Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Πλατωνικοί έρωτες


Είμαι 25 χρονών και μέχρι σήμερα έχω ερωτευτεί πλατωνικά αρκετές φορές.
Ο προβληματισμός μου είναι έντονος γιατί είμαι σε σχέση εδώ και περιπού 6 χρόνια με τον Χ, 31. Μαζί του έχω περάσει έντονες καταστάσεις σε σημείο να έχουμε χωρίσει αρκετές φορές λόγω της κακης του συμπεριφόρας. Τα 2,5 πρώτα χρόνια με ζηλευε, δεν μου είχε εμπιστοσύνη, εξαφανίζοταν και έκανε μια εβδομάδα ή και παραπάνω να επικοινωνήσει μαζί μου. Εγώ έκλαιγα και  βασανιζόμουν κάθε φορά και προσπαθούσα να το τελειώσω αλλά δεν μπορούσα. Κάθε φορά όταν τα βρίσκαμε ξανά εκείνος δεν καταλάβαινε πόσο πολύ με είχε πονέσει και έλεγε ότι κι εκείνος στενοχωριόταν.
Πριν ένα χρόνο είχαμε χωρίσει γιατί ερωτεύτηκα πλατωνικά κάποιον άλλον. Ο Χ μου έλεγε ότι έχω δίκιο αλλά ήταν ανωριμος τότε και ότι με τα χρόνια έχει ωριμάσει και να σκεφτώ τα τελευταία 2 χρόνια πόσο καλά μου φερόταν. Τη ζωη μου όταν είχα χωρίσει την έβλεπα πολύ αρνητικά. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι με τους γονείς μου έχω τυπικες σχέσεις και αισθανόμουν την ανάγκη να έχω κάποιον δίπλα μου.  Είχα συνηθίσει να είμαι μαζί με τον Χ  ανεξαρτητα από τους τσακωμους που ειχαμε τα πρώτα χρόνια της σχέσης μας. Τα πρώτα χρόνια όμως αυτην του τη συμπεριφορά εμένα με σημάδεψαν, δεν μπορώ να τα ξεχάσω.
Τελικά του έδωσα ξανά ευκαιρία και 6 μήνες τώρα είμαστε ξανά μαζί. Μου φέρεται άψογα. Παρ όλα αυτά είμαι ερωτευμένη ξανά πλατωνικά με κάποιον και νιώθω τύψεις απέναντι του και ας είναι μόνο στο μυαλό μου. Είναι παντρεμένος και δεν θέλω να υπάρχει καν αυτή η σκέψη στο μυαλό μου! Δεν καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει...
Αξίζει να είμαι με τον Χ τοσα χρονια εάν ειναι να ερωτευομαι πλατωνικά αλλους αντρες?ειναι φυσιολογικό? νιώθω αγάπη για τον Χ αλλα δεν ειμαι ερωτευμενη. Φοβαμαι οτι ετσι ειναι ο χαρακτηρας μου και οτι θα μου συμβαινει γενικα στην ζωη μου.
Κ
 
Το θέμα σου είναι πως δεν έχεις γνωρίσει τίποτα πριν από τον Χ και 6 χρόνια τώρα έχεις προσκολληθεί σ' αυτόν γιατί δεν μπορείς να είσαι μόνη και δεν τολμάς να κάνεις κάτι καινούργιο.
Οι συνεχείς χωρισμοί και επανασυνδέσεις σημαίνουν πως η σχέση σας πέρασε πολλά δεινά, τα οποία φαίνεται πως εσένα σε πλήγωσαν ανεπανόρθωτα ενώ εκείνον τον ωρίμασαν και τον άλλαξαν (όπως φαίνεται ως τώρα). όταν όμως επανασυνδεόμαστε, πρεέπι να έχουμε τη δύναμη να ξεχάσουμε τα άσχημα του παρελθόντος και να κάνουμε μια νέα αρχή. Αν πρόκειται να διατηρούμε τις κακές αναμνήσεις, κακώς επανασυνδεθήκαμε. Και στη δική σου περίπτωση επανασυνδέθηκες γιατί δεν μπορείς να είσαι μόνη, χωρίς συναισθηματική υποστήριξη.
Ο πλατωνικός έρωτας είναι ένας ωραίος τρόπος για να ζούμε φανταστικά αυτά που δεν τολμούμε να ζήσουμε στην πραγματικότητα. Τα άτομα που επιλέγουν κατά σύστημα πλατωνικούς έρωτες στην ουσία φοβούνται τις σχέσεις και έτσι επιλέγουν περιπτώσεις που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Και αν ήδη βρίκσονται σε σχέση, την αμφισβητούν αλλά δεν έχουν το θάρρος να φύγουν και να ψάξουν κάτι καλύτερο.
 Συμπέρασμα: Είσαι ανικανοποίητη από τη σχέση σου σε αρκετά θέματα, αλλά έχεις βολευτεί και φοβάσαι να ξαναμπείς στο ρίσκο μιας νέας σχέσης.
Το πρώτο που σου χρειάζεται είναι να ενισχυθείς ως προσωπικότητα, να μάθεις να τολμάς, να περνάς καλά μόνη, να έχεις φίλους, ενδιαφέροντα και δική σου ζωή. Αυτά μόνο με προσωπική ανάπτυξη επιτυγχάνονται. Όταν τα καταφέρεις αυτά, τότε αν μείνεις με τον Χ θα είναι από επιλογή και όχι από ανάγκη. Αν όχι, θα δεις ότι χωρίς σροσπάθεια θα πάψεις να αρκείσαι σε πλατωνικούς έρωτες και θα σε ενδιαφέρουν άντρες με τους οποίους υπάρχει πιθανότητα σχέσης μαζί με το ρίσκο που αναπόφευκτα εμπεριέχει.
 

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Είμαι ντροπαλή!

Είμαι φοιτήτρια και μου αρέσει ενα αγόρι απο τη σχολή εδώ και ένα χρόνο περίπου.Όταν τον βλέπω τα χάνω, με αποτέλεσμα να μην τον χαιρετάω καν.Δεν ξέρω τι παθαίνω.Είμαι υπερβολικά ντροπαλή!Κανονικά θα έπρεπε να τον διεκδικήσω αλλά δεν βοηθάει κι αυτός καθόλου με τη συμπεριφορά του.
Πριν λίγο καιρό έμαθα οτι αυτός και ένας φίλος του ρώτησαν τη φίλη μου αν έχω σχέση.Αυτή η φίλη μου δεν μου είχε πει τίποτα γιατι δεν ήξερε αν σημαίνουν κάτι όλα αυτά και δεν ήθελε να με πληγώσει.
Όλο τον καιρό αυτή η φίλη μου, μου έλεγε οτι αυτός δεν κάνει ποτέ το πρώτο βήμα γιατί φοβάται να μην φάει χυλόπιτα και για να κάνει κάτι πρέπει να είναι σίγουρος οτι η άλλη τον θέλει.Ενα βράδυ,όμως, μου είπε κάτι τελείως άκυρο, οτι αυτός θέλει όταν χωρίσει με την εκάστοτε κοπέλα,να μην προχωρήσει εκείνη η κοπέλα σε άλλη σχέση.

..............................................
   Δεν ξέρω τι να πιστέψω.Έχω μπερδευτεί πάρα πολύ! Του αρέσω άραγε;Άν του άρεσα δεν θα με είχε πλησιάσει;Η φίλη μου, μου λεει την αλήθεια; Πώς θα μπορούσα να τον πλησιάσω;Όλα αυτά τα ερωτήματα με βασανίζουν πάρα πολύ!

Κ

Το θεωρώ πολύ παιδικό να επικοινωνείς με το αγόρι που σου αρέσει με... μεσάζοντα τη φίλη. Δεν είσαι πια στο γυμνάσιο! Στο μήνυμά σου αναφέρεις και την ανάμιξη άλλων φίλων στο επίπεδο μου είπες-σου είπε-άκουσα (δεν δημοσιεύω λεπτομέρειες γιατί δεν δίνουν καμιά παραπάνω πληροφορία).
Απελευθερώσου από όλο αυτό! Κάθε φορά που παρεμβάλλεται κάποιος ανάμεσα σε δυο άτομα, η οποιαδήποτε πληροφορία παραμορφώνεται και παίζεται το "σπασμένο τηλέφωνο".
Δεν γνωρίζεις τις προθέσεις της φίλης, ούτε αν έχει κάποιον ανταγωνισμό απέναντί σου ούτε αν η ίδια ενδιαφέρεται ίσως για το παιδί αυτό. Ο κάθε φίλος έχει τα δικά του προβλήματα, απόψεις και σχέση μαζί σου, οπότε βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Άφησε λοιπόν τον καθένα να έχει την άποψή του και μην παίζεις τον...ντετέκτιβ στο αγόρι που σου αρέσει.
Για να μην έχει πάρει πρωτοβουλία ως τώρα, ή δεν του αρέσεις ή είναι κι αυτός ντροπαλός. Στην πρώτη περίπτωση, δε θα σκάσεις! δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.... Στη δεύτερη περίπτωση, θα χρειαστεί κάποιος από τους δυο σας να ξεπεράσει τη ντροπαλότητά του και να κάνει το πρώτο βήμα. Γιατί όχι εσύ; Πλησίασέ τον, φρόντισε να πιάσετε κουβέντα, αρχίστε να μιλάτε φιλικά. Κάποια στιγμή θα προτείνει ο ένας στον άλλον να πιείτε κι έναν καφέ και τότε θα δεις αν δείξει ενδιαφέρον. Αν κάνεις εσύ το πρώτο βήμα, λογικό είναι να κάνει εκείνος το δεύτερο.
Ανεξάρτητα όμως από το τι θα γίνει με το συγκεκριμένο αγόρι, εσύ πρέπει να διορθώσεις τη ντροπαλότητά σου και να μάθεις να είσαι πιο άνετη κοινωνικά. Αυτά είναι θέματα αυτοπεποίθησης. Μερικές επισκέψεις σε ψυχολόγο ή ένταξη σε μια ομάδα προσωπικής ανάπτυξης νέων θα σε βοηθήσουν.




Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Δεν μπορώ να ..."σταυρώσω" άντρα!



Το κύριο πρόβλημα μου είναι οι άντρες, όπως και για πολλές κοπέλες. Δεν μπορώ να σταυρώσω άντρα όπως λέει και ο λαός, δηλαδή: Γνωρίζω πολλούς άντρες. Στην αρχή είναι υπερ-ενθουσιασμένοι μαζί μου και είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα, αλλά στη συνέχεια αφού πάρουν το σεξ και με γνωρίσουν καλύτερα φεύγουν. Αυτό διαρκεί περίπου δύο μήνες ...αλλά δεν έχει σημασία.

