Τι γίνονται οι νεανικές φιλίες;

Είμαι 20 και το τελευταίο καιρό με ενοχλούν πολύ άσχημες σκέψεις και πολύ ανόητες.Φοβάμαι πως μεγαλώνοντας θα χάσω τους φίλους μου και θα μείνω μόνη μου.Ανησυχώ οτι θα αλλάξουν και δεν θα νιώθουν το ίδιο για μένα,ότι θα απομακρυνθούν και θα χαθούν όταν θα παντρευτούν.Φοβάμαι και τρέμω στη σκέψη οτι δεν θα υπάρχει ενδιαφέρον και θα σταματήσουμε να αγαπιόμαστε.Δεν θέλω να τα σκέφτομαι όλα αυτά γιατί είναι πολύ χαζό και μόνο κακό μου κάνει.Πιστεύω πολύ στη φιλία και θέλω να μεγαλώνω μαζί με τις φίλες μου,δηλαδή τους ανθρώπους που αγαπώ.Να ωριμάσουμε μαζί και να είμαστε συνοδοιπόροι ανεξάρτητα από τις φάσεις της ζωής του καθενός.Εξάλλου είναι δυνατόν όταν αγαπάς κάποιον γι'αυτό που πραγματικά είναι να τον αντικαταστήσεις με κάτι ή κάποιον άλλο και να μην ενδιαφέρεσαι γι'αυτόν?Οι περισσότεροι λένε οτι δεν παραμένουν  οι φίλοι μεγαλώνοντας αλλά δεν θέλω να το πιστέψω και εγώ από τη μεριά μου τουλάχιστον θα κάνω οτι καλύτερο μπορώ.Καθένας μιλάει με βάση αυτά που έχει ζήσει και καθένας έχει το δικό του μοναδικό δρόμο στη ζωή,παλεύοντας γι'αυτά που αγαπάει.Αυτά τα συμπεράσματα για τη ζωή με θλίβουν,λες και όλοι ζούμε και σκεφτόμαστε τα ίδια. Εσείς τι λέτε?.Επίσης,πώς νομίζετε πως πρέπει να αντιδράμε όταν ένας φίλος μας κάνει ερωτική σχέση και ξεχνάει τους υπόλοιπους?Πως είναι δυνατόν όταν αγαπάς κάποιον να μην ενδιαφέρεσαι τι κάνει.Και εγώ έχω υπάρξει σε σχέση αλλά ποτέ δεν παραμέρισα τους φίλους μου.

Ε

Οι φίλοι μας αποτελούν ένα πολύ σπουδαίο κεφάλαιο στη ζωή μας. Ειδικά στην εφηβική και στη νεανική ηλικία οι φίλοι αποτελούν έναν πολύ σημαντικό παράγοντα επιρροής και υποστήριξής  μας. Μέσα από τις σχέσεις αυτές μαθαίνουμε τους ανθρώπους και ωριμάζουμε. Υπάρχει μάλιστα στην ψυχολογία η άποψη πως μέσα από τους «κολλητούς» της νεανικής ηλικίας μαθαίνουμε τον εαυτό μας, από την κοντινή παρατήρηση των ομοειδών μας, και πως αυτό συμβάλλει στην απόκτηση ψυχικής ισορροπίας.

Τι γίνεται όμως όταν μεγαλώσουμε; Εκτός από την ενστικτώδη συμπάθεια που μας συνδέει με τους φίλους μας, υπάρχει και το θέμα της ιδεολογίας και των κοινών συνθηκών ζωής.

·       Οι φιλίες που τις συνδέει κοινή ιδεολογία είναι οι πιο δυνατές. Στη νεανική ηλικία όμως η ιδεολογία μεταβάλλεται πολύ έντονα. Αν τα νεαρά παιδιά εξελιχτούν ιδεολογικά προς την ίδια κατεύθυνση, οι νεανικές φιλίες μπορεί να γίνουν φιλίες ζωής. Αν όχι, θα διαλυθούν. Και με βάση τη νέα τους ιδεολογία θα κάνουν νέους φίλους.

·       Υπάρχουν φιλίες που τις συνδέει κυρίως οι κοινός τρόπος ζωής και τα κοινά ενδιαφέροντα: Είμαστε συμμαθητές ή συμφοιτητές, έχουμε την ίδια ηλικία, είμαστε πολλές ώρες μαζί στο σχολείο, βγαίνουμε στα ίδια μέρη, έχουμε τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντα της ηλικίας και της εποχής και όλα αυτά μας φέρνουν κοντά. Αν δεν υπάρχει κάτι βαθύτερο και οι τρόπος ζωής αλλάξει, τότε οι φιλίες θα διαλυθούν και θα αντικατασταθούν με καινούργιες. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει κάτι βαθύτερο αλλά  ο τρόπος ζωής εξελιχθεί με παρόμοιο τρόπο, τότε η φιλία μπορεί να συνεχιστεί όσο αυτός ο τρόπος είναι κοινός. Πχ είμαστε φίλες από το σχολείο και μετά περνάμε στο Πανεπιστήμιο στην ίδια πόλη, έχουμε ή δεν έχουμε και οι δυο αγόρι, συχνάζουμε στα ίδια μέρη κτλ και έτσι η φιλία διατηρείται και στη φοιτητική ηλικία.

