Σκέφτομαι τον πρώην σύζυγο

Ειμαι 37 χρ. εχω ενα παιδακι 8 χρ. και χωρισα τον Α πριν απο 5 μηνες στα χαρτια γιατι στην ουσια ημασταν ασχημα πολυ καιρο και χωριστα. Ημουν μαζι του απο 17χρ. εικοσι ολοκρηρα χρονια η πρωτη μου αγαπη.Τον λατρεψα περασαμε ομορφα και με αρκετες δυσκολιες.

Οταν εμεινα εγκυος και μετα περασα κολαση .Αρχισε να ξενυχταει ατελιωτα βραδια και εγω ημουν μονη μου συνεχως. Ακολουθησαν πολλες ασχημες καταστασεις μου μιλαγε ασχημα προσβλητικα κτλ. Προσπαθουσα ωσπου δεν αντεξα αλλο.Τελικα εφυγε ο Α. και εγκατασταθηκε σε ενα νησι στην αρχη τον ακολουθησα αλλα εφαγα τα μουτρα μου για αλλη μια φορα απλωσ απαραδεκτος πηρα το παιδι μου και εφυγα. Να σημειωσω οτι μπορει εγω να τραβαγα ολα αυτα ο μικρος μου ομως δεν ειδε ποτε τζακωμους δεν προκαλεσα ποτε φασαρια προσπαθουσα παντα με ηπιους τονους.
Εντελει να μην περιαυτολογω αρχισα να ανεβαινω ψυχολογικα εβγαινα λιγο ειδα οτι με φλεταρουν γιατι σαν γυναικα το ειχα ξεχασει το φλερτ.Τελικα γνωρισα τον Β και 　ταυτοχρονα βγηκε και το διαζυγιο .Εκει που ημου ενθουσιασμενη (με προσεχε με κολακευε κτλ) αρχισε να μου φευγει αυτος ο ενθουσιασμος γιατι ο Β εγινε τοσο προσκολλημενος πανω μου που με πνιγει δεν εχει φιλους δεν εχει χιουμορ και πληττω.Ολο αγαπες και λουλουδια αλλα εγω στην ουσια κενη.Ειναι πολυ καλο παιδι και τον θεωρησα οτι θα ειναι και καλος για τον μικρο μου αλλα.....Τα πραγματα χειροτερεψαν οταν εμεινα εγκυος και εκανα αμβλωση. Ο Β ηθελε να παντρευτουμε αλλα εγω σε εκεινη την στιγμη τον ειδα εντελως παιδι και καθολου δυναμικο.


Το αποτελεσμα ειναι οτι εγω αρχισει να σκεφτομαι τον πρωην αντρα μου το ποσο αγαπιομασταν παλια και να ευχομαι να του βαλει ο θεος μυαλο να γυρισει καντα μας.Νιωθω τοσοοο μονη τοσοο δυστηχησμενη χαιρομαι μονο οταν ειμαι με τον μικρο μου τις νυχτες και αρκετες ωρες που δεν με βλεπει ο μικρος κλαιω και νιωθω απελπησμενη

Κ.



Είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο να χαλά η πρώτη σχέση/γάμος που έγινε στα 17. Στη συνέχεια, μια δεύτερη σχέση έρχεται να την αντικαταστήσει, και την είδες κατευθείαν σοβαρά γιατί μόνο σε σοβαρές σχέσεις έχεις συνηθίσει. Ο Β σε κολάκεψε και σε επανέφερε σε μια κανονική ζωή ερωτεύσιμης γυναίκας, αλλά δεν φάνηκε άξιος των προδιαγραφών που εχεις θέσει για το σύντροφο της ζωής σου. Αυτές μάλλον περιγράφουν έναν εξιδανικευμένο Α...

Και μόλις απογοητεύτηκες από την επλίδα για έναν σύντροφο όπως τον θέλεις, θυμάσαι τις καλές στιγμές με τον Α -δεν έχεις γνωρίσει κι άλλον!- και εύχεσαι να τα ξαναβρείτε.

Μην κάνεις αυτό το λάθος! Στην ουσία φοβάσαι να αντιμετωπίσεις μόνη σου τη ζωή. Είχατε με τον Α είκοσι χρόνια να κάνετε τις προσπάθειές σας και δεν τα βρήκατε. Η πιθανότητα να τα βρείτε τώρα είναι μηδαμινή, εξάλλου αν ενδιαφερόταν για κάτι τέτοιο θα το είχε δείξει. Μη γυρισεις σ αυτόν και εισπράξεις άλλη μια φορά την απόρριψή του.

Η συμβουλή μου είναι να προσπαθήσεις να επιβιώσεις συναισθηματικά μόνη για κάποιο διάστημα. Να σταθείς στα πόδια σου και να μάθεις να κάνεις επιλογές. Δουλεύεις; έχεις φίλους, ενδιαφέροντα; Προσπάθησε να στηριχτείς σ αυτά και στο παιδί σου και να μάθεις να είσαι μόνη σου καλά. Το παιδι σου προσλαμβάνει τη θλίψη σου, όσο κι αν προσπαθείς για το αντίθετο, κι αυτό του κανει κακό. Αυτό είναι ένα καλό κίνητρο για να συνέλθεις. Μια συνεργασία με ψυχολόγο θα σε βοηθήσει.

Δεν λέω να γινεις... καλόγρια, μπορείς να έχεις φλερτ ή περιστασιακές σχέσεις αν το επιθυμείς, αλλά για να μπορέσεις να κάνεις σωστές επιλογές και ισότιμες σχέσεις με πιθανότητα εξέλιξης, θα πρέπει πρώτα να τα βρεις με τον εαυτό σου.