Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Δικαίωμα στην ευτυχία

Είμαι παντρεμένη εδώ και δώδεκα χρόνια, με δύο παιδιά ηλικίας Δημοτικού. Αμέσως μετά τον γάμο άρχισαν τα προβλήματα με τον σύζυγο στο ερωτικό κομμάτι, πρόωρη εκσπερμάτιση. Του στάθηκα όσο μπορούσα για 5 χρόνια. Με το ζόρι να πάει σε κάποιους γιατρούς όπου άκρη δεν βγάλαμε και εκείνος συμβιβάστηκε με το πρόβλημά του. Σαν αποτέλεσμα  έχουμε έξι χρόνια να βρεθούμε ερωτικά. Πριν τέσσερα χρόνια ζήτησα να χωρίσουμε αλλά λόγω των παιδιών ζήτησε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί.

Πριν δυο χρόνια ξεκίνησα ερωτική σχέση με κάποιον απ τη δουλειά και κοινό οικογενειακό παντρεμένο φίλο. Δυστυχώς ερωτευτήκαμε. Περνούσαμε πολύ καλά. Πίστευα και πιστεύω ότι είναι αυτό που έψαχνα. Όμως όλο αυτό απ τη μεριά του εξασθένησε. Όλα άλλαξαν. Μειώθηκε η επικοινωνία και το να βρισκόμαστε κάτι που ήταν ήδη αραιό λόγω των καταστάσεων. Μιλούσαμε πολλές φορές την ημέρα και στέλναμε πάνω από 20 sms. Τα οποία έγιναν κανένα τηλέφωνο και 2-3 sms.

Έδειχνε ότι μ αγαπούσε, αλλά αν όταν του ζήτησα να δίνει αυτά που έδινε είπε ότι αυτά μπορούσε. Του ζήτησα πριν 15 μέρες να χωρίσουμε γιατί δεν άντεχα να επικοινωνεί όταν του έμενε χρόνος από παιδιά-γυναίκα-δουλειά. Το αποτέλεσμα είναι ότι εγώ έχω γίνει ράκος. Έχω πάθει νευρική ανορεξία. Ζω μόνο με συμπληρώματα διατροφής. Ψυχολογικά είμαι χάλια. Έχω κλειστεί στο σπίτι. Δεν θέλω να δω άνθρωπο. Τι να κάνω; Πώς να αντεπεξέλθω σε αυτόν τον χωρισμό; Πώς να πάρω τα πάνω μου; Μπορώ να τον φέρω πίσω;

Με τον άντρα μου έχουν τελειώσει όλα. Για τους έξω είμαστε ένα από τα καλύτερα ζευγάρια και μέσα στο σπίτι φίλοι και συγκάτοικοι. Αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει. Ερωτικά έχουν σταματήσει όλα. Τα πάντα για τα παιδιά. Η ΖΩΗ μου όμως πάει, τελείωσε. Για όλους αν γίνεις μάνα, τελειώνεις σαν γυναίκα. Απλά περιμένεις πια τον θάνατο; Δεν υπάρχουν δικαιώματα στην ευτυχία;

Ε.

Βρίσκεσαι σε μια κρίσιμη καμπή ζωής και έχεις μπερδέψει λίγο τα πράγματα.

Ας τα διαχωρίσουμε:

·         Το σεξουαλικό πρόβλημα του συζύγου σου επιδέχεται βελτίωση με ιατρική και ψυχολογική στήριξη. Αν εκείνος είναι αρνητικός, αυτό σημαίνει άλλα προβλήματα στην προσωπικότητά του και πιθανώς στη σχέση σας. Ακόμη όμως κι αν δεν βελτιωθεί το πρόβλημα, ένα ζευγάρι που αγαπιέται και αλληλοεπιθυμείται έχει κι άλλους τρόπους για να βρίσκεται ερωτικά. Αν δεν τους βρει, σημαίνει πως δεν τους επεδίωξαν αρκετά και οι δυο πλευρές.

