Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

Έπρεπε να ρισκάρω;

Ειμαι 35 χρονων, χωρισμενη με παιδι. Γνώρισα στο φβ έναν άντρα της ηλικίας μου, γοητευτικό και με πολλές κατακτήσεις, όπως είδα. Εγώ δεν ψαχνόμουν μέσω φβ.  Κάναμε πολύ ωραίες συζητήσεις και με θαύμαζε. Μετα απο 5 μηνες μουπε να βγουμε. Ομως μου πε πως δεν ειναι μονος, εχει κάποια σχέση 2 χρονια. Ταιριαξαμε και απο κοντα σε όλα. Ξαναβγηκαμε αλλες 2 φορες και μειναμε στο φιλι.Μουπε πως δεν θα με πιεσει αν θελω τελικα να κανω κατι μαζι του παραπερα. Μουπε πως δεν θελει να με χαραμισει για ενα βραδυ και να μην θελω του αρκει που νιωθει αυτα που νιωθει αυτος για μενα .
Το σκεφτομουνα αρκετα καποια στιγμη πηγα να ενδωσω του εστειλα ενα μνμ. Ομως ειμαι ανθρωπος που δεν θελω ημιμετρα.Ειναι αλλου δεν εχει ξεκαθαρισει .Ουτε ειμαι πιεστικη για σχεση .Ολα στην πορεια φαινονται.Δεν μπορω να μπω αναμεσα ομως.Ετσι το πηρα πισω.Του εστειλα ενα μνμ πως επιδη ειναι αλλου θα ηθελα να κανω αρκετα μαζι του ομως δεν γινεται .Ξερει ομως που να με βρει αν θελει να τα λεμε  οσο το δυνατον ''φιλικα''. Κάποιοι μου λενε πως επρεπε να ρισκαρω καποιοι πως επραξα το σωστο.Θα ηθελα το σχολιο σας.
X

Πιστεύω πως αν κάποιος είναι σε μια σχέση και θέλει μια άλλη από όλες τις πλευρές, τότε η σχέση του είναι ήδη φθαρμένη και γιατί τη διατηρεί; Να πεις πως κάποιος είναι παντρεμένος, τότε έχει πιο πολλές αναστολές, αλλά μια σχέση κατά την οποία ψάχνεται και έχει συναισθήματα για μια άλλη Χ, γιατί τη διατηρεί; Και αν η σχέση είναι φθαρμένη, κάποια στιγμή θα βρεθεί τρίτο πρόσωπο και αν δεν είναι η Χ θα είναι κάποια άλλη. Δεν δίνω λοιπόν ευθύνη τόσο στο τρίτο πρόσωπο όσο στον άντρα που διατηρεί μια προφανώς συμβατική σχέση.
Τουλάχιστον ήταν εξ αρχής έντιμος και σου είπε για τη σχέση του, αντίθετα με τον κανόνα που ισχύει για τις φβ γνωριμίες. Σημαντικό επίσης το ότι δεν σε πίεσε και άφησε εσένα να αποφασίσεις.
Είχες λοιπόν 3 επιλογές:
·        Να δεχτείς τη σχέση με τον δεσμευμένο, που σημαίνει να βλέπεστε κρυφά, να έχεις ενοχές, να έρχεσαι δεύτερη, να βασανίζεσαι που τον νιώθεις με την άλλη και γενικά να μη χαίρεσαι τη σχέση σου. Από την άλλη ολοκληρώνεις μια σχέση με κάποιον που σου αρέσει από όλες τις πλευρές και περνάς κάποιες όμορφες στιγμές μαζί του, όποτε εκείνος μπορεί.
·        Να κρατηθείς μακριά, να μη ζήσεις την όμορφη εμπειρία αλλά να διατηρήσεις την ηρεμία, την αξιοπρέπειά σου και την ελευθερία σου για κάποια πιο κατάλληλη σχέση.
·        Να φροντίσεις να περάσεις λίγες φορές καλά μαζί του, έχοντας συνείδηση πως πρόκειται για μια απλή  περιπέτεια με σαφείς περιορισμούς και ημερομηνία λήξης.
Σε τέτοιες περιπτώσεις ο καθένας πράττει σύμφωνα με την ιδεολογία του και με το τι είδους σχέση επιθυμεί τη συγκεκριμένη περίοδο. Επέλεξες τη δεύτερη λύση και εγώ προσωπικά θα έκανα το ίδιο. Υπάρχει και μια ελάχιστη πιθανότητα να έκανα το τρίτο, αν ήμουν σε μια φάση ζωής που απλώς ήθελα μια σύντομη περιπέτεια με έναν ωραίο άντρα, αλλά όχι σχέση.
Αν ο άντρας αυτός προσελκύεται τόσο από σένα και έχει αισθήματα, ας χωρίσει εγκαίρως κι αν σε βρει ελεύθερη επικοινωνεί και σε διεκδικεί. Δεν θα χαθείτε!
Για να παίξω το «δικηγόρο του διαβόλου» , δεν αποκλείω και την περίπτωση, ένας άντρας με πολλές κατακτήσεις να ήθελε να προσθέσει ακόμη μια στη συλλογή του, αλλά χωρίς υποχρεώσεις. Έτσι μίλησε εξαρχής για πραγματική ή φανταστική σχέση.  

