιους αντικειμενικούς λόγους να ζηλεύεις. Πώς είναι η σχέση σας με τον Α; Υπάρχει αγάπη και εμπιστοσύνη; Σου έχει δώσει κάποιες αφορμές να σκεφτείς κάτι άλλο, με τη συγκεκριμένη κοπέλα ή με άλλες; Εκείνος σε ζηλεύει; Κάποιες φορές η ζήλεια αποτελεί (κακώς) έναν τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα στο ζευγάρι.

 Όταν είστε στη γενέτειρά του, πώς συμπεριφέρονται μεταξύ τους; Υπάρχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές που σε ενοχλούν; Υπάρχουν αναφορές στο κοινό τους παρελθόν που σε πειράζουν; Σε ενοχλεί ίσως το τι θα σκεφτούν οι φίλοι του και ο κοινωνικός περίγυρος; Θα ήθελες να περνάτε περισσότερο χρόνο στις διακοπές σας μόνοι; Ξεκαθάρισε τι ακριβώς σε πειράζει και  φρόντισε να το πεις στο σύντροφό σου με ήρεμο τρόπο, εκφράζοντας μαζί και τα συναισθήματά σου.

Όπως έχει συζητηθεί και σε σχετική προηγούμενη ανάρτηση, είναι πιθανό με το σύντροφό σου να έχετε διαφορετική ιδεολογία σχετικά με τις προηγούμενες σχέσεις σας. Η ιδεολογία δεν αλλάζει για χάρη του άλλου, οπότε οι μόνες αλλαγές που μπορούν να γίνουν βρίσκονται στο επίπεδο της συμπεριφοράς. Πχ. εσύ μπορεί να πιστεύεις πως με τους πρώην δεν ξαναμιλάμε, ενώ ο Α να πιστεύει στη δυνατότητα στενής φιλίας με μια πρώην και μάλιστα την πρώτη και μακροχρόνια σχέση του. Στην περίπτωση αυτή ο καθένας θα διατηρήσει τις απόψεις του αλλά μπορούν να γίνουν αμοιβαίες ρυθμίσεις στη συμπεριφορά σας. Για παράδειγμα αν ο φίλος σου είναι πολύ διαχυτικός με την κοπέλα, αν γίνονται προσωπικές αναφορές στο κοινό παρελθόν κ.ά., αυτά μπορούν να περιοριστούν. Επίσης μπορείς να διεκδικήσεις να περνάτε περισσότερο χρόνο οι δυο σας μόνοι στις διακοπές σας.

Μην αναλώνεσαι με καταστάσεις που έγιναν στην εφηβεία. Αν ο σύντροφός σου και η φίλη του ήθελαν κάτι άλλο, τόσα χρόνια θα το είχαν επιδιώξει. Αλλά ο σύντροφός σου έχει επιλέξει εσένα τόσα χρόνια και αυτό είναι που έχει σημασία.

 Το θέμα αυτό είναι μια αφορμή να εξετάσεις ποια είσαι εσύ, ποιες είναι οι απόψεις σου, πώς είναι η αυτοπεποίθησή σου και με ποιο τρόπο συνεννοείσαι με το σύντροφό σου και διεκδικείς αλλαγές σε κάτι που σε ενοχλεί.

Κατερίνα

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Σεξουαλική ιδιαιτερότητα

Μια πολύ καλή φίλη για καιρό μου έδινε δείγματα μαζοχιστικής συμπεριφοράς. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία και αυτό κυρίως γιατί η σχέση μας παρέμενε σε φιλικό επίπεδο. Τελευταία, αναπτύχθηκε μεταξύ μας μια ερωτική έλξη, η οποία μάλλον υπήρχε σε χειμερία νάρκη για πολλά χρόνια και έτσι κάποια λεπτά ζητήματα, που κάποτε αποτελούσαν συζητήσεις και πειράγματα, πήραν αρκετά μεγάλες και ρεαλιστικές διαστάσεις μέσα μου.

……..

Οι σεξουαλικοί πειραματισμοί δεν με ενοχλούν, μάλλον θεωρώ πως δημιουργούν ενδιαφέρον (!). Ο προβληματισμός μου έχει να κάνει με την πηγή όλης αυτής της έλξης για τον πόνο και τις ενοχές που πρέπει να "σβήσουν" με την τιμωρία. Καθώς γνωρίζω πολλά για την ζωή της, μπορώ να βρω το γενικότερο πλαίσιο, στο οποίο αναπτύχθηκε μια τέτοια συμπεριφορά.

