Κινέζικη Ιατρική

Διάβασα στην ανάρτηση για το συκώτι για την Κινέζικη Ιατρική και εντυπωσιάστηκα που τα όργανα του σώματος αντιστοιχούν με χρώματα, εποχές κτλ. Μπορείτε να δώσετε κάποιες παραπάνω πληροφορίες; Νομίζω θα ενδιαφέρουν πολλούς.
Γ.

Η Κινέζικη Ιατρική χρονολογείται από την εποχή του Κίτρινου Αυτοκράτορα (περίπου στην Τρίτη χιλιετηρίδα π.Χ.). Βασίζεται στο αρχαιότερο Ιατρικό σύγγραμμα στον κόσμο που είναι το Χουγκ Τι και περιλαμβάνει συζητήσεις του μυθικού αυτού αυτοκράτορα με τους σοφούς του παλατιού. Η εκπαίδευση των παιδιών γινόταν στο παλάτι με βάση τη Μοναδική Αρχή (το Έν) στο οποίο περιλαμβάνονταν και οι αρχές της Ιατρικής αυτής. Μέσα από τις σπουδές αυτές επιλέγονταν τα άτομα που θα στελέχωναν τις βασικές λειτουργίες του κράτους και θα πλαισίωναν τον βασιλιά. Οι γιατροί δεν πληρώνονταν από τους ασθενείς αλλά μόνο από τους υγιείς της κοινότητας, ενώ ο γιατρός είχε την ευθύνη να αποζημιώσει τους ασθενείς αφού αυτοί ασθένησαν από δική του μη προνοητικότητα!

Είναι μια Ιατρική που βασίζεται αποκλειστικά στη φύση και στη δυνατότητα να ξανααποκτηθεί η χαμένη αρμονία του σώματος του ανθρώπου με τη χρήση διαφόρων φυσικών προϊόντων (ροφήματα, καταπλάσματα, τροφές ή συμπληρώματά τους) σύμφωνα με την τεχνολογία της εποχής, όπως και μεθόδων (βελονισμός, μόξα, σιάτσιου, ρεφλεξολογία κ.ά.).

Ο Ταοϊστικός Νόμος των 5 στοιχείων (10^ος αιώναςπ.Χ.) προσπαθεί να δώσει ένα νόημα στη δημιουργία και να εξηγήσει τις σχέσεις μεταξύ των στοιχελιων της φύσης. Τα στοιχεία αυτά είναι Νερό, Φωτιά, Μέταλλο, Γη και Ξύλο. Υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των πέντε στοιχείων με την έννοια της δημιουργικότητας (το ένα στοιχείο ευνοεί το άλλο) και της αναστολής ή καταστροφής (το ένα στοιχείο καταστρέφει το άλλο). Ο δημιουργικός κύκλος: το ξύλο συντηρεί τη φωτιά, η φωτιά γεννά τη στάχτη (γη), η γη περιέχει τα μέταλλα τα οποία θερμαινόμενα παράγουν ατμούς (νερό), το οποίο νερό γεννά το ξύλο. Ο ανασταλτικός κύκλος: το νερό σβήνει τη φωτιά, η φωτιά δαμάζει το μέταλλο, το μέταλλο κόβει το ξύλο, το ξύλο διαπερνά τη γη και η γη απορροφά το νερό. Οι ίδιοι κύκλοι χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική με τα αντίστοιχα όργανα.

Τα στοιχεία αυτά έχουν αντιστοιχίες με συναισθήματα, χρώματα, γεύσεις, εποχές και όργανα του σώματος. Τα όργανα του σώματος έχουν μεταξύ τους τις ίδιες σχέσεις δημιουργίας και καταστροφής όπως και τα στοιχεία που τα χαρακτηρίζουν. Ο θεραπευτής λοιπόν πρέπει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα υγείας ολιστικά, δηλαδή προκειμένου να ενισχύσει άμεσα ένα πάσχον όργανο,  μπορεί και να ενισχύει το όργανο το οποίο το δημιουργεί. Μια υπερβολική αρνητική ενέργεια ενός οργάνου μπορεί να μετριαστεί ενισχύοντας το όργανο το οποίο το καταστρέφει.

Ο νόμος των 5 στοιχείων:

1.      ξύλο: άνοιξη, συκώτι-χοληδόχος κύστη, πράσινο, ξινό, θυμός-οργή

2.     φωτιά: καλοκαίρι, καρδιά, λεπτό έντερο, πεπτικό και μεταβολικό σύστημα (τριπλός θερμαστής), κόκκινο, πικρό, χαρά

3.     γη: τέλος καλοκαιριού, σπλήνας-στομάχι, κίτρινο, γλυκό, φροντίδα-αγάπη

4.     μέταλλο: φθινόπωρο, πνεύμονες, παχύ έντερο, δέρμα, άσπρο, καφτερό-πικάντικο, λύπη- μελαγχολία

5.     νερό: χειμώνας, ουροδόχος κύστη, μαύρο, αλμυρό, φόβος

Υπάρχουν πολλές λαϊκές εκφράσεις που δείχνουν τη σχέση μεταξύ οργάνων του σώματος και συναισθημάτων. Π.χ. «Μου έπρηξε το συκώτι» (συκώτι- θυμός), «Κατουρήθηκε από το φόβο του» (νεφρά-φόβος), «Τον είδε, αγκαλιάστηκαν και πέθαναν κι οι δυο» (καρδιά- χαρά). Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η παράδοση των ρομαντικών του περασμένου αιώνα να πεθαίνουν από φυματίωση (πνεύμονες- μελαγχολία).

Αξιοσημείωτη είναι η Κινέζική βοτανολογία που αν και αναπτύχτηκε π.Χ. εξακολουθεί να τροφοδοτεί με στοιχεία τη σύγχρονη φυτοθεραπεία. Όλες αυτές οι προσεγγίσεις των Κινέζων προς την Ιατρική είναι επικεντρωμένες στη διατήρηση της υγείας και όχι στη θεραπεία της νόσου και όπως χαρακτηριστικά λένε: «Ο σοφός γιατρός διατηρεί αντί να θεραπεύει». Εμείς θα συμπληρώναμε ότι ο μέτριος γιατρός επικεντρώνει στη νόσο και την αντιμετωπίζει αιτιολογικά, ενώ ο κακός γιατρός επικεντρώνει στη νόσο και την αντιμετωπίζει συμπτωματικά.

Κώστας