…. Πριν από
ένα μήνα περίπου του ξεκαθάρισα ότι θέλω μια φυσιολογική σχέση, με έναν άνθρωπο
που δεν φοβάται, διαφορετικά θα ήταν καλύτερα να το αφήσουμε. Του είπα ότι
αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί, θα τον αφήσω παρόλο που τον αγαπώ. Μου ζήτησε
πολλές φορές συγγνώμη και του είπα πως επιμένω γιατί θεωρώ ότι η σχέση μας
αξίζει τον κόπο.
Μετά από
λίγες ημέρες βρεθήκαμε και πάλι με δική του πρωτοβουλία και μου εξήγησε ότι δεν
αισθάνεται καλά, ότι έχει χάσει την ικανότητά του να παίρνει αποφάσεις, ότι
φοβάται πως πάσχει από κατάθλιψη και ότι σκέφτεται να δει ψυχολόγο και μου
ζήτησε πολύ γλυκά να του δώσω χρόνο και να κάνω υπομονή μέχρι να φτιάξουν τα
πράγματα. Εγώ όπως ήταν φυσικό τον καθησύχασα, και του εξήγησα ότι έχουμε όλο
τον καιρό μπροστά μας και ότι δεν θέλω να βλέπει τη σχέση μας σαν άγχος, μέσα
σε όλα τα άλλα. και θέλω απλά να ξέρω ότι με αγαπάει και ότι θέλει να είμαστε
μαζί και να τα αντιμετωπίσουμε όλα. Η συζήτηση τελείωσε πολύ γλυκά και την
επομένη θα έφευγε για επαγγελματικό ταξίδι για 3 εβδομάδες περίπου. Είπαμε
μάλιστα ότι το συγκεκριμένο ταξίδι θα ήταν μια ευκαιρία να ηρεμήσουμε, να
πάρουμε το χρόνο μας κλπ.
Όταν έφυγε
παρατήρησα ότι δεν επεδίωκε επικοινωνία μαζί μου. Όταν τον ρώτησα μου είπε αφού
σου ζήτησα χρόνο, τα είπαμε αυτά! Θύμωσα, του εξήγησα ότι είμαι διατεθειμένη να
του δώσω χρόνο εφόσον πρόκειται για μια κοινή προσπάθεια και όχι αν θέλει απλά
να ξέρει ότι εγώ περιμένω στον πάγκο.
Αυτή τη φορά
μου είπε ότι μου ζήτησε μεν να του δώσω χρόνο, αλλά δεν μπορεί να μου υποσχεθεί
ότι όλα θα πάνε καλά, αν ήταν να είμαστε καλά θα το είχαμε καταφέρει τόσο καιρό
και ότι εγώ όλο αυτό το ήξερα εξ αρχής. Έγινα έξαλλη και του είπα ότι είχε από
μένα το 100% κι ο ίδιος ήταν με το ένα πόδι εκτός σχέσης. Του ξεκαθάρισα ότι
εγώ δεν πρόκειται να τον ξαναπάρω τηλέφωνο. Έκτοτε με ξαναπήρε άλλη μια φορά
και δεν του απάντησα, και μέχρι σήμερα ούτε φωνή ούτε ακρόαση…
Δυσκολεύομαι
πάρα πολύ να αποδεχτώ ότι τελειώσαμε, τα συναισθήματά μου είναι πολύ δυνατά και
υποφέρω πολύ στην καθημερινότητά μου. Δεν αντέχω να το συζητώ, περιμένω ακόμη
να γυρίσει και δεν έχω καν αποφασίσει τι θα κάνω όταν με επαναπροσεγγίσει. Θέλω
πολύ τη γνώμη σας.
Α.
Η αλήθεια είναι πως το άτομο με το οποίο θα
ταιριάξουμε πρέπει να το βρούμε «έτοιμο». Ουσιαστικές ιδεολογικές αλλαγές ζωής δεν
θα γίνουν για χάρη μας, αλλά αν γίνουν θα γίνουν όταν ο άλλος θα αφομοιώσει τις
δικές του εμπειρίες και κάνει τις δικές του νέες επιλογές, δηλ όταν ο άλλος, με
το δικό του ρυθμό, «μεγαλώσει». Αμοιβαίες αλλαγές και υποχωρήσεις σε ένα
ζευγάρι μπορούν να γίνουν ΜΟΝΟ σε θέματα καθημερινής ζωής, πχ αν θα βγαίνουμε
νωρίς ή αργά για διασκέδαση ή αν θα καπνίζουμε μέσα στο σπίτι. Ένας άνθρωπος
που θέλει σχέση κι ένας άνθρωπος που δε θέλει δεν μπορούν να μείνουν μαζί για
μεγάλο διάστημα. Οι σχέσεις είναι σαν το
γινόμενο: Αν ο ένας παράγων είναι μηδέν, τότε και το αποτέλεσμα είναι μηδέν!
Μια λύση είναι, αν δεν μπορείς να τον αφήσεις, να
προσαρμοστείς στην ελεύθερη σχέση που εκείνος επιθυμεί, αλλά χωρίς να έχεις άλλες
προσδοκίες, συζητήσεις και γκρίνιες… Αλλά υποθέτω πως κάτι τέτοιο θα σου είναι
πολύ δύσκολο.
Πιστεύω λοιπόν πως το καλύτερο είναι να χωρίσεις οριστικά.
Θέλω όμως να σου επιστήσω την προσοχή στο ότι βασανίζεις τον εαυτό σου και έχεις
κολλήσει σε έναν άντρα που εξ αρχής σου δήλωσε πως δεν είναι για σχέση. Αυτό
είναι πιθανό να δείχνει χαμηλή αυτοεκτίμηση ή και μια ζωή χωρίς ικανοποιητικές
βάσεις: οικογένεια, δουλειά, φίλους, ενδιαφέροντα. Ο συναισθηματικός πόνος θα
περάσει, αλλά η προσωπική σου ανάπτυξη και μόνο θα σε προστατεύσει από
μελλοντικές ανάλογες καταστάσεις.
Τι να σκεφτει ? Πλακα κανεις ? Αδιαφορη του εισαι. Ενας αντρας οταν θελει καποια κινει γη και ουρανο .Δεν καθεται να σκεφτεται . Απλα δεν σε γουστααρει .Σε εχει στα σιγουράκια και μπορω να πω οτι δοκιμαζει και αλλου τις δυναμεις του . Εαν δεν του κατσει το αλλο θεμα ....θα γυρισει σε εσενα που περιμενεις . Και να ξανα γυρισει μην τον δεχτεις .Διοτι σε λιγο καιρο παλι ...θα ζητησει χρονο να σκεφτει .
ΑπάντησηΔιαγραφή