Πως να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση; Παρότι τη θέλω, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ύπαρξη τόσων ψυχολογικών θεμάτων. Για κάποιο λόγο, νιώθει ένοχη απέναντί μου για τις επιλογές της και ζητάει την επιβεβαίωση μου. Είναι κάτι, που χρήζει άμεσης ψυχολογικής υποστήριξης από ειδικό; Με την ανάπτυξη μιας υγιούς προοπτικής για τον εαυτό, ξεπερνιούνται τέτοιες καταστάσεις;

Ο.


Πολλές θεωρίες υπάρχουν για την ανάπτυξη μαζοχιστικών τάσεων. Άλλες επικεντρώνουν στην αυτοτιμωρία λόγω ενοχών, άλλες στην προσπάθεια προσέλκυσης προσοχής και άλλες στην αναζήτηση αγάπης. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται αυτό το τελευταίο, ναι, είναι πιθανό κάποιος ως παιδί να έχει εσωτερικεύσει τη λογική «με αγαπούν γι’ αυτό με τιμωρούν» από μια αυστηρή ανατροφή. Το θέμα είναι πως όποια κι αν είναι η αιτία, μια τέτοια σεξουαλική προτίμηση μπορεί να οδηγήσει το άτομο σε επικίνδυνους χώρους και καταστάσεις ή σε σχέσεις με επικίνδυνους ανθρώπους. (Η φίλη σου είναι τυχερή που επέλεξε εσένα που αντιμετωπίζεις με τόση λεπτότητα το θέμα!). Σε τέτοιες καταστάσεις κινδυνεύει τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.


Ακόμη όμως κι αν δεν εμπλακεί σε ακραίες καταστάσεις, οι λόγοι που οδηγούν σε μια τέτοια προτίμηση ενέχουν από μόνοι τους ψυχολογικούς κινδύνους. Τα άτομα με μαζοχιστικές τάσεις έχουν συνήθως και τάσεις αυτοκαταστροφής (χρήση ουσιών, αυτό-βασανισμός, επικίνδυνες δραστηριότητες, αυτοκτονία κ.ά), χαμηλή αυτοεκτίμηση και μια σωρεία άλλων ψυχολογικών προβλημάτων. Ο σαδισμός και ο μαζοχισμός αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος και συχνά εναλλάσσονται, δημιουργώντας πρόβλημα σε έναν σταθερό ερωτικό σύντροφο.  Επίσης, τα άτομα με τέτοιες ιδιαιτερότητες συχνά πολώνονται σε συγκεκριμένους χώρους και δραστηριότητες, από-κοινωνικοποιούνται και δυσκολεύονται να επιλέξουν σύντροφο ζωής και πιθανώς να κάνουν αργότερα οικογένεια, αν το επιθυμούν.

 Σε κάποιες περιπτώσεις μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να αποτελεί ένδειξη σοβαρότερου ψυχολογικού προβλήματος, συνήθως ψυχωσικής φύσης (όπου χάνεται η επαφή με την πραγματικότητα) ή μεταιχμιακής φύσης (όπου υπάρχει ασταθής εικόνα του εαυτού, έντονες και εναλλασσόμενες σχέσεις και αυτοκαταστροφικές τάσεις).

 Χρειάζεται βέβαια να ξεχωρίσουμε σε ποιο βαθμό υπάρχει η μαζοχιστική τάση και πόσο συνδέεται με τη γενικότερη ψυχολογική υγεία του ατόμου. Αποτελεί ένδειξη ψυχολογικού προβλήματος; Είναι απλώς ένα ερωτικό παιχνιδάκι που εκδηλώνεται μόνο κατά τη διάρκεια του σεξ ή αποτελεί γενικότερη στάση ζωής; Περιλαμβάνει ακραίες καταστάσεις και φτάνει σε υπερβολές; Μπορεί η κοπέλα να λειτουργήσει ερωτικά και χωρίς την ιδιαιτερότητα;


Όλα αυτά χρειάζεται να διερευνηθούν με τη βοήθεια ψυχολόγου. Στόχος θα είναι η διερεύνηση και το «ξερίζωμα» των καταστάσεων που οδήγησαν στη σεξουαλική αυτή ιδιαιτερότητα, οπότε και η σεξουαλική συμπεριφορά θα ρυθμιστεί αυτόματα έτσι ώστε  ή να μην περιλαμβάνει έντονα μαζοχιστικά στοιχεία ή να διατηρήσει κάποια ως ευκαιριακό σεξουαλικό παιχνίδι. Αν πρόκειται βέβαια για γενικότερο ψυχολογικό πρόβλημα ο δρόμος είναι μακρύς… Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχει  ίδια η κοπέλα συνειδητοποιήσει την κατάσταση και να θέλει να τη διερευνήσει μέσα σε ένα πλαίσιο προσωπικής ανάπτυξης.


