Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Μισοτελειωμένη υπόθεση από το παρελθόν


Μεγάλωσα χωρίς μητέρα και έχω περάσει πολύ άσχημη παιδική ηλικία, με έναν αδιάφορο πατέρα. Από τα 15 ως τα 17 είχα ερωτική σχέση με το συνεταίρο του πατέρα μου στο μαγαζί και οικογενειακό φίλο, 45 ετών, παντρεμένο. Στην τρίτη λυκείου εγώ η ίδια διέκοψα τις επαφές και προσπάθησα να ζήσω μια φυσιολογική ζωή της ηλικίας μου. Σήμερα είμαι  20 ετών, σπουδάζω σε μια ιδιωτική σχολή και έχω σχέση με ένα αγόρι συνομήλικό μου. Αισθάνομαι πολύ άσχημα γι’ αυτά που έχω κάνει στο παρελθόν και κατηγορώ τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έκανα τέτοιο πράγμα επί δυο χρόνια. Έχω επίσης μεγάλο μίσος για τον άνθρωπο αυτό, αλλά δεν τολμώ να πω τίποτα. Δεν με πίεσε, ό,τι έγινε το ήθελα κι εγώ τότε, δεν ξέρω γιατί… Αλλά δεν μπορώ να τον βλέπω να συνεργάζεται με τον πατέρα μου και να μπαινοβγαίνει στο σπίτι μας σαν να μην έτρεξε ποτέ τίποτα. Κάποιες φορές σκέφτομαι να τα αποκαλύψω όλα για να τον εκδικηθώ, αλλά ντρέπομαι και ξέρω πως κι εγώ φταίω… Την υπόθεση δεν την έχω αποκαλύψει πουθενά. Μου έχει όμως γίνει έμμονη ιδέα και δεν ξέρω τι να κάνω.

Β.

Η ιστορία αυτή αποτελεί μια «μισοτελειωμένη υπόθεση» από το παρελθόν που δεν σε αφήνει να προχωρήσεις. Σου έχει γίνει έμμονη ιδέα, όπως λες, γιατί υποσυνείδητα ο ίδιος σου ο εαυτός σε πιέζει να την επιλύσεις προκειμένου να συνεχίσεις τη ζωή σου.

Πρώτα-πρώτα σταμάτα να βασανίζεσαι από ενοχές. Αυτό που έκανες με τη θέλησή σου είναι ένα εφηβικό λάθος και οι περισσότεροί μας έχουμε κάνει εφηβικά λάθη περισσότερο ή λιγότερο «βαριά» και επικίνδυνα. Ο θεωρία του Γιούνγκ εντάσσει τέτοια λάθη μέσα στη διαδικασία μιας άτυπης «τελετής» ενηλικίωσης. Ο λόγος για τον οποίο δημιούργησες και διατήρησες τη σχέση αυτή βρίσκεται σίγουρα στις ψυχολογικές ελλείψεις και δυσκολίες των παιδικών σου χρόνων. Ο άνθρωπος αυτός είναι πιθανό να λειτούργησε για σένα υποσυνείδητα ως υποκατάστατο γονέων, ένα υποκατάστατο μάλιστα στο οποίο είχες κάποιον «έλεγχο» λόγω της σεξουαλικής διαδικασίας, ενώ με τους γονείς σου δεν μπορούσες να έχεις την κατάσταση που ήθελες.  Επιπλέον, πολλά νέα παιδιά ελκύονται από μεγαλύτερα άτομα λόγω της εμπειρίας και της αίγλης που τα περιβάλλει. Έχεις κι εσύ την ευθύνη σου για τη σχέση αυτή, ευθύνη όμως που έχει το ελαφρυντικό της μικρής ηλικίας και των ψυχολογικών ελλείψεων. Μόλις μεγάλωσες και στάθηκες στα πόδια σου τη διέκοψες.

Την κύρια ευθύνη όμως την έχει ο άνθρωπος αυτός. Σε ώριμη ηλικία, παντρεμένος και οικογενειακός φίλος, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει για να περνά σεξουαλικά καλά την (όποια) γοητεία ασκούσε σε ένα μικρό κορίτσι. Μπορεί να μη σε πίεσε, όπως λες, φαντάζομαι όμως πως αυτός πήρε την πρωτοβουλία της προσέγγισης. Ακόμη κι αν εσύ  έκανες κάτι να τον προκαλέσεις, εκείνος θα έπρεπε να είχε φερθεί ώριμα και να το είχε αποφύγει. Το λάθος είναι κατά πολύ μεγάλο ποσοστό δικό του, όπως εξάλλου αναγνωρίζει και ο νόμος σε τέτοιες περιπτώσεις.

Το παρελθόν δεν αλλάζει. Αλλάζει μόνο ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε και το διαχειριζόμαστε στο παρόν.

Τι θα σου προσέφερε ικανοποίηση σήμερα; Ίσως να του μιλήσεις κατ’ ιδίαν, να του πεις τη σημερινή σου άποψη γι’ αυτά που έγιναν τότε και να του ζητήσεις να τοποθετηθεί; Θα εκφράσεις έτσι τα συναισθήματά σου και θα του δείξεις πως δεν ισχύει το «ούτε γάτα ούτε ζημιά». Αν δήλωνε ειλικρινή μεταμέλεια θα μπορούσες να τον συγχωρέσεις; Μπορείς εξάλλου να του ζητήσεις να απομακρυνθεί διακριτικά από την οικογένειά σας για να μη σε εξοργίζει.

Αν πάλι αποκαλύψεις την κατάσταση θα δημιουργηθεί μεγάλο θέμα στη δουλειά και στη ζωή του πατέρα σου (και στη δική του βέβαια, αλλά δεν νομίζω πως πρέπει να σε ενδιαφέρει αυτό). Ανάλογα με τη σχέση που έχεις με τον πατέρα σου είναι εξάλλου πιθανό αυτός να μη σε πιστέψει ή και να σε ενοχοποιήσει. Με την αποκάλυψη όμως βάζεις τα πράγματα στη θέση τους και απομακρύνεις από τη ζωή σας ένα αναξιόπιστο άτομο.

Δεν μπορώ να σε συμβουλεύσω σαφέστερα τι θα κάνεις, χωρίς να σε ξέρω σαν άνθρωπο και χωρίς να γνωρίζω σφαιρικά τη ζωή σου. Χρειάζεται η ίδια να σταθμίσεις τα υπέρ και τα κατά κάθε τρόπου αντίδρασης και μια συνεργασία με ψυχολόγο θα μπορούσε να σε βοηθήσει. Εξάλλου, κάποια γενικότερα θέματα από τα παιδικά και εφηβικά σου χρόνια χρειάζεται να τα τακτοποιήσεις για να προχωρήσεις.

Το σίγουρο είναι πως πρέπει να αναλάβεις δράση για επιλύσεις τη μισοτελειωμένη αυτή υπόθεση. Η θεωρία της Γκεστάλτ παρομοιάζει μια μισοτελειωμένη υπόθεση σαν μια σιδερένια μπάλα δεμένη στο πόδι μας που μας εμποδίζει να προχωρήσουμε στη ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.