Φοβάμαι να προχωρήσω

Είμαι 31 ετών. Στην ηλικία των 22 είχα μια σχέση που πήγαινε σοβαρά, όμως αρρώστησα και μπήκα στο νοσοκομείο, ο τότε δεσμός μου έφυγε εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Από εκείνο το περιστατικό δυσκολεύομαι πολύ να εμπιστευτώ και ζω με το φόβο ότι ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου θα φύγει. Το κακό είναι ότι το θέμα της εμπιστοσύνης χειροτερεύει όσο περνάνε τα χρόνια. Έχω κάνει σχέσεις από τότε όμως στις περισσότερες βίωσα πολλά ψέματα και απιστίες με αποτέλεσμα να με διαλύουν ακόμα περισσότερο. Επειδή ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος προσπαθώ πάντα να βρω που είναι το φταίξιμο.

Στα 29 εκανα μια σχέση με έναν παντρεμένο απλά και μόνο για να μην έχω κάποιον που να πρέπει να επενδύσω συναισθηματικά, κάτι επιπόλαιο. Το επιπόλαιο όμως κράτησε ένα χρόνο και είχε ακόμα περισσότερα δράματα τα οποία τελικά ήταν όλα ψέματα. Εγώ άρχισα πάλι να ρίχνω όλο το φταίξιμο πάνω μου και να κατηγορώ τον εαυτό μου. Πήγα σε ψυχολόγο για 1 χρόνο όμως η εμπειρία ήταν από τις χειρότερες που είχα ποτέ και με πήγε ακόμα πιο πίσω.

Τώρα στα 31 αισθάνομαι πιο μόνη από ποτέ, νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου τον οποίο δεν έχω παραμελήσει και πιστεύω πως δεν θα βρω ποτέ τίποτα. Έχω καλή εμφάνιση και έντονο χαρακτήρα. Αν γνωρίσω κάποιον συνήθως δεν είναι κάτι που να με καλύπτει και φοβάμαι να προχωρήσω γιατί νομίζω ότι αν ξαναβιώσω χωρισμό δεν θα το αντέξω. Ο προηγούμενος με διέλυσε! Πραγματικά δεν ξέρω πως να το χειριστώ πια, νομίζω πως ότι κάνω απλά χειροτερεύει την κατάσταση με αποτέλεσμα να διαλέγω να μην κάνω τίποτα και να κλείνομαι στο σπίτι μου συνεχώς!

Β.

Είναι πραγματικά μεγάλη απογοήτευση να σε εγκαταλείπει ο αγαπημένος σου σε μια περίοδο που είχες πρόβλημα υγείας. Πιθανότατα η σχέση σας ήταν ήδη φθαρμένη και θα διαλυόταν ακόμη και χωρίς το θέμα της υγείας, απλώς θα έπαιρνε παραπάνω χρόνο. Οι δυσκολίες στις σχέσεις αποτελούν crash test, οπότε από μια πλευρά καλύτερα που φάνηκε εγκαίρως πως η σχέση δεν είχε βάθος, παρά να προχωρούσατε πιθανώς σε γάμο και τα θέματα να έβγαιναν μετά.

Πολλές σχέσεις διαλύονται, αλλά ευτυχώς η κάθε σχέση είναι ανεξάρτητη από τις άλλες. Γίνεται με διαφορετικό σύντροφο και εμείς είμαστε κάθε φορά διαφορετικοί επειδή έχουμε ζήσει όλες τις προηγούμενες εμπειρίες.

Αν δεν πιστεύεις πλέον στις σχέσεις και μπαίνεις σ’ αυτές με καχυποψία και χωρίς διάθεση να τις ζήσεις αυθόρμητα, τότε εξ αρχής τις καταδικάζεις. Ή επιλέγεις υποσυνείδητα ή συνειδητά ακατάλληλους για σχέση ανθρώπους, για να προστατευτείς από τη σταθεροποίηση των σχέσεων, επειδή τις φοβάσαι.

Αν δεν είσαι άνθρωπος των «ελαφρών» σχέσεων, μην τις κάνεις. Είδες πως με τον παντρεμένο αλλιώς ξεκίνησες, αλλά η ανάγκη σου για συναισθηματική επένδυση σε έκανε να επενδύσεις και να υποφέρεις.

Σχετικά με τον/την ψυχολόγο, παρατηρώ πως η θεραπευτική σχέση εξελίχθηκε όπως ακριβώς και οι ερωτικές σου σχέσεις. Είναι τυχαίο αυτό; Ή μήπως πάλι δεν έκανες καλή επιλογή ή ξεκίνησες με καχυποψία και χωρίς διάθεση;

Και στον ψυχολόγο, όπως και σε μια σοβαρή ερωτική σχέση, θα πρέπει αρχικά να κάνεις σωστή επιλογή, να δοκιμάσεις για ένα διάστημα και μετά, αν νιώσεις πως σε καλύπτει, να ενταχτείς χωρίς καχυποψία και με καλή διάθεση αντίστοιχα στη θεραπευτική ή ερωτική σχέση. Δεν θα  βασίσεις όλη σου τη ζωή εκεί και θα έχεις πάντα στο βάθος του μυαλού σου πως υπάρχουν και αποτυχίες στις σχέσεις, αλλά αυτό δεν είναι και το τέλος του κόσμου: και άντρες και ψυχολόγοι υπάρχουν πάρα πολλοί γύρω σου! Για να αποφευχθούν όμως οι αποτυχίες θα πρέπει να είσαι και διατεθειμένη για «δουλειά» με το άλλο μέλος.

Πιστεύω πως σου χρειάζεται άμεσα ψυχολογική βοήθεια. Οι παράγοντες επιτυχίας μιας θεραπευτικής σχέσης είναι:

1.    Η ετοιμότητά σου για εμπιστοσύνη, δέσμευση και αλλαγή

2.   Η ικανότητα του θεραπευτή

3.   Η συμβατότητα της σχολής που ακολουθεί ο θεραπευτής με την προσωπικότητα και τα προβλήματά σου

4.   Η συμβατότητα των δυο προσωπικοτήτων