Δούλεψα κάποτε με έναν κύριο που είχε μια συγκεκριμένη ερωτική ιδιαιτερότητα. Ήρθε σε μένα έχοντας πέσει σε κατάθλιψη, επειδή αφενός μεγάλωνε και ήταν δύσκολο να κυκλοφορεί στους χώρους που ασκείτο η ιδιαιτερότητα αυτή και αφετέρου είχε ερωτευτεί μια κοπέλα στην οποία δεν είχε κοινοποιήσει τις προτιμήσεις του (επειδή καταλάβαινε πως δεν θα τις συμμεριζόταν) και δεν μπορούσε να λειτουργήσει αλλιώς σεξουαλικά μαζί της. Η επίλυση κάποιων σοβαρών θεμάτων που τον είχαν οδηγήσει εκεί ομαλοποίησε τη σεξουαλική του συμπεριφορά. Άλλη φορά είχα δουλέψει με μια κοπέλα με μαζοχιστικές προτιμήσεις, η οποία δεν ικανοποιείτο από το σύντροφό της και έκανε μια απόπειρα αυτοκτονίας σε μια στιγμή ερωτικού παροξυσμού. Τελικά διαγνώστηκε πως η κοπέλα έπασχε από διπολική διαταραχή και ακολούθησε μακροχρόνια θεραπεία μαζί μου σε συνεργασία και με ψυχιατρικό ίδρυμα.  Δεν είναι βέβαια όλες οι περιπτώσεις τόσο προβληματικές…


Ερχόμαστε τώρα σε σένα. Αν η σεξουαλική της συμπεριφορά σου αρέσει, μπορείτε να βρίσκεστε ερωτικά. Αν όμως εκείνη δεν κάνει δουλειά με τον εαυτό της έτσι ώστε να ενδυναμωθεί ψυχολογικά, θα έλεγα να μην επενδύσεις συναισθηματικά σε σχέση μαζί της. Αυτό ισχύει για όλα τα άτομα που έχουν έντονα ψυχολογικά θέματα. Αν δεν τα επιλύσουν δεν μπορούν να θεμελιώσουν ουσιαστικές σχέσεις και κινδυνεύουν να προσκολληθούν σε ένα σύντροφο που θα τα βοηθήσει ή κάποια στιγμή να του δημιουργήσουν προβλήματα. Επειδή όμως υπάρχει το υπόβαθρο της φιλίας μεταξύ σας και υποθέτω πως νοιάζεσαι για την κοπέλα, μπορείς να της προτείνεις με λεπτότητα να αρχίσει ψυχολογική δουλειά με σκοπό την αυτό-βελτίωσή της, μέσα στο πλαίσιο που ήδη συζητήσαμε. Αν αυτό γίνει, μπορείς να της συμπαρασταθείς αναμένοντας αποτελέσματα. Αν όχι, μην εμπλακείς παραπάνω και δες το απλώς σαν μια σεξουαλική εμπειρία που κάποια στιγμή θα λήξει και μακάρι να διατηρηθεί η φιλία.

Κατερίνα

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Η Αγία Ελληνική Οικογένεια ξαναχτυπά...

Είμαι 46 ετών, διαζευγμένη από πολλά χρόνια, με ένα μεγάλο γιο που ζει με τη μητέρα μου στο πατρικό μου, όπου μέχρι πρότινος έμενα κι εγώ. Εδώ και δυο χρόνια συνδέομαι με τον Α., 45 ετών, ανύπαντρο. Η σχέση μας είναι αρκετά καλή και τον τελευταίο χρόνο συζούμε στο σπίτι του. Εγώ θέλω να παντρευτούμε, αλλά εκείνος αποφεύγει το θέμα και έτσι δεν τον πιέζω.

Το πρόβλημα είναι η οικογένειά του, η οποία δεν με εγκρίνει. Θεωρούν πως ο γιος τους θα έπρεπε να ξαναφτιάξει τη ζωή του με μια αρκετά νεώτερή του γυναίκα, έτσι ώστε να μπορέσει να κάνει παιδιά. Επιπλέον, τους ανησυχεί το γεγονός πως εγώ δεν έχω οικονομική άνεση και ζω με έναν μικρό μισθό. Επιπλέον έχουν κάνει σχόλια για την εμφάνισή μου, ότι φαίνομαι πολύ μεγαλύτερη από το γιο τους. Συχνά σχολιάζουν την εμφάνισή μου, το γιο μου, τη δουλειά μου που δεν είναι «υψηλού επιπέδου» κ.ά.

