Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ο σύζυγος αποχωρεί

Είμαι 55 ετών και ο άντρας μου 58. Είμαστε παντρεμένοι 30 χρόνια και έχουμε ένα γιο που πρόσφατα παντρεύτηκε και άλλον έναν που ζει μαζί μας και είναι φοιτητής. Ο άντρας μου έχει δική του δουλειά και λείπει πολύ και εγώ εργαζόμουν στο δημόσιο και έχω πρόσφατα συνταξιοδοτηθεί. Ως τώρα ζούσαμε μια ομαλή ζωή και ο άντρας μου ήταν πάντα υπόδειγμα οικογενειάρχη. Τον τελευταίο καιρό είχε κάπως παράξενη συμπεριφορά αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα πως θα είχε εξωσυζυγική σχέση. Προχθές μου ανακοίνωσε με δάκρυα στα μάτια πως έχει μια σοβαρή σχέση εδώ και ένα χρόνο με μια γυναίκα 40 ετών και δεν μπορεί άλλο να με κοροϊδεύει. Θέλει να πάει να ζήσει μαζί της. Δεν θέλει διαζύγιο προς το παρόν και οικονομικά δεν θα υπάρξει πρόβλημα, αλλά δεν μπορεί άλλο τη διπλή ζωή. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πάντα είχαμε συνεννόηση μεταξύ μας και τώρα νιώθω πως η ζωή μου έχει καταρρεύσει.
Τ.
Καταλαβαίνω την απογοήτευσή σου. Η περίπτωσή σας είναι δυστυχώς αρκετά συνηθισμένη. Μετά από πολλά χρόνια γάμου, αφού τα παιδιά έχουν μεγαλώσει, ο σύζυγος που μπαίνει στην τρίτη ηλικία θέλει να ζήσει το «κύκνειο άσμα» του.
Το καλό είναι πως τουλάχιστον στη δική σου περίπτωση σου μίλησε ειλικρινά και δεν συνέχισε τη διπλή ζωή, ούτε έμαθες την κατάσταση από τρίτους.
Όσο κι αν δικαίως αισθάνεσαι αδικημένη, δεν μπορείς να κρατήσεις κάποιον κοντά σου αν δεν το θέλει. Αυτό που μπορείς και έχεις κάθε δικαίωμα να κάνεις είναι αφενός να εκφραστείς και αφετέρου να προασπίσεις την αξιοπρέπειά σου και την ποιότητα της ζωής σου. Έχεις κάθε δικαίωμα να θυμώσεις και να τον κατηγορήσεις για το «σπάσιμο» του συμβολαίου ζωής που έχετε κάνει. Δεν είναι καλό βέβαια να τον απειλήσεις με κάποιο τρόπο ή να τον εκβιάσεις συναισθηματικά. Κάτι τέτοιο δεν θα αλλάξει τις προθέσεις του, αλλά ακόμα κι αν αυτό γινόταν, εσύ θα το ήθελες;
Προτείνω να μην αναμίξετε άλλους και να μη δώσετε σε κανέναν λεπτομέρειες. Αφού ο άντρας σου είναι αποφασισμένος να φύγει ας το κάνει. Μπορείτε να ανακοινώσετε πως χωρίζετε τουλάχιστον για κάποιο διάστημα για λόγους ασυμφωνίας που δεν αφορούν κανέναν άλλον. Μην καταφύγεις σε συγγενείς και φίλους να τον μεταπείσουν, θα είναι μάταιο και επιπλέον θα καταρρακώσει την αξιοπρέπειά σου. Όσο λιγότεροι αναμιχθούν στην παρούσα φάση, τόσο το καλύτερο.  Κράτησε γύρω σου μόνο λίγους δικούς σου ανθρώπους και εκφράσου μόνο σ’ αυτούς και τόσο όσο σου χρειάζεται για να ξαλαφρώσεις. Εννοείται πως και τα παιδιά σας στην ηλικία που είναι πρέπει να γνωρίζουν την αλήθεια και αυτή θα πρέπει να τους την ανακοινώσει ο πατέρας τους και να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις τους. Εσύ βέβαια μπορείς στη συνέχεια να τους εκφράσεις ειλικρινά τις απόψεις και τα συναισθήματά σου για την υπόθεση.
Ρυθμίστε τα οικονομικά θέματα και άφησέ τον φύγει. Είναι πιθανό να μη μπορέσει να προσαρμοστεί στη νέα του ζωή και να ξαναγυρίσει, οπότε έγκειται σε σένα αν θα τον ξαναδεχτείς. Αν τελικά φτάσετε στο διαζύγιο, εκεί έχεις κάθε δικαίωμα να ζητήσεις να βγει με δική του υπαιτιότητα, εκτός αν από κοινού συμφωνήστε σε κάποιες ρυθμίσεις που δεν θα αδικούν εσένα και τα παιδιά σου.
Πέρα από οποιοδήποτε διαδικαστικό θέμα, επικεντρώσου στην προσοχή και φροντίδα του εαυτού σου. Συγκέντρωσε γύρω σου τους δικούς σου ανθρώπους, φρόντισε να βγαίνεις και να ασχολείσαι με τα ενδιαφέροντά σου. Θα περάσεις όλα τα στάδια της απώλειας και μια ψυχολογική στήριξη μπορεί να σε βοηθήσει σ’ αυτό. Αργότερα, όποια κι αν είναι η εξέλιξη της ζωής σου, μπορείς να δεις και το δικό σου πιθανό μερίδιο ευθύνης στην υπόθεση (έστω κι αν αυτό είναι το ότι δόθηκες ολοκληρωτικά στην οικογένεια και δεν είχες δική σου ζωή) και να διδαχτείς για το μέλλον.
Κατερίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.