Να χωρίσω επειδή δεν έχει λεφτά;

Η φίλη Δ, φοιτήτρια σε επαρχιακή πόλη, μας έχει ξαναγράψει για τη μακροχρόνια σχέση της με έναν ντόπιο νεαρό που είναι άνεργος και με πολλά οικονομικά προβλήματα. Τον αγαπά και στο συναισθηματικό τομέα ο νεαρός την καλύπτει απόλυτα.

…………………………….

Αυτό που με μπερδεύει ίσως περισσότερο είναι οι συμβουλές από τις φίλες μου και από άλλους οι οποίες είναι οι εξής : χώρισε αφού δεν σου προσφέρει τίποτα οικονομικό, για ένα καφέ δεν μπορεί να σε πάει, θα μπορείς να κάνεις κάτι σοβαρό μαζί του; Αυτός δεν έχει τελειώσει το λύκειο ενώ εσύ είσαι μορφωμένη, σου αξίζει ένας ευκατάστατος γιατί εσύ είσαι καλά οικονομικά, περίμενε μέχρι το καλοκαίρι και άμα δεν βρει δουλειά χώρισέ τον.

……………………………

Δ

Δεν μαθαίνω κάτι καινούργιο με το μήνυμά σου. Η κατάσταση είναι έτσι όπως μου την έχεις ξαναπεριγράψει: είσαι ερωτευμένη και καλυμμένη συναισθηματικά με ένα παιδί που είναι φτωχό, άνεργο και χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση.

Θα σου πω ό,τι με άλλα λόγια σου έχω ξαναπεί στο παρελθόν:

Είσαι νέο κορίτσι και καλό είναι να μη σκέφτεσαι ακόμα για «μέλλον» και «σοβαρά», δηλαδή συμβίωση, γάμο και οικογένεια. Όσο δεν τα σκέφτεσαι αυτά, μπορείς να έχεις τη σχέση σου, που σε καλύπτει σε πολλούς τομείς. Δεν μπορείτε ίσως να βγείτε και να διασκεδάσετε ή να πάτε εκδρομές, αλλά ένα νέο ερωτευμένο ζευγαράκι μπορεί να περνά καλά και χωρίς λεφτά, με μια απλή βόλτα. Μην αναμιγνύετε τα οικονομικά σας (όπως είχες κάνει στο παρελθόν). Μπορείς να τον κεράσεις έναν καφέ ή έναν κινηματογράφο, αλλά όχι κάτι παραπάνω με τα χρήματα που σου στέλνουν οι γονείς σου για να σπουδάσεις.

Τέλειωσε τις σπουδές σου και προσπάθησε για μεταπτυχιακό ή άμεσα για δουλειά, χωρίς να εξαρτάς τα σχέδιά σου από το αγόρι σου. Μέχρι τότε η σχέση μπορεί να μην έχει κρατήσει (δε θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά οι περισσότερες νεανικές σχέσεις δεν κρατούν για μια ζωή) ή ο νεαρός να έχει βρει δουλειά.

Το θέμα το οικονομικό τίθεται μόνο αν προγραμματίσετε συμβίωση και πολύ περισσότερο γάμο. Σ’ αυτά ΜΗΝ προχωρήσεις αν κι εκείνος δεν μπορεί να συμβάλει σχετικά ισότιμα. Δεν θα είναι λογικό να επιφορτιστείς τη διαβίωση 2 ανθρώπων ή και οικογένειας μόνη σου. Επιπλέον, η ανισοτιμία θα χαλάσει τη συμβίωση. Εξάλλου, ακόμη κι αν δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα, η ηλικίες σας είναι πολύ μικρές για γάμο. Πάντα συμβουλεύω τα νέα παιδιά να μη βιάζονται και να περιμένουν να ωριμάσουν συναισθηματικά και να αποκατασταθούν (στοιχειωδώς) επαγγελματικά. Ηλικίες πριν τα 30 τις θεωρώ απαγορευτικές για γάμο.

Τα στερεότυπα για το πώς θα πρέπει να είναι ο μελλοντικός σου σύζυγός, πρέπει να τα παραβλέψεις. Αγαπιέστε, προφανώς καλύπτεστε πνευματικά και συναισθηματικά, οπότε η τυπική μόρφωση δεν έχει σημασία. Αν το παλικάρι μπορέσει να αποκατασταθεί οικονομικά, δεν θα δώσετε σε κανέναν λογαριασμό ούτε για το πώς ακριβώς μοιράζεστε το οικονομικό ούτε για το τι μόρφωση έχει ο καθένας σας.

Ζήσε λοιπόν τη σχέση σου προς το παρόν και απόλαυσέ την και για το μέλλον βλέπεις… Έχεις πολλά χρόνια μπροστά σου για τις σημαντικές αποφάσεις ζωής.