Εμένα με στεναχωρούν πολύ όλα αυτά. Ο Α. μου λέει να μη δίνω σημασία αλλά εγώ δεν μπορώ. Έχει μαζί τους σχέσεις μάλλον τυπικές και λέει πως δεν τον επηρεάζουν. Ευτυχώς τους βλέπουμε πολύ σπάνια, μόνο Πάσχα και καλοκαίρι που πάμε λίγες μέρες στην πόλη τους στο εξοχικό τους. Εκεί πολλές φορές γίνονται τα συγκαλυμμένα σχόλια που με στεναχωρούν. Ο Α. δεν αντιδρά και εγώ βέβαια κάνω πως δεν καταλαβαίνω αλλά στεναχωριέμαι πολύ. Τώρα το Πάσχα που θα πάμε έχω μεγάλο άγχος.

Γ.

Για να είστε μαζί με τον Α και μάλιστα να συζείτε, σημαίνει πως η σχέση σας είναι σημαντική και για τους δυο. Το γεγονός πως δεν συζητά το γάμο μπορεί να έχει διάφορες αιτίες: Μπορεί να είναι ιδεολογικά κατά του γάμου, μπορεί να έχει συνηθίσει τόσα χρόνια ανύπαντρος, μπορεί απλώς να μην είναι ακόμη έτοιμος για μια τέτοια μετάβαση ή ακόμη μπορεί υποσυνείδητα να επηρεάζεται από τους γονείς του όσο κι αν λέει πως δεν τους δίνει σημασία. Πάντως αν ήθελε μια νεαρή, ελεύθερη κοπέλα για να κάνει οικογένεια, υποθέτω πως δεν θα ήταν δυο χρόνια μαζί σου. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, ό,τι θέματα έχετε θα τα λύσετε μόνοι σας και η ισχύ της σχέσης σας θα αποδειχτεί με το χρόνο. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να του εκφράσεις την επιθυμία σου για γάμο και να περιμένεις να το αποφασίσει και αυτός.

Ο σύντροφός σου έχει επιλέξει έναν τρόπο για να αντιμετωπίζει την οικογένειά του, δεδομένου πως δεν έχει στενή σχέση μαζί τους: Τους βλέπει σπάνια, δεν αντιδρά στα σχόλιά τους και (πιστεύει πως) έχει την ησυχία του. Εκείνοι πάλι μπορούν να έχουν τις απόψεις τους αλλά θα έπρεπε να σεβαστούν την επιλογή του γιού τους και τουλάχιστον να τηρούν τους κανόνες της ευγένειας όταν είστε όλοι μαζί. Σχετικά με την αντιμετώπισή τους όταν ξεπερνούν τα όρια υπάρχουν δυο επιλογές:

·         Ο Α επεμβαίνει και με ευγενικό αλλά αποφασιστικό τρόπο σε υπερασπίζεται. Επίσης θα μπορούσε να τους μιλήσει κατ’ ιδίαν και να τους θέσει κάποια όρια. Αυτή η λύση είναι προτιμότερη γιατί ακόμη κι αν δημιουργηθεί ψυχρότητα μεταξύ γονέων και παιδιού, η σχέση τους δε θίγεται ανεπανόρθωτα.

·         Ο Α διατηρεί την παθητική στάση του, αλλά εσύ υπερασπίζεσαι μόνη σου τον εαυτό σου, αφού δεν το κάνει ο ίδιος προς την οικογένειά του. Αυτό βέβαια μπορεί να δημιουργήσει ψυχρότητα ανάμεσα σε σένα και στους γονείς του, αλλά αυτό είναι προτιμότερο από τον «ψυχρό πόλεμο» και την πίεση που υφίστασαι.

Προτείνω λοιπόν να δηλώσεις στον Α. πόσο σε πειράζει η κατάσταση και να του δείξεις τις δυο αυτές επιλογές. Είτε σε υπερασπίζεται αυτός, είτε αλλιώς υπερασπίζεσαι εσύ τον εαυτό σου όπως θα έκανες στην οποιαδήποτε περίπτωση.

Μια άλλη λύση είναι να μην επισκέπτεσαι ανθρώπους που δεν σε συμπαθούν και να περνάτε με το σύντροφό σου λίγες μέρες των διακοπών ξεχωριστά.

Να σου επιστήσω την προσοχή και σε μια άλλη πλευρά του θέματος: Πόσο έντονες είναι οι νύξεις που κάνουν οι γονείς για το άτομό σου; Μήπως είσαι ιδιαίτερα ευαίσθητη και παρεξηγείσαι εύκολα; Είναι τόσο πιο έντονες οι παρατηρήσεις τους από τα συνηθισμένα αφελή σχόλια που κάνουν πολλά ηλικιωμένα άτομα;

