Φοβάται ο Γιάννης το θεριό...

Η φίλη Χ που είχε πέρυσι μια βραχυχρόνια ωραία σχέση με έναν "εξαφανισμένο", μας ξανάγραψε

Η ιστορία συνεχίστηκε ως εξής: Του είπα να σταματήσει να μου τηλεφωνεί αφού δεν ξέρει τι θέλει, διατήρησε μια επικοινωνία με μηνύματα, ώσπου ξαναβγήκαμε.


Καναμε έρωτα αλλά το πρωί ένιωσα ότι όλη αυτή η αβεβαιότητα με σκότωνε και λίγες μέρες μετά, παρότι εκείνος επικοινωνούσε, του είπα ότι δε θέλω να είμαστε μαζί. Το δέχτηκε χωρίς να ζητήσει εξηγήσεις. Μετά από λίγο καιρό ξανάρχισε αραιή επικοινωνία με μηνύματα. Κάποια στιγμή μετά συναντηθήκαμε τυχαία με το παιδί μου, με κοίταζε επίμονα αλλά δε γύρισα.

Μια εβδομάδα αργότερα με κάλεσε πολλές φορές και τελικά μιλήσαμε τηλεφωνικά. Μου είπε ότι τότε που είχαμε βρεθεί ήθελε να με προσεγγίσει σιγά σιγά, να κάνουμε τη γνωριμία που δεν είχαμε κάνει πέρυσι που πέσαμε με τα μούτρα αλλά ότι ήταν λάθος του που κάναμε έρωτα εκείνο το βράδυ. Ότι τώρα είναι αρκετά καλύτερα και έχει συνειδητοποιήσει τις ευθύνες του για το τέλος του γάμου του, τις παθολογίες του, τις κακές του συμπεριφορές, ότι θα θελε πολύ να ξαναβγούμε αλλά φοβάται ότι θα επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό και δε θέλει. Ότι δεν ξέρει πόσο μπορεί να ανταποκριθεί ακόμη στο είδος της σχέσης που θέλω εγώ.

Βγήκαμε και μιλήσαμε για περίπου 3 ώρες. Ηταν πολύ χαλαρά, φιλικά, ήρεμα. Είπαμε πολλά και όταν έφτασε το θέμα σε μας μίλησε πάλι για τα λάθη του αλλά αυτή τη φορά τον ένιωσα πιο αποστασιοποιημένο σε σχέση με το τηλεφώνημα.

Μου είπε ότι τότε είχε νιώσει να πνίγεται από την ένταση των συναισθημάτων μας γιατί συνδεθήκαμε με τον μόνο τρόπο που ξέραμε: με όρους γάμου. Μου είπε ότι ήμουν και είμαι πάντα στη σκέψη του.

Από τότε έχει περάσει μια εβδομάδα. Μιλήσαμε δυο τρεις φορές, κυρίως για ένα επαγγελματικό θέμα δικό του. Όμως δεν έχει γίνει καμία νύξη για μας.

Αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω. Νιώθω ότι είναι κοντά μου αλλά πάλι τον χάνω. Δε θέλω να μπω σε waiting mode αλλά ίσως και να χω ήδη μπει. Είναι ακριβώς ένα χρόνο μετά τη γνωριμία μας. Αχ, τι να κάνω πάλι;

Χ
Δεν είστε ακόμα έτοιμοι για σχέση. Ζείτε μια κατάσταση "φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη"! Ουσιαστικά δεν βλέπω μεγάλη διαφορά από πέρυσι τέτοια εποχή...


Το σίγουρο είναι πως υπάρχει μεγάλη έλξη μεταξύ σας, η οποία σας οδηγεί σε παρορμητικές επανασυνδέσεις και συνεχείς επικοινωνίες όταν είστε χωρισμένοι. Ταυτόχρονα υπάρχει ο φόβος να μην πληγωθείτε, που στον καθένα σας εκφράζεται με διαφορεικό τρόπο αλλά καταλήγει πάντα στην αποχώρηση του ενός. Είστε και οι δυο φοβισμένοι από τους γάμους σας αλλά και ταυτόχρονα συνηθισμένοι να σχετίζεστε με όρους γάμου, όπως πολύ σωστά αντιληφθήκατε.

Δεν ξέρω τι αναστολές έχει, κατά πόσο τις επέλυσε και τι θα κάνει στο μέλλον μαζί σου. Από δικής σου πλευράς έχεις δηλώσει τι θέλεις και το μόνο που φοβάσαι είναι μην ξαναπροσεγγίσετε και πληγωθείς.

΄Εχεις λοιπόν δυο εκδοχές:

-Αν φοβάσαι και θέλεις να προστατευτείς, απλώς διακόπτεις οριστικά τη σχέση και δεν ανταποκρίνεσαι στα τηλεφωνήματά του (αφού βέβαια του δηλώσεις το λόγο).

- Αν αυτός ο άντρας αρέσει πολύ και είσαι διατεθειμένη να ρισκάρεις, μένεις και πηγαίνεις με τα νερά του. Αυτό όχι από γυναικεία στρατηγική για να τον τυλίξεις, αλλά επειδή αυτός είναι ο πιο αβέβαιος, οπότε θα πρέπει αυτός να αφεθεί να κάνει τα βήματα. Τη λύση αυτή όμως πρέπει να τη δεις χαλαρά και να μην εξαρτάς τη ζωή σου από την αναμονή, γιατί πρόκειται για επιλογή με μεγάλο ρίσκο.