Βίαια ξεσπάσματα

Έφυγα από το σπίτι στο οποίο ζω με τον σύντροφο μου τα τελευταία 6 χρόνια. Ο λόγος που έφυγα ήταν ένα ξέσπασμα που είχε για ένα ασήμαντο θέμα.
……
Με το που μπαίνει φώναζε πως τηλεφωνώ όλη την ώρα και όταν έχει δουλειά και δεν απαντάει να μην ξανατηλεφωνήσω ήταν σε κατάσταση εκτός εαυτού παίρνει το κινητό το πετάει στον τοίχο και το σπάει και μου λέει να δούμε τώρα πως θα ξανατηλεφωνήσεις. Μετά πέταξε και κάποια άλλα πράγματα κάτω φωνάζοντας και βρίζοντας. Μάζεψα όσα ρούχα μπορούσα ήρθε ο πατέρας μου και με πήρε. Είναι η τρίτη φορά μέσα σε 6 μήνες που συμπεριφέρεται έτσι. Να έχει τέτοια ξεσπάσματα γιατί μπορεί να του τηλεφωνώ πολλές φορές ενώ έχει δουλειά. Το θέμα είναι πως μύριζε αλκοόλ που σημαίνει ότι έπινε όπως επίσης και τις άλλες 2 φορές.
Έφυγα και τις άλλες φορές αλλά ξαναγύριζα τώρα σκέφτομαι υπάρχει λόγος? Αρχίζω και σκέφτομαι τι έκανα τοσο κακό και φέρεται έτσι αλλά οτι και να έκανα είναι συμπεριφορά αυτη? Τις προηγούμενες φορές αφού μιλήσαμε μου έλεγε πως κάνω σαν τρελή όλη την ώρα τηλ και ρωτάω που πάει και πως εγώ τον φτάνω σε αυτό το σημείο και φέρεται έτσι, και άρχισα να νιώθω χάλια. Και τώρα νιώθω χάλια και δεν ξέρω τι να κάνω. Να πάω να πάρω και τα υπόλοιπα πράγματα και να τελειώσουμε? η να περιμένω? αλλα να περιμένω τι? Όταν γίνονται τέτοια περιστατικά σε εμένα τα ρίχνει και εγώ πρέπει να αλλάξω λεει. Δεν κάνω όμως κάτι τοσο τρομερο για να βγαίνει τόσο πολύ εκτός εαυτου. Και αυτός είναι που δυσκολεύεται να κάνει συζήτηση μετά απο τσακωμούς και αποφεύγει. Άλλο πρόσωπο δεν υπάρχει σίγουρα κάτι τον πιέζει αλλα δεν νομίζω πως είμαι εγώ αυτή. Δεν ξέρω αν πρέπει να περιμένω κάτι, ή αν μπορώ να κάνω κάτι αναρωτιέμαι που πήγε ο ανθρωπός μου... Τι να κάνω? Δεν θέλω να ξαναγυρίσω και να γίνουν τα ίδια μετα απο μερικούς μήνες.

Λ

 

Όταν σε μια σχέση οι άνθρωποι φτάνουν σε ακραίες καταστάσεις για μικροπράγματα, δυο εκδοχές υπάρχουν: είτε το ζευγάρι έχει σπουδαιότερα ανεπίλυτα θέματα τα οποία φοβάται να αντιμετωπίσει και ξεσπούν σε μικροπράγματα είτε αυτός που ξεσπά ακραία έχει ψυχολογικά προβλήματα.

Μπορεί κι εσύ να κάνεις κάποια λάθη στη σχέση αυτή, αλλά τίποτε δεν δικαιολογεί αντιδράσεις σαν αυτές που περιγράφεις.
Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η απομάκρυνση για μεγάλο διάστημα. Τι νιώθεις για το σύντροφό σου; Καταλαβαίνω πως σχέση 6 χρόνων δεν είναι κάτι που μπορεί να διαλυθεί χωρίς περίσκεψη. Προτείνω να μαζέψεις τα πράγματά σου και να φύγεις οριστικά. Φαίνεται πως η οικογένειά σου σου συμπαραστέκεται, οπότε θα μπορούσες να μείνεις μαζί τους κάποιο διάστημα. Στη φάση αυτή θα σου ήταν πολύ χρήσιμη κάποια συνεργασία με ψυχολόγο για να δεις γιατί έκανες τέτοια επιλογή συντρόφου, γιατί ανέχεσαι τόσα, ποια είναι τα δικά σου λάθη στη σχέση, τι πραγματικά νιώθεις και τι θέλεις να κάνεις. Φρόντισε τη ζωή σου ως μόνη (επάγγελμα, φίλοι, ενδιαφέροντα) και φρόντισε να κάνεις μια νέα αρχή. Δεν λέω πως θα είναι εύκολο, αλλά ούτε και αυτό που ζούσες ως τώρα ήταν εύκολο.
Στο μεταξύ ο σύντροφός σου είτε έχει δικά του ψυχολογικά προβλήματα είτε πίνει ή του συμβαίνει κάτι άλλο προσωπικό, θα πρέπει να φροντίσει να τα λύσει μόνος και η οριστική σου απομάκρυνση θα είναι μια ευκαιρία. Μην κάνεις κινήσεις επανασύνδεσης και άφησέ του την πρωτοβουλία αν θέλει να παλέψει και να σε διεκδικήσει. Θα πρέπει να περάσει πολύς καιρός, να θέσεις όρους και να δεις πράξεις για να δεχτείς ίσως να ξαναπροσπαθήσετε. Αν γίνει κάτι τέτοιο θα χρειαστείτε οπωσδήποτε συμβουλευτική ζευγαριού και αμφιβάλλω αν ο σύντροφός σου θα το δεχτεί. Ωστόσο, δεν είμαι αισιόδοξη για μια τέτοια πιθανότητα επανασύνδεσης. Ένα ζευγάρι που δεν κατάφερε νε «τα βρει» 6 χρόνια, δεν έχει πολλές πιθανότητες να  τα καταφέρει τώρα…