Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Υποφέρω αλλά μένω….

Είμαι 26 και έφυγα από μια άσχημη σχέση, είχα ερωτευτεί το παιδί που είμαστε τώρα μαζί , έδωσε χαρά στη ζωή μου, όλα κύλαγαν μέσα μου σαν παραμύθι έβλεπα τον πρίγκιπα μου.
σαν χαρακτήρας είναι ζηλιάρης, αυταρχικός, με θέλει συνέχεια μαζί του σε όλα, να τον στηρίζω, να του δείχνω το ενδιαφέρον μου συνέχεια, πράμα που με δυσκόλεψε δεν ήξερα πάντα το πως να τον στηρίξω! έχω νοιώσει ένοχη για τα προβλήματα του ακόμα και αυτά της δουλειάς. έχω νοιώσει να πνίγομαι, έχω χαθεί από τις φίλες μου, έχω νοιώσει βαθιά στεναχώρια, βλέπω τα προβλήματα του σαν δικά μου και όταν νευρίαζα του έλεγα πως νοιώθω! και θύμωνε.. με απομόνωνε από όλους..σαν να έχω εξάρτηση από αυτόν αλλά ξέρω ότι τον αγαπάω.
είμαστε 1μιση χρόνο μαζί και νοιώθει απειλή ακόμα τον πρώην μου στη ζωή μας, σε σημείο να κάνει σενάρια με το μυαλό του και να μου λέει ότι καλύτερα να το τελειώνουμε πριν τον κοροίδεψω!  τον απασχολούν τα επαγγελματικά του,αγχώνετε αν πάει καλά.... έχει κλειστεί στο σπίτι του και λέει πως εκεί δε κάνει έξοδα, έχει βυθιστεί στις σκέψεις του, έχει τα ψυχολογικά του όπως λέει κ θέλει την ηρεμία του, ότι γνωρίζει πως με παραμελεί, μερίδιο ευθύνης πως έχουμε και οι δύο και καλύτερα να το σταματήσουμε πριν τον κοροιδεψω ή με κοροιδεψει....
ζητιανεύω να τον δω, κλαίω, στεναχωρίεμαι, μου κάνει σκηνές ζήλιας για το φειςμπουκ..  λέει πως δεν τον έχω ξενερώσει εγώ αλλά η ίδια του η ζωή... αυτή η ξαφνική αλλαγή του με πληγώνει, με μειώνει, τον αγαπάω, και δεν θέλω να τον χάσω... αισθάνομαι ενοχές σαν να φταίω εγώ  γιατί γκρινιάζω και μου τονίζει πως είμαι καλομαθημένη ότι ζούσα σε ένα ροζ σύννεφο αλλά ο κόσμος έχει προβλήματα και εγώ συγκρίνω την ανεμελιά που είχα στη ζωή μου πριν αυτόν και ζηλεύει τον πρωην μου κατ επεκταση...τι με συμβουλεύετε? υπάρχει περίπτωση να αλλάξει? να ξανά γίνουμε όπως παλιά... πως να τον πάρω με το μαλακό? χωρίς να χάνω την αξιοπρέπεια μου και πως να μη νοιώθω ενοχές?

Α.

Η περίπτωσή σου είναι ένα ακόμη παράδειγμα σχέσης που στην αρχή μοιάζει «παραμυθένια» αλλά στη συνέχεια υπάρχει ανώμαλη προσγείωση. Και ακολουθεί μια «κόλαση», έτσι όπως την περιγράφεις, από την οποία δεν μπορείς να φύγεις γιατί τον αγαπάς, μένεις, υποφέρεις και απλώς εύχεσαι να αλλάξει…

Ο φίλος σου έχει τα επαγγελματικά και οικονομικά του προβλήματα τα οποία του προκαλούν κακή ψυχολογική κατάσταση κι όλο αυτό ξεσπά στη σχέση σας. Σίγουρα έχεις κάνει κι εσύ τα λάθη σου, από τα οποία το βασικότερο ίσως είναι πως δεν έκανες καλή επιλογή και δεν έθεσες εξ αρχής όρια για να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν συμβουλεύω «με το μαλακό», αλλά είμαι υπέρ της δυναμικής αντιμετώπισης.

Μπορείς να του πεις ευθέως πως δεν περνάς καλά, απομακρύνεσαι για κάποιο διάστημα να σκεφτείτε και οι δυο και αν είναι να τα ξαναβρείτε θα είναι με άλλους όρους. Και να βρεις τη δύναμη να το κάνεις! Διακινδυνεύεις έτσι να χωρίσετε αλλά αυτό είναι προτιμότερο από το να ζεις έτσι όπως περιγράφεις.

Αν δεν μπορείς να απομακρυνθείς και να υπερασπιστείς τον εαυτό σου (η εξάρτηση στην οποία αναφερεσαι), τότε θα σου κάνει καλό η συνεργασία με ψυχολόγο. Και επειδή το θέμα «πρίγκιπας», «παραμύθι» και «ροζ συννεφάκι» αναφέρονται συχνά στο μήνυμά σου, αυτό καθιστά την ψυχολογική βοήθεια πιο επιτακτική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.