Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Πίεση στην επαρχία

Ειμαι 36 χρονων στα 23 ειχα δεσμο 8χρονων που τελικα χωρισαμε κ γλιτωσα!επειδη μενω σε πολυ μικρη πολη εμεινα για καποια χρονια χωρις σχεση αλλα πηγαινα καλα επαγγελματικα!πριν ενα χρονο βρεθηκα με τον εφηβικο μου ερωτα ο οποιος ειχε ερθει διακοπες κ μετα εξαφανιστηκε γιατι ειχε κ υποχρεωσεις χωρισμενος με παιδι στο εξωτερικο!πληγωθηκα αλλα το ξεπερασα!τωρα εδω κ 4μηνες γνωρισα εναν αντρα 1χρονο μεγαλυτερο o οποιος ειναι παντρεμενος με 2παιδια ζει σε κοντινη πολη!εχουμε ωραια επικοινωνια βρισκομαστε οταν μπορει κ ειναι πολυ ομορφο ολο αυτο!αλλα εχει ξεκαθαρισει οτι δε χωριζει κ συμφωνουμε!το θεμα μου ομως ειναι οτι νιωθω ενοχες ανασφαλεια χαρα λυπη ολα μαζι!κ πανω στην απογνωση μου το ειπα στη μητερα μου τραγικο λαθος !θελω να ξεφυγω απο αυτη την πολη που με τρωει τωρα  μαθαινω οδηγω να νιωσω πως θα ξεφυγω!θελω να βρω κ γω ενα συντροφο κανονικο αλλα δεν βρισκω!κ ακομη δεν θελω να χασω κ αυτο που ζω τωρα! οταν ειμαι μαζι του νιωθω θεικα!βοηθηστε με εχω κουραστει ψυχολογικα ολα αυτα τα χρονια!κ θελω να καλμαρω κ τη μητερα να ξεχασει αυτο που της ειπα!

A.

 

Βλέπω μια σειρά αποτυχημένων σχέσεων μέσα σε ένα στενό επαρχιακό περιβάλλον που από ό,τι καταλαβαίνω δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια επιλογών ούτε ελευθερία κινήσεων.

Η τωρινή σου σχέση είναι αντίξοη μεν, ξεκάθαρη δε. Οι σχέσεις με παντρεμένους είναι πάντα σε βάρος του ανύπαντρου μέλους, το οποίο υφίσταται περιορισμούς, δεν χαίρεται τη σχέση του και προσαρμόζει τη ζωή του στο πρόγραμμα του άλλου. Ο δε παντρεμένος συνεχίζει κανονικά τη ζωή του και κάνει μερικά όμορφα διαλείμματα για να δει την ερωμένη. Λες πως όταν βλέπεστε νιώθεις όμορφα, αλλά τον υπόλοιπο καιρό νιώθεις ενοχές, ανασφάλεια και λύπη. Ο φίλος σου είναι ξεκάθαρος: αυτά μπορεί να σου προσφέρει και αν θέλεις μένεις μ αυτά. Λες πως αποδέχτηκες πως δεν θα χωρίσει, αλλά φαίνεται πως κατά βάθος δεν το έχεις αποδεχτεί. Όσο για τις ενοχές, μάλλον θα πρέπει να τις έχει ο παντρεμένος και όχι εσύ. Κανένα τρίτο πρόσωπο δεν χαλά ένα γάμο, αν αυτός δεν είναι ήδη χαλασμένος.

Το είπες στη μητέρα σου και με ρωτάς τρόπο να την κάνεις να το ξεχάσει. Αυτό είναι τουλάχιστον αστείο! Κανείς δεν ξεχνά κάτι σημαντικό που αφορά αγαπημένο του άτομο. Η απόγνωση σε έκανε να εξομολογηθείς στη μητέρα σου και τώρα είναι δύσκολο να την καλμάρεις.

Έχεις λοιπόν 2 επιλογές:

·       Διακόπτεις αυτή τη σχέση που σε πιέζει, υποφέρεις και τον ξεχνάς. Έτσι ησυχάζεις κι εσύ, ησυχάζει και η μητέρα σου

·       Διατηρείς τη σχέση σου χωρίς να επενδύσεις και όσο κρατήσει. Ταυτόχρονα κοιτάς τη ζωή σου γιατί δεν έχεις κάτι περισσότερο να περιμένεις. Αδιαφορείς για τα κοινωνικά στερεότυπα και δηλώνεις στη μητέρα σου πως θα κάνεις αυτό που σου αρέσει και της απαγορεύεις δυναμικά να σχολιάζει.

Σε κάθε περίπτωση, φρόντισε την ανεξαρτησία σου και να ζεις όσο γίνεται καλύτερα στον τόπο σου. Το να φύγεις θα ήταν μια λύση, αλλά πρέπει να τη σταθμίσεις με τις επαγγελματικές σου προοπτικές.

 

1 σχόλιο:

  1. Για ποιο λόγο δε χωρίζει ο φίλος; Μήπως είναι μικρά τα παιδιά του; A.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.