Σοκ

Μένω εξωτερικό. Εχθές, στο τρένο ακούσαμε έναν περίεργο θόρυβο, το τρένο σταμάτησε και η οδηγός, ταραγμένη, ανακοίνωσε από τα μεγάφωνα πως χτυπήθηκε άνθρωπος μοιραία. Δεν θα γίνω γραφική. Δεν είδα κάτι, μόνο άκουσα. Μετά είδα τους τραυματιοφορείς. Δεν θέλω να φανταστώ λεπτομέρειες. Δίπλα μου μια γυναίκα σιγοέκλαιγε, εγώ ακίνητη έτρεμα. Ένας άντρας συνέχισε να γράφει στον υπολογιστή του. Μια νεαρή κοπέλα στο μπροστά κάθισμα - απίστευτο μου φαίνεται - με μια απάθεια τρομερή, μπήκε στο έξυπνο τηλέφωνο να ανακοινώσει στο φέισμπουκ  τι είχε γίνει 5 λεπτά μετά το ατύχημα!

Έχουν περάσει κοντά 2 μέρες από τότε αλλά εγώ ακόμα το σκέφτομαι. Τα νέα δεν είπαν αν ο νεκρός ήταν άντρας ή γυναίκα. Έδωσαν ελάχιστες λεπτομέρειες. Σκέφτομαι γιατί ήμουν σε αυτό το τρένο. Γιατί έγινε το συμβάν. Αν ήταν ατύχημα η κάποιος αποφάσισε να τελειώσει τη ζωή του. Και σκέφτομαι και την απάθεια μερικών επιβατών, και το νεαρό κορίτσι με το κινητό - και αηδιάζω. Δεν πρόκειται να το ξεχάχω ποτέ.

Υστερόγραφο: νιώθω καλά ψυχικά, ακολουθώ το πρόγραμμά μου κανονικά, αλλά απλά σκέφτομαι που και που αυτό που έγινε. 

Μ.

Είναι φυσικό να ταραχτείς όταν βρεθείς κοντά στο θάνατο. Σε τέτοιες περιπτώσεις μας ανακινούνται υπαρξιακές ανησυχίες σχετικά με τη ζωή και το θάνατο, ερωτηματικά και υποθέσεις για το τι έχει συμβεί. Ναι, δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν ή αυτοκτονούν κάθε μέρα, απλώς αυτό δεν συμβαίνει δίπλα μας…

Αφού οι προβληματισμοί αυτοί δεν σου διαταράσσουν τη ζωή, αποδέξου τη ύπαρξή τους. Θα σε βοηθήσουν να τοποθετηθείς καλύτερα απέναντι στη ζωή.

Μην απορείς για τη συμπεριφορά των άλλων στο ατύχημα. Υπάρχουν όλα τα ήδη των ανθρώπων στον κόσμο και το ξέρουμε. Τα δυο άτομα που είδες μπορεί να ήταν απλώς αδιάφορα και χοντρόπετσα. Μπορεί όμως να έδειξαν και μια άμυνα απέναντι στο συμβάν για να προστατεύσουν την ψυχική τους ισορροπία, αφού ήταν τετελεσμένο και δεν χρειαζόταν να λάβει κανένας δράση. Ο κύριος μπορεί να οχυρώθηκε στη δουλειά του απωθώντας το γεγονός και το κορίτσι να ένιωσε ανασφάλεια και να θέλησε να επικοινωνήσει με τους δικούς της ανθρώπους με τον τρόπο που επικρατεί στη νεολαία.

Εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τιμήσεις τη μετάβαση ενός ανθρώπου στο θάνατο (σε μια άλλη φάση ζωής) και να στείλεις στην ψυχή του τη θετική σου ενέργεια, εκεί που βρίσκεται. Η θέα του θανάτου καλό είναι να μας κάνει να εκτιμάμε περισσότερο το δώρο της ζωής.