Απογαλακτισμός

ΕΙΜΑΙ 32 ΕΤΩΝ, ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ. ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ ΣΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΟΥΝ.ΜΕΣΑ ΔΕΝ ΕΛΑΒΑ ΠΟΤΕ ΕΝΑ ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΜΙΑ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ. ΣΤΑ 23 ΜΟΥ ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΚΑΛΑ Κ ΑΥΤΟ ΔΙΟΤΙ Κ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΕΙΧΕ ΩΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ Κ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ Κ ΔΙΑΦΟΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝ.ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑΝ ΝΕΑΡΟ ΤΥΧΑΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΧΩΡΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ.ΓΙΑ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ ΕΒΓΑΖΑ ΕΝΑΝ ΕΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑ ΚΑΙ ΦΕΡΟΜΟΥΝ ΑΣΧΗΜΑ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΕΟ.

ΜΕΤΑ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΟΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ ΟΠΟΥ ΗΤΑΝ Κ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.Ο ΝΕΑΡΟΣ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΩ ΕΚΕΙ Κ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ Κ ΚΥΡΙΩΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΧΟΡΤΑΡΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΤΗΜΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ Κ ΤΕΤΟΙΑ.ΚΙ ΕΓΩ ΞΕΝΕΡΩΝΩ ΝΕΥΡΙΑΖΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΩ ΑΠ ΟΛΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ,ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

Π

Το πρόβλημά σου είναι με την οικογένεια και αυτό σε εμποδίζει γενικά να διεκδικείς τον τρόπο ζωής που σου ταιριάζει.

Η πρώτη σχέση που αναφέρεις ήταν μια επανάληψη της σχέσης σου με τους γονείς: όπως εκείνοι δεν σου έδιναν την αξία που σου άρμοζε το ίδιο έκανε και ο φίλος σου. Συχνά στην ενήλικη ζωή μας επαναλαμβάνουμε μοτίβα που μας έχουν πληγώσει στα παιδικά μας χρόνια, είτε γιατί έχουμε συνηθίσει πως αυτά μας αξίζουν είτε για να μπορέσουμε τώρα να τα διορθώσουμε.

Για να χωρίσεις μαζί του χρειάστηκε να βασιστείς σε έναν άλλον άντρα. Αυτό σημαίνει πως δεν έχεις πάρει ακόμα τη ζωή σου στα χέρια σου. Το γεγονός πως δεν του φερόσουν καλά μου μοιάζει πάλι σαν μια επανάληψη της γονικής και της πρώτης σου σχέσης, αντεστραμμένων. Όπως εκείνοι δεν σου έδιναν αξία, έτσι κι εσύ όταν βρήκες άτομο να το ανέχεται, έβγαλες το χειρότερό σου εαυτό. Εκείνος προφανώς σε αγαπά για να τα ανέχεται όλα αυτά.

Τώρα που ξαναγύρισες στο σπίτι, οι γονείς σου τον βλέπουν σαν γαμπρό κι εσύ νιώθεις να πιέζεσαι από δυο πλευρές.

Το αγαπάς; Αν όχι, πρέπει να φανείς έντιμη και να χωρίσεις. Σου καλύπτει βέβαια κάποιες ανάγκες, αλλά πρέπει να βρεις το θάρρος να τις αναγνωρίσεις και να αναζητήσεις να τις καλύψεις αλλού, αν δεν αγαπάς τον τωρινό σου σύντροφο. Αν πάλι τον αγαπάς, συζήτησε μαζί του αυτά που σε πιέζουν και ζήτησέ του να αλλάξει στάση. Άκουσε κι εσύ τα παράπονά του για τη δική σου στάση. Μπορείτε αν συζητήσετε αμοιβαίες αλλαγές συμπεριφοράς. Οι προσωπικότητες όμως και τα συναισθήματα δεν αλλάζουν με συζήτηση….

Πιστεύω πως το πρόβλημά σου είναι πως δεν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και δεν έχεις ακόμη απογαλακτιστεί ουσιαστικά από την οικογένειά σου. Μια συνεργασία με ψυχολόγο θα σε βοηθήσει.