·         Όπως κι αν έχει η κατάσταση, το αποτέλεσμα είναι πως  υπάρχει επί πολλά χρόνια πλήρης σεξουαλική αποχή. Σε τέτοια περίπτωση, το ζευγάρι ή χωρίζει ή διατηρεί όπως εσύ μια σχέση εκτίμησης, φιλίας και συνεργασίας αλλά ξεκαθαρίζεται μεταξύ τους πως το ερωτικό τους ενδιαφέρον μπορεί να ικανοποιείται αλλού, με την ανάλογη βέβαια διακριτικότητα. Εσύ έχεις ξεκαθαρίσει στον άντρα σου πως αφού δεν χωρίσατε, όπως του είχες ζητήσει, έχεις ανάγκη από ένα σύντροφο; Και το δέχτηκε;

·         Ο σύζυγος δεν δέχτηκε να χωρίσετε. Κι εσύ τι έκανες; Αν πραγματικό το ήθελες, θα είχες ήδη χωρίσει. Όσο για τις πιθανές άσχημες συνέπειες στα παιδιά, μπορείς να ανατρέξεις σε προηγούμενες αναρτήσεις για να δεις την άποψή μου.

·         Οι εξωσυζυγικές σχέσεις των παντρεμένων (ειδικά των αντρών) σπανιότατα καταλήγουν σε διαζύγιο και σοβαρή σχέση με την ερωμένη. Όταν μπήκες στη σχέση αυτή κακώς επένδυσες στην ελπίδα ότι θα μπορούσε να διατηρηθεί το ίδιο θερμή όπως στην αρχή και πιθανώς θα σας έκανε και τους δυο να χωρίσετε και μετά να είστε ελεύθεροι μαζί. Οι σχέσεις χωρίς προοπτική, όπως αυτή, κάποια στιγμή εξασθενούν και μοιραία διαλύονται.

·         Σε πειράζει να έρχεσαι δεύτερη στη ζωή του μετά την οικογένειά του. Αυτό θα το θεωρούσα φυσικό αν εσύ ήσουν ελεύθερη. Αλλά είσαι κι εσύ παντρεμένη, όσο κι αν δεν έχεις ερωτική ζωή με τον άντρα σου. Με αυτές τις δεδομένες συνθήκες κάνατε σχέση…

·         Η (ασταθής) σχέση σου έπαψε να σε ικανοποιεί και δικαίως τη διέκοψες. Από κει και πέρα με ανησυχεί πολύ η δική σου αντίδραση. Η νευρική ανορεξία είναι πολύ επικίνδυνη ψυχική νόσος και δεν είναι απλώς η έλλειψη διάθεσης για φαγητό. Δεν βλέπω πώς θα μπορούσες να τον φέρεις πίσω, γιατί, όπως έχω πει πολλές φορές, οι σχέσεις είναι σαν το γινόμενο…  Εξάλλου εσύ επέλεξες να διακόψεις τη σχέση. Αφού όμως βιώνεις τέτοιες καταστάσεις, χρειάζεσαι άμεσα ψυχολογική στήριξη, όχι μόνο για να ξεπεράσεις αυτή την άσχημη κατάσταση αλλά για να δεις τι τελικά θα κάνεις στη ζωή σου.

·         «Η ΖΩΗ μου όμως πάει, τελείωσε. Για όλους αν γίνεις μάνα, τελειώνεις σαν γυναίκα. Απλά περιμένεις πια τον θάνατο»; Όχι, βέβαια! Μόνο αν βρίσκεσαι σε κατάθλιψη μπορεί να σκέφτεσαι έτσι.  Οπότε πρέπει να παλέψεις την κατάθλιψη.

·         «Δεν υπάρχουν δικαιώματα στην ευτυχία;» Το δικαίωμα στην ευτυχία, μόνο εσύ θα το εξασφαλίσεις στον εαυτό σου.

5 σχόλια:

  1. Δημήτρης Κατσούλης18 Αυγούστου 2013 στις 12:30 μ.μ.