Από τη δική μου πλευρά, νιώθω πληγωμένη μετά από αυτό, αφού ο εγωισμός μου και η αυτοπεποίθησή μου πάει περίπατο. Τι λάθος κάνω, δεν μπορώ να κρατήσω έναν άντρα; Δεν έχω καμία αυτοπεποίθηση με τους άντρες. Παρόλο που τους κατακτώ αρχικά και με κυνηγούν, μετά το χάνω το παιχνίδι. Αναλογίστηκα λοιπόν τι μπορεί να φταίει:

1. Είμαι πολύ πιεστική αφού ζητάω δεσμεύσεις κτλ πολύ γρήγορα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι γονείς μου χωρίσανε και δεν έχω μεγαλώσει με πατέρα, οπότε ίσως να ψάχνω προστασία.

2. Είμαι πολύ λεπτολόγος, δηλαδή αν δεν κάνει αρκετά πράγματα όπως μου αρέσουν και αν δεν μου συμπεριφέρεται σωστά ξενερώνω και αρχίζω και φέρομαι νευρικά ή γκρινιάζω.

3. Είμαι νευρική και δείχνω μια κάποια άσχημη συμπεριφορά και δεν μπορώ να το ελέγξω.

4.Είμαι ζηλιάρα.

Θέλω να κάνω μια βαθιά ανασκόπηση, γιατί φέρομαι έτσι, γιατί περιμένω τόσα πολλά από τον άντρα για να επιβεβαιωθώ, αλλά φοβάμαι πως θα χάσω τη λεπτή γραμμή και στο τέλος ίσως ανέχομαι μια μέτρια έως άσχημη συμπεριφορά. Νιώθω μοναξιά, νιώθω πως αναλώνομαι ...και κάθε φορά που γνωρίζω κάποιον σκέφτομαι τον πολύτιμο μου χρόνο και έμμεσα τον πιέζω να αισθανθεί που αυτό θέλει χρόνο.... Μου φαίνεται μόνη θα μείνω, με σκυλάκια και ράφια, γιατί οι γάτες δεν μ΄ αρέσουν ...χαχα!

Κ.

Το θέμα σου δεν με ξαφνιάζει, γιατί αφορά πολλές κοπέλες: στην αρχή ενθουσιασμός και μετά οι άντρες …την κάνουν. Υπάρχει μάλιστα και μια ομότιτλη παλιά ανάρτηση που σου συστήνω να διαβάσεις, για τους πιθανούς λόγους που οι άντρες απομακρύνονται μετά από μια αρχική περίοδο … μέλητος. http://healthcouncelling.blogspot.gr/2011/06/blog-post_13.html

Αυτό που με εντυπωσίασε είναι η αυτοκριτική σου. Αν έχεις εντοπίσει αυτές τις ελλείψεις στην προσωπικότητά σου, τότε δεν πρέπει να αναρωτιέσαι τι λάθος κάνεις!

1. Είμαι πολύ πιεστική αφού ζητάω δεσμεύσεις κτλ πολύ γρήγορα. Όπου κι αν οφείλεται αυτό, είναι μεγάλο λάθος. Μη ζητάς ποτέ κάτι που ο άλλος δεν είναι έτοιμος και πρόθυμος από μόνος του να σου δώσει. Αν δεν σου αρέσει φύγε, αλλά μην πιέζεις γιατί φέρνεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Και η στάση σου αυτή πρέπει να είναι αυθεντική, αλλιώς ο άλλος το καταλαβαίνει…

2. Είμαι πολύ λεπτολόγος, δηλαδή αν δεν κάνει αρκετά πράγματα όπως μου αρέσουν και αν δεν μου συμπεριφέρεται σωστά ξενερώνω και αρχίζω και φέρομαι νευρικά ή γκρινιάζω. Εδώ είναι καλό να ξεχωρίσεις τα πράγματα σε κατηγορίες ανάλογα με τη σημασία τους. Στα πολύ σημαντικά δεν κάνουμε υποχωρήσεις ενώ στα λιγότερο σημαντικά μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Πχ. Είναι άλλο να σε απατήσει και άλλο να έχετε διαφορετικά γούστα στο πού θα βγείτε. Όπως κι αν έχει το πράγμα, η γκρίνια και τα νεύρα είναι οι χειρότεροι τρόποι διεκδίκησης.

3. Είμαι νευρική και δείχνω μια κάποια άσχημη συμπεριφορά και δεν μπορώ να το ελέγξω. Αυτό είναι θέμα δικής σου ψυχικής ισορροπίας και ηρεμίας και δεν έχει να κάνει με τον άλλον.

4.Είμαι ζηλιάρα. Αν αυτό συμβαίνει χωρίς συγκεκριμένους λόγους, είναι θέμα χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Όταν αναφέρεσαι σε «χάσιμο πολύτιμου χρόνου», καταλαβαίνω πως σε απασχολεί πολύ το θέμα της αποκατάστασης σε σχέση με την ηλικία σου και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για μια καινούργια σχέση. Το μόνο που έχω να σου προτείνω είναι διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης με ψυχολόγο. Αν βελτιωθείς εσύ, τότε θα αλλάξουν και οι σχέσεις σου: θα τις επιλέγεις καλύτερα και θα τις διαχειρίζεσαι καλύτερα.  Αλλιώς, η ζωή θα σε …βελτιώσει με σκληρό τρόπο και ίσως ο πολύτιμος χρόνος σου δεν θα σου φτάσει.

ΥΓ. Αξίζει να αναφερθώ στην περίπτωση μιας πελάτισσάς μου, που ήρθε με το ίδιο αίτημα αλλά χωρίς να έχει το δικό σου βαθμό συνειδητοποίησης. Ήταν μια ωραία και μορφωμένη κοπέλα γύρω στα 40 και εκ πρώτης όψεως το θέμα της φαινόταν αδικαιολόγητο.

Είναι πολύ σημαντικό ο θεραπευτής να παρακολουθεί τα συναισθήματά του για τον πελάτη του. Διαπίστωσα πως η κοπέλα αυτή ήταν πολύ επικριτική για τα πάντα (ήταν η μόνη που δεν της άρεσε ο χώρος μου και ο καφές που της έφτιαχνε η οικιακή βοηθός), θύμωνε και παραπονιόταν για μικροπράγματα (που είχε βρει κίνηση στο δρόμο και που δεν βρήκε εύκολα θέση παρκαρίσματος), ήταν ζηλιάρα (παραπονέθηκε πως όταν χαιρετιόμαστε δεν την φίλησα, όπως έκανα με την κοπέλα της προηγούμενης συνεδρίας) και γενικά μου προκαλούσε άγχος. Φανταστείτε λοιπόν τι θα προκαλούσε σε έναν άντρα μετά από μερικές εξόδους!

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

«…να της δείξω πως αξίζει να μου δώσει σημασία»



Έχω το εξής πρόβλημα. Μου αρέσει κάποια κοπέλα. Αλλά δεν της λέω ότι μου αρέσει ούτε απο κοντά ούτε από fb που την έχω φίλη. Δεν είμαι 100% σίγουρος ότι είναι ελεύθερη αλλά έχω ρωτήσει φίλες της και μου είπαν ότι είναι free.  Βλεποντας το τι βάζει στο fb κρίνω ότι είναι κοπέλα που πληγώθηκε από παλιά σχέση και ψάχνει ένα άντρα να της δείξει ότι διαφέρει.

Σίγουρα όλοι διαφέρουμε αλλά πως θα της το δείξω αν της πω την αλήθεια και με απορρίψει πριν καν βγει μαζί μου? Αυτό το ενδεχόμενο με κάνει να αναβάλλω το πότε θα της πω την αλήθεια. Τρέμω την απόρριψη γιατί δεν με ελκύει γυναίκα εύκολα.

Πολλές φόρες σχεδιάζω τι θα της πω και μετά λέω...σίγουρα θα αποτύχεις.. Αντιμετώπισα τα ίδια πριν λίγους μήνες με άλλη κοπέλα αλλά κατάφερα να το ξεπεράσω όταν έμαθα πως έχει σχέση και πήρα την απόφαση να της πω την αλήθεια. Τότε ξαλάφρωσα.

Εδω όμως η κοπέλα είναι ελεύθερη, σηκώνει άμυνες και φαίνεται δύσκολο να την προσεγγίσω. Πως να το κάνω αυτό όταν όποτε την πλησιάσω νιώθω κατώτερος της? Εχει ένα στυλ, μια ομιλία και βλέμμα που κάνει τους άντρες να τρομοκρατούνται.

 

Παρόλο που γίνομαι πολύ εκδηλωτικός συνήθως, σε σημείο που αντιμετωπίζω και προβλημα νεύρων, αυτή η κοπέλα με κάνει να νιώθω ηττημενος πριν καν δοκιμασω. Αλλα με προκαλει κατι μεσα μου να αντιδρασω και να της δειξω οτι ειμαι άντρας και αξιζει να μου δωσει σημασια.

Χ.

Φαίνεται πως έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτή είναι η αιτία των προβλημάτων που αναφέρεις με τη  κοπέλα. Ας δούμε όμως ένα-ένα κάποια σημεία του μηνύματός σου:

·         Αλλά δεν της λέω ότι μου αρέσει ούτε απο κοντά ούτε από fb που την έχω φίλη. Αν εκφράσεις σε μια κοπέλα πως σου αρέσει, καλό είναι να το κάνεις από κοντά και όχι ηλεκτρονικά. Θα φροντίσεις αρχικά να βγείτε και τα άλλα έπονται. Εξ άλλου δεν ξέρεις πώς θα σου φανεί αν βγεις μερικές φορές μαζί της.

·         Δεν είμαι 100% σίγουρος ότι είναι ελεύθερη αλλά έχω ρωτήσει φίλες της και μου είπαν ότι είναι free.  Μπορείς να δοκιμάσεις και να μη στηρίζεσαι σε υποθέσεις και φήμες. Αν της προτείνεις να βγείτε και αρνηθεί, ένας πιθανός λόγος είναι πως μπορεί να έχει σχέση ή φλερτ ή ενδιαφέρον για κάποιον άλλον.

·         Βλεποντας το τι βάζει στο fb κρίνω ότι είναι κοπέλα που πληγώθηκε από παλιά σχέση και ψάχνει ένα άντρα να της δείξει ότι διαφέρει. Οι υποθέσεις με βάση το ηλεκτρονικό προφίλ του άλλου δεν είναι αξιόπιστες.

·         …αν της πω την αλήθεια και με απορρίψει πριν καν βγει μαζί μου? Και τι θα γίνει άραγε αν σε απορρίψει μια κοπέλα; Και ποιος μας δεν έχει απορριφθεί και δεν έχει απορρίψει; Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους. Αυτό δεν έχει να κάνει με την αξία μας ως προσωπικότητες αλλά με τις προτιμήσεις και το timing του καθενός.

