Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Παιδί και μετακόμιση

Βρίσκομαι σε δεύτερο γάμο, με ένα γιο 6 ετών. Μαζί μας ζει και η κόρη μου από τον πρώτο γάμο, που θα πάει στην πρώτη λυκείου. Με τον άντρα μου αποφασίσαμε να μετακομίσουμε το Σεπτέμβρη στην επαρχία απ’ όπου κατάγομαι. Εκεί θα είμαστε καλύτερα επαγγελματικά και οικονομικά και επιπλέον μου αρέσει να μεγαλώνουν τα παιδιά μου σε πιο ασφαλές και υγιεινό περιβάλλον. Η κόρη μου δεν θέλει να φύγουμε από την Αθήνα και κάνει φασαρίες για το θέμα. Δεν θέλει να αλλάξει σχολείο, ούτε να χάσει τους φίλους της και λέει πως δεν μπορεί να ζήσει στην επαρχία. Είναι γενικά ζωηρό παιδί και αρκετά καλή μαθήτρια. Η σχέση της με τον άντρα μου δεν παρουσιάζει προβλήματα και λατρεύει τον αδελφό της. Με τον πατέρα της επίσης τα πηγαίνει πολύ καλά και περνά κάποια Σαββατοκύριακα μαζί του, αλλά δεν θέλει να ζήσει μαζί του, ούτε κι εγώ βέβαια σκοπεύω να φύγω και να την αφήσω πίσω. Δεν ξέρω τι να κάνω.
Γ.

Η αρνητική στάση ενός εφήβου σε μια μετοίκηση είναι μέσα στα αναμενόμενα ενδεχόμενα. Όμως η κόρη σου είναι ανήλικη και είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει τις δικές σου επιλογές. Οι επιλογές αυτές θα φροντίσετε βέβαια να υλοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο γι’ αυτήν.
Εξηγήστε της με επιχειρήματα τους λόγους για τους οποίους θέλετε να μετοικήσετε και δηλώστε αποφασισμένοι να το κάνετε. Τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν επαγγελματικοί και οικονομικοί λόγοι στην οικογένεια, το παιδί δεν μπορεί παρά να προσαρμοστεί. Ακόμη θυμάμαι τη δυσαρέσκειά μου κάθε φορά που αλλάζαμε τόπο λόγω των μεταθέσεων που έπαιρνε ο πατέρας μου, αλλά αναγκαζόμουν να συμβιβαστώ. Τελικά, οι μετακινήσεις αυτές μου βγήκαν σε καλό γιατί έμαθα να προσαρμόζομαι σε κάθε κατάσταση και επιπλέον απόχτησα φίλους σε όλη την Ελλάδα.
Το καλύτερο θα ήταν βέβαια να είχε μεσολαβήσει μια μεταβατική περίοδος στην οποία να πηγαινοέρχεστε κάποιες φορές και να ετοιμάζετε τη νέα σας ζωή. Αν αυτό δεν έχει ήδη γίνει, η μεταβατική αυτή περίοδος μπορεί να είναι το φετινό καλοκαίρι. Είναι εξοικειωμένη με τον τόπο όπου θα πάτε; Υπάρχουν συγγενείς και φίλοι, ειδικά με συνομήλικά της παιδιά; Υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως κίνητρο πχ. ένα καλύτερο σπίτι ή μεγαλύτερη ελευθερία στις εξόδους της λόγω του πιο ασφαλούς περιβάλλοντος;
Μίλησε με τον πατέρα της και κανονίστε πώς θα βλέπονται. Όταν έρχεται να τον δει, με την ευκαιρία θα βλέπει και τους φίλους της και εκείνος θα πρέπει να τη βοηθά σ’ αυτό. Τόνιζέ της επίσης πως αν της αρέσει τόσο η Αθήνα, ας φροντίσει σε τρία χρόνια να περάσει εκεί στο πανεπιστήμιο, οπότε θα επιστέψει με άλλες συνθήκες.
Μπορείς να την «δωροδοκήσεις» και λίγο, όχι όμως τόσο ώστε να νομίσει πως στο εξής θα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, ούτε ξοδεύοντας πολλά χρήματα για το σκοπό αυτό. Μπορείς για παράδειγμα να της πεις πως επειδή κατανοείς πόσο της στοιχίζει η αλλαγή περιβάλλοντος, θα φροντίσεις να της την κάνεις πιο εύκολη πχ. με μια νέα διακόσμηση για το δωμάτιό της ή επιτρέποντάς της να φιλοξενεί συχνά κάποιες φίλες της.
Τα παιδιά διαθέτουν τεράστια προσαρμοστικότητα. Αν εσείς οι υπόλοιποι θα είστε πιο ήρεμοι και ευτυχισμένοι στο νέο τόπο, η κόρη σου σίγουρα θα το προσλάβει και θα ανταποκριθεί γρήγορα. Κατερίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.