Τα σχόλιά τους μπορείς να τα αντιμετωπίσεις ανάλογα με την έτασή τους και το θέμα τους. Πχ. αν κάποια στιγμή κάνουν ένα σχόλιο για το παιδί σου (που σίγουρα είναι πολύ σημαντικό για σένα), μπορείς να τους απαντήσεις ευθέως πως ο γιος σου είναι πολύ σημαντικός για σένα, τον αγαπάς, τον εκτιμάς και τους παρακαλείς να μην κάνουν τέτοια σχόλια. Αν κάνουν ένα σχόλιο για το ντύσιμό σου (πράγμα όχι τόσο σημαντικό) μπορείς να το αντιμετωπίσεις πιο ελαφρά, πχ λέγοντας πως λυπάσαι που δεν τους αρέσει το φόρεμά σου γιατί είναι της μόδας και εσένα σου αρέσει πολύ. Αν συζητήσουν για την ηλικία σου αντιμετώπισέ τους με λίγο χιούμορ, λέγοντας πχ. πως για την ηλικία σου θεωρείς πως είσαι μια χαρά και βάζεις κάτω δύο εικοσάρες!
Κατερίνα

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Ανάμεσα σε δυο άντρες

Βρίσκομαι στη χειρότερη φάση της ζωής μου. Έχω μια καλή σχέση εδώ και 7 χρόνια (4 από μακριά λόγω σπουδών και 3 στη συνέχεια από κοντά). Έχουμε αποφασίσει να παντρευτούμε και εδώ και 3 μήνες συζούμε. Πριν από λίγους μήνες γνώρισα κάποιο παιδί από άλλη χώρα και αισθάνθηκα τόσο δυνατή έλξη που απάτησα τον αρραβωνιαστικό μου. Ξέρω πως με τον άλλο δεν μπορεί να είμαστε μαζί, οι γονείς μου δεν θα τον δέχονταν ποτέ. Είναι από άλλη χώρα, άλλη κουλτούρα, θρησκεία κτλ. Σε λίγο θα φύγει για την πατρίδα του και μου έχει ζητήσει να φύγω μαζί του. Υπάρχει μεγάλο πάθος μεταξύ μας. Τον σκέφτομαι συνεχώς και εξακολουθώ να έχω επαφές μαζί του.

Ομολόγησα στον αρραβωνιαστικό μου πως τον έχω απατήσει, στην αρχή σοκαρίστηκε αλλά μετά το δέχτηκε, είπε πως αν προσπαθήσουμε τα πράγματα θα αλλάξουν, θα έρθουμε πιο κοντά και θα τα καταφέρουμε. Εγώ όμως δεν μπορώ να κάνω έρωτα μαζί του και αυτός δείχνει κατανόηση και ελπίζει. Με στηρίζει, αλλά δεν είμαι πλέον ερωτευμένη μαζί του. Παίζουμε θέατρο σε όλους και δεν το αντέχω. Νιώθω πως τον χρησιμοποιώ και ξέρω πως αυτό είναι λάθος, αλλά δεν θέλω να τον χάσω γιατί θα μείνω ολομόναχη. Ίσως όταν τον χάσω να καταλάβω την αξία του…

Ο αρραβωνιαστικός μου είναι τρυφερός, με αγαπά χωρίς να με κρίνει και ξέρω πως θα έχω μια καλή ζωή μαζί του και θα είναι τέλειος πατέρας. Είναι πολύ αντίθετος από τον πατέρα μου και αυτός είναι ο κύριος λόγος που τον διάλεξα. Δεν με γεμίζει όμως και τόσο ερωτικά, όχι πως κάνει κάτι λάθος, αλλά ο άλλος λιώνει για μένα… Μοιάζει στον πατέρα μου στα θετικά του… Είμαι πολύ μοναχικός άνθρωπος και όταν βρω κάποιον να με καταλαβαίνει προσκολλώμαι. Αυτό έκανα και στην περίπτωση αυτή.

Δεν μπορώ να επιλέξω μεταξύ των δυο και συνεχώς αλλάζω γνώμη, σαν να είμαι διπλή προσωπικότητα. Πιστεύω πως οι γονείς μου ευθύνονται για τις ανασφάλειές μου. Πάντα μου έλεγαν ότι τα κάνω όλα λάθος και όταν παντρευτώ θα τα κάνω όλα λάθος. Και τώρα που μπήκα στη διαδικασία της επισημοποίησης θα έκανα μαντάρα… Φοβάμαι ακόμα και να κάνω παιδιά γιατί θα με κρίνουν πώς θα τα μεγαλώνω.

Το χειρότερο είναι πως έμαθα να κάνω ό,τι θέλω στα κρυφά και μόνο όταν κάνω κάτι που δεν το γνωρίζουν με ικανοποιεί και γι’ αυτό κατέληξα να απατώ τον αρραβωνιαστικό μου πίσω από την πλάτη του. Πολλοί δεν θα με καταλάβουν, αλλά είναι από αντίδραση που τα κάνω όλα αυτά. Δεν με γεμίζει τίποτα..