·         Τρέμω την απόρριψη γιατί δεν με ελκύει γυναίκα εύκολα. Ο άνθρωπος που τρέμει μια απόρριψη δεν έχει αυτοπεποίθηση. Μήπως η οικογένειά σου δεν σε αποδέχεται; Μήπως έχεις άσχημες εμπειρίες από σχολικές αποτυχίες; Αν τρέμεις την απόρριψη δεν τολμάς να επιτρέψεις στον εαυτό σου να σου αρέσει κάποια κοπέλα γιατί τι θα γίνει αν εκφραστείς και αυτή σε απορρίψει;

·         κατάφερα να το ξεπεράσω όταν έμαθα πως έχει σχέση και πήρα την απόφαση να της πω την αλήθεια. Αυτό ταιριάζει με τα παραπάνω. Είχες τολμήσει να εκφραστείς σε μια άλλη κοπέλα όταν έμαθες πως έχει σχέση, οπότε ήταν σίγουρο πως θα αρνιόταν (οπότε δεν μπαίνεις στους «κινδύνους» μια σχέσης), αλλά αυτό δεν θα οφειλόταν σε δική σου «ανεπάρκεια»

·         όποτε την πλησιάσω νιώθω κατώτερος της, Εχει ένα στυλ, μια ομιλία και βλέμμα που κάνει τους άντρες να τρομοκρατούνται. Αν η κοπέλα έχει στυλ…στρατηγού, πρέπει να προβληματιστείς γιατί σε προσελκύει. Θέλεις τα δύσκολα για να μη νιώσεις άσχημα αν σε απορρίψει; Για να νιώσεις ανώτερος αν σε αποδεχτεί;

·         γίνομαι πολύ εκδηλωτικός συνήθως, σε σημείο που αντιμετωπίζω και πρόβλημα νεύρων. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Οι εκδηλωτικοί άνθρωποι είναι συνήθως ζωηροί και χαρούμενοι. Εκτός αν κάνεις προσπάθεια για να παρουσιάζεις αυτή την εικόνα…

·         αυτή η κοπέλα με κάνει να νιώθω ηττημενος πριν καν δοκιμασω. Το πρόβλημα είναι δικό σου και όχι της κοπέλας. Και γιατί την επέλεξες αν νιώθεις έτσι; Και γιατί βλέπεις το φλερτ σαν αγώνα με νίκες και ήττες;

·         να της δειξω οτι ειμαι άντρας και αξιζει να μου δωσει σημασια. Άντρας είσαι σίγουρα και το φύλο σου δεν απειλείται από ένα φλερτ. Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν προσοχή, αλλά από τους κατάλληλους ανθρώπους με τους οποίους ταιριάζουν και αλληλο-προσελκύονται.

Η συμβουλή μου είναι να ζητήσεις χαλαρά από την κοπέλα να βγείτε και αν δεχτεί και περάσετε καλά, πες της πως σου αρέσει. Αν δεν δεχτεί ή αν πει πως εκείνη δεν θέλει κάτι περισσότερο, απομακρύνσου ευγενικά. Πολύ σύντομα κάποια άλλη θα σε προσελκύσει. Δεν κρίνεται η αξία σου, ούτε εξετάσεις περνάς με τα φλερτ. Κι αν δεν τολμήσεις, δεν θα έχεις ποτέ πιθανότητα να πετύχεις τους στόχους σου. Αυτό όμως που πρωτεύει είναι να φτιάξεις την αυτοεκτίμησή σου. Επαγγελματικό ή σπουδαστικό ενδιαφέρον, καλοί φίλοι, ενδιαφέροντα, έξοδοι, και κυρίως κάποιες επισκέψεις σε ψυχολόγο θα σε βοηθήσουν.

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Ανέραστη σύζυγος


Βρίσκομαι σε ένα γάμο 25 χρόνων ...σχεδόν ανέραστη. Τρομακτικό. Δυστυχώς ο σύντροφός μου δεν έχει ερωτική επιθυμία, ούτε διάθεση για σωματική επαφή και χάδια πάνω από μισό λεπτό. Οι προσπάθειές μου ήταν πάρα πολλές ειδικά στις αρχές ήμουν πολύ τρυφερή, διαχυτική, προσπάθησα πολλές φορές να το συζητήσουμε (χωρίς αποτέλεσμα ), δεν το αναγνωρίζει ως πρόβλημα, αργότερα  έγινα πιο έντονη και στην απελπισία μου αργότερα μέχρι και προσβλητική . Έχει αρνηθεί να κάνει οτιδήποτε γι αυτό και με κοιτάει περίεργα όποτε προσπαθώ να συζητήσω μαζί του για έρωτα. Αποτέλεσμα να αρχίσω να αναρωτιέμαι για τον εαυτό  μου, να έχω ενοχές (σαν να μην είχα για άλλα πράγματα), να αισθάνομαι τρομερή απόρριψη κλπ Όντας αδιανόητο για μένα αυτό εγκλωβιζόμουν περισσότερο και θύμωνα περισσότερο.

Προσπάθησα 3-4 φορές να χωρίσω , αλλά δεν στάθηκα αρκετά δυνατή για να το κάνω ,με δεδομένα ότι έχω και κάποιου είδους ευγνωμοσύνη απέναντί του γιατί κάποια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου μου στάθηκε δίπλα και κοντά και έτσι συνδεθήκαμε, με δεδομένο επίσης την εχθρική σχεδόν στάση της κόρης μας απέναντί μου ή τις παρακλήσεις της όταν ήταν μικρή να μη χωρίσουμε σε συνδυασμό με ανυπαρξία άλλων στηριγμάτων που θα είχα τη δύσκολη αυτή περίοδο , με αποτέλεσμα να παραμένω σ’ αυτή τη σχέση και να προσπαθώ να αντλώ χαρές από άλλα ενδιαφέροντα στη ζωή μου. Όμως δεν το αντέχω πια. Χωρίς και να έχω την απαιτούμενη δύναμη να αρχίσω νέα ζωή μόνη μου. Να σημειώσω ότι ούτε σε επίπεδο υστερώ ούτε εμφανισιακά κατά γενική ομολογία , αντιθέτως με χαρακτηρίζουν πολύ συχνά όμορφη γυναίκα. Υστερώ συναισθηματικά.  Βοήθεια...

Α.

Ο σύζυγός σου είναι αυτός και δεν έχει διάθεση να αλλάξει. Αυτά μπορεί να σου δώσει συναισθηματικά και σεξουαλικά. Το σεξουαλικό μάλιστα είναι κάτι που λιγότερο συζητιέται και περισσότερο…γίνεται! Αν εκείνος για τους δικούς του λόγους (ψυχολογικούς και σωματικούς) αυτό μπορεί και θέλει, καμιά συζήτηση δεν μπορεί να φέρει αποτέλεσμα πλέον. Υποθέτω πως έχετε κάνει πολλές και αν ήταν να αλλάξει κάτι, θα είχε ήδη αλλάξει 25 χρόνια τώρα. Υποθέτω πως είστε τουλάχιστον γύρω στα 50, οπότε αλλαγές στον τομέα αυτόν είναι πολύ δύσκολες.

Το θέμα είναι πως εσύ έχεις ενοχοποιηθεί και έχει καταρρακωθεί η αυτοπεποίθησή σου. Και παρότι έχεις προσπαθήσει αν φύγεις, το παιδί και η ευγνωμοσύνη λες πως σε εμποδίζουν. Εγώ θα πως αυτά είναι δικαιολογίες… Αν ήθελες πραγματικά να φύγεις, θα είχε φύγει. Σε ένα μακροχρόνιο γάμο όμως μας κρατά συνήθως η ασφάλεια, η συνήθεια, η οικονομική εξασφάλιση, ο φόβος του αγνώστου και τα στερεότυπα.

Έχεις πλέον 2 επιλογές:

·         Μένεις στο γάμο αυτό χωρίς να μεμψιμοιρείς, έχοντας όμως συνείδηση του γιατί πραγματικά μένεις. Υπάρχουν πολλά ζευγάρια που ζουν συμβατικά, για διάφορους λόγους που τα βολεύουν. Ασχολείσαι με τα ενδιαφέροντά σου και αν μεν κάνεις ειλικρινές ξεκαθάρισμα με τον άντρα σου, μπορείς να έχεις και μια διακριτική προσωπική ζωή εκτός γάμου. Ακόμη κι αν δεν ξεκαθαριστεί το θέμα, μπορείς να έχεις διακριτικά εξωσυζυγικές σχέσεις και θα έχεις όλα τα δίκια του κόσμου. Εξάλλου, δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν ο σύζυγός σου είναι πραγματικά αδιάφορος προς το σεξ ή απλώς αδιάφορος για σένα…

·         Φεύγεις. Βρίσκεις τη δύναμη τώρα που η κόρη σου μεγάλωσε, μαζεύεις δύναμη να κατανικήσεις αυτά που σε φοβίζουν και φεύγεις. Πρέπει βέβαια να επιβιώσεις μόνη σου συναισθηματικά, κοινωνικά και οικονομικά. Επίσης σε τέτοια περίπτωση θα πρέπει να προσέξεις με τι είδους ανθρώπους θα συνδιαλλαγείς σε όλα τα επίπεδα, γιατί είσαι άπειρη και στερημένη από πολλά, άρα μπορείς να γίνεις εύκολα θύμα.

Σου χρειάζεται άμεσα συνεργασία με ψυχολόγο, που θα σε βοηθήσει να ανακτήσεις την αυτοπεποίθησή σου και να πάρεις αποφάσεις ζωής.

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Δεν έχω κάνει ακόμη σχέση

Είμαι 19 ετών.Τον τελευταίο χρόνο με έχει απασχολήσει ιδιαίτερα το θέμα "σχέσεις",σε σημείο να στενοχωριέμαι αρκετές φορές. Αν και εμφανίσιμος και ευχάριστος άνθρωπος δεν έχω κάνει καμιά σχέση! Όσες φορές προσπάθησα να κάνω σχέση δεν πέτυχα κάτι παρά μόνο "φιλίες". Μερικοί φίλοι μου πιστεύουν πως οφείλεται στο ότι είμαι εκδηλωτικός άνθρωπος και δίνω την εντύπωση του ιδανικού φίλου! Θα ήθελα τη δική σας γνώμη και συμβουλή αν είναι δυνατόν.

Κ

Είσαι πολύ νέος ακόμη. Πολλά παιδιά στην ηλικία σου δεν έχουν κάνει ακόμη σχέση, όσο κι αν κάποια από αυτά το αποκρύπτουν.