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Η κόρη μου δε θέλει τη φίλη μου

Είμαι χωρισμένος εδώ και 6 χρόνια και εχω μια κόρη 8,5 ετών. Η ερώτησή μου είναι, πώς θα γνωρίσω την κόρη μου με τη φίλη μου. Δεδομένα είναι πως η σχέση είναι σοβαρή (εννοείται), η κόρη μου γνωρίζει για αυτή, πρωτίστως απο τη μητέρα της, η οποία φρόντισε πρώτη να την ενημερώσει και τελευταιο και σημαντικότερο είναι πως η κόρη μου είναι αρνητική στο να τη γνωρίσει... Πώς το ξεπερνάω αυτό, δεδομένου πως σε μιά μου προσπάθεια, η μικρή μου θεώρησε πως την πιέζω... και το είπε και στη μητέρα της.
Α.

Το παιδί γνωρίζει για τη σχέση σου, όπως και για την επιθυμία σου να γνωριστεί με τη φίλη σου. Το κακό είναι πως η πρώην σύζυγος φρόντισε να ενημερώσει το παιδί πριν να το κάνεις εσύ, έτσι ίσως η μικρή ένιωσε στο απέναντι "στρατόπεδο". Επίσης δεν γνωρίζω αν από τη στιγμή που συνδέθηκες με τη φίλη σου άλλαξαν οι συνθήκες της επικοινωνίας σου με τη μικρή. Ίσως επίσης η μητέρα της, αν νιώθει εχθρικά για σένα, να της το μεταδίδει έστω και με άρρητους τρόπους. Όποια και να είναι η αιτία, το θέμα είναι τι θα κάνεις τώρα.
Μην την πιέσεις. Να της δίνεις πολλή αγάπη, να περνάς χρόνο μαζί της και να μην της επαναλάβεις την πρόσκληση για κάποιο διάστημα. Πες της πως δεν θα την πιέσεις αφού δεν θέλει, αν και θα ήταν όμορφο να γνωριστούν και να κάνετε και κάποιες δραστηριότητες όλοι μαζί. Θα αναφέρεσαι όμως φυσιολογικά στη φίλη σου πχ με την Χ πήγαμε εκεί κι ήταν πολύ ωραία, αν θέλεις πάμε και μαζί ή θα πάω διακοπές με την Χ ή η Χ μου είπε αυτό κτλ. Έτσι θα λάβει τη Χ ως δεδομένη στη ζωή σου και θα νιώσει πως, αν δεν την δεχτεί, ο χρόνος σου θα μοιράζεται μεταξύ τους. Πχ αν παίρνεις τη μικρή Σαββατοκύριακο, αφού έχετε περάσει ωραία οι δυο σας και έφτασε η ώρα να την επιστρέψεις στη μαμά της, μπορείς να της πεις: Τώρα θα περάσει η Χ να πάμε βόλτα. Αν θέλεις σε πάω στο σπίτι, αν θέλεις όμως να έρθεις μαζί μας βόλτα θα χαρώ και θα είμαστε περισσότερες ώρες μαζί.
Αν έχετε αποφασίσει να συμβιώσετε ή να παντρευτείτε με τη φίλη σου, καλό είναι να το αναβάλλετε για λίγο ακόμα. Αν όμως θέλετε αυτό να γίνει αμέσως, θα κάνεις μια σαφή συζήτηση με την κόρη σου πως από δω και πέρα θα ζεις με τη Χ και αν θέλει να έρχεται στο σπίτι σου, συνήθως θα είναι εκεί και η Χ. Αν όχι, είναι στη δική της επιλογή και μπορείς να τη βλέπεις έξω, αλλά ο χρόνος που θα περνάτε μαζί θα είναι λιγότερος.
Σε τέτοια περίπτωση συμβίωσης καλό είναι να ζητήσεις τη συμπαράσταση της πρώην συζύγου, αν γίνεται, και να συνεννοηθείτε πώς θα χειριστείτε το παιδί. Αν δε η ίδια έχει ξαναφτιάξει τη ζωή της ή αυτό γίνει στο μέλλον, θα πρέπει να κάνεις το ίδιο.
Όπως έγραψα και στην κυρία της προηγούμενης ανάρτησης, σε τέτοιες περιπτώσεις επανέρχονται θέματα όπως μεγαλώνει το παιδί και αλλάζουν τα δεδομένα σας, γι αυτό είναι καλό να βρεις έναν μόνιμο ψυχολόγο που θα γνωρίσει σε βάθος την περίπτωση και θα σε συμβουλεύει.
 

