«Κόλλημα» στην εφηβική σχέση

Είμαι 22 χρονών. Στα 15 μου είχα την πρώτη μου σοβαρή σχέση με ένα συμμαθητή μου, τον Χ. Στα 18 βρεθήκαμε σε διαφορετικές πόλεις λόγω σπουδών. Ανέκαθεν η σχέση μας είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα, τσακωμούς, παθολογική ζήλεια από τη μεριά του, αλλά υπήρχαν και στιγμές που λάτρευα τις συζητήσεις μας,τον θαύμαζα,ήταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από εμένα,ένιωθα ασφάλεια και πολλή πολλή αγάπη. Με έχει σημαδέψει και δεν έχω γνωρίσει από τότε άνθρωπο που να νιώθω έτσι και να είναι τόσο ιδιαίτερος για μένα και γι'αυτά που ζητάω.Στα 19 έμαθα πως,ενώ βρισκόμασταν σε διάσταση αλλά επικοινωνούσαμε σα να είμαστε ζευγάρι,έκανε σχέση με μια συμφοιτήτρια του,δεν το παραδέχθηκε ποτέ,τον χώρισα,με κυνήγησε για καιρό και εγώ για να τον ξεχάσω έκανα επιπόλαια μια σχέση με ένα παιδί που κράτησε 1,5 χρόνο.Δεν τον έβγαλα πότε από το μυαλό μου όμως.

 Πλέον βρίσκεται σε άλλη σχέση 1 χρόνο και εγώ είμαι μόνη μου. Δεν θέλω να επενδύσω σε τίποτα άλλο γιατί ξέρω πως δεν θα με γεμίζει.Έχουν περάσει 3 χρόνια και ενώ δεν έχω οπτική επαφή,δεν επικοινωνούμε,δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου.Έχω σκεφτεί να του πω πως νιώθω ξέροντας ότι θα με απορρίψει.Θα ήθελα τη συμβουλή σας επί του θέματος.Τι να κάνω για να σταματήσω να πέφτω ψυχολογικά και να με επηρεάζει τόσο αυτός ο άνθρωπος? Φοβάμαι ότι θα το κουβαλάω για μια ζωή μέσα μου.

K.

Η σχέση σου με τον Χ είναι η κλασική εφηβική σχέση που εξελίσσεται κατά τη διάρκεια των φοιτητικών χρόνων και είναι μεν αρκετά έντονη ώστε να κυριαρχεί στη ζωή των νέων παιδιών (ή του ενός από αυτά), αλλά ταυτόχρονα φορτισμένη με όλη τη φυσιολογική για την ηλικία τους ανωριμότητα.

Τώρα, δεν βλέπεστε πλέον επί 3 χρόνια και εσύ τον σκέφτεσαι και δεν μπορείς να προχωρήσεις τη ζωή σου. Σίγουρα σ αυτό συμβάλλει και το γεγονός πως είσαι πολύ καιρό μόνη. Πιστεύω όμως πως υπάρχει και κάποιος βαθύτερος λόγος που έχεις «κολλήσει». Ανασφάλεια για το καινούργιο; Φόβος του αγνώστου; Χαμηλή αυτοεκτίμηση; Έλλειψη ουσιαστικών ενδιαφερόντων και στόχων; Ψυχολογικό «πέσιμο», όπως το χαρακτηρίζεις; Τους πιθανούς αυτούς λόγους μόνο μέσα από μια καλή συμβουλευτική διαδικασία θα μπορούσες να τους διερευνήσεις. Αν δεν έχεις αυτή τη δυνατότητα, θα μπορούσες να συζητήσεις το θέμα με 1-2 άτομα που εκτιμάς.

Οι μισοτελειωμένες υποθέσεις αποτελούν τροχοπέδη στη ζωή μας. Καλό θα ήταν να κάνετε μια συνάντηση στη οποία να ξεκαθαρίσετε τα παλιά και να εκφράσετε τα τότε και τα τώρα συναισθήματα.  Δεν επιστρέφετε για διακοπές στην πόλη καταγωγής σας; Δεν έχετε κοινές παρέες εκεί; Απορώ πώς γίνεται και δεν έχετε συναντηθεί 3 χρόνια.

Προτείνω λοιπόν στις επόμενες διακοπές να επικοινωνήσεις μαζί του και να τον προσκαλέσεις να πιείτε έναν καφέ. Εκεί θα ξεκαθαρίσετε τα παλιά θέματα με ψυχραιμία πλέον, και θα μιλήσει ο καθένας για την παρούσα κατάστασή του. Αν σου πει πως η σχέση του είναι σημαντική, μην προχωρήσεις. Αν σου πει πως δεν είναι ευχαριστημένος, μίλησέ του για τα συναισθήματά του και ζήτησέ του να ξαναδείτε τη σχέση σας. Καταλαβαίνεις πως το ρίσκο να αρνηθεί είναι πολύ μεγάλο. Αυτό όμως δεν σημαίνει «απόρριψη» για σένα ως άτομο. Απλώς για κείνον η σχέση μπορεί να τελείωσε στην ώρα της, όπως εξάλλου συμβαίνει κατά κανόνα στις νεανικές σχέσεις. Θα έχεις όμως ξεκαθαρίσει και δεν θα κρατάς μέσα σου αυτή τη στενοχώρια της ημιτελούς κατάστασης.

Αν τελικά δεν τα βρείτε, επαναλαμβάνω την πρόταση να βοηθηθείς από ψυχολόγο να ξεπεράσεις τα ανέλπιδα συναισθήματα και να δεις γιατί κόλλησες. Εξάλλου, μια διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης είναι πολύ χρήσιμη στην ηλικία σου. Στο μεταξύ ασχολήσου με τους στόχους σου, τα ενδιαφέροντά σου, τους φίλους σου και φρόντισε να βγαίνεις και να φλερτάρεις σαν φυσιολογικό κορίτσι της ηλικίας σου.