Οι «ρόλοι» στην οικογένεια

Με τον σύζυγο μου ειμαστε 12χρόνια μαζί και τα τελευταία 2χρόνια παντρευτήκαμε λόγω εγκυμοσύνης. Στα χρόνια που είμαστε μαζί ποτέ δεν είχε μια σταθερή δουλειά. Το 2007 άνοιξε ενα μαγαζί και το 2010 έκλεισε λόγο κρίσης. Απο τότε δεν ξαναβρήκε δουλειά και είναι άνεργος. Κάνω υπομονή γιατί είναι πολύ καλός μαζί μου και με φροντίζει και με προσέχει. Απο τον ερχομό το παιδιού όμως το 2012 και μισό χρόνο μετά τον έχει πάρει απο κάτω. Δεν ασχολείτε με τίποτα. Με το παιδί βοήθαει μέχρι ενος σημείου δεν τον παίζει και δεν ασχολείται καθόλου μαζί του. Με αποτέλεσμα το παιδί να είναι 2χρονών και να μην τον θέλει καθόλου. Εγω να εχω κουραστεί γιατι γυρνάω σπιτι και βλεπω εναν αντρα να καθεται στον καναπε ή να χαζεύει στον υπολογιστή και τον τελευταίο καιρό να έχει ξεκινήσει να πίνει κάθε βράδυ 2-3ποτήρια κρασί γιατι λεει τον βοηθάνε να κοιμηθει το βράδυ.

Του έχω μιλήσει αρκετές φορές να αλλάξει και πάντα μου λεει πως αν δεν βρει δουλεια δεν θα μπορεσει να ξαναγινει οπως ήταν. Τώρα κλαιει τα βραδυα μου ζηταει συγνωμη πυο δεν με βοηθαει να ζησουμε οπως πρεπει. Κλαίει που δεν τον θέλειο γιός του.. Δεν ξέρω τι να κάνω. Τα έχω πάρει όλα πάνω μου..και δεν ξέρω ποσο θα αντέξω

Α

 

Αρχικά, θα πρέπει να αναγνωρίσεις τη δική σου ευθύνη στην όλη ιστορία. Όχι βέβαια για να αυτοκατηγορηθείς, αλλά για να νιώθεις λιγότερο «θύμα».

Παντρεύτηκες τον αγαπημένο σου λόγω εγκυμοσύνης. Δεν γράφεις τις ηλικίες σας, αλλά μετά από 10 χρόνια σχέσης, ένα ταιριαστό ζευγάρι που επιθυμεί οικογένεια, συνήθως προχωρεί και την κάνει. Το ότι εσείς την κάνατε λόγω εγκυμοσύνης σημαίνει πως ή είχατε προβλήματα ή δεν είχατε την οικονομική δυνατότητα. Οπότε σε καμιά περίπτωση δεν έπρεπε να προχωρήσετε σε οικογένεια. Το παιδί που έρχεται «κατά τύχη» αποτελεί ευθύνη και των δυο, και κυρίως της γυναίκας που υφίσταται και το μεγαλύτερο βάρος ενός παιδιού. Πώς αφήσατε να γίνει η εγκυμοσύνη και πώς προχωρήσατε αν δεν είχατε τα μέσα; Πώς παντρεύτηκες έναν άντρα που δεν είχε σταθερή δουλειά, με δεδομένο πως κι εσύ δεν είσαι καμιά πλούσια για να καλύπτεις όλα τα έξοδα;

Σήμερα ο άνεργος σύζυγος κάθεται στον καναπέ και στον υπολογιστή και δεν ασχολείται με τίποτα, ούτε με το παιδί. Εσύ δουλεύεις και τα έχεις φορτωθεί όλα. Μεγάλο λάθος! Γιατί να διατηρούνται μονόπλευρα οι παραδοσιακοί ρόλοι; Ένα ζευγάρι ή εργάζεται ισότιμα και συμβάλλει ισότιμα στο νοικοκυριό και στο παιδί ή ο ένας εργάζεται και ο άλλος έχει την αποκλειστική ευθύνη του νοικοκυριού και του παιδιού. Δεν βλέπω γιατί ο άνεργος σύζυγος να κάθεται και η εργαζόμενη σύζυγος να επιφορτίζεται και σπίτι και παιδί. Αν «τον έχει πάρει από κάτω», γνωρίζουμε όλοι πολλές γυναίκες σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση, που ωστόσο ασχολούνται επαρκώς και το νοικοκυριό και το παιδί τους! Θα έπρεπε ο σύζυγός σου να φροντίζει αποκλειστικά το σπίτι και το παιδί. Κι αν δεν ξέρει, να μάθει…

Το κλάμα και το κρασί δεν βοηθούν… Κάνε λοιπόν μια σοβαρή συζήτηση μαζί του για νέα κατανομή ρόλων, μέχρι κι αυτός να βρει να κάνει κάτι επαγγελματικά, οπότε θα ξαναμοιραστείτε την ευθύνη του νοικοκυριού. Το παιδί είναι μικρό και είναι ζήτημα χρόνου και ενασχόλησης να προσεγγίσει τον πατέρα του. Θα τον βοηθούσε μια ψυχολογική στήριξη, αλλά καταλαβαίνω πως δεν έχετε τα μέσα. Αναζητήστε Κοινωνικά Ιατρεία ή Κέντρα Ψυχικής Υγείας.

Όσο ο σύζυγος καλομαθαίνει στην ανεργία+ αργία, η οικογένειά σας φοβάμαι πως δε θα στεριώσει.