Το συμπέρασμα είναι πως, ναι, μπορούν να διατηρηθούν οι νεανικές φιλίες, αν τα νέα παιδιά εξελιχθούν προς την ίδια κατεύθυνση, κυρίως όσον αφορά την ιδεολογία. Βέβαια οι φιλίες είναι ζωντανοί οργανισμοί και χρειάζονται «καλλιέργεια». Δεν πρέπει να χάνουμε επαφή με τους πραγματικούς μας φίλους από αμέλεια ή τεμπελιά. Αν κάποιος κάνει μια σχέση ή έχει κάποιο άλλο σοβαρό θέμα που τον απασχολεί πχ εξετάσεις, οικογενειακά θέματα κτλ ή θέλει να ασχοληθεί πολύ  εντατικά με κάτι, τότε οι φίλοι πρέπει να κατανοούν και να αποδέχονται κάποια απομάκρυνση για κάποιο διάστημα. Όταν όμως η κρίση περάσει ή ο πρώτος ενθουσιασμός περάσει, το άτομο πρέπει να επαναφέρει τη φιλία του στην πρότερη κατάσταση. Αν όχι, θα τη χάσει.

Πχ ας υποθέσουμε πως υπάρχουν δυο κολλητές φίλες Α και Β που επικοινωνούν ή βλέπονται καθημερινά. Η Α ερωτεύεται ένα αγόρι και βρίσκονται στον πρώτο ενθουσιασμό της σχέσης, όπου κατά κανόνα το νέο ζευγαράκι θέλει να βρίσκεται συνέχεια μαζί. Φυσικό είναι για κάποιο διάστημα να απομακρυνθεί από τη Β. Όχι να την ξεχάσει, αλλά να μη βγαίνουν τόσο συχνά μαζί. Η Β πρέπει να κατανοήσει και να αφήσει στην Α την πρωτοβουλία της επικοινωνίας. Μπορούν μάλιστα να το συζητήσουν. Μετά όμως από λίγο καιρό, όταν η Α θα έχει βάλει τη σχέση της σε πιο «κανονικούς» ρυθμούς, θα πρέπει η φιλία με τη Β να αποκατασταθεί: Να βγαίνουν και μόνες τους συχνά, να βγαίνουν και οι τρεις ή και με άλλες παρέες. Η φιλία να προσαρμοστεί απλώς σε νέα δεδομένα. Αν αυτό δεν γίνει, σημαίνει πως επρόκειτο για φιλία βασισμένη κυρίως στις κοινές συνθήκες ζωής.

Ας πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, όπου δυο φίλες Χ και Ψ είναι κολλητές και συγκάτοικοι στα φοιτητικά τους χρόνια. Ταιριάζουν πολύ ιδεολογικά και έχουν κοινούς στόχους ζωής, Τελειώνουν τις σπουδές τους, γυρνούν καθεμιά στον τόπο της και σιγά-σιγά  οι απόψεις και τα ενδιαφέροντά τους αποκλίνουν γιατί η Χ επικεντρώνεται σε μια σχέση, παντρεύεται αμέσως και αποκτά παιδί, ενώ η Ψ ξεκινά μια απαιτητική καριέρα. Η καθεμιά επικεντρώνεται σε τελείως διαφορετικό τομέα και είναι φυσικό η επικοινωνία τους να χαλαρώσει. Αν στο μέλλον δεν επανέλθει προσαρμοσμένη σε νέες συνθήκες, τότε σημαίνει πως επρόκειτο απλώς για φιλία βασισμένη στις κοινές συνθήκες ζωής και στην τότε κοινή ιδεολογία, ενώ τώρα όλα έχουν αλλάξει.

Ό,τι και να γίνει πάντως, δυο άνθρωποι που έζησαν μια όμορφη εφηβική ή νεανική φιλία, έστω κι αν αυτή έληξε, πάντα θυμούνται ο ένας τον άλλον με αγάπη και αν ποτέ τύχει να ξαναβρεθούν θα νιώσουν μεγάλη συγκίνηση.

Οι προβληματισμοί σου είναι φυσικοί για την ηλικία σου και δεν είναι ανόητοι. Μήπως όμως έχεις συνηθίσει να υποτιμάς τον εαυτό σου; Παρατηρώ ένα μεγάλο φόβο μήπως χάσεις τους φίλους σου και γενικά φόβο της αλλαγής και του καινούργιου. Αν «χάσεις» τους φίλους σου, γιατί να μείνεις μόνη; Θα έρθουν άλλοι στη θέση τους. Κι αν μείνεις κάποια διαστήματα μόνη, αυτό θα πρέπει να μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Ο φόβος σου παραπέμπει σε κάποια εξάρτηση και χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτά είναι θέματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις για να εξελιχθείς ως άτομο. Η αλλαγή και κάποιες απώλειες αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής και θα πρέπει να μάθεις να τις αντιμετωπίζεις, βασιζόμενη γερά στον εαυτό σου.