Μόνη…

Είμαι 33 ετών και διαμένω εδώ και αρκετό καιρό στο εξωτερικό λόγω εργασίας. Θα έλεγα ότι η ζωή μου είναι σχετικά ισορροπημένη παρότι μου λείπουν αρκετές φορές οι άνθρωποι και οι συνήθειες που άφησα πίσω μου. Μου λείπει όμως ένα πολύ βασικό κομμάτι: η σχέση.

Είμαι μόνη μου πολύ καιρό. Στο παρελθόν είχα μια μακροχρόνια σχέση και πολύ σημαντική , η οποία όμως έληξε λόγω φθοράς και απόστασης. Από τότε έχουν μεσολαβήσει άλλα δυο άτομα με τα οποία όμως δε γινόταν να υπάρξει συνέχεια, με αποτέλεσμα να πληγωθώ πολύ και να νιώσω περισσότερη μοναξιά μετά τη λήξη τους. Παρόλο που εν γνώσει μου έμπλεξα σε αυτές της σχέσεις με ημερομηνία λήξης, πίστευα πως ήμουν αρκετά προσγειωμένη και έλεγχα τα συναισθήματά μου και απλώς το έκανα για την εμπειρία. Στην πορεία αποδείχτηκε ότι δεν όριζα τα συναισθήματά μου όσο νόμιζα ή πληγώθηκα πάρα πολύ γιατί είδα τελικά πώς λειτουργούν και άλλες μορφές σχέσεων , έξω από την ασφάλεια και τη σταθερότητα μιας μακρόχρονης δέσμευσης.

Το γεγονός αυτό με φόβισε και άρχισα να απορώ με τον εαυτό μου. Δεν έχω εμπιστοσύνη σε αυτά που αισθάνομαι. Δεν αποκλείω λόγω της έντονης μοναξιάς να ξαναπέσω στην ίδια παγίδα και να δεχτώ να κάνω κάτι τελείως εφήμερο μόνο και μόνο για να βιώσω ένα ερωτικό συναίσθημα και να προσπαθήσω να πείσω τον εαυτό μου πως δε θα πληγωθώ αυτή τη φορά γιατί ξέρω. Αλλά με φοβάμαι!

Αλλά κυρίως φοβάμαι πλέον το ρίσκο. Έχω κουραστει πολύ και από την μοναξιά και από τα ραντεβού που δεν οδηγούν πουθενά. Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι μένω στο εξωτερικό. Πολύ πιθανό να μην ενδιαφέρεται κάποιος να κάνει σχέση με μια μετανάστρια παρά απλώς να τη γνωρίσει.

Έχω δοκιμάσει και τα on line dating και ειδικά από αυτά απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Εξαφανίζονται πολύ εύκολα και, αν και έχω γνωρίσει ενδιαφέροντα άτομα που θα ήθελα με κάποια από αυτά να προχωρήσει, τελικά δεν προχώρησε με κανέναν. Τελευταία έχω αρχίσει να νιώθω ενοχές που θέλω επιτέλους να ερωτευτώ και να με ερωτευτούν. Έχω πολύ καιρό να το βιώσω και μου λείπει πολύ, αλλά νιώθω ότι δεν πρέπει τελικά να μου λείπει και δεν πρέπει να το έχω ανάγκη. Ειλικρινά είμαι κουρασμένη και νιώθω ότι εγώ φταίω!

Κ

Αν νιώθεις πως εσύ φταις, τότε έτσι και θα γίνεται!

Είναι προφανές πως δεν είσαι έτοιμη να αντιμετωπίσεις σχέσεις χαλαρά και χωρίς να εμπλέκεσαι συναισθηματικά. Μην τις επιδιώκεις λοιπόν, αν εξαρχής έχει δηλωθεί το «χαλαρά», και φρόντιζε να ξεκινάς μόνο αν διαφαίνεται κάποια σοβαρότερη προοπτική. Δε σημαίνει βέβαια πως κι αυτές οι σχέσεις θα πετύχουν και πρέπει πάντα να πάρεις ένα ρίσκο. Αποδέξου ποια είσαι και τι θέλεις και επικεντρώσου σ’ αυτό. Και χωρίς ενοχές! Δική σου είναι η ζωή, μπορείς να επιθυμείς ό,τι θέλεις.

Η υπόλοιπη ζωή σου πώς είναι; Έχεις δουλειά, φίλους, ενδιαφέροντα; Περνάς καλά και χωρίς σχέση; Αν αναζητάς απελπισμένα σύντροφο, αυτό φαίνεται και χωρίς να το δείχνεις και ίσως αποτρέπει κάποιους στην αρχή. Επικέντρωσε στο να περνάς καλά χωρίς σχέση και τότε μόνο θα έρθουν οι καλές σχέσεις, όταν δεν θα τις κυνηγάς με τόσο πάθος.

Οι ηλεκτρονικές γνωριμίες και άλλοι «οργανωμένοι» τρόποι γνωριμιών δεν είναι απορριπτέοι, αν τηρούνται κάποιοι όροι. Μια πολύ πρόσφατη ανάρτηση ασχολείται με το θέμα των ηλεκτρονικών ραντεβού. Η διαμονή στο εξωτερικό είναι όπως τη δεις. Αν τη δεις σαν ενδιαφέρουσα εμπειρία, θα αποβεί θετική. Αν τη δεις σαν τιμωρία και απομόνωση, έτσι και θα εξελιχθεί. Δεν είναι λίγα τα άτομα που κάνουν σοβαρές σχέσεις με αλλοδαπούς, και αν η σχέση αποδειχτεί δυνατή τα εμπόδια ξεπερνιούνται.

Αν θέλεις να δυναμώσεις, να μάθεις να περνάς καλά και χωρίς σχέση και να μάθεις να διεκδικείς αυτά που θέλεις, σου χρειάζεται διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης. Αν προτιμάς Έλληνα θεραπευτή, αναζήτησε ειδικούς που κάνουν συνεδρίες μέσω Skype.