Είμαι μια 34χρονη κοπέλα που μένει μόνημα στην Αγγλία. Εδώ που είμαι θα μπορούσα να πω ότι έχω 'πετύχει στη ζωή μου'. Έχω καλή δουλειά (διδάσκω σε πανεπιστήμιο) έχω πολύ καλό κύκλο γνωριμιών, κτλ. Στην Αγγλία ο κόσμος με εκτιμά γι αυτό που είμαι. Για τον χαρακτήρα μου, τις γνώσεις μου, κτλ. Στην Αγγλία λοιπόν είμαι γεμάτη αυτοπεποίθηση. Ως εδώ καλά.
Στην Ελλάδα με θεωρούν ένα τίποτε. Κι αυτό διότι δεν έχω εμφάνιση 'μοντέλου', και στην Ελλάδα η εμφάνιση σε μια γυναίκα μετράει σε βαθμό υπερβολής νομίζω. Περισσότερο ακόμα κι από τα προσόντα, τις σπουδές, κτλ. Έτσι λοιπόν, επειδή είμαι πολύ κοντή και επειδή δεν έχω δα και πρόσωπο και σώμα μοντέλου, επειδή ότι και να φορέσω δεν θα μοιάσω στις κοπέλες στα περιοδικά, κι επειδή ντύνομαι πάντα μοντέρνα, αλλά σεμνά, στην Ελλάδα με κοιτούν όλοι με λύπηση και αηδία.
Κι επειδή έρχομαι Ελλάδα συχνά, ζω μια διπλή ζωή. Στην Αγγλία είμαι γεμάτη αυτοπεποίθηση και στην Ελλάδα νιώθω πως όλοι, ακόμη και συγγενείς μου, δεν παραδέχονται τις άλλες μου χάρες (χαρακτήρας, γνώσεις, κτλ) και με κοιτούν μειονεκτικά, σχεδόν με λύπηση. Αυτή η διπλή ψυχολογική κατάσταση (πότε να έχω αυτοπεποίθηση, και πότε να νιώθω σκουπίδι) με έχει κουράσει πολύ και με προβληματίζει.
Σ
Αυτό που νιώθουμε για τον εαυτο μας αντανακλάται στους άλλους. Η κότα κάνει το αβγό ή το αβγό την κότα;
Στην Αγγλία είσαι επαγγελματικά αναγνωρισμένη και ο κόσμος έχει άλλη νοοτροπία. Εσύ λοιπον εκεί νιώθεις αυτοπεποίθηση, αυτό εκπέμπεις, το προσλαμβάνουν οι άλλοι και σου το ανταποδίδουν. Επίσης, εκεί είσαι μακριά από τους συγγενείς σου, των οποίων πιθανώς η νοοτροπία είναι τέτοια ώστε αντιλαμβάνεσαι πως δεν σε εγκρίνουν.
Συμφωνώ πως στην Ελλάδα η νοοτροπία σε πολλούς χώρους δίνει περισσότερη αξία στην εμφάνιση μια κοπέλας παρά στην ποιότητα του χαρακτήρα της και στη μόρφωσή της. Θεωρώ όμως αυτο που περιγράφεις υπερβολικό. Η νοοτροπία αυτή δεν υπάρχει σε όλους τους χώρους ούτε και σε τέτοια ένταση. Δεν μας συγκρίνει κανένας με τα μοντελα, ούτε κι αν δεν έχουμε αυτό το στιλ μας κοιτούν "με λύπηση και αηδία".
Πρώτη μου συμβουλή λοιπόν είναι, όταν είσαι στην Ελλάδα, να αποφεύγεις τους χώρους με άσχημη νοοτροπία πχ. κάποιους συγκεκριμένους συγγενικούς ή κοινωνικούς κύκλους. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν παλιοί φίλοι ή συνάδελφοι που να σε εκτιμούν, οπότε περιορίσου σ εκείνους.