Όταν θέλουμε πολύ κάτι αλλά αυτό δεν συμβαίνει, είναι πιθανό ένα κομμάτι μέσα μας να μη θέλει υποσυνείδητα αυτό το κάτι. Μήπως κατά βάθος φοβάσαι τις σχέσεις;

Πώς είναι η ζωή σου; Έχεις ευκαιρίες να συναντάς κοπέλες; Σπουδάζεις; Έχεις αρκετές παρέες; Βγαίνεις αρκετά; Πηγαίνεις σε μέρη που είναι πιθανό να γνωρίσεις κοπέλες; Έχεις φίλες;

Μην υποτιμάς τις φιλίες σου με κοπέλες. Μέσα από αυτές γνωρίζεις πώς σκέφτεται και λειτουργεί το άλλο φύλο και επιπλέον έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις κι άλλες κοπέλες που υπάρχει πιθανότητα να γίνει σχέση.

Ό,τι κι αν σου λένε οι φίλοι σου, αποδέξου πως αυτός είσαι, έτσι φέρεσαι, κι όποια προσελκύσεις θα την προσελκύσεις γι αυτό που είσαι. Δεν έχει καμία έννοια να προσπαθήσεις να παίξεις κάποιο ρόλο. Είσαι εκδηλωτικός και φιλικός κι έτσι θα μείνεις!

Η συμβουλή μου είναι να πάψεις να σκέφτεσαι το πώς και το γιατί, να χαλαρώσεις και να είσαι ο εαυτός σου. Διερεύνησε για πιθανές ανασφάλειές σου που σε κρατούν πίσω και αποφάσισε να τις ξεπεράσεις. Κάνε παρέες με αγόρια και κορίτσια, βγες, αποφάσισε να συμμετέχεις σε χώρους όπου ασκούνται δημιουργικά ενδιαφέροντα (γυμναστήριο, κάποιος σύλλογος,  χώροι τέχνης κτλ) και να είσαι σίγουρος πως πολύ γρήγορα θα ξεκινήσεις την ερωτική σου ζωή.

Πρόσεξε όμως γιατί, όπως τα περισσότερα συνομήλικά σου παιδιά, είσαι άπειρος και έχεις μεγάλη επιθυμία να κάνεις σχέση. Ο συνδυασμός αυτός μπορεί να σε κάνει να αφοσιωθείς πολύ από την αρχή και να επενδύσεις και ίσως πληγωθείς. Ό,τι ξεκινήσεις δες το σαν εμπειρία και αν αξίζει τον κόπο θα επενδύσεις σταδιακά.

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Χωρισμός μέσω …Skype

Είμαι 29 χρονών και ήμουν 4 χρόνια με έναν 30χρονο, πολύ ευτυχισμένη με τη σχέση μου.

Το καλοκαιρι μου ανακοινωσε πως θα πηγαινε μόνος του 3 μερες καμπινγκ Μετά εγώ είχα κάποιες οικογενειακές υποχρεώσεις για μια βδομάδα. Και όταν γύρισα μου έσκασε την βόμβα: Με χώρισε από το skype, για να μην παθω κριση μου ειπε από κοντα. Μου είπε πως ηθελε να χωρισουμε και θα μου εξηγουσε καποια στιγμη απο κοντα. Οτι μου αξιζει καποιος που να με αγαπάει και πως αυτός δεν με αγαπούσε. Οτι προσπάθησε με τον τρόπο του αλλά νιωθει πως δεν ταιριαζουμε και δεν επικοινωνουμε. Πως θελει να ειναι για την πάρτη του και πως περναει φαση και πως εγω ανεχόμουν τα πάντα και αυτός δεν μου αξιζει. Ακόμα πως θέλει να μείνει μια θετική ανάμνηση και να μείνουμε φιλοι αν θελεω αλλιως δεν έχει πρόβλημα, αλλά αυτός θα θέλει. Αλλά δεν θέλει να τραβιόμαστε άλλο και να κάνουμε σεξ.

Του ειπα πως ηθελα τα κλειδια του σπιτιου μου, μου εδωσε ραντεβου να μιλησουμε και να τα φερει, δεν το εκανε. Τον πηραν φιλοι μου να πάνε να τα πάρουν γιατί δεν ήθελα να τον δω, δεν σηκωσε το τηλεφωνο. Να μην τα πολυλογω πηγα 1 μηνα διακοπες, γυρισα και ουτε φωνή ούτε ακροαση. Πριν λίγες μέρες, μου έστειλε μνμ και με ρώτησε αν ειμαι καλα. Αν είμαι Αθηνα και αν θέλω να βρεθούμε, όχι για να τα ξαναβρούμε αλλά για να μου πει όλα όσα δεν μου ειπε το καλοκαίρι. Καμία νύξη για τα κλειδιά.

Τον πηρα τηλεφωνο να κανονισουμε δεν απανταγε. Επακολούθησε μια διαδικασία ραντεβού τα οποία ανέβαλε. Τελικά μου ειπε ότι θελει να ξεκαθαρίσουμε ό,τι δεν είπαμε το καλοκαίρι και θα μου τηλεφωνήσει, αλλά το τηλεφωνημα δεν ήρθε.

Τωρα είναι που εγώ αναρωτιέμαι, γιατί με παρατησε έτσι; τώρα τι θελει και παίζει αυτο το παιχνίδι θελω να σε δω αλλά δεν σε βλέπω ;θέλει να γυρίσει πίσω; γιατί δεν μου μιλάει καθόλου για τα κλειδιά μου; θέλει καβάντζα, είναι μπερδεμένος ή απλώς δεν τον νοιάζει για μενα;

Εγώ τον αγαπάω ακόμα, τι πρέπει να κάνω; Μπορεί να είναι ο χειροτερος όταν είναι μπερδεμένος και αργόσχολος αλλά για μενα είναι ο καλυτερος, τι να κανω τον αγαπάω και αγαπάω και τα ελαττωματα του.

Τον είδα τυχαία σήμερα ενώ πήγαινα στην δουλειά μου και τρελάθηκα, ήταν λες και τον έβλεπα για πρώτη φορά το ίδιο χτυποκάρδι παρόλα όσα έκανε. Τον αγαπάω αληθινά. Δεν ξέρω τι να κάνω να τον φέρω πάλι κοντά μου.

Φ.

Αν μετά από όλα αυτά δηλώνεις πως τον αγαπάς αληθινά, τότε θα αναγκαστώ να μιλήσω σκληρά…

Ένας άνθρωπος που μετά από 4 χρόνια στενής σχέσης σε χωρίζει μέσω Skype και μετά σε κοροϊδεύει ότι δήθεν θέλει να ξεκαθαρίσει και δεν σου επιστρέφει ούτε τα κλειδιά σου, δεν αξίζει ούτε να τον… φτύσεις.

Ισχύουν όλες οι πιθανότητες που έχεις σκεφτεί, αλλά καμιά δεν είναι ευνοϊκή για σένα: Ναι, μπορεί να θέλει …καβάντζα όπως λες, γνωρίζοντας πόσο εξαρτημένη είσαι από αυτόν. Κατά πάσα πιθανότητα παίζει κάτι άλλο στη ζωή του, αλλά γιατί να μην έχει κι εσένα αναπληρωματική; Μπορεί όντως να είναι μπερδεμένος και κάποιες φορές να τον πιάνουν κρίσεις… εντιμότητας και ενοχές για το πώς σου φέρθηκε. Ή μπορεί κάποιες φορές να απογοητεύεται από τις τωρινές του επιλογές και να νοσταλγεί την κοπέλα που τον αποδέχεται με τα στραβά του. Μόνο το να σε αγαπά αποκλείεται! Και αυτός είναι ο μόνος λόγος για να δημιουργηθεί μια σχέση…

Γνώμη μου είναι να σταματήσεις την επικοινωνία, να αλλάξεις κλειδαριά στο σπίτι σου και να προσπαθήσεις να τον ξεχάσεις. Η λογική και ο υγιής εγωισμός πρέπει να επικρατήσουν. Θα περάσεις όλα τα στάδια της απώλειας και κάποια στιγμή θα τον ξεπεράσεις.

Με την ευκαιρία αξίζει όμως τον κόπο να αναρωτηθείς κάποια πράγματα για τον εαυτό σου: Πώς 4 χρόνια ήσουν ευτυχισμένη με έναν τέτοιον άνθρωπο; Πώς ο χωρισμός ήρθε χωρίς εσύ να έχεις υποψιαστεί τίποτα και δηλώνοντας πολύ ευτυχής; Πώς ανέχτηκες να διακοπεί η σχέση χωρίς μια κατά πρόσωπο εξήγηση; Γιατί είσαι ακόμα ερωτευμένη, εξαρτημένη θα έλεγα, με ένα άνθρωπο που σου φέρεται έτσι; Γιατί δείχνεις να μην εκτιμάς και να μην υπερασπίζεσαι αρκετά τον εαυτό σου;

Οι απαντήσεις είναι θέματα προσωπικής ανάπτυξης και με τη βοήθεια ψυχολόγου μπορούν να επιλυθούν χωρίς να ξοδέψεις σ’ αυτά μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής σου. Στο μεταξύ φρόντισε τη δουλειά σου, τους φίλους σου και γενικά τον εαυτό σου και κοίταξε να βγαίνεις και να ξαναμπείς στο παιχνίδι του φλερτ.

Επανασύνδεση;


Είμαι 25 χρονών από την εποχή που πήγαινα Λύκειο είχα σχέση με ένα αγόρι κατά 3 χρόνια μεγαλύτερο μου. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας και η σχέση μας ήταν πολύ έντονη και στα καλά και στα κακά. Ήμασταν σχεδόν 7 χρόνια μαζί και τον τελευταίο ένα χρόνο της σχέσεις μας συζούσαμε, οπότε και σε ένα έντονο καβγά μάζεψε τα πράγματα του και έφυγε.

Τον πρώτο ένα χρόνο μετά τον χωρισμό κρατούσαμε αραιή επαφή τηλεφωνικώς. Γνωρίζαμε πως αγαπά ο ένας τον άλλο αλλά ήταν τόσα πολλά τα προβλήματα που είχαμε όταν ήμασταν μαζί που αποφεύγαμε να μιλήσουμε για πιθανή επανασύνδεση. 

Το δεύτερο χρόνο από τον χωρισμό δημιούργησα σχέση με κάποιον κατά 7 χρόνια μεγαλύτερό μου. Είμαστε πλέον ένα χρόνο μαζί και δεν έχουμε προβλήματα στη σχέση μας. Γνωρίζει για την προηγούμενή μου σχέση.

Τους τελευταίους μήνες άρχισε να επικοινωνεί ο πρώην μου μαζί μου λέγοντας πως μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια χωρισμού μας έχουμε αλλάξει σαν άνθρωποι, τότε ήμασταν μικροί και τώρα που ήμαστε πιο ώριμοι να κάνουμε καινούργια αρχή στην σχέση μας και να την τελειοποιήσουμε. Γνωρίζει πως είμαι σε καινούργια σχέση αλλά επιμένει να γυρίσω σε κείνον και πως μια τέτοια αγάπη δεν πρέπει να πάει χαμένη συνεχίζοντας τις ζωές μας με άλλους συντρόφους. Σε αυτό το σημείο θέλω να επισημάνω πως σε αυτά τα 2 χρόνια χωρισμού μας δεν δημιούργησε άλλη σχέση.

