Είμαι 27 χρονών και είμαι μαζί με το
αγόρι μου Α σε μια σχέση εξ αποστάσεως 7 χρόνια λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Τα πηγαίναμε σχετικά καλά χωρίς πολλούς καβγάδες, και ήμουν πρόθυμη να τα αφήσω
όλα και να πάω να μείνω μαζί του. Μου ζητούσε απλά να κάνω υπομονή λέγοντας πως
θα γίνει κάποια στιγμή αλλά για αυτόν ήταν νωρίς.
Τους τελευταίους μήνες όμως
ερωτεύτηκα τον Β, παντρεμένο με παιδί και 15 χρόνια μεγαλύτερο μου άντρα του
φιλικού μου περιβάλλοντος που εκτιμούσα, θαύμαζα, γνώριζα χρόνια και έβλεπα
καθημερινά. Με πολιόρκησε και τελικά ενέδωσα. Ζήσαμε μια πολύ έντονη σχέση για
περίπου 2 μήνες, όπου ήμουν τρελά ερωτευμένη μαζί του, είχα όμως τρομερές
τύψεις που απάτησα τον φίλο μου. Οι τύψεις αυτές με έκαναν να ζητήσω στο φίλο
μου να χωρίσουμε αλλά ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που του προέκυψε με ανάγκασε
να γυρίσω πίσω για να τον στηρίξω, επειδή ο ίδιος το ζήτησε αλλά και φυσικά
γιατί τον αγαπώ. Προσπάθησα να ξεκόψω από τον παντρεμένο και τότε με πολιόρκησε
ακόμη πιο πιεστικά, με κλάματα και διεξοδικές συζητήσεις
Αυτό με απομάκρυνε από τον φίλο μου
ακόμη περισσότερο. Εκείνος λέει πως πλέον θέλει να μένουμε μαζί και μου ζητάει
να τον στηρίξω στο πρόβλημα της υγείας του και ο παντρεμένος έχει ζητήσει
διαζύγιο και να έχει φύγει από το σπίτι του για να δοκιμάσουμε μαζί και να
προσπαθεί να με πείσει πως και θα κάνει τα πάντα για να είμαι ευτυχισμένη μαζί
του...
Σήμερα λοιπόν βρίσκομαι ανάμεσα σε
δύο άντρες, σε ένα άντρα που αγαπώ και θέλω να τον στηρίξω και που για χρόνια
ονειρευόμουν μια ολόκληρη ζωή μαζί του (και πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να
κάνουμε μια ευτυχισμένη οικογένεια μαζί) αλλά δεν αισθάνομαι πλέον καθόλου
ερωτευμένη μαζί του και σε έναν άντρα που είμαι τρελά ερωτευμένη μαζί του αλλά
φοβάμαι να δοκιμάσω μαζί του εξαιτίας των δυσκολιών που πιστεύω μας περιμένουν
όπως το διαζύγιό του, τις αντιρρήσεις των παιδιών του και των γονιών μου, τα
κοινωνικά σχόλια, τη διαφορά ηλικίας, του διαφορετικού τρόπου ζωής...
Νιώθω παγιδευμένη, είμαι
απελπισμένη, ζω με τύψεις, κλαίω καθημερινά, έχω φτάσει στα όρια μου, έχω χάσει
τις παρέες μου, δεν βγαίνω από το σπίτι δεν ζω, απλά υπάρχω... Πώς θα βγω από
το φαύλο κύκλο;
Μ
Μια
σχέση που ξεκινά στα 20 και διατηρείται από απόσταση επί 7 χρόνια, έχει σίγουρα
κάποια προβλήματα: Δεν ξέρω την ηλικία του φίλου σου Α, αλλά εσύ στα 20 ήσουν
πολύ μικρή για σχέση ζωής. Είναι φυσικό λοιπόν να σου λείπουν εμπειρίες και να τις αποζητάς. Μια σχέση από απόσταση δεν
δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Επιπλέον, μετά από τόσα χρόνια, οι σχέσεις μεταξύ
τόσο νέων παιδιών, αν δεν δουλεύονται, συνήθως ατονούν και εκπίπτουν σε μια
κατάσταση «αδελφική». Καλά έκανες και επεδίωκες να ζήσετε επιτέλους μαζί για να
δοκιμαστεί η σχέση σε συνθήκες πραγματικής ζωής. Ωστόσο, στην περιγραφή της σχέσης
δεν βλέπω ενθουσιασμό από τα δυο μέλη.
