Είμαι
42 ετών, παντρεμένη 11 χρόνια, με ένα γιο 10. Στα 21 μου χρόνια είχα παντρευτεί
ένα παιδί που είχα γνωρίσει στο χωριό καταγωγής των γονέων μου όπου περνούσαμε
τα καλοκαίρια. Ο νεανικός αυτός γάμος είχε σοβαρά προβλήματα (δεν θέλω να τα
αναλύσω) και διαλύθηκε σε 2 χρόνια. Ο πρώην έφυγε στο εξωτερικό και δεν τον
ξαναείδα.
Το
σπίτι στο χωριό διατηρείται και περνάμε πάντα με την οικογένειά μου εκεί τις
διακοπές μας. Ο άντρας μου και ο γιος μου λατρεύουν το χωριό και έχουμε εκεί
ωραία παρέα με άτομα που γνωρίζω από τα παιδικά μου χρόνια και τις οικογένειές
τους.
Πρόσφατα
έμαθα από φίλη που μένει στο χωριό πως ο πρώην έχει επιστρέψει στην Ελλάδα με
την οικογένειά του και ανακαινίζει το σπίτι του στο χωριό για να κατοικήσουν
εκεί μόνιμα. Έχω ταραχτεί πολύ. Θα είμαστε στην ίδια γειτονιά! Δεν θέλω καθόλου
να ξανασυναντήσω τον πρώην, πολύ περισσότερο να βρίσκομαι μαζί του στην παλιά
μας παρέα. Δεν ξέρω τι να κάνω.
Φ.
Ψυχραιμία! Καιρός να ξεπεράσεις τα
φαντάσματα του παρελθόντος και να μην αφήσεις τίποτα να διαταράξει τις ωραίες
σου διακοπές. Ούτε να το διανοηθείς να σταματήσεις να πηγαίνεις στο χωριό για
να μην συναντήσεις τον πρώην.
Πιστεύω πως αυτό που αντιμετωπίζεις ως
πρόβλημα είναι δικό σου ψυχολογικό θέμα. Αν εσύ έχεις ξεπεράσει τον πρώτο σου γάμο,
θα υπάρξει μεν στην αρχή κάποια αμηχανία, αλλά τελικά όλα θα ξεπεραστούν.
Συζήτησε το θέμα με τον άντρα σου, έκφρασε
τα συναισθήματά σου και χαράξτε μαζί μια γραμμή συμπεριφοράς. Όταν συναντηθείς
με τον πρώην στο χωριό, χαιρέτησέ τον απλά, ευχήσου του για την επιστροφή του
και σύστησέ του τον άντρα σου. Από κει και πέρα, αγνόησέ τον και έχε μαζί του
μια ευγενική καλημέρα. Απόφευγε να καθίσεις σε μια παρέα στην οποία συμμετέχει.
Αν και πιστεύω πως με τον καιρό κι αυτό θα ξεπεραστεί.
Αν εκείνος θέλει παραπάνω συζήτηση και
ξεκαθάρισμα (δεν είναι απίθανο), μπορείς να τον αποφύγεις ευγενικά. Δεν θα με
εξέπληττε βέβαια και το να κάνετε μια πολιτισμένη συζήτηση κάποια στιγμή, αν
και οι δυο το επιθυμείτε. Ίσως αυτό να έλυνε και τους «κόμπους» του παρελθόντος.
Και λίγα λόγια για το γιο σου. Ελπίζω
να γνωρίζει για τον πρώτο σου γάμο. Πριν πάτε την επόμενη φορά στο χωριό, πρέπει
να τον ενημερώσεις, κατά προτίμηση μαζί με τον άντρα σου. Το παιδί θα το
αντιμετωπίσει όπως οι γονείς. Αν εσείς μιλήσετε άνετα και απλά, το παιδί θα
προσαρμοστεί. Διαβεβαιώστε τον πως εσείς δεν έχετε πλέον πρόβλημα με τον κύριο
και ούτε υπάρχει λόγος να έχει αυτός. Σε περίπτωση που ο μικρός δεν ξέρει για
τον πρώτο σου γάμο, κακώς. Να η ευκαιρία να μάθει. Τα πράγματα θα είναι λίγο
πιο δύσκολα, αλλά επαναλαμβάνω πως η δική σας νοοτροπία θα κρίνει τα πάντα. Μην
αμελήσετε την ενημέρωση του παιδιού. Θα είναι πολύ κακό να μάθει από άλλους στο
χωριό αυτό για το οποίο θα έπρεπε να τον έχουν ενημερώσει οι γονείς του, και θα
τον κάνει να μη σας εμπιστεύεται πλέον.
Θέλω όμως να επικεντρώσω πιο πολύ σε σένα
την ίδια. Για να αντιμετωπίζεις έτσι το θέμα, φαίνεται πως ο πρώτος σου γάμος
αποτελεί ακόμη για σένα μια μισοτελειωμένη υπόθεση. Και οι μισοτελειωμένες υποθέσεις
είναι σαν σιδερένιες μπάλες δεμένες στο πόδι μας, που μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε.
Φρόντισε να τακτοποιήσεις την υπόθεση μέσα σου, να την κλείσεις οριστικά, και τότε
όλα θα είναι πολύ πιο εύκολα.
Ολα αυτα τα χρονια επικοινωνησε μαζι σου? Μιλησατε ποτε? Γιατι χωρισατε? Εφοσον αισθανεσαι καπως σημαινει οτι δεν τα ξεκαθαρισατε.
ΑπάντησηΔιαγραφή