Ξέρω ότι αν παραμείνω θα έχω μια καλή ζωή. Φοβάμαι να χωρίσω γιατί φοβάμαι για το μέλλον μου που δεν θα έχω κάποιον να τον εμπιστεύομαι και να με βλέπει σοβαρά. Το πιο σημαντικό που με αναγκάζει να ζω σ’ αυτό το ψέμα είναι που οι γονείς μου ξέρουν την κατάσταση και λένε πως αν χωρίσω θα κάνω το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου και πως δεν ξέρω τι μου γίνεται. Εγώ όμως θέλω αυτός που είναι μαζί μου να με εμπνέει και για να τον απατήσω πιστεύω πως αυτό το έχω χάσει.

Ε.

Το θέμα σου είναι οι γονείς σου και ο εαυτός σου και το δίλλημα που αντιμετωπίζεις αποτελεί απλώς το σύμπτωμα.

Έχεις θέμα με την οικογένειά σου και καθορίζεσαι από την αντίθεση προς αυτούς, υιοθετώντας τη συμπεριφορά του «άτακτου» παιδιού. Τα στερεότυπά τους από τη μια τα δέχεσαι και από την άλλη τα πολεμάς με σπασμωδικές κινήσεις. Δεν θα ξεκαθαρίσεις με τα ερωτικά σου, αν δεν λύσεις πρώτα θα θέματα που έχεις με την οικογένειά σου. Προτείνω να επισκεφτείς άμεσα ψυχολόγο και να ξεκινήσεις δουλειά με τον εαυτό σου.

Προς θεού μην προχωρήσεις σε γάμο με τις συνθήκες αυτές, όσο κι αν η λογική και οι φόβοι σου σου το υπαγορεύουν. Ούτε βέβαια να αποφασίσεις να φύγεις με το φίλο σου δρώντας σπασμωδικά. Χρειάζεσαι χρόνο. Πάψε να ζεις συμβατικά γιατί δεν αξίζει ούτε σε σένα ούτε στον αρραβωνιαστικό σου. Μείνε για ένα διάστημα μόνη σου, ελεύθερη, και ξεκαθάρισε τι νιώθεις. Πες στον αρραβωνιαστικό σου την αλήθεια, πως θέλεις να μη ζείτε συμβατικά, και αν γυρίσεις θα έχετε ουσιαστική σχέση, αν πάλι όχι, θα χωρίσετε. Ζήτησέ του να σε περιμένει, αν και όσο μπορεί. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως εκείνος θα το κάνει… Αξίζει να διακινδυνεύσεις παρά να ζεις μέσα στη συμβατικότητα και στο ψέμα.

Ζήσε ελεύθερα τη σχέση σου με τον άλλον, να χάσει την έννοια του απαγορευμένου. Ο χρόνος θα δείξει την εξέλιξη. Αν μπορείς να πάς και ένα ταξίδι στη χώρα του για διακοπές (όχι μόνιμη εγκατάσταση και δεσμεύσεις) θα ήταν ιδανικό.  

Πάντα συμβουλεύω τους ανθρώπους να ακολουθούν την καρδιά και διαίσθησή τους στις επιλογές τους, παρά τη λογική. Η δική σου όμως καρδιά δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν ξεπεράσεις τα ψυχολογικά σου θέματα. Πρόκειται για σχέση ζωής αυτό που πάει να γίνει και δώσε του όσο χρόνο χρειαστεί για να είσαι όσο γίνεται πιο σίγουρη.
Κατερίνα

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Είμαι ευάλωτη. Να τολμήσω;


Πριν από σχεδόν ένα χρόνο πέρασα πολύ δύσκολα λόγω μιας σχέσης πάνω στην οποία επένδυσα πολύ συναισθηματικά με αποτέλεσμα όταν χώρισα να βρεθώ συντετριμμένη και να χρειαστώ ψυχολογική υποστήριξη και φαρμακευτική αγωγή που ακολουθώ μέχρι σήμερα. Νιώθω πλέον πολύ καλά με μένα και έχω αλλάξει τρόπο που βλέπω τις σχέσεις. Είμαι ενεργή σεξουαλικά με κάποιους πρώην εραστές και δεν ήθελα κάτι άλλο μέχρι που βρήκα νέα δουλειά και γνώρισα κάποιον.

