Σε ποιον αιώνα ζούμε;

  Είμαι 32 ετών, αναπληρώτρια καθηγήτρια, και ζω με τους γονείς μου στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια έχω περάσει δύσκολα, έχω ταλαιπωρηθεί από σχέσεις και ήμουν άσχημα ψυχολογικά.

Πήγα φέτος διακοπές στο νησί απ’ όπου κατάγομαι και ξανασυνάντησα τον Δ, 42 ετών, ένα άτομο που γνωρίζω από τα παιδικά μου χρόνια και πάντα υπήρχε μια ιδιαίτερη συμπάθεια μεταξύ μας. Εκείνος ήταν από παλιά ερωτευμένος μαζί μου και πολλοί κοινοί γνωστοί το ήξεραν. Φέτος κάναμε πολλή παρέα και συνεχίσαμε τηλεφωνικά όταν έφυγα. Εκείνος με κάλεσε να ξαναπάω και το έκανα.

Ξαναβρεθήκαμε και συνδεθήκαμε ερωτικά. Μείναμε μαζί στο σπίτι του (σε ένα άλλο μέρος και όχι στο χωριό) και περάσαμε υπέροχα. Είμαστε πολύ ερωτευμένοι και πιστεύω πως επιτέλους βρήκα αυτό που ήθελα. Δημιουργούνται όμως διάφορα προβλήματα:

·         Ο Δ είναι ένα απλό, πολύ καλό παιδί χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση και δουλεύει στο μαγαζί της οικογένειάς του και ως οδηγός ταξί. Η διαφορά της μόρφωσης είναι κάτι που το περιβάλλον δεν θα αποδεχτεί. Οι γονείς μου θα γίνουν έξαλλοι. Πέρυσι μας είχαν στείλει προξενιό για κάποιον ντόπιο καθηγητή, εξίσου μορφωμένο με μένα και με πολύ καλές συνθήκες ζωής, αλλά εγώ αρνήθηκα κάνοντας μεγάλο καβγά με τους δικούς μου.

·         Το κοινωνικό περιβάλλον. Η σχέση μας είναι ακόμα κρυφή στο χωριό και οι γονείς μου έχουν αντιληφθεί πως συνδέομαι με κάποιον αλλά δεν γνωρίζουν πού και με ποιον. Ούτε κι εκείνος ούτε κι εγώ έχουμε ποτέ κάνει σχέση στο χωριό. Εγώ από την οικογένειά μου έχω λάβει το μήνυμα να μη δίνω λαβή για σχόλια, έχω πολύ καλή σχέση μαζί τους και δεν θέλω να τους πληγώσω. Εκείνου η οικογένεια περιμένει πώς και πώς να παντρευτεί…

·         Η απόσταση. Εγώ κάθε χρόνο δουλεύω σε άλλο σχολείο, στην Αθήνα ή σε διπλανές πόλεις. Επιπλέον, έχω και άλλη επαγγελματική ενασχόληση στην Αθήνα. Πέρυσι είχα τη δυνατότητα να δουλέψω στο νησί, αλλά δεν το θέλησα. Φέτος πώς θα μπορούμε να βλεπόμαστε; Αν προκύψει πάλι θέση στο νησί και πάω, η σχέση μας θα γνωστοποιηθεί. Εκείνος σέβεται πολύ τη δουλειά μου και γενικά προσπαθεί να μπει στον κόσμο μου. Μου λέει να κάνω αυτό που θα είναι καλύτερο για μένα και την καριέρα μου.

Αν ήμουν 25 δεν θα είχα τέτοια θέματα να λύσω... Θα δήλωνα στους δικούς μου ότι είμαι μαζί του και θα τους έλεγα ότι απλά περνώ καλά. Τώρα με την πίεση που έχω δεχτεί «παντρέψου και παντρέψου, και πρόσεχε ποια θα είναι η επιλογή σου, πρέπει να πάει για γάμο», έχω χάσει εμένα… Δέχτηκα πολλή πίεση όλα αυτά τα χρόνια από τους δικούς μου από τότε που χώρισα με την πιο μακροχρόνια σχέση μου, και χωρίς να το θέλω έχω επηρεαστεί. Ποιος λέει ότι θα καταλήξουμε στον γάμο με τον Δ, είναι τόσο νωρίς να τα σκέπτομαι όλα αυτά αλλά με πνιγούν. Αν είχα τις υποδομές και την ασφάλεια από εκείνον ίσως και να το σκεπτόμουν αλλά δεν είναι πολύ νωρίς να έχω τέτοιες σκέψεις;

Μ

 

Καλά, σε ποιόν αιώνα ζούμε; Νέα και μορφωμένη κοπέλα, επιτρέπεται να έχεις προσαρμοστεί στα στερεότυπα των γονιών σου και του χωριού;

 Αρχικά χαίρομαι που επιτέλους βρήκες μια σχέση που –τουλάχιστον προς το παρόν-φαίνεται να είναι όπως την ήθελες. Η συμβουλή μου είναι να την απολαύσεις χωρίς σκέψεις. Η διαφορά μορφωτικού επιπέδου, δεν βλέπω να σε πειράζει ουσιαστικά (με την έννοια πως δεν έχετε κοινή «γλώσσα»), αλλά μόνο κοινωνικά. Προς το παρόν περνάς ωραία και μόνο ο χρόνος θα δείξει αν πρόκειται για ουσιαστική σχέση που μπορεί να φτάσει και στο γάμο.

