«Kαταστροφική» σχέση στα 18

Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 18 ΕΤΩΝ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΕ ΑΛΛΗ ΣΧΟΛΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ. ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ  ΚΑΙ.ΕΠΕΛΕΞΕ ΝΑ ΞΑΝΑΔΩΣΕΙ ΜΕ ΤΟ 10 %..

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΗΣΕΙ.ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΙΣΟΓΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΩΡΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΖΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΟΥΤΕ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΤΗΣ ΕΙΠΑΜΕ ΠΩΣ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ.ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΝΑ ΤΗΣ ΠΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΝ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΥΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΟΥΤΕ ΗΘΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.ΚΟΝΤΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΔΕΙΧΝΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΗ ΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΟ.ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΩΝΑΤΑΙ ΟΛΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ.ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΤΕ ΜΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.

Χ.

Η κόρη σου βρίσκεται προφανώς σε μια φάση εφηβικής επανάστασης, η οποία πιθανώς πυροδοτήθηκε από το άγχος των εξετάσεων. Κάνει την επανάστασή της απέναντι στην οικογένεια και στο σύστημα και αυτό που χρειάζεται είναι η αγάπη και η συμπαράστασή σας.

Σε τέτοιες φάσεις η σύναψη «ακατάλληλων» σχέσεων αποτελεί κανόνα. Αυτό όμως που θα έπρεπε να σας ανησυχεί περισσότερο από την ακατάλληλη σχέση καθεαυτή είναι το γιατί το παιδί σας την επέλεξε, εξαρτήθηκε και υποκύπτει σε συναισθηματικούς εκβιασμούς. Είναι προφανές πως η αυτοεκτίμησή της είναι χαμηλή και της λείπει αγάπη και αίσθηση του «ανήκειν» στην οικογένεια. Πώς ήταν η σχέση σας μαζί της στη διάρκεια της εφηβείας; Υπάρχει επικοινωνία και εμπιστοσύνη; Μήπως της επιβάλλατε πολύ αυστηρά όρια; Μήπως δεν τη βοηθήσατε να μάθει να παίρνει αποφάσεις; Ευνοήσατε τη σταδιακή της αυτονόμηση;

Μιλήσατε στο παιδί σας και του υποδείξατε τα στραβά της επιλογής του. Από κει και πέρα το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να την αφήσετε να κάνει την επιλογή της, να υποστεί τις συνέπειες και να έχει τη σιγουριά πως, όταν ξαναγυρίσει πληγωμένη, θα είστε πάντα εκεί να της ανοίξετε την αγκαλιά σας. Και να μην της πιέτε «εγώ σου τα ‘λεγα». Το ξέρει πως της τα λέγατε και θα το έχει υπόψη της για το μέλλον.

Γιατί ανησυχείτε που το αγόρι της δεν έχει δουλειά και δεν έχει πάει φαντάρος; Μήπως αν τα είχε κάνει αυτά, η κόρη σας θα τον παντρευόταν στα 18 της; Το γεγονός των κακών συνθηκών διαβίωσης είναι θετικό, θα την κάνει να υποστεί σκληρότερες συνέπειες από την επιλογή της.

Αφήστε την λοιπόν να κάνει αυτό που θέλει. Δεν θα της δώσετε όμως χρήματα για να κάνει κάτι με το οποίο δεν συμφωνείτε. Θα της δίνετε το κανονικό της χαρτζιλίκι, σαν να ζούσε στο σπίτι σας. Το σπίτι σας θα είναι ανοιχτό, έτσι ώστε να μην κόψετε επαφή. Η στάση σας πρέπει να δείχνει αγάπη: «Διαφωνούμε για την επιλογή σου, αλλά σε αγαπάμε και είμαστε πάντα εδώ για σένα.»

Συμβουλέψτε της για το δικό της καλό να επισκεφθεί ψυχολόγο για το θέμα της εξάρτησης, των επιλογών ζωής και των σπουδαστικών της επιλογών. Φυσικά τα έξοδα θα τα καλύψετε εσείς.

Η αναμενόμενη εξέλιξη είναι να απογοητευτεί από τη συμβίωση με τον νεαρό και να φύγει. Ειδικά μπαίνοντας με το καλό στο πανεπιστήμιο, οι πιθανότητες να μείνει σε μια μίζερη σχέση με ένα αμόρφωτο παιδί είναι μηδαμινή. Χρόνος για όλα τα άλλα ενδιαφέροντά της υπάρχει, σπουδές, μπαλέτο κτλ, όταν θα ξεφύγει από τη σχέση αυτή.

Η αναστάτωση αυτή στην οικογένειά σας είναι μια ευκαιρία να εξετάσετε τη δική σας στάση προς το παιδί και να δείτε πού έχετε κάνει λάθη. Ένα «κακό» παιδί κατά κανόνα αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μιας δυσλειτουργικής οικογένειας.