Μου αρέσει πολύ, έχω αρχίσει να τον ερωτεύομαι αλλά προσπαθώ να συγκρατηθώ να μην πω ότι είναι όλα όσα θα ήθελα σε έναν άντρα γιατί φοβάμαι πως θα επαναληφθεί η τραυματική μου σχέση. Έχουμε μια επικοινωνία πέρα από φιλική και κάπως ερωτική (με υπονοούμενα και μηνύματα με ερωτικές νύξεις). Έχω ενδείξεις πως κάτι παίζει στη ζωή του, με κάποια κοπέλα από την πόλη από την οποία έχει έρθει. Δεν μπορώ να τον ρωτήσω ευθέως αν έχει κοπέλα γιατί δεν το φανερώνει για κάποιο λόγο.  Όταν βγαίνουμε όλοι μαζί για καφέ ή ποτό ψιλο-φλερτάρει με τις σερβιτόρες.

Το θέμα είναι πως πλέον πληγώνομαι εύκολα με το κάθε τι...πχ. μπορεί να τα ρίξει στη σερβιτόρα και να πληγωθώ, μπορεί να ακούσω ένα τηλέφωνο της κοπέλας του (αν όντως έχει) και να πληγωθώ, Είναι δύσκολο επειδή τον βλέπω κάθε μέρα και όλο και περισσότερο τον ερωτεύομαι, αλλά συγκρατούμαι για να μην πληγωθώ. Τι με συμβουλεύετε να κάνω; Αν του πω ότι μου αρέσει ίσως γίνω ρεζίλι και δεν μπορώ ξανά να βγω ούτε φιλικά ούτε να δουλέψω μαζί του.

Ο.

Το θέμα είναι ποια είσαι εσύ και σε τι ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται. Δεν γράφεις πόσο σημαντική και μακροχρόνια ήταν η σχέση που σε πλήγωσε, αλλά το να σε αφήσει συντετριμμένη με ανησυχεί. Έκανες πολύ καλά που κατέφυγες σε ψυχολογική στήριξη και ελπίζω να τη συνεχίζεις ως σήμερα. Στόχος είναι να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τις σχέσεις και τις κάνεις κεντρικό σημείο της ζωής σου, πράγμα που ακόμα δεν βλέπω να έχει αλλάξει. Αυτό το δείχνει το γεγονός πως αντιμετωπίζεις με τόσο άγχος μια πιθανή προσέγγιση του άντρα που σου αρέσει και το γεγονός πως βρίσκεται ακόμα σε αγωγή με ψυχοφάρμακα. Κυρίως λοιπόν φρόντισε τον εαυτό σου, ανεξαρτήτως αντρών.

Καλά έκανες και ξαναβγήκες στο «παιχνίδι» των ερωτικών σχέσεων χωρίς δεσμεύσεις, για να ξανασυνηθίζεις στη ζωή σου ως γυναίκας. Επέλεξες όμως γι’ αυτό πρώην εραστές, πράγμα που σημαίνει πως θέλεις να βαδίζεις στα σίγουρα με γνωστούς ανθρώπους. Κι αυτό είναι σημάδι ανασφάλειας.

Ο άντρας που σε ενδιαφέρει, αν είχε κάτι σοβαρό στη ζωή του θα το κοινοποιούσε. Το γεγονός πως επικοινωνεί με μια άλλη κοπέλα, φλερτάρει τις σερβιτόρες και κάνει και με σένα ένα παιχνιδάκι, δείχνει πως γενικά του αρέσει να παίζει. Του έχεις δείξει πως σου αρέσει και αν είχε σκοπό να κάνει κάτι μαζί σου θα είχε πάρει την πρωτοβουλία να σε προσεγγίσει περισσότερο (το θάρρος και η τεχνική δεν του λείπουν…). Δεν το έκανε, οπότε δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται σοβαρά, τουλάχιστον ακόμη.

Αν του πεις πως σου αρέσει, σκέφτεσαι μήπως γίνεις ρεζίλι αν δεν ανταποκριθεί. Γενικά είμαι κατά των σχέσεων που δημιουργούνται στον επαγγελματικό χώρο, εκτός κι αν πρόκειται για κάτι πολύ δυνατό κι από τις δυο πλευρές. Επιπλέον, εσύ είσαι ακόμη πολύ ευάλωτη. Η ιστορία δεν φαίνεται να δίνει προοπτικές για κάτι σοβαρό και αποκλειστικό και το πιθανότερο είναι να πληγωθείς. Θα ήσουν ευχαριστημένη με μια ευκαιριακή σχέση μαζί του; Σπανιότατα ένας ελεύθερος άντρας αρνείται μια ευκαιριακή σχέση που του προσφέρεται «στο πιάτο». Θα το άντεχες όμως; Δεν νομίζω, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.

