Εθισμένος στο διαδίκτυο

Είμαι 29 ετών και συνδέομαι με τον Δ., 32 ετών. Εκείνος μένει μόνος του και εγώ με την οικογένειά μου. Επειδή μένουμε μακριά και είμαστε και οι δυο εργαζόμενοι, δεν έχουμε το χρόνο να βλεπόμαστε καθημερινά, αλλά περνάμε τα Σαββατοκύριακα στο σπίτι του. Με στεναχωρεί πολύ που ο Δ είναι εθισμένος στο διαδίκτυο. Κάθε απόγευμα μόλις γυρίσει από τη δουλειά του στρώνεται στον υπολογιστή και σταματά μόνο αργά το βράδυ για ύπνο. Παίζει κάποια περίεργα παιχνίδια και επικοινωνεί με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Όταν είμαι κι εγώ εκεί, δεν αλλάζει το πρόγραμμά του και σπανίως μου δίνει σημασία. Δεν επιδιώκει να βγαίνουμε, ούτε έχουμε φίλους. Δεν ξέρω τι να κάνω για να τον βοηθήσω.

Σ.

Σχετικά με τη σύγχρονη μορφή εξάρτησης που είναι το διαδίκτυο έχουμε αναφερθεί στην ανάρτηση «Ο γιος μου είναι εθισμένος στον υπολογιστή». Ο φίλος σου είναι ενήλικος, μπορεί να κάνει τις επιλογές του και φυσικά φέρει τις συνέπειές τους. Το θέμα είναι πώς αισθάνεσαι εσύ για τη σχέση σου και τι σκοπεύεις να κάνεις.

Αναρωτιέσαι τι μπορείς να κάνεις για να τον βοηθήσεις. Εκτός από μια σοβαρή συζήτηση στην οποία θα εκφράσεις τις απόψεις σου για το θέμα, δεν νομίζω πως μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Μην αναλάβεις το ρόλο του «σωτήρα». Πρόκειται για δικό του θέμα και πρέπει να θέλει να το αντιμετωπίσει ο ίδιος. Οι εξαρτήσεις κάθε μορφής δεν επιλύονται με μια καλή σχέση αλλά χρειάζεται σαφής επιθυμία και δέσμευση του ατόμου απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό και κατά προτίμηση ένταξή του σε θεραπευτικές διαδικασίες. Αν ο ίδιος θέλει να προσπαθήσει και εσύ θέλεις να διατηρήσεις τη σχέση, μπορείς να κάνεις υπομονή και πιθανώς να του προτείνεις νέα ενδιαφέροντα και εξόδους για να τον βοηθήσεις. Αν δεν θέλει, διαχώρισε τη θέση σου και δες τι θα κάνεις.

Μοιάζεις να στεναχωρείσαι για τον Δ, αλλά δεν λες τίποτα για τα δικά σου συναισθήματα. Δεν ακούγεσαι ευχαριστημένη, και αμφιβάλλω αν κάποιος θα μπορούσε να είναι ευχαριστημένος από μια σχέση με ένα εξαρτημένο άτομο. Σκέψου σοβαρά αν θέλεις να διατηρήσεις αυτή τη σχέση υπό τέτοιες συνθήκες. Μπορείς να του μιλήσεις ειλικρινά πως ο εθισμός του σε απωθεί και ίσως αποτελέσει αιτία χωρισμού. Δεν έχει καμιά έννοια να τον «εκβιάσεις» συναισθηματικά πως αν δεν αλλάξει θα φύγεις. Αν ο ίδιος δεν θέλει να αλλάξει, το πολύ-πολύ για κάποιο διάστημα να κάνει μια προσπάθεια για να μη σε χάσει και μετά να επανέλθει.

Πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως σου αξίζει μια σχέση όπου ο σύντροφός σου θα ασχολείται αρκετά μαζί σου και θα περνάτε όμορφα. Αν δεν έχεις αυτά που θέλεις και δεν βλέπεις πραγματική διάθεση αλλαγής, καλύτερο είναι να μην αναλώνεσαι και να απομακρυνθείς. 

Κατερίνα