Είμαι 32 ετων. Υπάρχει καποιος στη ζωη μου, λίγο μεγαλύτερός μου, με τον
οποίο προσπαθούσαμε απο περυσι το καλοκαίρι να τα βρούμε και δεν μπορέσαμε.
Έχω καταλάβει πως του αρέσω αλλά δυστυχώς αρκετές φορές έχουμε παρεξηγηθεί.
Ο λόγος είναι ότι ενώ υπήρχε χημεία εγώ δεν ήθελα να βιαστώ να προχωρήσω μαζί
του ενώ εκείνος είχε άλλο τρόπο σκέψης.
Γενικά αυτός ήταν πολύ ενθουσιώδης πέρυσι που ξεκίνησε η γνωριμία μας. Με
καλούσε έπειτα από το πρώτο ραντεβού μας στο σπίτι του και δημόσια στο μαγαζί
της οικογένειάς του. Εγώ ήμουν διστακτική.
Συνέχιζε να δείχνει πως με ήθελε επι ενα μήνα, μεχρι που του προέκυψαν
κάποια οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα. Αυτό ήτανε! Κλείστηκε στον εαυτό
του και δεν ηθελε ενοχληση. Σταματησα και αδιαφορησα...μεχρι που έλαβα ένα μήνυμα
που έλεγε οτι τον απογοήτευσα. Και έλεγε αληθεια, ουτε ενα τηλ τον πηρα! Ντραπηκα, αλλα επελεξα
να απομακρυνθω.
Πέρασαν μήνες, του ξαναστειλα μήνυμα απο ενδιαφερον και αρχισαμε παλι να
μιλαμε. Τα ιδια...αρχισαν τα καλεσματα, αλλα
επεμενε να μην βιαστουμε γιατι μπορει να πληγωθουμε στο μελλον...εγω αντιδρουσα
και αρχιζαν οι τσακωμοι! Μεχρι που ειπε πως φερομαι ανωριμα και δεν κανω για
γαμο!!!
Θυμωσα γιατι ταρακουνηθηκα με τα λογια του. Μηπως εχει δικιο? Παντα και στο
παρελθον ημουνα βιαστικη, οποτε ξεκινουσα κατι με καποιον....Τα ηθελα οπως τα
ηθελα να γινονται τα πραγματα και προσδοκουσα πραγματα που δεν μπορουσε να
δωσει ο αλλος!
Τωρα ηρθαμε παλι κοντα, από όταν παραδεχτηκα το φταιξιμο μου. Μου εδωσε και
αλλη ευκαιρια, αλλα το θεμα ειναι οτι ενω τη μια μερα χρειαζεται την παρουσια
μου την αλλη μερα ειναι στον κοσμο του. Μου ανοιγεται, εκφραζει την επιθυμια να
εχει μια κοπελα που να του λεει μια καλή κουβέντα, αλλά απ την αλλη κλεινεται
στον εαυτο του και δείχνει να τον βασανιζει κατι.
Εγω τι να κανω? Να δειχνω ενδιαφερον απλά ανθρωπινο? να πηγαινω με τα νερα
του?
Ν.
Η ιστορία σου με τον άντρα αυτό μου θυμίζει την
παροιμία που έλεγε η γιαγιά μου «Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το
Γιάννη!». Δεν ξεκαθαρίζετε επιθυμίες και στόχους, δεν συζητάτε και ουσιαστικά φοβάστε
ο ένας τον άλλον.
Η στάση σου είναι αντιφατική. Λες πως πάντα ήσουν
βιαστική και τα ήθελες όλα, στην περίπτωση όμως αυτή αρχικά δίστασες να κάνεις
βήματα. Κι εκείνος μια θέλει μια δε θέλει… Επίσης δεν έχω καταλάβει αν τελικά
έχεις ολοκληρωμένη σχέση μαζί του ή ακόμη το εξετάζετε. Και πώς μιλά για γάμο
αν δεν έχετε σταθερή καλή σχέση για κάποιο διάστημα;
Αυτό που προτείνω να γίνει είναι να συζητάτε.
Εξήγησέ του πως δεν ασχολήθηκες τότε που είχε προβλήματα γιατί άφησες σε κείνον
την πρωτοβουλία. Πραγματικά, όταν κάποιος έχει προβλήματα, αυτό που πρέπει να
κάνουμε είναι να τον ρωτήσουμε αν θέλει την παρέα μας και τη συμπαράστασή μας
αυτή την περίοδο. Και να σεβαστούμε αυτό που θέλει, αν τον αγαπάμε.
Στη συνέχεια, ξεκαθάρισε τι θέλεις από αυτόν και
ρώτησέ τον τι θέλει κι εκείνος. Αν η απάντηση είναι και για τους δυο «θέλω να
δοκιμάσουμε σταθερή σχέση με προοπτική», τότε ρώτησέ τον τι τον πειράζει από
σένα, μήπως είναι θέμα συμπεριφοράς και διορθώνεται. Επίσης πες του πως σε
μπερδεύει με την αντιφατική του συμπεριφορά και ρώτησέ τον αν τον βασανίζει κάτι.
Ρώτησέ τον ποια θα ήταν η ιδανική στάση γι’ αυτόν από πλευράς σου και πες του κι
εσύ πως θέλεις μεγαλύτερη σταθερότητα συμπεριφοράς.
Δοκιμάστε μια περίοδο να είστε πιο ειλικρινείς και
να συζητάτε. Πχ. αυτά που ρωτάς εμένα ρώτησέ τα σε κείνον που είναι και ο άμεσα
ενδιαφερόμενος και αν συμφωνείς προσπάθησε να του φέρεσαι ανάλογα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για τη δική σας προστασία, τα σχόλια δεν δημοσιεύονται αμέσως αλλά μετά από τη δική μου έγκριση.