Δεύτερον, είσαι σίγουρη πως προσέχεις αρκετά τον εαυτό σου; Δεν ζητά κανένας να απομιμηθείς τα περιοδικά, αλλά να ντύνεσαι προσεγμένα σύμφωνα με το προσωπικό σου στιλ. Δεν είσαι η μόνη μικρόσωμη κοπέλα στον κόσμο. Αν διατηρείσαι λεπτή, ντύνεσαι κατάλληλα και φοράς λίγο τακουνάκι, μπορείς να είσαι χαριτωμένη. Η γυμναστική βοηθά στην υγεία και στην καλή ψυχική διάθεση, ειδικά για ένα πνευματικώς εργαζόμενο άτομο, αλλά ταυτόχρονα βελτιώνει το σώμα και τον τρόπο κίνησης μας γυναίκας.
Τρίτο και πιο σημαντικό: θα πρέπει να αναζητήσεις τους λόγους για τους οποίους επηρεάζεσαι τόσο πολύ από το πώς σε βλέπει το περιβάλλον σου. Αυτό μπορεί να σημαίνει γενικά χαμηλή αυτοεκτίμηση ή κάποιο "τραύμα" σε κάποιο τομέα της ζωής σου. Μπορεί να είσαι τελειομανής και γι αυτό να έχεις υπερβολικές απαιτήσεις για την εμφάνισή σου ή να είσαι εύθικτη και να παρεξηγείς κάθε κουβέντα ή χιούμορ των άλλων. Αυτά θα μπορούσες να τα διερευνήσεις με τη βοήθεια ψυχολόγου.
Στην Ελλάδα με θεωρούν ένα τίποτε. Κι αυτό διότι δεν έχω εμφάνιση 'μοντέλου', και στην Ελλάδα η εμφάνιση σε μια γυναίκα μετράει σε βαθμό υπερβολής νομίζω. Περισσότερο ακόμα κι από τα προσόντα, τις σπουδές, κτλ. Έτσι λοιπόν, επειδή είμαι πολύ κοντή και επειδή δεν έχω δα και πρόσωπο και σώμα μοντέλου, επειδή ότι και να φορέσω δεν θα μοιάσω στις κοπέλες στα περιοδικά, κι επειδή ντύνομαι πάντα μοντέρνα, αλλά σεμνά, στην Ελλάδα με κοιτούν όλοι με λύπηση και αηδία.
Κι επειδή έρχομαι Ελλάδα συχνά, ζω μια διπλή ζωή. Στην Αγγλία είμαι γεμάτη αυτοπεποίθηση και στην Ελλάδα νιώθω πως όλοι, ακόμη και συγγενείς μου, δεν παραδέχονται τις άλλες μου χάρες (χαρακτήρας, γνώσεις, κτλ) και με κοιτούν μειονεκτικά, σχεδόν με λύπηση. Αυτή η διπλή ψυχολογική κατάσταση (πότε να έχω αυτοπεποίθηση, και πότε να νιώθω σκουπίδι) με έχει κουράσει πολύ και με προβληματίζει.
Σ
Αυτό που νιώθουμε για τον εαυτο μας αντανακλάται στους άλλους. Η κότα κάνει το αβγό ή το αβγό την κότα;
Στην Αγγλία είσαι επαγγελματικά αναγνωρισμένη και ο κόσμος έχει άλλη νοοτροπία. Εσύ λοιπον εκεί νιώθεις αυτοπεποίθηση, αυτό εκπέμπεις, το προσλαμβάνουν οι άλλοι και σου το ανταποδίδουν. Επίσης, εκεί είσαι μακριά από τους συγγενείς σου, των οποίων πιθανώς η νοοτροπία είναι τέτοια ώστε αντιλαμβάνεσαι πως δεν σε εγκρίνουν.
Συμφωνώ πως στην Ελλάδα η νοοτροπία σε πολλούς χώρους δίνει περισσότερη αξία στην εμφάνιση μια κοπέλας παρά στην ποιότητα του χαρακτήρα της και στη μόρφωσή της. Θεωρώ όμως αυτο που περιγράφεις υπερβολικό. Η νοοτροπία αυτή δεν υπάρχει σε όλους τους χώρους ούτε και σε τέτοια ένταση. Δεν μας συγκρίνει κανένας με τα μοντελα, ούτε κι αν δεν έχουμε αυτό το στιλ μας κοιτούν "με λύπηση και αηδία".