Το
γεγονός πως έκανες σχέση με τον Β δείχνει πως κάτι δεν σε καλύπτει στη σχέση με
τον Α. Θα μπορούσε αυτή δεύτερη σχέση να είναι κάτι περαστικό, αλλά βλέπω πως ο
Β φαίνεται να το έχει πάρει σοβαρά. Ωστόσο, όταν πρόκειται για παντρεμένους,
μηδένα προ του τέλους μακάριζε…
Όποια
κι αν είναι τα συναισθήματά σου για τον Α, κι ό,τι σκοπό και να έχεις, ήταν
φυσικό που του συμπαραστάθηκες στο πρόβλημα υγείας και που δεν έκανες καμιά
αλλαγή την περίοδο αυτή. Δυο νέα παιδιά που συνδέονται τόσα χρόνια, έχουν
μεγαλώσει μαζί και σίγουρα έχουν συναισθήματα φιλίας και αλληλοσυμπαράστασης,
αν μη τι άλλο. Τα συναισθήματα όμως αυτά δεν είναι αρκετά για να ληφθεί η απόφαση
ζωής να μετοικήσεις και να ζήσετε μαζί, με σκοπό το γάμο.
Στην
παρούσα φάση χρειάζεσαι χρόνο. Τι είδους πρόβλημα υγείας έχει ο Α; Αν είναι
κάτι πρόσκαιρο, πχ μια επέμβαση, σε λίγον καιρό θα περάσει. Αν είναι κάτι με το
οποίο θα πρέπει να ζήσει στο εξής, πάλι σε λίγον καιρό θα το έχει αποδεχτεί και
θα έχει προσαρμόσει τη ζωή του ανάλογα. Όσο λοιπόν κρατά η προσαρμογή αυτή, θα
πρέπει αναγκαστικά να διατηρήσεις και τις δυο σχέσεις. Θα συμπαρασταθείς στον Α
ανθρώπινα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα θέματα της σχέσης σας. Θα του πεις πως
δεν είσαι σίγουρη για τη μετοίκηση και δεν θέλεις ακόμη να την κάνεις. Στο
μεταξύ θα δεις και αν ο Β πραγματικά εννοεί το διαζύγιο και θα έχετε την
ευκαιρία να δοκιμάσετε κι άλλο τη σχέση σας και να διαπιστώσετε πως δεν είναι
ενθουσιασμός.
Μετά
από τη δοκιμαστική αυτή περίοδο, θα επιλέξεις με βάση τα συναισθήματά σου και
όχι τη λογική ή τα στερεότυπα. Τα πρακτικά προβλήματα που έχουν οι 2 σχέσεις
έπονται των συναισθημάτων. Αν είσαι σίγουρη πως ταιριάζεις με έναν από τους δυο,
τότε ακολούθησέ τον και θα βρεις τον τρόπο να ξεπεράσεις τα προβλήματα.
Τα στερεότυπα,
η λογική και οι ενοχές δεν είναι τα καλύτερα κριτήρια επιλογής.
Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας! και μόνο που μπόρεσα να εξηγήσω σε κάποιον άνθρωπο την κατάσταση και να πάρω μια γνώμη που εκτιμώ με κάνει και αισθάνομαι καλύτερα
ΑπάντησηΔιαγραφή