Γιατί ο μπαμπάς δεν έρχεται ποτέ;

Ειμαι μαμα ενός κοριτσιου 4,5 χρονων.Με τον πατερα της εχουμε χωρισει όταν η κορη μου ηταν 3 ετων.Παρ’όλα αυτά δεν τον θυμαται ουτε πριν στο σπιτι γιατι ηταν παντα απων.

Ο ιδιος από τοτε που χωρισαμε και εφυγε από το σπιτι δεν εχει καμια επαφη μαζι μας. Παρ’ολο που του ζητησα να κρατησουμε μια πολιτισμενη σχεση για χαρη του παιδιου μας και να εχει επαφη μαζι της, εξαφανιστηκε και ουτε καν τηλεφωνο δεν την εχει παρει εδώ και 1,5 χρονο.

Καποια στιγμη που με ρωτησε το παιδι της εξηγησα ότι η μαμα και ο μπαμπας ηταν παλια παντρεμενοι και πως δεν είναι πια, μιλησαμε για τις οικογενειες και προσπαθησα να της εξηγησω πως δεν είναι ολες οι οικογενειες ιδιες και πως υπαρχουν άλλες που εχουν μονο μαμα και παιδακια οι άλλες ισως μονο μπαμπα και παιδακια και πως εμεις οι δυο ειμαστε οικογενεια.Της τονιζω συνεχεια ποσο πολύ την αγαπω και ποσο τυχερη νιωθω που την εχω στη ζωη μου και σε γενικες γραμμες θεωρω ότι εχουμε πολύ καλη σχεση, ειμαστε πολύ δεμμενες, προσπαθω να περναμε οσο το δυνατον πιο πολύ και ποιοτικο χρονο μαζι και να κανουμε πραγματακια παρεα.

Για ένα πολύ μεγαλο χρονικο διαστημα δεν ανεφερε καθολου τον πατερα της. Μετα από αρκετο καιρο με ρωτησε μια μερα ξαφνικα αν ο πατερας της εχει πεθανει.Οταν της απαντησα πως δεν εχει πεθανει η επομενη απορια ηταν «και γιατι δεν ερχεται να με δει ? δε μ’αγαπαει?» Αναγκαστηκα και της ειπα ψεμματα για πρωτη φορα γιατι σε καμια περιπτωση δεν ηθελα να πληγωθει το παιδι μου και να νιωσει απορριψη.Οποτε της ειπα ότι ο μπαμπας δουλευει μακρια και πιθανον δεν εχει δυνατοτητα να επικοινωνησει μαζι μας, και όταν θα μπορει θα το κανει. Αρκεστηκε στην απαντηση και για αρκετο καιρο δε τον ξανα ανεφερε.

