Πόσο νερό να βάλω στο κρασί μου;

Είμαι 30 ετών, αναπληρώτρια καθηγήτρια και ζω στην Αθήνα με τους γονείς μου. Φέτος το καλοκαίρι στο χωριό μου δημιούργησα σχέση με τον Δ που τον γνωρίζω από τα παιδικά μου χρόνια. Είναι ένα απλό παιδί που δουλεύει εκεί ως ταξιτζής και είμαι σίγουρη πως οι γονείς που δεν θα τον αποδεχτούν. Κι εμένα με προβληματίζει η μορφωτική διαφορά. Ειμαστε πολυ καλα μαζι και πηγαινοερχόμαστε για να βλεπόμαστε. Περιμένω να δω σε ποιο σχολείο θα δουλέψω φέτος για να δούμε πώς θα συνεχίσουμε.  

Εκεινος εχει αρχισει να κανει ονειρα και εγω του εχω ζητησει χρονο για να χωνεψω ολα αυτα που εκεινος θελει και ουσιαστικα να δω αν αυτος ο ανθρωπος μπορει να γινει η αιτια να συγκρουστω με τους γονεις μου. Την προηγούμενη εβδομάδα

μου εστειλε εναν τεραστιο αρκουδο, οποτε επρεπε να το δικαιολογησω καπως στο σπιτι.

Αναγκαστηκα να παραδεχτω οτι ειμαι με καποιον και οτι ειμαι πολυ καλα και το μονο στοιχειο που εδωσα ειναι οτι τον ξερω πολλα χρονια γιατι οπως καταλαβαινεις οι ερωτησεις ηταν βροχη. Εν τω μεταξυ τους ειπα οτι πρεπει να εχουν εμπιστοσυνη οι γονεις στα παιδια τους για τον ανθρωπο που θα τους φερουν να ειναι ο ανθρωπος της ζωης τους και επισης τους ειπα οτι δεν ειμαι ακομα ετοιμη να προβω σε ανακοινωσεις

Kάλαβαν οτι ειμαι με τον Δ και αρχικά μου κανανε πλακα για τον αρκουδο. Κάποια στιγμή ο μπαμπας μου με αιφνιδιασε δηλώνοντας ευθέως «να ξερεις οτι εγω δεν συμφωνω και αν θες να πας να αρραβωνιαστείς και να παντρευτεις να πας μονη σου, εγω δεν ερχομαι. Δεν μπορει να ταιριαζει ενας ταξιτζης με μια καθηγήτρια, ειστε τα δυο ακρα. Αυτα που κοροιδευω δεν θα τα κανω και φρόντισε να το τελειωσεις το θεμα»

Εγω το μονο που ειπα ειναι οτι θα κανω ο,τι θελω και δεν σου πεφτει λογος. Τιποτε αλλο απο εκει και μετα. Δεν ειμαι ακομα ετοιμη να απαντησω στους γονεις μου, θελω χρονο. Πριν λίγο μου τηλεφώνησε ο Δ, καταλαβε αμεσως οτι κατι εχω και αναγκαστηκα να του πω μεσες ακρες τι εγινε. Εκεινος μου ειπε οτι αυτο θα συνεβαινε καποια στιγμη, με ρώτησε αν είμαι έτοιμη να απαντήσω και πως δεν  μπορουμε να κανουμε κατι τωρα.

Εγω το μονο που θελω ειναι χρονος για να δω αν μπορω να ειμαι μαζι του και να δω ποσο νερο πρεπει να βαλω στο κρασι μου. Τι να κάνω;

Μ.

 

Η απάντηση είναι προφανής. Όπως λες κι εσύ, χρειάζεσαι χρόνο για να δεις κατά πόσο αυτή η σχέση θα πάει σοβαρά ή θα μείνει ένας καλοκαιρινός ενθουσιασμός. Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να κάνετε σχέδια και για να διεκδικήσεις τη σχέση αυτή ως σχέση ζωής. Ξέρω πως τώρα είσαι ενθουσιασμένη, αλλά η πραγματική σημασία των σχέσεων αποδεικνύεται με το χρόνο. Θα δηλώσεις λοιπόν σε όλους, πρώτα στον εαυτό σου, μετά στον Δ και μετά στους γονείς σου, πως δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και χρειάζεσαι χρόνο. Δεν θα αναστατώσεις ακόμα τη ζωή σου, ούτε θα διαφωνήσεις με τους γονείς σου αν πρόκειται απλώς για μια σχέση με ημερομηνία λήξης. Για να τα κάνεις αυτά πρέπει αν αποφασίσεις πως ο Δ είναι σύντροφος ζωής. Κι αυτό χρειάζεται πολύ καιρό ακόμη. Ελεύθερη κοπέλα είσαι, μπορείς να έχεις ένα δεσμό και κανένας δεν μπορεί να σχολιάσει.

Για να πάμε το θέμα πιο βαθιά, πρέπει να ξεχωρίσουμε τα δικά σου στερεότυπα από αυτά των γονέων σου. Εσένα σε πειράζει η μορφωτική διαφορά; Και αν αυτό συμβαίνει είναι γιατί πραγματικά η πνευματική σας συνεννόηση χωλαίνει ή γιατί σκέφτεσαι τι θα πουν οι γονείς και το περιβάλλον; Τι εννοείς «να βάλεις νερό στο κρασί σου;» Κάνεις κάποια ιδεολογική υποχώρηση ή είναι υποχώρηση στα στερεότυπά σου; Για μια σχέση ζωής η ιδεολογία και η κουλτούρα πρέπει να είναι συμβατά και αυτό δεν εξαρτάται από τα τυπικά προσόντα αλλά από την ουσία. Αν εσύ αποφασίσεις πως επί της ουσίας η μορφωτική-επαγγελματική διαφορά δεν σε ενοχλεί, μπορεί κάλλιστα να το υπερασπιστείς και στους άλλους.

Οι γονείς σου είναι αυτοί που είναι, έχουν τις απόψεις τους και δεν αλλάζουν. Φέρονται έτσι γιατί επιδιώκουν το καλύτερο για σένα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αυτό πραγματικά είναι και το καλύτερο για σένα. Εσύ θα αποφασίσεις για τη ζωή σου και αν παραστεί ανάγκη θα διαφωνήσεις μαζί τους. Είμαι σίγουρη πως επειδή σε αγαπούν, αν σε δουν αποφασισμένη και σίγουρη, θα αποδεχτούν τελικά τις επιλογές σου. Δεν ζούμε εκατό χρόνια πριν! Τα κοινωνικά «πρέπει» έχουν χαλαρώσει κι αν κάποιοι είναι ακόμα κολλημένοι εκεί είναι δικό τους πρόβλημα.

Δήλωσε λοιπόν στους γονείς σου πως έχεις τη σχέση σου με τον Δ και δεν ξέρεις πού θα πάει, οπότε περιττό να συζητάτε. Μη δίνεις λεπτομέρειες και μη δέχεσαι συζητήσεις. Φέρσου φυσιολογικά μέσα στο σπίτι και όποτε θέλεις πήγαινε να δεις τον Δ δηλώνοντάς το απλά και αδιαφορώντας για τις αντιρρήσεις.

Φρόντισε να τον βλέπεις όσο πιο συχνά μπορείς για να απολαμβάνετε τη σχέση σας και να καταλάβετε σιγά-σιγά προς τα πού εξελίσσεται. Μην πιέζεσαι. Δεν σε αναγκάζει κανένας να λάβεις άμεσα αποφάσεις ζωής.