Παράλληλες σχέσεις

Είμαι 27 χρονών μορφωμένη και από τα 21 μου έχω σχέση Α με ένα συνομήλικο συμφοιτητή μου. Ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη σχέση και για τους 2 μας. Μέναμε μαζί 4-5 χρόνια. Τον τελευταίο χρόνο η σχέση είναι εξ αποστάσεως. Δεν εργάζεται διότι είναι φαντάρος. Με αγαπά και με προσέχει πολύ. Αυτό που με κούρασε είναι κάποιες εμμονές του και η γκρίνια του σε πράγματα χωρίς ουσιαστικό λόγο. Υπήρξε περίοδος που από το άγχος του για το πτυχίο έγινε άλλος άνθρωπος και αυτό κράτησε περίπου 6 μήνες.

Τότε λοιπόν (3 χρόνια πριν) γνώρισα κάποιον 8 χρόνια μεγαλύτερο μου και κάναμε σχέση Β. Διέκοψα ερωτικές επαφές με τον Α (αυτά τα 3 χρόνια έβρισκα δικαιολογίες και το απέφευγα. Ήταν και είναι τόσο σίγουρος για μένα που δεν πήγε το μυαλό του αλλού).
O B είναι μορφωμένος, ζει με τους γονείς του και εργάζεται. Εδώ και 1 χρόνο λέει πως θέλει να πάρει μετάθεση ώστε κάποια στιγμή να μείνουμε μαζί, αλλά τίποτα παραπάνω για μελλοντικά σχέδια. Και ούτε κάνει τα λόγια πράξεις όσο αναφορά τη μετάθεση. Υποστηρίζει ότι περιμένει τη σωστή στιγμή. Μου δημιουργεί ανασφάλεια διότι εγώ θα ήθελα οικογένεια μαζί του. Φαίνεται να με νοιάζεται και να με αγαπάει αλλά δεν εκφράζεται σε αυτά που σκέφτεται και νιώθει.  (Πως μπορώ να δω αν θέλει οικογένεια μαζί μου χωρίς να τον φοβίσω;)
Το  πρόβλημα είναι ότι είμαι ερωτευμένη και αγαπώ τον Β, αλλά και τον Α τον νοιάζομαι και τον αγαπώ χωρίς όμως ερωτικό ενδιαφέρον. Είναι τόσο ευαίσθητος και τόσα που μας ενώνουν τόσα χρόνια που νιώθω αδύναμη να συζητήσω για χωρισμό μαζί του, θα κάνω μεγάλο κακό σε αυτόν και την οικογένεια του που με αγαπούν πολύ. Από την άλλη η καρδιά μου με οδηγεί στον Β. Τώρα σε λιγότερο από 15 μέρες ο Α θα έχει άδεια και θέλει να πάω να τον δω (και όχι μόνο). Έχουμε να ειδωθούμε από το φθινόπωρο. Δεν θα αντέξω να προδώσω ερωτικά τον Β.

Δεν ξέρω πώς να μην κάνω κακό στον Α που θεωρεί πως εγώ είμαι όλη του η ζωή. Δεν έχω κανέναν να με βοηθήσει. Το ξέρει και η οικογένεια μου και μου λένε να τελειώνω αυτή την κατάσταση αλλά όχι με ποιον τρόπο. Είμαι πολύ ευαίσθητη και αδύναμη στο να πάρω αποφάσεις.

Μ

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς θεωρείς πως έχεις ακόμη σχέση με τον Α, όταν έχετε 3 χρόνια να κάνετε σεξ! Από αυτά που περιγράφεις, έχετε μια σχέση αδελφική, αγαπιέστε σαν άνθρωποι λόγω του παρελθόντος σας, αλλά δεν υπάρχει ερωτικό ενδιαφέρον ούτε σχέδια για το μέλλον.

Το ότι είναι ευαίσθητος και θα τον πληγώσεις δεν είναι λόγος να μείνετε μαζί. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να μένεις με κάποιον από οίκτο και συνήθεια. Αυτή η ιστορία πρέπει να ξεκαθαριστεί. Επειδή ο Α είναι φαντάρος και δεν θέλεις να τον πληγώσεις, είναι καλύτερο να του πεις πως εξακολουθείς να τον αγαπάς ως άτομο αλλά νιώθεις πως η σχέση σας έχει χαλαρώσει πολύ και στην ουσία δεν είναι πλέον σχέση. Πες του πως χρειάζεσαι να το ξανασκεφτείς, θέλεις να έχετε μια ανθρώπινη επαφή, αλλά αν θα συνεχίσετε ως σχέση θα το δείτε όταν με το καλό τελειώσεις τη θητεία του. Λόγω αυτής της κατάστασης είναι καλύτερο να μη βρεθείτε και να μην τεθεί θέμα σεξ. Έτσι δεν του κόβεις τελείως τις ελπίδες, αλλά τον προβληματίζεις και τον προετοιμάζεις. Αν ο Α πληγωθεί με την πρόταση αυτή, τι να κάνουμε; Δεν γίνεται να γίνεις 2 κομμάτια και να τους έχεις όλους ευχαριστημένους!  Και όταν με το καλό τελειώσει τη θητεία του, να επιδιώξεις να διατηρήσετε μια φιλική σχέση. Κι αν είναι τόσο ευαίσθητος και χαλάσει ανεπανόρθωτα η ζωή του από τη λήξη της σχέσης σας, τότε χρειάζεται ψυχολογική στήριξη.

Σχετικά τώρα με τον Β, είσαι ερωτευμένη, τον βλέπεις σοβαρά και αξίζει να προσέξεις τη σχέση και να της δώσεις δυνατότητες να εξελιχθεί. Ο Β είναι αυτός που είναι και δεν θα τον αλλάξεις σε βασικά θέματα. Μπορείς να του κάνεις μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με το πόσο σημαντική είναι η σχέση σας για σένα και πως μετά από 3 χρόνια  σοβαρής σχέσης, είναι φυσικό να θέλεις να ζήσετε στην ίδια πόλη. Συζητήστε μαζί με ποιους τρόπους μπορείτε να το καταφέρετε. Αν αυτό είναι εφικτό και δεν το κάνετε, τότε θα πρέπει να παραδεχτείτε πως η σχέση σας δεν πρωτεύει στη ζωή σας. Αν ο ένας από τους δυο σας δεν είναι ακόμα έτοιμος, τότε δεν μπορείτε να προχωρήσετε γιατί, όπως έχουμε πει πολλές φορές, οι σχέσεις είναι σαν το γινόμενο…

Σχετικά με γάμο, είστε ακόμη πολύ μακριά… Θα πρέπει πρώτα να ζήσετε στην ίδια πόλη, μετά να μείνετε μαζί, να γνωριστούν οι οικογένειες και αν όλα αυτά γίνουν με ωραίο τρόπο και είστε και οι δυο ευχαριστημένοι, τότε θα έρθει φυσιολογικά να συζητήσετε για γάμο. Αν κάτι από όλα αυτά σκαλώσει, τότε δεν θα μπορέσετε να προχωρήσετε. Η σχέση αυτή είναι από απόσταση, οπότε δεν έχει ωριμάσει και μην την πιέζεις. Δεν υπάρχει εξάλλου λόγος να βιάζεσαι, είσαι πολύ νέα και καλό είναι να μην καθοδηγείσαι από στερεότυπα σχετικά με το γάμο.