Πριν από μια εβδομαδα, σε ανυποπτο χρονο μου πεταει την ερωτηση. Μπορεις μανουλα σε παρακαλω να παρεις τον μπαμπα μου τηλεφωνο ? Γιατι δεν ερχεται ποτε ? Ποτε θα τον δω? Ποτε θα του μιλησω?

Ξεκιναω λοιπον και γω η αμοιρη την ιδια ιστορια και της λεω ότι ο μπαμπας δουλευει πολύ και είναι πολύ μακρυα και δεν επιτρεπεται να εχει τηλεφωνο εκει και ότι δεν μπορει να επικοινωνησει μαζι μας κλπ.(ποτε μα ποτε δεν τον εχω κακολογησει στο παιδι, και ποτε δεν εχω κανει κουβεντα γι αυτόν με αλλους μπροστα της). Δυστηχως αυτή τη φορα δεν αρκεστηκε στην απαντηση μου και επι μια ωρα συζητουσαμε και με παρακαλουσε να κανω κατι να τον βρω.Οταν δε, ακουσα να μου λεει σε παρακαλω μανουλα , παρε τηλεφωνο την γιαγια , αυτή μπορει να εχει το τηλεφωνο του η να μπορει να του πει να μας παρει, ματωσε η καρδια μου. (Η πρωην πεθερα μου δεν ειχε ποτε καμια σχεση με το παιδι μου, το εχει δει μετρημενες φορες.Η τελευταια φορα που την ειδε ηταν πριν 3 χρονια)

Τι να το πω εγω το παιδι ? Προσπαθησα να εξηγησω πως είναι αργα και πως ισως και η γιαγια να εχουν πεσει για υπνο όπως κι εμεις και πως δεν είναι σωστο να τους ανησυχησουμε κλπ.

Δεν ξερω πια πώς να το διαχειριστω.Και το θεμα είναι πως καταλαβαινω ότι η κορη μου είναι πια σε ηλικια που θα κανει ολο και περισσοτερες ερωτησεις.Ξερω πως το κενο θα υπαρχει, αλλα δε θελω σε καμια περιπτωση το παιδι μου να νιωσει απορριψη.Απο την άλλη πλευρα ο πατερας της δεν είναι ανθρωπος που μπορεις να συννενοηθεις.Και στο κατω κατω αν τον υποχρεωσω με το ζορι να επικοινωνησει ξερω πως δε θα το κανει ή αν το κανει θα είναι για μια ,αντε δυο φορες.Οποτε θα μου ξεσηκωσει το παιδι και θα μου το κανει χειροτερα και μετα θα εξαφανιστει παλι.Αν ηθελε πραγματικα να είναι πατερας , δε θα φεροταν ετσι.Φανταστειτε ότι μεχρι και τηλεφωνο αλλαξε για να μην μπορουμε να τον βρουμε.Τι να πεις σε έναν τετοιο ανθρωπο?

Ειμαι πολύ προβληματισμενη και πολύ στεναχωρημενη γιατι αρχισα και δεν ξερω πώς να διαχειριστω την κατασταση.Σκεφτομαι πως η κορη μου μεγαλωνει, είναι ηδη πολύ εξυπνο και προχωρημενο για την ηλικια της παιδι και θα αρχισει να μην αρκειται σε τετοιες ανοητες δικαιολογιες.Φοβαμαι μηπως χασει και την εμπιστοσυνη της και σε μενα, μηπως νιωσει πως την κοροϊδευω, μηπως υποθεσει πως απομακρυνω εγω τον μπαμπα αφου δεν προσπαθω να τον φερω, δεν ξερω, ειλικρινα δεν ξερω πώς να φερθω.Ουτε να διανοηθω δεν μπορω ποσο πραγματα ισως περνανε από το κεφαλακι της και ποσο πληγωμενη είναι.

Ε.

