Τι "παίζει" με τον πατέρα μου;

Πολλα χρόνια αναρωτιόμουν σε τι οφειλόταν η περίεργη συμπεριφορά του πατέρα μου. Συνέχεια έπρεπε να αισθάνεται το θύμα, σχεδον έπαιρνε ευχαρίστηση στο να τον θεωρούν τον αιώνιο "κακομοίρη", η μητέρα μου έφταιγε για όλα. Έλεγε κάτι, το υποσχόταν και άμα δεν τον βόλευε να το κάνει πράξη επέμενε ότι ο άλλος λάθος κατάλαβε. Δεν ζητούσε συγνώμη.

Eυτυχώς οι γονείς μου έχουν χωρίσει εδώ και 6 χρόνια. Βέβαια πριν να χωρίσουν πήρε όλους φίλους και γνωστούς  παίζοντας τον ρόλο του απατημενου συζύγου -ενώ ο ίδιος διατηρούσε εξωσυζυγικη σχέση Για πολλά χρόνια δεν μπορούσα να καταλάβω "τι έπαιζε" με τον πατέρα μου. Ήταν παθολογικος ψεύτης ? Μήπως απλά ανισορροπος? Είναι πολύ κουραστικό ψυχολογικά να έχεις κάποιον μπροστά σου 100% σίγουρο να προσπαθεί να σε πείσει οτι πράγματα που έχεις ακούσει με τα ίδια σου τα αυτιά δεν ειπώθηκαν πότε. Είδα τον αδερφό μου να μεταβάλει τις μνήμες του και να πιστεύει πράγματα που δεν έγιναν (μετά από εκτεταμένες συζητήσεις με τον πατέρα μου )και το ξέρω γιατί μαζί ήμασταν.
Πρόσφατα άρχισα να διαβάζω για τεχνικές χειραγώγησης και μου χτύπησαν μερικά καμπανάκια . Πως μπορώ να βοηθήσω τον αδερφό μου να ξε-μπλοκάρει (άμα γίνεται) και άμα υπάρχει κάποιο υλικό να διαβάσω γιατί περνάνε σκέψεις απο το μυαλό μου πως ίσως και γω να έχω κάποιους σπόρους μέσα μου ως προς το θέμα της χειραγώγησης και απλά να μην έχουν βλαστησει ακόμα. Σας ακούγονται ως τεχνικές χειραγώγησης αυτές ? Κι άμα δεν είναι τι μπορεί να είναι ?

Α

Δεν μπορώ βέβαια να βγάλω «διάγνωση» από ένα μήνυμα, εξάλλου αυτό ξεφεύγει από τους στόχους και τις δυνατότητες ενός μπλογκ. Το σίγουρο είναι πως ο πατέρας σου επιδιώκει να φέρνει τα πράγματα όπως τον συμφέρουν. Κάποιοι άνθρωποι παίρνουν ευχαρίστηση από αυτό επειδή τους δίνει την αίσθηση του ελέγχου, κάποιοι άλλοι πάλι νοιάζονται απλώς να διευκολύνουν τη δική τους ζωή έστω ακόμη και «πατώντας επί πτωμάτων» και κάποιοι απλώς απολαμβάνουν τα ψέματα ή το να παίζουν ρόλους για λόγους δικής τους παθολογίας. Δεν έχει καμιά έννοια να δούμε γιατί το κάνει ο πατέρας σου, αλλά πρέπει να δούμε πώς θα προστατευτείτε εσείς οι υπόλοιποι. 

Το γεγονός πως προβληματίζεσαι για τον εαυτό σου σε τιμά. Δεν γνωρίζω κάποιο σχετικό σοβαρό βιβλίο και πιστεύω πως η αναζήτηση στο διαδίκτυο μόνο μια πολύ γενική ιδέα μπορεί να σου δώσει, όμως μπορείς και να παραπλανηθείς. Το καλύτερο θα ήταν να δουλέψεις αυτό το θέμα με ψυχολόγο, μέσα στο πλαίσιο της δικής σου προσωπικής ανάπτυξης. Όσο για τον αδελφό σου, μπορείς να κάνεις μαζί του μια σοβαρή συζήτηση για τη συμπεριφορά του πατέρα και να επισημάνεις τις δικές του μεταστροφές. Συμφωνήστε να έχετε τεταμένη την προσοχή σας στο τι συμβαίνει και να διασταυρώνετε απόψεις, συγκρίνοντάς τες με αυτά που λέει ο πατέρας. Και αφού η σχέση μαζί του δεν σας βοηθά στη ζωή σας, φροντίστε να την ελαχιστοποιήσετε.