Ο γαμπρός...την έκανε!

Βρισκομαι σε ενα αραβωνα εδω και δυο μηνες. Με τον Χ γνωριζομαστε 10 χρονια, ήμουν η πρωτη του αγαπη και αυτος η δικη μου. Περασαμε ενα χρονο σχεδον μαζι σε ηλικία 15 ετών και αγαπηθηκαμε πολύ. Στη συνεχεια χωρισαμε για αρκετο καιρο, ο καθένας μας έκανε νέες σχέσεις, ομως καθε φορα που βλεπομασταν ανταλασσαμε μηνύματα και λογια αγαπης. Χαθηκαμε για αρκετο καιρο και γω παντα πιστευα οτι εμενα αγαπουσε κι ας ηταν σε αλλες σχεσεις.

Ξαφνικα, πριν απο ενα χρονο περιπου ξανασυναντιθικαμε  και αποφασισαμε να κανουμε μια νεα αρχη. Εμεινα εγκυος μετα απο την θεληση και των δυων μας. Το συζητησαμε και αποφασισαμε να κανουμε ενα αραβωνα. Ομως ολα εχουν αλλαξει. Αυτος ειναι αδιαφορος απεναντι μου, ψυχρος, δεν θελει ουτε ερωτα να κανει πια μαζι μου,φλερταρει αλλες, και δεν τον ενδιαφερει η αποψη μου στην πραγματικοτητα.Αν δεν ημουν έγκυος θα τον ειχα αφησει και ας τον αγαπαω οσο τιποτα αλλο στη ζωη μου. Βοηθεια!!! 

Ε.

Πάντα λέω πως οι επανασυνδέσεις μετά από χωρισμό γρήγορα θα εμφανίσουν τα ίδια προβλήματα που έκαναν το ζευγάρι να χωρίσει. Εξαίρεση αποτελούν δυο περιπτώσεις: Αν έχει περάσει πολύς χρόνος ώστε να έχουν γίνει ουσιαστικές αλλαγές στα μέλη του πρώην ζευγαριού ή αν ο ένας τουλάχιστον έχει περάσει από συνεπή διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης (η οποία επιταχύνει τη διαδικασία της αλλαγής). Στις περιπτώσεις αυτές πρόκειται για «καινούργιους ανθρώπους» που δημιουργούν μια νέα σχέση. Στη δική σας περίπτωση είσασταν πολύ μικροί και πέρασαν πολλά χρόνια, έτσι δημιουργήσατε στα 25-26 σας μια νέα σχέση. Ως εδώ όλα καλά.

Σχετίζεστε λοιπόν λιγότερο από ένα χρόνο και αποφασίζετε με κοινή συνέναιση να κάνετε παιδί. Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Είχατε ήδη προγραμματίσει να παντρευτείτε και είχατε ξεκαθαρίσει πως χαράζετε μαζί πορεία ζωής; Ακόμη κι αν αυτά είχαν γίνει, γιατί να βιαστείτε για παιδί, τόσο νέα άτομα; Οι σχέσεις προχωρούν σε στάδια και πρέπει να είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι από το προηγούμενο για να περάσουμε στο επόμενο (σχέση, αρραβώνας, γάμος, παιδί). Από την πορεία της σχέσης σας καταλαβαίνω πως ή δεν είχατε προγραμματίσει κοινό μέλλον ή είχατε αλλά βιαστήκατε για παιδί. Υπάρχει ακόμη και η περίπτωση το μέλλον να το προγραμμάζες μόνο εσύ ενώ εκείνος να ήταν ακόμη αβέβαιος.

Οι άντρες και μάλιστα οι τόσο νέοι μπορεί να συγκατανεύσουν σε παιδί σε μια στιγμή παρόρμησης ή ενθουσιασμού, αλλά εμείς οι γυναίκες πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικές γιατί επωμιζόμαστε μεγαλύτερο βάρος στη δημιουργία και στην ανατροφή ενός παιδιού.

Τέλος πάντων, η εγκυμοσύνη έγινε και αποφασίσατε να αρραβωνιαστείτε. Ο σύντροφός σου όμως άλλαξε και δείχνει πως είναι στον αρραβώνα αυτό με το ζόρι, πόσο μάλλον σε ένα γάμο με παιδί σε λίγους μήνες.

Προτείνω να κάνεις μια σοβαρή συζήτηση μαζί του για τη σχέση σας, τη στάση του και τα συναισθήματα που σου προκαλεί. Ρώτησέ τον ευθέως πώς νιώθει με το μελλοντικό γάμο και το παιδί και αν είναι έτοιμος για όλο αυτό ή μετάνιωσε. Ζήτησέ του να ξεκαθαρίσει. Αν υποσχεθεί πως θα αλλάξει και αρχίσει να το πραγματοποιεί, τότε κάνει ένα βήμα για μια καλή οικογένεια στο μέλλον (χωρίς όμως αυτό να σου παρέχει κάποια εγγύηση). Αν υπαναχωρήσει, θα πρέπει να χωρίσετε. Δεν έχει καμιά έννοια να παντρευτείτε μόνο για να πάρει όνομα το παιδί.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, δεν είστε έτοιμοι σαν ζευγάρι για παιδί. Όπως έχουμε συζητήσει σε παλιότερες αναρτήσεις, μια πιθανή διακοπή κύησης εξαρτάται από την ιδεολογία της γυναίκας. Άλλες προτιμούν να μη φέρουν στον κόσμο ένα παιδί υπό αντίξοες συνθήκες ενώ άλλες έχουν ηθικό πρόβλημα και προτιμούν να το φέρουν στον κόσμο, με όλες τις ταλαιπωρίες που αυτό προϋποθέτει για το παιδί και για τις ίδιες. Εξαρτάται λοιπόν από την προσωπική σου ιδεολογία το τι θα κάνεις με το παιδί. Στη διαδικασία αυτή μπορεί να σε βοηθήσει μια άμεση συνεργασία με ψυχολόγο. Δεν γνωρίζω βέβαια πόσο έχει προχωρήσει η εγκυμοσύνη σου και αν μπορείς τώρα να μπεις σε τέτοιο δίλημμα.

Ακόμη κι αν δεν τίθεται θέμα διακοπής της κύησης, σε συμβουλεύω να μην παντρευτείς ακόμα. Ένα άτομο που δεν εντάσσεται ολόψυχα στο γάμο και το αυριανό παιδί, δεν μπορείς να το εμπιστευτείς για το μέλλον, οπότε δεν έχει καμιά έννοια -παρά μόνο κοινωνικού στερεοτύπου- να τον παντρευτείς, γιατί αργά ή γρήγορα θα χωρίσετε και πάλι μόνη θα μείνεις με το παιδί σου.