Τον θέλω πίσω... ετεροχρονισμένα

Είμαι 25 και ο Χ 22..τα ειχαμε σχεδον πεντε χρονια με τα πανω μας και τα κατω μας...πηρα την αποφαση να τον χωρισω το σκεφτομουν δηλαδη λογω της απομακρης συμπεριφορας του τελευταια κ δεν αντεχα αλλο ετσι ειχαμε κανει προσπαθειες αλλα στα τελευταια ηταν το ιδιο..με ειχε τοσο δεδομενη εγω εκλαιγα κ τον παρακαλουσα να μου δωσει σημασια λιγακι αλλα μετα τα ιδια παλι..τον απασχολουσαν αλλα στη ζωη του(δουλεια) ενω το βλεπαμε κ για σοβαρα το ενδεχομενο να παντρευτουμε στο μελλον...να μην τα πολυλογω τον χωρισα το δεχτηκε δεν εκανε κινηση να μου πει κατι...

δεν με διεκδικησε καν περασαν κοντα 7 μηνες εγω πραγματικα ημουν καλα μεσα μου δε με πηρε απο κατω ειχα κ την πτυχιακη μου τοτε να με απασχολει εβγαινα ξεχνιομουν..ενταξει υπηρχαν κατι στιγμες π τον σκεφτομουν κ ημουν καπως αλλα μετα ολα καλα παλι..πριν κανα διμηνο μ χε στειλει να βρεθουμε να τα πουμε να ληξει καπως πιο ομαλα ολο αυτο γιατι το ειχε εσωτερικη αναγκη, επεμενε αλλα εγω δεν ηθελα φοβομουν μην ξαναγυρισω κ περναω τα ιδιαειχα θυμο δεν ξερω...μετα απο αυτο το γεγονος περασαν δυο μηνες εγω αρχισα να τον ονειρευομαι να τον σκεφτομαι κ του στειλα..τα ειπαμε βρεθηκαμε κ ειχα σκοπο να του πω να κανουμε μια προσπαθεια ακομη γιατι αρχισα να νιωθω οπως πρωτα για αυτον τον αγαπαω πολυ δε μπορω μου λειπει πολυ σαν να αρχισα ξαφνικα να ξεσπαω για αυτο τον χωρισμο διοτι ειμαι κ ατομο που δεν αντιδρω ακραια γενικα..αυτος ανενδοτος ομως μ πε οτι εχει κ μια σχεση εδω κ κανα διμηνο κ οτι ειναι κ ερωτευμενος κ σκεφτεται κ μελλοντικα για εκεινη κ δεν εχω ελπιδα..εγω παρακαλεσα επεσα στα πατωματα ενα μαυρο χαλι δεν ετρωγα...πλεον δεν τον ξαναενοχλησα δε ξερω τι να κανω..τον θελω πολυ τον αγαπαω κ πως γινεται να του περασαν ολα πια;;;ειναι κ εγωιστης σαν ατομο κ πλεον εχει σκληρυνει αποτι μ ειπε..δε θελω να τον αφησω ψαχνω απεγνωσμενα τροπους επανασυνδεσης διαβαζω αρθρα μηπως κ νιωσω καλυτερα κλαιω συνεχεια τι να κανω;;ολοι μ λενε ξεχνα τον κ προχωρα αλλα το μυαλο μ ολο εκει ειναι δε μπορω πως να τον ξεχασω...κ οχι δεν ειναι εγωιστικο το οτι βρηκε αλλη αλλωστε το περιμενα καποια στιγμη απλα πως γινεται ολα τα συναισθηματα να του περασαν;;νιωθω οτι ποτε δε θα τον ξεπερασω οπως αυτος εμενα..σας παρακαλω πειτε μου τη γνωμη σας..να αφησω τον καιρο να περασει μηπως και κανει καποια κινηση αυτος παλι μενω με μια ελπιδα η να προχωρησω;;

Ε

 

Αν κατάλαβα καλά, δική σου ήταν η πρωτοβουλία του χωρισμού, πέρασαν 7 μήνες χωρίς να σε απασχολεί το θέμα, στη συνέχεια ο Χ έκανε κίνηση κι εσύ αρνήθηκες, πέρασαν 2 μήνες και τώρα ξαφνικά νιώθεις ερωτευμένη ξανά και θέλεις να τον διεκδικήσεις με πολύ πάθος. Τι συνέβαινε αυτούς τους 9 μήνες και άλλαξε τώρα; Αξίζει τον κόπο να διερευνήσεις γιατί άλλαξες έτσι. Ίσως είχες πιο πολλά να κάνεις, ίσως είχες χαράξει άλλη πορεία και δεν σου βγήκε, ίσως πάλι να λειτούργησε υποσυνειδητα ο εγωισμός σου και τον θέλεις πίσω (όσο κι αν συνειδητά πιστεύεις το αντίθετο).

Όπως και να έχει η κατάσταση, το θέμα είναι πως ο Χ δεν θέλει να το ξαναδεί μαζί σου και έχει ξεκινήσει νέα σχέση. Και όταν ο ένας από τους δυο δεν θέλει, ο άλλος είναι ανώφελο να επιμένει... μόνο γελεοιοποιείται. Ο Χ δεν είναι εγωιστής, απλώς συνεχίζει τη ζωή του μετά την αποχώρησή του από τη σχέση σας και την απόριψη της πρότασής του να τα ξαναβρείτε. Το «ποτέ δεν θα τον ξεπεράσω» είναι κάτι που το νιώθεις τώρα από τη στεχοχώρια σου που δεν μπορείς να τον έχεις, αλλά ευτυχώς το μέλλον μια εικοσιπεντάχρονης κοπέλας είναι γεμάτο ευκαιρίες!

Θα σε συμβουλεύσω κι εγώ λοιπόν, όπως όλοι, να ξεχάσεις την ιστορία αυτή και να ασχοληθείς με τον εαυτό σου. Δώσε σημασία στις σπουδές σου, βρες δουλειά, κάνε νέους φίλους, βγαίνε, φλέρταρε. Καλό είναι να δεις γιατί η σχέση με τον Χ απέτυχε και να διδαχτείς για το μέλλον. Το σπουδαιότερο όμως είναι να δεις γιατί κόλλησες σε μια τελειωμενη σχέση τόσο καιρό μετά τη λήξη της.