Αν θέλεις κάτι σοβαρότερο και πιο «ασφαλές», προτείνω να μην κάνεις κίνηση. Άφησέ του την πρωτοβουλία. Δείχνε απλώς πως σου αρέσει, φροντίζοντας να βγαίνετε και απαντώντας στα μηνύματά του. Αν εκείνος προχωρήσει, βλέπεις τότε τι θα κάνεις.  Ακόμη όμως κι αν γίνουν έτσι τα πράγματα, η πιθανότητα για σοβαρή σχέση είναι μικρή. Πιθανότερη είναι η ευκαιριακή σχέση κι αν μπεις σ’ αυτή θα πρέπει να είσαι αποφασισμένη πως με το συγκεκριμένο άντρα θα υποστείς πιέσεις, οπότε πρέπει να είσαι συναισθηματικά θωρακισμένη για ό,τι συμβεί.

Μην κολλάς. Υπάρχουν ένα σωρό άντρες έξω από το γραφείο, με τους οποίους μπορείς να δοκιμάσεις χαλαρά και να προχωρήσεις αν δεις πως σου κάνουν. Σε καταστάσεις συναισθηματικής αναταραχής και ψυχολογικών προβλημάτων είναι προτιμότερο ή να είμαστε μόνοι ή να έχουμε κάποιες σχέσεις με μικρές απαιτήσεις και προσδοκίες και σταδιακή (πιθανή) εξέλιξη.

Κατερίνα

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Εξαφανίστηκε από τη σχέση

Δημοσιεύω την απάντησή μου σε ερώτημα φίλης που παρακάλεσε να μη δημοσιευτεί το μήνυμά της. Με την ευκαιρία, παρακαλώ όλους τους φίλους που μου γράφουν να μην ανησυχούν. Φροντίζω πάντα να αφαιρώ από τα μηνύματά τους κάθε στοιχείο αναγνώρισης, οπότε δεν χρειάζεται να μου ζητούν να μην τα δημοσιεύω.
 
 
Είναι φανερό πως ο φίλος σου διχάζεται ανάμεσα στην επιθυμία του να είναι μαζί σου και στην άσχημη ψυχολογική κατάσταση μέσα στην οποία βρίσκεται. Δεν ξέρω ποιά είναι τα πράγματα που του έχουν συμβει για να κρίνω. Θεωρώ όμως ότι ο τρόπος που ο καθένας μας αντιμετωπίζει τα πράγματα τα κάνει μικρά ή μεγάλα, οπότε είναι θέμα ανθρώπου.

 Στις μεγάλες ψυχολογικές κρίσεις οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν ομαλές σχέσεις. Λίγοι θα παραμείνουν αφοσιωμένοι στο σύντροφό τους και θα το ξεπεράσουν με τη βοήθειά του. Κατά κανόνα είτε θα προσκολληθούν στη σχέση τους είτε θα απομακρυνθούν. Ο φίλος σου ουσιαστικά επέλεξε το δεύτερο, και δικαίωμά του αν ήταν ξεκάθαρος σ’ αυτό. Ταυτόχρονα όμως τον ελκύεις κι εσύ και θέλει αν είναι μαζί σου, οπότε κατά καιρούς επανεμφανίζεται. Δεν αποκλείω και την περίπτωση να έχει εμφανιστεί στη ζωή του κάποια άλλη και να διχάζεται ανάμεσα στις δυο, οπότε τα περί προσωπικών προβλημάτων είναι απλώς δικαιολογία. Υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις...

Θα σε συμβούλευα να του δηλώσεις πως σε ταλαιπωρεί αυτή η κατάσταση και δεν θέλεις να τη συνεχίσεις. Τον αγαπάς, αλλά αυτό δεν είναι σχέση. Απομακρύνεσαι, του αφήνεις το χρόνο να λύσει τα θέματά του (αφού δε θέλει να είσαι κοντά του και να του συμπαραστέκεσαι να τα λύσει) και όταν είναι έτοιμος και θέλει ας ξαναγυρίσει. Εσύ θα περιμένεις κάποιο διάστημα αλλά όχι βέβαια μια ζωή. Αν σε προλάβει ελεύθερη και διαθέσιμη καλώς. Αν όχι, έχασε...

Απομακρύνσου και φρόντισε τον εαυτό σου. Δεν αξίζει να είσαι σε μια σχέση αν ο άλλος δε σε θέλει ή πότε θέλει πότε δε θέλει. Μια διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης θα σε βοηθήσει να εκτιμήσεις περισσότερο τον εαυτό σου και να ξεπεράσεις αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Κοινωνικοποιήσου, φρόντισε τη δουλειά σου, βλέπε τους φίλους σου. Αν ξαναγυρίσει σε εύλογο χρόνο, αποφασισμένος να είστε κανονικά μαζί, έχει καλώς και του δίνεις άλλη μια ευκαιρία. Αν όχι, πρόκειται για μια σχέση που δεν άντεξε στις δυσκολίες, οπότε δεν είχε προδιαγραφές για σχέση ζωής.

Κατερίνα