 

Δυστυχώς, σε κάποια φάση της ζωής σου έκανες την επιλογή να κάνεις παιδί με έναν άντρα που δεν στέκεται αντάξιος του πατρικού του ρόλου. Η επιλογή αυτή αναπόφευκτα θα έχει τις συνέπειές της στο παιδί. Όσο καλά κι αν το ανατρέφεις, όσο καλή κι αν είσαι στο ρόλο σου ως μητέρας, πάντα το παιδί θα βιώνει την έλλειψη του πατέρα, ειδικά όσο μεγαλώνει και εκτίθεται σε κοινωνικές καταστάσεις, όπως παραμύθια, τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικά έργα, συζητήσεις με άλλα παιδάκια, κοινωνικές περιστάσεις με άλλες οικογένειες κτλ. Η προσπάθειά σου πρέπει να είναι η ελαχιστοποίηση των συνεπειών αυτών.

Καλά κάνεις και δεν πιέζεις τον πρώην σύζυγο. Θεωρώ όμως πως στην παρούσα φάση πρέπει να κάνεις μαζί του μια επικοινωνία (τηλεφώνημα, μήνυμα, γράμμα) στην οποία με πολύ λίγα λόγια να εκθέτεις την κατάσταση και να τον ρωτάς ψύχραιμα τι σκοπεύει να κάνει με το παιδί, για να κινηθείς ανάλογα. Η απάντηση έχει ήδη δοθεί, αλλά ας εξαντλήσεις και την τελευταία πιθανότητα. Αν όμως δεν τον βρεις ή δεν απαντήσει ή απαντήσει  πως δεν θέλει να το ξαναδεί, θα το λάβεις αυτό ως δεδομένο. Και καλό είναι να μην έχει μετά να σε κατηγορήσει πως απέκλεισες την επαφή με το παιδί του.

Έκανες πολύ καλά που της μίλησες για τις μορφές οικογένειας. Τα παιδιά ονομάζουν οικογένεια το σχήμα που τους προσφέρει ασφάλεια και αγάπη, οσοδήποτε αντικομφορμιστικό κι αν είναι.

Δεν θα πρέπει λοιπόν να προσπαθείς άλλο να της χρυσώσεις το χάπι. Θα της πεις πως μέχρι τώρα δεν της το έλεγες γιατί ήταν μικρή, αλλά τώρα μεγάλωσε και πρέπει να ξέρει: Ναι μεν, ο μπαμπάς δουλεύει μακριά και δεν είναι εύκολο να τηλεφωνήσει κτλ. Αλλά υπάρχουν οικογένειες που το παιδί ζει με τη μαμά και ο μπαμπάς επισκέπτεται ή τηλεφωνεί κάποιες φορές. Υπάρχουν και οικογένειες που ο μπαμπάς έχει φύγει και δεν επικοινωνεί. Και ο δικός σας μπαμπάς ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Δεν πρόλαβε να τη γνωρίσει και να δει τι θαυμάσιο κορίτσι είναι και έτσι δεν δέθηκε μαζί της. Είναι σίγουρο πως αν τη γνώριζε θα την αγαπούσε, αλλά έφυγε πριν τη γνωρίσει, όταν ήταν πολύ μωρό. Είναι πιθανό κάποια στιγμή στο μέλλον να θελήσει να τη γνωρίσει, αλλά αυτό δεν είναι σίγουρο. Γιατί όχι τώρα; Δεν ξέρεις. Και τώρα δεν επικοινωνεί μαζί σου να τον ρωτήσεις και δεν έχεις τρόπο να τον βρεις. Αν ο μπαμπάς κάποια στιγμή αλλάξει, εκείνος θα επικοινωνήσει κι εσείς θα συζητήσετε και θα αποφασίσετε τι θα κάνετε. Αν αυτό δεν γίνει, όταν εκείνη μεγαλώσει, μπορεί να τον ψάξει και να τον ρωτήσει η ίδια ό,τι θέλει.

Ίσως σου φαίνονται σκληρά όλα αυτά, αλλά είναι πιο σκληρά τα ψέματα και οι άχρηστες ελπίδες. Η μικρή σου είναι έξυπνη και όσο μεγαλώνει θα επανέρχεται στο θέμα. Σε κάθε ηλικία πρέπει να ξέρεις να την αντιμετωπίσεις αλλιώς και καλό είναι να έχεις μια μόνιμη συνεργασία με ψυχολόγο που θα ξέρει σε βάθος την περίπτωση και θα σε συμβουλεύει.