Είμαι σε μεγάλο δίλημμα.

Η καινούργια μου σχέση είμαι πολύ ήρεμος άνθρωπος, δεν τσακωθήκαμε σχεδόν ποτέ και όλα είναι ήσυχα και ήρεμα. Τον πρώην μου δεν τον έχω ξεπεράσει και δεν ξέρω αν αυτό θα συμβεί ποτέ. Νιώθω πως είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, του εαυτού μου.

Δεν ξέρω αν σας μπέρδεψα και σας με τα δικά μου αλλά θα ήθελα να δω ποια είναι η δική σας συμβουλή; Και αν πιστεύετε στο  happy end μιας επανασύνδεσης .

Λ.

Αρχικά, για να εξετάζεις την περίπτωση της επανασύνδεσης και αφού δηλώνεις πως δεν έχεις ξεπεράσει τον πρώην, σημαίνει πως η τωρινή σου σχέση δεν σε καλύπτει. Φαίνεται να εκτιμάς το σύντροφό σου και να περνάς ήρεμα μαζί του, αλλά δεν εκφράζεις ερωτικά συναισθήματα. Είναι μια σχέση μέσα στην οποία περνάς ήσυχα και χωρίς τσακωμούς, αλλά είσαι ερωτευμένη μαζί του; Είσαι πολύ νέα για να διατηρείς μια σχέση μόνο για την ηρεμία της…. Εξάλλου δεν είναι έντιμο να παραμένεις με κάποιον που σου φέρεται τόσο καλά όταν δηλώνεις πως δεν έχεις ξεπεράσει τον πρώην και σκέφτεσαι την επανασύνδεση.

Οι επανασυνδέσεις που γίνονται μικρό διάστημα μετά το χωρισμό είναι συνήθως αποτέλεσμα νοσταλγίας, παρόρμησης και συναισθηματικής έξαρσης. Τα άτομα όμως δεν έχουν αλλάξει στα βασικά τους στοιχεία, οπότε τα προβλήματα που τους οδήγησαν στο χωρισμό πιθανότατα θα τους χωρίσουν και πάλι. Όταν όμως έχουν περάσει 2 χρόνια, και μάλιστα στις δικές σας ηλικίες, είναι πιθανό να έχουν γίνει στις προσωπικότητες των ατόμων σημαντικές αλλαγές, οπότε άτομα που δεν ταίριαζαν είναι πιθανό τώρα να ταιριάζουν.

Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί τι θα συμβεί. Απλώς, μετά από 2 χρόνια είναι πιθανό να είστε 2 αρκετά διαφορετικοί άνθρωποι που θα κάνουν μια αρκετά διαφορετική σχέση. Σε κάθε όμως περίπτωση διακινδυνεύεις. Μην ξεχνάς πως η πρώτη μας σχέση έχει πάντα ιδιαίτερη θέση στη ζωή μας και μπορεί να έχει εξιδανικευτεί ή στη δική σας περίπτωση να λειτουργεί ως απωθημένο.

Κανείς δεν μπορεί να σου πει τι θα κάνεις. Εσύ θα επιλέξεις με τα δικά σου κριτήρια και θα φέρεις και το βάρος της επιλογής.

Επισημαίνω απλώς πως ναι, υπάρχει πιθανότητα τώρα να ταιριάξεις με τον πρώην. Πιθανότητα όμως…. Πάντως με τον νυν δεν είσαι ερωτευμένη και είναι κρίμα και για τους δυο σας να μένεις μόνο για την ηρεμία.

Μπλέκω με τους εργοδότες μου!


Γιατί μπλέκω πάντα με παντρεμένους ή αρραβωνιασμένους άντρες; Τα 2 τελευταία καλοκαίρια έμπλεξα με τ αφεντικά της δουλειάς μου. Μια πέρσι και μια φέτος. Και μιλάμε για τρελό και αρρωστημένο έρωτα και τις 2 φορές! Είμαι 23 χρονών και δεν μπορώ να εξηγήσω το γεγονός ότι περνάω καλά με διάφορους και μόλις δεν μου δώσουν σημασία οι μεγαλύτεροι που είμαι πραγματικά ερωτευμένη μαζί τους χάνω τον κόσμο κάτω απ τα πόδια μου.. ενώ ξέρω ότι δεν έχω μέλλον μαζί τους!

Χ.

Όταν στις σχέσεις μας υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, το θέμα είμαστε εμείς οι ίδιοι κι όχι οι άλλοι.

Μπλέκεις με δεσμευμένους, μεγαλύτερους και μάλιστα με τους εργοδότες σου. Ζητάς τον πατέρα σου; Την ωριμότητα; Την προστασία; Την «εξουσία»; Το «διαφορετικό»; Υποσυνείδητα επιδιώκεις την κοινωνική και επαγγελματική άνοδο; Αυτό μόνο μέσα από προσωπική ανάπτυξη μπορείς να το βρεις και να το επιλύσεις… Αν είσαι ψυχικά ισορροπημένη, με φίλους, ενδιαφέρονται και φλερτ της ηλικίας σου, ο χώρος για μεγαλύτερους και δεσμευμένους στη ζωή σου μειώνεται κατά πολύ.

Λες οι σχέσεις «δεν έχουν μέλλον». Εννοείται! Αλλά είσαι πολύ μικρή για να σκέφτεσαι για μέλλον, οπότε αν σου αρέσει ο μεγαλύτερος, προς το παρόν έχεις 2 επιλογές:

·         Αν θέλεις απλώς να περάσεις για λίγο καλά, δημιούργησε τη σχέση (στην ουσία δηλαδή κάνε μερικές ερωτικές συνευρέσεις) μαζί του για να σου …περάσει. Αφού εκείνος δεν σέβεται τον αρραβώνα του ή το γάμο του, εσύ είσαι νέα κι ελεύθερη και μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. ΜΗΝ προσδοκάς όμως τίποτα παραπάνω. Ούτε στα σοβαρά θα σε πάρει, ούτε ελεύθερα θα βγαίνεις, ούτε θα χωρίσει για χάρη σου, ούτε η δική σας σχέση θα διατηρηθεί και όσο συμβαίνει αυτό θα παίζεις το ρόλο της νεαρής κρυφής ερωμένης. Διακυβεύεις μάλιστα την κοινωνική και επαγγελματική σου θέση.

·         Αν πάλι θέλεις μια κανονική σχέση, απλώς μην υποκύπτεις στη γοητεία του μεγαλύτερου και δεσμευμένου. Όταν νιώσεις τον «τρελό και αρρωστημένο» έρωτα, προσπάθησε να το καταπνίξεις. Θα σου έλεγα να φεύγεις από τη δουλειά, αλλά επειδή οι δουλειές δε βρίσκονται εύκολα, μπορείς να διατηρείς τα συναισθήματά σου πλατωνικά και να φροντίσεις να βγαίνεις πιο πολύ με τις παρέες της ηλικίας σου.

Για να επιλύσεις όμως πραγματικά το θέμα σου, καλό είναι να ενταχθείς σε διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Προσωπική ανάπτυξη

Είμαι 35 ετών, μέχρι τα 32 μου εργαζόμουν σε διάφορες εργασίες, πάντα με πολύ καλές κριτικές από τους εργοδότες μου, αφού έδινα τον καλύτερο μου εαυτό και σεβόμουν τους ανωτέρους αλλά και το ότι είχα δουλειά.

Πριν 3 χρόνια άνοιξα δικό μου γραφείο. Είχα ξαναπροσπαθήσει άλλη μία φορά στο παρελθόν, μόλις τελείωσα τη σχολή, αλλά το υπερβολικό μου άγχος δεν με άφησε να το κάνω, αφού με έπιαναν κρίσεις πανικού και αποφάσισα τότε να κάνω άλλες δουλειές εκτός από αυτό που σπούδασα. Πάντα βέβαια κρατούσα μια επαφή και πίστευα ότι θα τα καταφέρω κάποια στιγμή να έχω αποκτήσει περισσότερη δύναμη.

Άνοιξα το γραφείο και το άγχος άρχισε πάλι να με κυριεύει. Είχα μάθει να έχω ένα σταθερό μισθό, να οργανώνω τη ζωή μου, με αυτά τα χρήματα.

Είμαι καλή στη δουλειά μου, έτσι λένε. Το πρόβλημα μου είναι το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ άγχος που έχω το οποίο με έχει καταστρέψει στη κυριολεξία. Έχω  πάρα πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση και γίνομαι κομμάτια με το παραμικρό λάθος.

Θα μου πείτε να τα παρατήσω και να προσπαθήσω να επιστρέψω σαν υπάλληλος που έβλεπα ότι τα κατάφερνα και ήμουν μια χαρά. Σίγουρα είναι μια λύση και αργά ή γρήγορα, εκεί θα καταλήξω. Με στεναχωρεί όμως. Στον αντίποδα όλου αυτού του άγχους, η ζωή ενός ελευθέρου επαγγελματία είναι μια συνεχής δημιουργία. Κάτι που δεν το είχα σαν υπάλληλος.

Στα τρία χρόνια αυτά, βρέθηκαν άνθρωποι να μοιραστούν τις ιδέες μου. Αποτέλεσμα? Έδινα τις ιδέες μου και έμενα στην απέξω. Σκληροί άνθρωποι. Μάλιστα η μια τέτοια συνεργασία ήταν δυστυχώς με πολύ στενό συγγενή μου.

Μου έχουν τύχει πολλά αυτά τα τρία χρόνια. Δημιουργήθηκε και μια σχέση η οποία με έβλαψε πάρα πολύ γιατί ήμουν το τρίτο πρόσωπο εν αγνοία μου, που κράτησε δυο χρόνια, ήταν το μόνο μου στήριγμα και όπως καταλαβαίνετε, με το που έμαθα την αλήθεια, έχασα τον κόσμο. Μετά το χωρισμό μου έπαθα κατάθλιψη, από την οποία έκανα μεγάλες προσπάθειες να βγω και κατά ένα μεγάλο κομμάτι ακόμα δεν έχω βγει. Να φανταστείτε, 3 μήνες μετά που χωρίσαμε, παντρεύτηκε την άλλη γυναίκα.

Κατάρρευσα. Παρόλα αυτά, προσπάθησα να επανέρθω. Φυσικά ούτε λόγος εδώ και ενάμιση χρόνο για να κοιτάξω άλλον άντρα. Νιώθω τη καρδιά μου τόσο εύθραυστη που δεν μπορώ να κάνω το παραμικρό. Ποτέ άλλοτε δεν ένιωθα τόσο ευάλωτη και φοβισμένη.

