Έρχεται, περνά καλά και απέρχεται…

Πριν 5,5 μήνες γνώρισα ένα συνομήλικό μου μέσω ενός φίλου μου. Είχε έρθει με άδεια από το στρατό της Κύπρου (είναι αξιωματικός) για 2 εβδομάδες. Από την αρχή θα τον χαρακτηρίσω κεραυνοβόλο έρωτα Όσο ήταν εδώ ήμασταν συνέχεια μαζί και περνάγαμε τέλεια. Μου είπε ότι θα ξαναέφευγε για άλλους 2 μήνες και με ρώτησε αν ήμουν διατεθειμένη να τον περιμένω. Εγώ φυσικά και ήμουν αφού ήμουν με έναν άνθρωπο που αισθανόμουν απόλυτα ευτυχισμένη και έδειχνε και αυτός το ίδιο.

Όσο έλειπε είχαμε σχεδόν καθημερινή επικοινωνία. Σε 2 μήνες επέστρεψε και μαζί μου ήταν όπως και πριν αλλά δεν μου αφιέρωνε τον ίδιο χρόνο και δεν μου έστελνε μηνύματα όπως πριν. Ενώ όταν ήμασταν μαζί ήταν όλα τέλεια, δεν είχαμε την ίδια επικοινωνία μέσω τηλεφώνου. Του το είπα και μου απάντησε πως έχω δίκιο και πως του το έχουν πει πως έχει πρόβλημα με την επικοινωνία και πώς τώρα ήθελε να δει τους φίλους του που είχε να τους δει καιρό και όταν θα έρχονταν μόνιμα θα ήταν διαφορετικά.

Λίγες μέρες μετά, αφού η κατάσταση ήταν η ίδια, δηλαδή μόνο εγώ του έστελνα, μου ανακοινώνει με μήνυμα πως ο πατέρας του έχει πρόβλημα υγείας, κάτι που έμαθα και από τον κοινό μας γνωστό και πώς δεν είναι καλά και θέλει να μείνει μόνος για λίγο καιρό. Μετά από 3 μέρες φεύγει πάλι για Κύπρο. Τις 5 εβδομάδες που έλλειπε δεν είχαμε καμιά επικοινωνία.

Επέστρεψε πριν 1 μήνα και αμέσως με πήρε τηλέφωνο να βρεθούμε. Ήμουν τόσο ευτυχισμένη! Βγήκαμε και μου είπε πως ήθελε πάλι να είμαστε μαζί. Τα βρήκαμε αλλά τις επόμενες 5 μέρες ήταν όπως λίγο πριν χωρίσουμε, δεν επεδίωκε να με δει δεν έστελνε αν δεν έστελνα εγώ και αισθανόμουν ότι ήμουν έξω από τη ζωή του. 5 μέρες αφού τα βρήκαμε, απλά εξαφανίστηκε, χωρίς να μου πει τον λόγο. Το θέμα είναι ότι τον θέλω πίσω παρ' όλα αυτά απεγνωσμένα και δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο αν δεν ήθελε όταν γύρισε επεδίωξε να με δει. Και γιατί εξαφανίστηκε έτσι χωρίς ούτε καν μια εξήγηση; Θέλω να πω δεν ήμουν απλώς μια κοπέλα που γνώρισε ένα βράδυ για να εξαφανιστεί το επόμενο πρωί.

Α

 

Δεν είναι να το προβληματίζεσαι και τόσο πολύ. Απλώς ο νεαρός είναι ανώριμος για σχέση ή τουλάχιστον για σχέση όπως τη θέλεις εσύ. Η στάση του δείχνει ένα θέλω-και-δε-θέλω, ωφελιμισμό και αδιαφορία για τα δικά σου συναισθήματα και ανάγκες. Πρέπει να απομακρυνθείς για να διασώσεις την ψυχολογική σου ισορροπία  και την αξιοπρέπειά σου.

Του άρεσε αρχικά να περνά καλά όταν ερχόταν στην Ελλάδα και να έχει μια κοπέλα να τον περιμένει και να επικοινωνεί μαζί της όταν ήταν μακριά. Όταν ήρθε τη δεύτερη φορά, προφανώς είχε άλλες προτεραιότητες (φίλους, πατέρα) ή μπορεί να του προέκυψε και κάποια άλλη κοπέλα. Εξαφανίστηκε και εμφανίστηκε ξανά με υποσχέσεις. Αυτές ίσχυσαν όμως μόνο για 5 μέρες, Μπορεί απλώς να είχε νοσταλγήσει μια πρόθυμη γυναικεία παρέα. Μετά ξαναεξαφανίστηκε γιατί προφανώς πέτυχε το σκοπό του: να περάσει λίγες όμορφες μέρες κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα.

Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα κίνητρά του, αλλά το αποτέλεσμα είναι πως πρόκειται για μια κλασική περίπτωση εξαφανισμένου. Το σενάριό του είναι: έρχεται από την Κύπρο και για λίγες μέρες, περνά καλά μαζί σου και μετά εξαφανίζεται.

Εσένα τι σε κάνει να πηγαίνεις «με τα νερά του»; Σε παίρνει και σε αφήνει κατά βούληση κι εσύ εξακολουθείς να τον «θέλεις απεγνωσμένα»; Δες τα πράγματα καθαρά και απομακρύνσου. Αν σε θέλει θα σε διεκδικήσει, οπότε κι εσύ θα θέσεις όρους πριν ενδώσεις.