Πρώτη μου συμβουλή λοιπόν είναι, όταν είσαι στην Ελλάδα, να αποφεύγεις τους χώρους με άσχημη νοοτροπία πχ. κάποιους συγκεκριμένους συγγενικούς ή κοινωνικούς κύκλους. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν παλιοί φίλοι ή συνάδελφοι που να σε εκτιμούν, οπότε περιορίσου σ εκείνους.
Δεύτερον, είσαι σίγουρη πως προσέχεις αρκετά τον εαυτό σου; Δεν ζητά κανένας να απομιμηθείς τα περιοδικά, αλλά να ντύνεσαι προσεγμένα σύμφωνα με το προσωπικό σου στιλ. Δεν είσαι η μόνη μικρόσωμη κοπέλα στον κόσμο. Αν διατηρείσαι λεπτή, ντύνεσαι κατάλληλα και φοράς λίγο τακουνάκι, μπορείς να είσαι χαριτωμένη. Η γυμναστική βοηθά στην υγεία και στην καλή ψυχική διάθεση, ειδικά για ένα πνευματικώς εργαζόμενο άτομο, αλλά ταυτόχρονα βελτιώνει το σώμα και τον τρόπο κίνησης μας γυναίκας.
Τρίτο και πιο σημαντικό: θα πρέπει να αναζητήσεις τους λόγους για τους οποίους επηρεάζεσαι τόσο πολύ από το πώς σε βλέπει το περιβάλλον σου. Αυτό μπορεί να σημαίνει γενικά χαμηλή αυτοεκτίμηση ή κάποιο "τραύμα" σε κάποιο τομέα της ζωής σου. Μπορεί να είσαι τελειομανής και γι αυτό να έχεις υπερβολικές απαιτήσεις για την εμφάνισή σου ή να είσαι εύθικτη και να παρεξηγείς κάθε κουβέντα ή χιούμορ των άλλων. Αυτά θα μπορούσες να τα διερευνήσεις με τη βοήθεια ψυχολόγου.
Πρέπει να δεχόμαστε ότι μερικά πράγματα δεν αλλάζουν, πολλοί θα ήθελαν να ήταν μοντέλα, πολλοί άλλοι επίσης θα ήθελαν να στην θέση της κοπέλας μεταξύ αυτών και αρκετά μοντέλα. Θέλει δουλειά για να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και νομίζω πως ένα καλό ξεκίνημα είναι να πάψουμε να τον συγκρίνουμε με τον οποιοδήποτε άλλο. Συμφωνώ με την απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα ερωτικά τι γίνεται; γιατι κυριως εκει παίζει ρόλο η εμφάνιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα. Είμαι η κοπέλα που έστειλε το μήνυμα. Ναι, είμαι λεπτή, είμαι πολύ κοντή, και το πρόσωπό μου δεν είναι συμμετρικό (δεν παίρνει εγχείρηση βελτίωσης, έτσι γεννήθηκα). Βάφομαι, αλλά το μακιγιαζ δεν διορθώνει το πρόβλημα, μαλλον το αντίθετο, γι αυτό και βάφομαι διακριτικά. Ντύνομαι σεμνά, αλλά με όμορφα και μοντέρνα ρούχα, και το τακούνι το φοράω, αλλά και πάλι είμαι πάρα πολύ κοντή, ακόμη και με δεκάποντο τακούνι. Τα ερωτικά δεν με απασχολούν. Δεν έχω ιδιαίτερη πέραση στους άντρες έσι κι αλλιώς, αλλά έχω σηνηθίσει. Έχω πολλές καλες φίλες όμως, και καλύπτουν το κενό. Οι δικοί μου δυστυχώς πάντα με συγκρίνουν με ξαδέρφες, κτλ. κι επειδή στην Ελλάδα έχω μεγαλώσει σε μικρή κοινωνία, ο κόσμος μιλάει πολύ. Πισω από τη πλάτη μου έχω πιάσει κόσμο να με αποκαλεί ακόμα και 'μπάζο'.
ΑπάντησηΔιαγραφή