Δεν ξέρω τι να κάνω. Βασικά αυτό που με ενδιαφέρει πρώτα από όλα, να επανέρθω κοινωνικά και να μην φοβάμαι. Αλλά με τόσα που μου έτυχαν, ειλικρινά δεν ξέρω από πού να αντλήσω δύναμη.. Δεν ξέρω τι να κάνω και με την εργασία μου. Πιστεύω ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της όλης κατάθλιψης, έχει να κάνει με το φόβο της επιβίωσης αφού συνεχώς μένω ξεκρέμαστη οικονομικά.

Ε.

Δυστυχώς, λίγο μπορώ να σε βοηθήσω από τη θέση αυτή… Είναι φανερό πως είσαι ένα ευαίσθητο άτομο το οποίο από νωρίς, αν και προικισμένο, δεν έμαθε να εμπιστεύεται τον εαυτό του και να κάνει επιλογές.

Οι λόγοι για τις αρνητικές υπερβολές μια τέτοιας προσωπικότητας μπορεί να βρίσκονται σε παιδικές ή νεανικές εμπειρίες, οι οποίες μόνο μέσα από ψυχοθεραπεία μπορούν να ανιχνευθούν και να βελτιωθούν.

Η επιλογή συνεργατών και συντρόφου με προβληματίζει. Οι επαναλαμβανόμενες κακές επιλογές έχουν σχέση με μας και όχι με τους άλλους. Πώς είναι δυνατόν να έχεις 2 χρόνια σχέση με κάποιον και να μην αντιληφθείς πως είναι δεσμευμένος; Εξάλλου είναι προτιμότερο να μην κάνουμε επαγγελματικές συνεργασίες με συγγενείς και στενούς φίλους. Υπάρχουν βασικοί κανόνες στις προσωπικές και στις επαγγελματικές σχέσεις που είτε δεν τους γνωρίζεις είτε υποσυνείδητα τους παραβλέπεις.

Πιστεύω πως στην παρούσα φάση πρέπει να αναζητήσεις υπαλληλική δουλειά και να ασχοληθείς με την κοινωνικοποίησή σου και την προσωπική σου ανάπτυξη.

Η προσωπική ανάπτυξη και η απομάκρυνση της κατάθλιψης είναι πολύ σοβαρά θέματα και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με απλώς κάποιες συμβουλές.

Ανάμεσα σε δυο γυναίκες


Με την Ε. είμαστε 8 χρόνια και γενικά τα πηγαίναμε πολύ καλά και μένουμε και μαζί. Τον τελευταίο χρόνο γνώρισα την Ν. και εξελίχθηκε σε κάτι παράφορο σε όλους τους τομείς. Η Ε. το έμαθε και είμαστε τσακωμένοι, έχω φύγει από το σπίτι. Το πρόβλημα μου είναι ότι είμαι στη μέση και δεν μπορώ να διαλέξω. Η Ν. μένει σε άλλη πόλη και έχει σχέση. Πιστεύω ότι θέλει εμένα αλλά ζορίζεται να πάρει απόφαση να αλλάξει πόλη και να τα αφήσει όλα για μένα. Φοβάμαι ότι θα τα χάσω όλα. Μπορώ να κερδίσω ξανά την εμπιστοσύνη της Ε. ?Τι πρέπει να κάνω?

Μ.

Μια μακροχρόνια σχέση συμβίωσης, είναι πιθανό κάποια στιγμή να περάσει μια κρίση. Το αν και πώς θα ξεπεράσει αυτή την κρίση, κρίνει τελικά την αξία της.

Κανείς δεν μπορεί να σου πει τι θα κάνεις. Μόνο εσύ θα αποφασίσεις, με κριτήριο πρώτα το συναίσθημα και μετά τη λογική,  και εσύ θα φέρεις και τις συνέπειες της επιλογής σου αυτής.

Από τη μια είναι η Ε, που τα πηγαίνατε πολύ καλά. Πόσο όμως καλό ήταν το «καλά» ώστε να αφήσει χώρο για μια θυελλώδη σχέση από μέρους σου με τη Ν; Η Ε είναι γνώριμη και σταθερή. Τι νιώθεις όμως γι αυτήν; Ρωτάς αν θα ξαναμπορέσεις να κερδίσεις την εμπιστοσύνη της, άρα αυτό προτιμάς; Και αν εσύ το προτιμάς, θα σου χρειαστεί να αγωνιστείς για να το κερδίσεις. Αν εσύ από πλευράς σου το αποφασίσεις, συζήτησε μαζί της αν μπορείτε να τα ξαναβρείτε, αλλά ακόμη κι αν δεχτεί το αποτέλεσμα θα είναι αβέβαιο. Θα φέρεις λοιπόν τις συνέπειες της επιλογής που έκανες να αφεθείς στον παράφορο έρωτα με τη Ν.

Από την άλλη η Ν είναι ο έρωτας αλλά ζει μακριά και είναι δεσμευμένη. Προτίθεται να αλλάξει τη ζωή της για χάρη σου; Θα χρειαστεί να υπερπηδήσετε πολλά εμπόδια για να είστε μαζί. Αν το καταφέρετε, τότε θα αρχίσει η πραγματική σχέση μεταξύ σας, η οποία ενέχει έναν μεγάλο βαθμό αβεβαιότητας, όπως όλες οι καινούργιες σχέσεις.

Μην πάρεις βιαστική απόφαση. Μείνε λίγο μόνος να σκεφτείς και στο μεταξύ συζήτησε και με τις δυο κοπέλες για τα συναισθήματα που έχουν απέναντί σου και το τι μπορούν να «θυσιάσουν» για σένα. Μερικές κατά πρόσωπο συνεδρίες με ψυχολόγο θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν.

Μικροπαντρεμένη


Είμαι 24 και ειμαι παντρεμένη με 1 παιδι.Ζω με τα πεθερικά μου, που παρά τις ιδοτροπίες τους και τις εντάσεις που προκύπτουν, μου μεγαλώνουν το παιδί γιατί εγώ και ο άντρας μου δουλεύουμε πολλές ώρες.

Νιώθω σε αυτό το σπίτι σαν ξένη, γιατί δε με ενημερώνουν και δε με υπολογίζουν για ό,τι γίνεται γενικά και ο άντρας μου δε θέλει να παραπονιεμαι για τίποτα.

Με τον άντρα μου δεν έχουμε πολύ χρόνο για "εμας" λόγω της δουλειάς, αλλά και όταν είμαστε στο σπίτι εκείνος προτιμάει να χαλαρώνει μπροστά στην τηλεόραση ή να κοιμάται. Ζω δηλαδή μια ανυπόφορη ζωή που μάλλον αν δεν υπήρχε το παιδί θα είχα δώσει ένα τέλος.

Το αποτέλεσμα αυτής της ζωής πίστευω ότι με οδήγησε στο να μου αρέσει ένας συναδελφός μου, με τον οποίο γνωριζόμαστε εδώ και 6μήνες.Εκεινος έδειξε ένδιαφέρον από την αρχή, αλλά εγω έδειχνα αδιάφορη. Σιγά σιγά όμως το ενδιαφέρον του γινόταν πιο έντονο και άρχισε να μου άρεσει πολύ.Εχουμε συναντηθεί εκτός εταιρίας 3 φορές και μου έχει ακουμπίσει και με έχει φιλήσει μόνο στο χέρι και στο μάγουλο ευγενικά. Ξέρει ότι τον θέλω και μου λέει συνέχεια ότι είναι τρελά ερωτευμένος και ότι αν δεν υπήρχε το παιδί θα είχε κάνει τα πάντα να γίνω δικιά του....τον θέλω και εγώ πολύ, δε θέλω όμως να κάνω κάτι μαζί του,γιατί είμαι παντρεμένη και  πρέπει να είμαι πιστή στον άντρα μου.Τον σκέφτομαι έντονα και κόντευω να τρελαθώ. Βοηθήστε με.

Ν.


Άλλη μια κλασική περίπτωση κοπέλας που ερωτεύεται πολύ μικρή και τελικά παντρεύεται τον αγαπημένο της χωρίς να έχει πρώτα γνωρίσει τίποτα από τη ζωή. Οπότε συνήθως αποδεικνύεται πως έχει κάνει λάθος επιλογή. Δεν θα ξαναεξηγήσω γιατί δεν πρέπει να παντρευόμαστε μικροί και άπειροι και να κάνουμε αμέσως παιδιά, γιατί αυτό είναι προφανές και το έχουμε συζητήσει σε πολλές άλλες αναρτήσεις.

Σήμερα είσαι 24 ετών, με παιδί, δουλειά (ευτυχώς), ζεις στο σπίτι των πεθερικών με έναν αδιάφορο σύζυγο, οπότε είναι απόλυτα φυσικό να βρεις διέξοδο σε μια άλλη σχέση, που μόνο τα στερεότυπά σου σε εμποδίζουν να ολοκληρώσεις.

Συζήτησε σοβαρά με τον άντρα σου και διεκδίκησε αλλαγές ζωής, πρώτα απ’ όλα να μείνετα μόνοι σας. Δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρετε, αλλά είναι η μόνη περίπτωση για να σωθεί  ο γάμος σας. Αν εκείνος άλλαζε, εσύ θα μπορούσες να μείνεις μαζί του; Τι συναισθήματα τρέφεις γι’ αυτόν; Οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν στο ιδεολογικό επίπεδο, όμως ακόμη και μια αλλαγή συμπεριφοράς μπορεί να διευκολύνει τη ζωή μας.

Την πλατωνική σου σχέση με τον άλλον προτείνω να τη διατηρήσεις πλατωνική μέχρι να δεις μήπως η σχέση σου με το σύζυγό σου μπορεί να «επιδιορθωθεί». Αν προχωρήσεις η κατάσταση θα περιπλακεί. Το γεγονός πως τώρα έχετε μια πλατωνική σχέση και σου έχει πει κάποια λόγια, δεν εξασφαλίζει πως εκείνος θα σε υποστηρίξει πρακτικά να χωρίσεις και να ζήσεις με τα παιδί σου. Μη βασιστείς εκεί! Δες τι θα κάνεις με το γάμο σου και αν τελικά οδηγηθείς σε διαζύγιο, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου για νέες σχέσεις.