    Δεν γίνεται να ψάχνεις λύση για τους άλλους τη στιγμή που εσύ η ίδια δεν έχεις λύσει τα δικά σου εσωτερικά ζητήματα. Προέχει σαφέσατατα να αναζητήσεις λύση στο πρόβλημα της νευρικής ανορεξίας, μιας εξαιρετικά ύπουλης νόσου, η οποία δεν "χαρίζεται" σε κανέναν. Λύνοντας αυτό το πρόβλημα και σε συνδυασμό με μια στοχευμένη συμβουλευτική διαδικασία, η οποία προϋποθέτει θάρρος και πίστη, θα μπορέσεις να πατήσεις ξανά στα πόδια σου. Καθένας είναι μόνος υπεύθυνος για την ευτυχία του ή την δυστυχία του... Δικαίωμα στην ευτυχία έχεις, όπως όλοι! Υποχρέωση όμως έχεις ακόμη μεγαλύτερη πρώτα στον εαυτό σου και μετά στα παιδιά που έφερες στον κόσμο για να μην φαίνεσαι ασυνεπής προς τον ίδιο τον εαυτό σου... Καλή επιτυχία και καλή δύναμη! Πίστη και θάρρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή Κατερίνα Εγώ τον χωρισμό τον ήθελα και τον θέλω. Αλλα με έχει γεμίσει ενοχές για τους γονείς μας και για τα παιδιά. Έχω διαβάσει όλες τις αναρτήσεις που έχεις κάνει και τις βρίσκω πολύ σωστές. Θέλουν δύναμη όμως για μια μικρή κοινωνία. Του είχα πει και του λέω για την ανάγκη μου για έναν σύντροφο αλλά δεν το δέχεται με τίποτα. Δεν θέλω κάτι μόνο για το σεξ, θέλω έναν σύντροφο...
    Πήγαμε σε πολλούς γιατρούς για το θέμα του και άκρη δεν βγήκε. Είναι πραγματικά πολύ καλός άνθρωπος αλλά σε αυτό το θέμα δεν ξέρω. Δεν το συζητάει.
    Έκανα λάθος που επένδυσα εκεί, αλλά για πρώτη φορά πίστεψα ότι μου χαμογέλασε η τύχη.
    Η νευρική ανορεξία είναιαπό στεναχώρια. Από την απώλεια. Δεν έχει να κάνει με δίαιτες και τέτοια. Μόλις κατάλαβα τα κιλά που χάθηκαν το παλεύω όσο μπορώ.

    Αγαπητέ Δημήτρη πάντα κοίταζα τους άλλους και ποτέ εμένα. Ξέρω τι θα με έκανε ευτυχισμένη, αλλά πως να το κάνεις όταν θα έχεις δυστυχήσει άλλους ανθρώπους; Σευχαριστώ για τα λόγια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι γιατροί τι είπαν για το πρόβλημα του συζύγου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. οργανικα τιποτα. ψυχολογικο ειπαν οτι ειναι. εδωσαν καποια αγχωλυτικα αλλα αποτελεσμα κανενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δημήτρης Κατσούλης19 Αυγούστου 2013 στις 1:08 π.μ.

    Είναι τρομερά ευγενικό το να κοιτάς τους άλλους (το γνωρίζω καλά, πίστεψέ με, από προσωπική εμπειρία), αλλά ουσιαστικά μοιάζεις με ένα δέντρο που δέχεται νερό, λάσπη, αέρα και χιόνι ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες... Το καλό δέντρο όμως φαίνεται από τις ρίζες του και από τους καρπούς του. Ζήτησε ΑΜΕΣΑ ιατρική βοήθεια και ξεκίνα τη συμβουλευτική διαδικασία. Εύχομαι μέσα από το βάθος της καρδιάς μου να έχεις την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση και να έχεις πίστη στον Θεό, τις περισσότερες φορές η επιστήμη και ο Θεός δεν είναι αντίπαλα στρατόπεδα, αλλά "η ισχύς εν τη ενώσει". Όλα θα πάνε καλά αρκεί να πάρεις ρηξικέλευθες αποφάσεις και ο δρόμος να είσαι σίγουρη ότι θα είναι μακρύς, αλλά θα σε ανταμείψει...Πάντα έτσι γινόταν κι έτσι θα γίνεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.