 Το θέμα του γάμου και της ηλικίας βλέπω πως σου έχει γίνει βραχνάς. Αυτό εξαρτάται καθαρά από σένα. Ανεξάρτητα από το πόσο αγαπάς τους γονείς σου, μπορείς να ταυτίζεσαι ιδεολογικά μαζί τους ή όχι και να υπερασπίζεσαι την άποψή σου. Τώρα μάλιστα που είσαι 32 και όχι 25, μπορείς να είσαι πιο ανεξάρτητη και δομημένη στις επιλογές σου και στα επιχειρήματα που τις στηρίζουν. Το  θεωρώ απαράδεκτο να ακούς σχόλια για γάμο και ηλικία και δέχεσαι προξενιά και ακόμη πιο απαράδεκτο θεωρώ το να σε επηρεάζουν τα σχόλια αυτά και να σου δυσκολεύουν τη ζωή. Επιπλέον, γιατί ζητάς «υποδομή και ασφάλεια» και προοπτική γάμου με το καλημέρα σας; Όλα αυτά εξαρτώνται από την προσωπική σου ιδεολογία και ψυχική ισορροπία και πιστεύω πως –ανεξαρτήτως σχέσης- θα έπρεπε να τα δουλέψεις με τη βοήθεια ψυχολόγου.

 Ας πάμε τώρα στα πρακτικά θέματα. Έχεις ξεκινήσει μια σχέση που φαίνεται υπέροχη, αλλά αυτό χρειάζεται να αποδειχτεί στο χρόνο. Αν μπορούσες να δουλέψεις φέτος στο νησί, θα ήταν ιδανικό. Θα γνωριστείτε καλύτερα και θα δείτε προς τα πού πάτε. Μπορείς να κάνεις κάποιες υποχωρήσεις στην καριέρα σου για να δοκιμάσεις μια σημαντική σχέση. Αν δεν μπορέσεις να δουλέψεις στο νησί, φρόντισε να περνάς εκεί όσο περισσότερο χρόνο μπορείς ή να σε επισκέπτεται εκείνος. Αφού ζείτε σε τόσο στενό κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον και επιπλέον δεν έχετε τη δύναμη να του αντιτεθείτε, μη γνωστοποιήσετε ακόμη τη σχέση σας.

Το πώς θα τα βολέψεις με τους γονείς σου είναι λίγο δύσκολο. Μπορείς να τους πεις καθαρά πως έχεις μια σχέση αλλά είναι νωρίς να ανακοινώσεις οτιδήποτε. Και να προσθέσεις πως αν και όταν τα πράγματα σταθεροποιηθούν, εκείνοι θα είναι οι πρώτοι που θα το μάθουν.

Το πώς θα τα βολέψετε με το χωριό είτε ζεις μόνιμα στο νησί είτε όχι, θέτει ακόμα μια δυσκολία. Καλό είναι να μη μένετε μαζί και να μη μιλήσετε καθαρά για τη σχέση σας με άλλους. Αφού είστε παιδικοί φίλοι, μπορείτε να κάνετε φανερά παρέα και να μη δίνετε σημασία ούτε συνέχεια στα σχόλια.

Αν η σχέση σας συνεχιστεί όμορφα και αποφασίσετε να πάτε σοβαρά, τότε οι γονείς σας, αφού σας αγαπούν, ίσως φέρουν αρχικά αντιδράσεις αλλά τελικά θα συμφωνήσουν να σας δουν ευτυχισμένους. Υπάρχει όμως πολύς δρόμος ως τότε… Προς το παρόν απολαύστε το σήμερα.

Βέβαια, η καθαρά προσωπική μου άποψη ως ατόμου είναι διαφορετική: Είσαι ελεύθερη και νέα κοπέλα, κάνεις μια σχέση φανερά και κανενός δε του πέφτει λόγος (γονείς, χωριό, στερεότυπα κάθε είδους). Επειδή όμως βλέπω πως δεν είσαι έτοιμη να υποστηρίξεις μια τέτοια στάση ζωής, γι’ αυτό και σου προτείνω τις παραπάνω λύσεις που είναι πιο σύμφωνες με την ιδεολογία που έχεις αυτή τη στιγμή.