Η σύζυγος άλλαξε

Πριν 8 μήνες πέθανε ο πατέρας της γυναίκας μου με την οποία είχαμε μια υπέροχη σχέση. Από τότε και για τους επόμενους 3,5 μήνες μου φερόταν με τον καλύτερο τρόπο, σαν να είχε καταλάβει ότι τους ανθρώπους δεν τους έχουμε για πάντα και πρέπει την αγάπη μας να τους την δείχνουμε καθημερινά.
Μετά τους επόμενους 3,5 μήνες η συμπεριφορά της άλλαξε δραματικά . Έκλαιγε χωρίς να ξέρει γιατί κλαίει , δεν έτρωγε , συμπεριφερόταν βίαια στο παιδι μας ,το όποιο το λατρεύει. Την συμβούλεψα να πάει σε ένα ψυχολόγο ή ψυχίατρο να την δει και ήταν αρνητική. Ευτυχώς ,όταν ενημέρωσα την μητέρα της για το πρόβλημα της ,την έπεισε να πάει σε ψυχίατρο και από τότε την παρακολουθεί 2 φορές την εβδομάδα .Μου έχει πει ότι δεν της έχει δώσει φάρμακα αλλά κάνουν μόνο ψυχοθεραπεία.
Από τότε που ξεκίνησε να πηγαίνει στην ψυχίατρο , άρχισε να μεταμορφώνετε σε άλλον άνθρωπο. Από την μια σταμάτησε να κλαίει ,ξεκίνησε να τρώει ,φέρεται στο παιδί πολύ καλά ,προσέχει την εμφάνιση της , είναι κοινωνική, αλλά από την άλλη, όλη μέρα είναι στο facebook , ξοδεύει  ασυλλόγιστα χρήματα ,έχει βγάλει πολύ θυμό σε ανθρώπους που την αγαπούν χωρίς να φταίνε. Τον μεγαλύτερο θυμό τον έχει βγάλει σε μένα. Έχει γίνει πάρα πολύ ψυχρή απέναντι μου , σταμάτησε να λογαριάζει την γνώμη μου, σταμάτησε να με φιλάει, με έχει βάλει να κοιμάμαι στον καναπέ και πριν από λίγες μέρες μου είπε να πάω για 15-20 ημέρες να μείνω στην μητέρα μου για να σκεφτούμε και οι 2 την σχέση μας. Μου καταλογίζει ευθύνες και με κατηγορεί για πράγματα τα οποία δεν ισχύουν και είναι υπερβολικά. Επίσης μου είπε ότι εγώ πρέπει να είμαι τρελός και ότι δεν ξέρω τι λέω.
Την γυναίκα μου την αγαπώ και λατρεύω την οικογένεια μου, σας παρακαλώ πείτε μου την γνώμη σας για ότι σας έχω περιγράψει και εάν μπορείτε συμβουλέψτε με για το πώς να τις φέρομαι έτσι ώστε να μην είναι συνεχεία εκνευρισμένη μαζί μου.

Μ.

 

Για τη γυναίκα σου ο χαμός του πατέρα ήταν ένα μεγάλο πλήγμα που πυροδότησε μια γενικότερη κρίση ζωής. Το γεγονός πως εμέσως μετά το θάνατο δεν είχε άσχημες εκδηλώσεις δικαιολογείται. Πολλές φορές, όταν ένα συμβάν είναι πολύ τραυματικό, ο ψυχοσωματικός μας οργανισμός δεν αντιδρά αμέσως, από άμυνα επιβίωσης. Αυτό ονομάζεται «πάγωμα συναισθημάτων» και αν δεν επιλυθεί είναι πολύ επικίνδυνο.

Ευτυχώς, σε μερικούς μήνες η σύζυγός σου τελικά αντέδρασε, όσο κι αν αυτό αναστάτωσε τη ζωή σας. Άρχισε άσχημη και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και πολύ καλά έκανε που κατέφυγε σε ψυχοθεραπεία. Όταν κάποιος ξεκινά σοβαρή δουλειά με τον εαυτό του, σε κάποιες περιπτώσεις παρουσιάζονται στην αρχή έντονες αντιδράσεις, μέχρι το άτομο να ισορροπήσει σε μια νέα κατάσταση. Επίσης όλες οι σχέσεις του επανεξετάζονται και επανατοποθετούνται. Η σύζυγός σου όμως από τη μια βελτιώθηκε, όσον αφορά την ίδια και το παιδί, και από την άλλη έχει φτάσει σε άκρα όσον αφορά το οικονομικό και τις σχέσεις με αγαπημένους ανθρώπους και κυρίως με σένα. Για ποια πράγματα σε κατηγορεί; Είχατε προβλήματα πριν; Είχε εκείνη κάποια παράπονα ή απωθημένα από τη σχέση; Τη θεωρούσε τόσο ιδανική όσο κι εσύ;

Πιθανές εξηγήσεις είναι πως ξεσπούν απωθημένα από τη σχέση σας, θρηνεί ακόμα για τον πατέρα της, έχει κάποιο προσωπικό πρόβλημα που πυροδοτήθηκε, μπορεί να εμφανίστηκε κάποιος άλλος στη ζωή της κτλ. Δεν γνωρίζω τη ζωή σας κι έτσι δεν μπορώ να κρίνω.

Πόσον καιρό διατηρείται η κατάσταση αυτή; Αν υπολογίζω σωστά, έχουν περάσει περίπου 4 μήνες κακής σχέσης μεταξύ σας.  Μίλησέ της ήρεμα και σοβαρά πως δεν αντέχεις την κατάσταση αυτή και ρώτησέ την γιατί θέλει να βάλετε τη σχέση σας υπό εξέταση. Αν όμως ο ένας από τους δυο θέλει για τους δικούς του λόγους να επανεξετάσει τη σχέση, ο άλλος πρέπει να το σεβαστεί, έστω κι αν αδικείται. Δέξου τη δοκιμαστική απομάκρυνση, είναι εξάλλου καλύτερη από τις συνεχείς τριβές. Ζήτησέ της όμως ένα χρονικό ορίζοντα για να αποφασίσει, γιατί δεν μπορείτε να παραμείνετε έτσι επ’ άπειρον. Δήλωσέ της την αγάπη σου και τη διάθεση να επιλύσετε τα όποια προβλήματά σας και ας απομακρυνθείτε για λίγο. Αυτό δεν σημαίνει πως εκείνη θα σε διώξει από το σπιτι σας, αν δεν συμφωνείς. Λογικά φεύγει αυτός που επιθυμεί την απομάκρυνση…

Μπορείς να της προτείνεις κάποιες κοινές συνεδρίες με την ψυχίατρό της, πράγμα που γίνεται αν το θέλει εκείνη ως πελάτισσα. Μπορεί έτσι να ξεκαθαρίσει το τοπίο μεταξύ σας και να βοηθηθείτε στην προσωρινή σας απομάκρυνση και στο πώς θα διαχειριστείτε το παιδί σας κατά τη διάρκειά της.

Οι συμβουλες μου αυτές δίνονται με κάποια επιφύλαξη, γιατί δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για τη ζωή σας. Αν η σύζυγος ή η ψυχίατρός της δεν δεχτούν τις κοινές συνεδρίες, θα ήταν καλό να κάνεις εσύ ο ίδιος μερικές επισκέψεις σε ψυχολόγο για να σε καθοδηγήσει με μεγαλύτερη ακρίβεια πώς να φερθείς στην παρούσα κατάσταση και πώς να προστατέψεις το παιδί.

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Εξαφανίστηκε μόλις η φιλία έγινε σχέση

Με τον Χ γνωριστήκαμε μέσω κοινής παρέας, αυτός στην πορεία έκανε σχέση με μια φίλη μου, διάρκειας 5 μηνών. Είχαν περάσει δυο μήνες από το χωρισμό, το θέμα είχε ξεπεραστεί κι από τις δυο πλευρές, όταν άρχισα να λαμβάνω διαφορετική συμπεριφορά από τον Χ και μεγάλο ενδιαφέρον. Τελικά ένα βράδυ μου αποκάλυψε με μήνυμα ότι δεν με βλέπει φιλικά πλέον. 

Την επόμενη μέρα πήγαμε σε μια παραλία να συζητήσουμε. Εκεί μου το ξαναείπε ότι πλέον με βλέπει ερωτικά. Το νυχτερινό μπάνιο, ο απόλυτος ρομαντισμός του, η τρυφερότητα και το φιλιά που έμοιαζαν ότι έπρεπε να είχαν δοθεί καιρό ήταν και η αίτια που μας οδήγησαν στο κρεβάτι. Συμφωνήσαμε ότι υπήρχε η τέλεια χημεία και αναφέρθηκε πολλές φορές το «εμείς». Οι επόμενες μέρες κύλησαν πολύ όμορφα συζητώντας μέσω facebook  και δυο μέρες μετά στα γενέθλια μου κάναμε ξανά σεξ. Το βράδυ αυτό έχοντας πιει και κάποια ποτά παραπάνω άρχισα να τον παίρνω τηλέφωνο και να του στέλνω μηνύματα να βρεθούμε σπίτι μου. "Αν μπορέσω θα έρθω" ήταν η απάντηση του και τελικά δεν ήρθε ποτέ. 

Την επόμενη μέρα του τηλεφώνησα να δω αν είναι καλά και να του πω πως είχα πιει λίγο παραπάνω και να δικαιολογηθώ για την πίεση. Όλα καλά, «θα μιλήσουμε το βράδυ» είπε. Και εξαφανίστηκε. Για 4 μέρες δεν απαντούσε ούτε σε τηλέφωνο ούτε σε μηνύματα. Κι απεγνωσμένη πλέον του έστειλα ένα μήνυμα ρωτώντας ποιος είναι ο λόγος της ξαφνικής απομάκρυνσης. Η απάντηση του ήταν ότι πρώτον έχει πάρα πολλές δουλειές και δεύτερον ότι πιέζω πολύ το θέμα, εξηγώντας μου ότι το μόνο πρόβλημα που είχε ήταν από το βράδυ εκείνο των γενεθλίων μου που του είπα να κοιμηθούμε μαζί. Υποτίθεται ότι το λύσαμε εκείνο το βράδυ και συνεχίσαμε την κουβέντα μας ομαλά. Τις επόμενες μέρες διέκρινα πάλι αδιαφορία από μέρους του. Έστειλα μήνυμα προτείνοντάς του να πάμε στη συναυλία που ήθελε αλλά δεν πήρα καμία απάντηση έκτοτε. 

Τι μπορεί να συμβαίνει; Να "ξενέρωσε" με τη συμπεριφορά μου στα γενέθλια μου; Αφού το λύσαμε υποτίθεται και μου είπε ότι το ξέχασε κιόλας. Τον πίεσα που του είπα να πάμε στη συναυλία; 

Δεν θέλω να τον χάσω από τη ζωή μου. Ήταν ο φίλος μου που έλεγα και μου έλεγε τα πάντα, ήταν το στήριγμα μου, έβαλα πίσω τις άμυνες μου και θυσίασα πολλά για να ενδώσω στο ενδιαφέρον του, είμαι ερωτευμένη μαζί του και τώρα εξαφανίζεται; Τι μπορώ να κάνω; Να του δώσω χώρο και χρόνο; Να μην επιδιώξω εγώ ξανά επικοινωνία και να επικοινωνήσει αυτός; Τι νομίζετε ότι νιώθει πραγματικά; 

Όλα όσα μου έδειξε και ο τρόπος μου με κοίταζε έδειχναν άλλα... 

Μ.

