Ανέραστη σύζυγος

Βρίσκομαι σε ένα γάμο 25 χρόνων ...σχεδόν ανέραστη. Τρομακτικό. Δυστυχώς ο σύντροφός μου δεν έχει ερωτική επιθυμία, ούτε διάθεση για σωματική επαφή και χάδια πάνω από μισό λεπτό. Οι προσπάθειές μου ήταν πάρα πολλές ειδικά στις αρχές ήμουν πολύ τρυφερή, διαχυτική, προσπάθησα πολλές φορές να το συζητήσουμε (χωρίς αποτέλεσμα ), δεν το αναγνωρίζει ως πρόβλημα, αργότερα  έγινα πιο έντονη και στην απελπισία μου αργότερα μέχρι και προσβλητική . Έχει αρνηθεί να κάνει οτιδήποτε γι αυτό και με κοιτάει περίεργα όποτε προσπαθώ να συζητήσω μαζί του για έρωτα. Αποτέλεσμα να αρχίσω να αναρωτιέμαι για τον εαυτό  μου, να έχω ενοχές (σαν να μην είχα για άλλα πράγματα), να αισθάνομαι τρομερή απόρριψη κλπ Όντας αδιανόητο για μένα αυτό εγκλωβιζόμουν περισσότερο και θύμωνα περισσότερο.

Προσπάθησα 3-4 φορές να χωρίσω , αλλά δεν στάθηκα αρκετά δυνατή για να το κάνω ,με δεδομένα ότι έχω και κάποιου είδους ευγνωμοσύνη απέναντί του γιατί κάποια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου μου στάθηκε δίπλα και κοντά και έτσι συνδεθήκαμε, με δεδομένο επίσης την εχθρική σχεδόν στάση της κόρης μας απέναντί μου ή τις παρακλήσεις της όταν ήταν μικρή να μη χωρίσουμε σε συνδυασμό με ανυπαρξία άλλων στηριγμάτων που θα είχα τη δύσκολη αυτή περίοδο , με αποτέλεσμα να παραμένω σ’ αυτή τη σχέση και να προσπαθώ να αντλώ χαρές από άλλα ενδιαφέροντα στη ζωή μου. Όμως δεν το αντέχω πια. Χωρίς και να έχω την απαιτούμενη δύναμη να αρχίσω νέα ζωή μόνη μου. Να σημειώσω ότι ούτε σε επίπεδο υστερώ ούτε εμφανισιακά κατά γενική ομολογία , αντιθέτως με χαρακτηρίζουν πολύ συχνά όμορφη γυναίκα. Υστερώ συναισθηματικά.  Βοήθεια...

Α.

Ο σύζυγός σου είναι αυτός και δεν έχει διάθεση να αλλάξει. Αυτά μπορεί να σου δώσει συναισθηματικά και σεξουαλικά. Το σεξουαλικό μάλιστα είναι κάτι που λιγότερο συζητιέται και περισσότερο…γίνεται! Αν εκείνος για τους δικούς του λόγους (ψυχολογικούς και σωματικούς) αυτό μπορεί και θέλει, καμιά συζήτηση δεν μπορεί να φέρει αποτέλεσμα πλέον. Υποθέτω πως έχετε κάνει πολλές και αν ήταν να αλλάξει κάτι, θα είχε ήδη αλλάξει 25 χρόνια τώρα. Υποθέτω πως είστε τουλάχιστον γύρω στα 50, οπότε αλλαγές στον τομέα αυτόν είναι πολύ δύσκολες.

Το θέμα είναι πως εσύ έχεις ενοχοποιηθεί και έχει καταρρακωθεί η αυτοπεποίθησή σου. Και παρότι έχεις προσπαθήσει αν φύγεις, το παιδί και η ευγνωμοσύνη λες πως σε εμποδίζουν. Εγώ θα πως αυτά είναι δικαιολογίες… Αν ήθελες πραγματικά να φύγεις, θα είχε φύγει. Σε ένα μακροχρόνιο γάμο όμως μας κρατά συνήθως η ασφάλεια, η συνήθεια, η οικονομική εξασφάλιση, ο φόβος του αγνώστου και τα στερεότυπα.

Έχεις πλέον 2 επιλογές:

·         Μένεις στο γάμο αυτό χωρίς να μεμψιμοιρείς, έχοντας όμως συνείδηση του γιατί πραγματικά μένεις. Υπάρχουν πολλά ζευγάρια που ζουν συμβατικά, για διάφορους λόγους που τα βολεύουν. Ασχολείσαι με τα ενδιαφέροντά σου και αν μεν κάνεις ειλικρινές ξεκαθάρισμα με τον άντρα σου, μπορείς να έχεις και μια διακριτική προσωπική ζωή εκτός γάμου. Ακόμη κι αν δεν ξεκαθαριστεί το θέμα, μπορείς να έχεις διακριτικά εξωσυζυγικές σχέσεις και θα έχεις όλα τα δίκια του κόσμου. Εξάλλου, δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν ο σύζυγός σου είναι πραγματικά αδιάφορος προς το σεξ ή απλώς αδιάφορος για σένα…

·         Φεύγεις. Βρίσκεις τη δύναμη τώρα που η κόρη σου μεγάλωσε, μαζεύεις δύναμη να κατανικήσεις αυτά που σε φοβίζουν και φεύγεις. Πρέπει βέβαια να επιβιώσεις μόνη σου συναισθηματικά, κοινωνικά και οικονομικά. Επίσης σε τέτοια περίπτωση θα πρέπει να προσέξεις με τι είδους ανθρώπους θα συνδιαλλαγείς σε όλα τα επίπεδα, γιατί είσαι άπειρη και στερημένη από πολλά, άρα μπορείς να γίνεις εύκολα θύμα.

Σου χρειάζεται άμεσα συνεργασία με ψυχολόγο, που θα σε βοηθήσει να ανακτήσεις την αυτοπεποίθησή σου και να πάρεις αποφάσεις ζωής.