 

Άλλος ένας «εξαφανισμένος»! Δεν μπορώ να καταλάβω πώς σκέφτεται ο Χ, αν δεν τον γνωρίζω. Οι πιθανές εξηγήσεις είναι πολλές: ενθουσιάστηκε και μετά του πέρασε, είχε απωθημένο να κάνει έρωτα μαζί σου, έκανε και μετά του πέρασε, φοβήθηκε τη σοβαρή σχέση, πιέστηκε από τη συμπεριφορά σου, κάτι δεν του άρεσε σε σένα, προέκυψε ξαφνικά άλλη κτλ. Επίσης, όταν κάποιος λέει για ένα θέμα που δημιουργήθηκε «εντάξει, το λύσαμε», δεν σημαίνει απαραίτητα πως το εννοεί. Μπορεί να σημαίνει «με πείραξε πολύ, αλλά μου αρέσεις και δε θέλω να διακόψω» ή «και θέλω και δε θέλω να είμαι μαζί σου». Το τι πραγματικά συμβαίνει το αποδεικνύουν οι πράξεις και όχι τα λόγια.

Είσαι ερωτευμένη μαζί του και αντιλαμβάνομαι πως έχεις ήδη επενδύσει. Κάτι που δεν καταλαβαίνω είναι το «έβαλα πίσω τις άμυνες μου και θυσίασα πολλά για να ενδώσω στο ενδιαφέρον του». Γιατί αμύνθηκες και τι θυσίασες; Η σχέση με τη φίλη σου ήταν προ πολλού τελειωμένη, τον ήξερες και ήσουν ελεύθερη να κάνεις ό,τι θέλεις. Ο μόνος κίνδυνος που υπάρχει σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να χαλάσει μια καλή φιλία. Και αν μεν τη θέση της πάρει μια όμορφη ερωτική σχέση, τότε όλα καλά. Αν όμως γίνει μια ερωτική προσέγγιση και το πράγμα δεν προχωρήσει, στερείσαι και τη φιλία.

Το θέμα είναι τι θα κάνεις τώρα. Να ξέρεις πως η πίεση δεν κάνει ποτέ καλό, αντίθετα απομακρύνει. Το ενδιαφέρον σου το έχεις ήδη δείξει. Άφησέ του την πρωτοβουλία και μην κάνεις άλλη κίνηση.

Αν δεν σε ξαναπροσεγγίσει, ξέχασέ τον. Αν για τους δικούς του λόγους ο ενθουσιασμός του κράτησε μόνο για δυο σεξουαλικές συνευρέσεις μαζί σου, αυτό τον χαρακτηρίζει και τον καθιστά ανάξιο του ενδιαφέροντός σου. Κατάγραψέ τον στους ανθρώπους που σε εξαπάτησαν και μην του ξαναπείς ούτε καλημέρα. Αν είστε στον ίδιο φιλικό κύκλο, απόφυγε για λίγο τις συναντήσεις και μετά στην παρέα να είσαι μαζί του τυπική. Ήταν φίλος σου και σε στήριζε, αλλά, όπως είπαμε, όταν προχωρείς ερωτικά, διακινδυνεύεις τη φιλία και αυτή δεν αποκαθίσταται ποτέ όπως πριν, ακόμη κι αν η ερωτική σχέση διακοπεί. Εξάλλου, θα άξιζε να έχεις φίλο έναν άνθρωπο που φέρεται έτσι στις σχέσεις του;

Αν σε μικρό διάστημα επικοινωνήσει (εννοείται πως δεν θα τον περιμένεις μήνες!), βγες μαζί του με σκοπό να μιλήσετε. Μην προσπαθήσεις να λύσεις το θέμα με μηνύματα ή από το τηλέφωνο.Ούτε βέβαια να υποκύψεις σε μια παρόρμηση της στιγμής και να προχωρήσετε σε σεξ. Όταν τον δεις, πες του πως είσαι πειραγμένη από τη συμπεριφορά του, ρώτησέ τον γιατί φέρθηκε έτσι, αν εσύ έκανες κάτι που τον πείραξε και τελικά αν θέλει να συνεχίσετε ή όχι. Αν δηλώσει πως θέλει, μπορείς να ξαναδοκιμάσεις μαζί του αλλά χωρίς να επενδύσεις.

 

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Φιλία;

Η ιστορια μου σχετιζεται με μια γυναικα οπου γνωριστηκαμε σε εναν κοινο επαγγελματικο χωρο πριν απο ενα χρονο (ειναι γυρω στα 50). Δεθηκαμε αμεσως και ξεκινησε μια επικοινωνια τηλεφωνικη αρχικα και μετα πιο προσωπικη.

Λιγους μηνες μετα εγινε μια παρεξηγηση μεταξυ μας, καθως θεωρησε οτι βλεπω ερωτικα τον αντρα της, με τον οποιο βρισκομαστε επισης στον ιδιο επαγγελματικο χωρο. Εγω απο την πλευρα μου στεναχωρεθηκα πολυ που δεν πιστευε τα οσα της ελεγα για το συγκεκριμενο θεμα (δηλαδη οτι δεν εχωμεσα μου κανενα τετοιο συναισθημα).4 μηνες περνουσα ενα βασανιστηριο. Δεν ηξερα απο που να κρατηθω γιατι απο τη μια μου ελειπε σαν ανθρωπος παρολα τα οσα μου ειχε πει και απο την αλλη επρεπε να συνεργαστω μαζι της.

Αρχες καλοκαιριου μου ζητησε συγνωμη επειδη με πληγωσε. Εγω μεσα μου ειχα τοσα αναμεικτα συναισθηματα που δεν ηξερα τι να κανω. Αισθανομουν πονο, οργη, μα υπηρχε και μια ελπιδα οτι θα ξαναμιλαμε παλι. Ολη τη διαρκεια του καλοκαιριου ετυχε να ειναι στο νησι μου οπου δουλευε ο αντρας της και πριν φυγει μου ειχε ζητησει να κανουμε πραγματα μαζι. Εγω σκεφτηκα οτι ηταν μια καλη ευκαιρια να της δωσω χωρο μεσα μου για να την συγχωρεσω (εαν τα καταφερνα) και να δω εαν οντως η συγνωμη της ηταν αληθινη και ουσιαστικη.

Τις πρωτες μερες ηταν καλα τα πραγματα. Καποια στιγμη λοιπον μετα απο καιρο καταλαβαινω απο μια κοινη μας γνωστη οτι γνωριζει για μενα παρα πολλα πραγμκατα σχετικα με την μεταξυ μας σχεση(αρνητικα κυριως δικα μου). Οταν το καταλαβα εξοργιστηκα καθως θεωρησα οτι τα αρνητικα τα δικα μου αφορουν εμενα και αυτη και κανεναν αλλον. Και σε μια συζητηση που ειχαμε, καθως τη ρωτησα γιατι εχει αλλαξει η συμπεριφορα της απεναντι μου (εγινεπιο σκληρη και απομακρη) μου ειπε οτι η συμπεριφορα μου της φαινεται χειριστικη γι αυτο παιρνει αποσταση.Και απο τοτε(20 μερες και.. ) δεν εχουμε ξαναμιλησει καθολου, εχει κοπει η επικοινωνια.

Το θεμα μου ειναι οτι εγω αισθανομαι για δευτερη φορα προδωμενη,πολυ πληγωμενη και δεν ξερω τι να κανω...Επισης ξανασυνεργαζομαστε αλλες τουλαχιστον 3 φορες. Αισθανομαι οτι εχω χασει τη μπαλα. Δεν ξερω τι να πρωτοαισθανθω. Μια φιλη της μου λεει οτι ισως χρειαζεται χρονο και πρεπει να την περιμενω και πως η αγαπη εκφραζεται με πολλους τροπους. Και εγω ισχυριστηκα οτι οταν κατι το αγαπας πολεμας γιαυτο! Ακομα και αν χρειαζεται να τσακωθεις 100 φορες, αρκει να βρεις μια λυση. Αισθανομαι οτι αυτο θα το κανει συνεχεια (θα φευγει και θα ερχεται).

Α.

Διαπιστώνω πως αυτή η γυναίκα έχει πάρει πολύ σπουδαίο ρόλο στη ζωή σου και η ψυχική σου ηρεμία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σχέση σας. Γιατί θα πρέπει να τσακωθείτε 100 φορές; Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά.

Δοκιμάσατε 2 φορές τη σχέση σας και το αποτέλεσμα ήταν πως τη μια σε κατηγόρησε για κάτι πολύ άσχημο (πως έβλεπες ερωτικά τον άντρα της) και την άλλη σε σχολίασε αρνητικά σε κοινή φίλη και σε σένα την ίδια. Το πρώτο γεγονός, αν πραγματικά ήταν άδικο (δεν εννοώ πως μπορεί να είχες πρόθεση να φλερτάρεις με τον άντρα της, αλλά μπορεί από αφέλεια να είχες μια συμπεριφορά που μπορούσε να παρεξηγηθεί) αποτελεί μια πολύ σημαντική κατηγορία που αρκεί να καταστρέψει μια φιλία. Το δεύτερο γεγονός δείχνει έλλειψη διακριτικότητας από μερους της. Επιπλέον οι τόσες εναλλαγές δεν δικαιολογούνται για μια ώριμη γυναίκα. Εξάλλου σου είπε καθαρά την άποψή της για σένα και όταν αυτά πιστεύουμε για κάποιον δεν τον διατηρούμε ως φίλο….

Προτείνω:

·         Να διερευνήσεις τι αντιπροσωπεύει για σένα αυτή η γυναίκα και ποιες προσωπικές ελλείψεις σού κάλυψε προκειμένου να προσκολληθείς μαζί της και η ζωή σου να ρυθμίζεται από τη σχέση σας. Πώς είναι η ζωή σου, η δουλειά σου, οι φίλοι, τα ενδιαφέροντα, η σχέση με την οικογένεια, η προσωπική ζωή;

·         Να δεις το δικό σου πιθανό μερίδιο ευθύνης γι αυτά που σου καταλογίζει. Οι διαφωνίες μας με τους άλλους και οι κατηγορίες που μπορεί να μας απευθύνουν, πρέπει να γίνονται αφορμή να προβληματιστούμε  για τον εαυτό μας και να βελτιωθούμε.

·         Να απομακρυνθείς κι εσύ και να διατηρήσεις τη σχέση σας μόνο στο επαγγλεματικό επίπεδο. Η σχέση αυτή «παίρνει φωτιά» πολύ συχνά και δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις γι αυτή. Επίσης, έτσι όπως περιγράφεις την κατάσταση, αμφιβάλλω για την ποιότητα της κυρίας… Άφησε το χρόνο να περάσει, ηρέμησε, και άφησέ την την επόμενη φορά να κάνει αυτή το πρώτο βήμα. Αν την ξαναδεχτείς, να ξέρεις πως διατρέχεις τον κίνδυνο να υποστείς πάλι τα ίδια.