"Προχωρημένο" οικογενειακό σχήμα

Είμαι 46 ετών και εδώ και ένα χρόνο συνδέομαι με τον Α, 50 ετών. Εγώ είμαι διαζευγμένη με ένα γιο στην τρίτη λυκείου και εκείνος βρίσκεται εδώ και 3 χρόνια σε διάσταση με τη σύζυγό του και έχουν μια κόρη 20 ετών, φοιτήτρια.

Η σχέση μας είναι καλή και σχεδιάζουμε κάποια στιγμή να συζήσουμε στο δικό μου σπίτι. Έχω διαβάσει αναρτήσεις σας όπου λέτε πως καλύτερο είναι αυτό να γίνει όταν το παιδί περάσει στο πανεπιστήμιο, και συμφωνώ.

Προς το παρόν βλέπω τον Α κυρίως στον δικό του χώρο και κάποιες φορές έρχεται και σε μας. Με το γιο μου έχουν καλή σχέση.

Αυτό που με προβληματίζει είναι η σχέση του Α με τη σύζυγό του. Έχει αναφερθεί στην έλλειψη επικοινωνίας που είχαν και σε κάποιες εξωσυζυγικές σχέσεις και των δυο που οδήγησαν τελικά στη διάσταση. Εκείνος έφυγε από το σπίτι και εγκαταστάθηκε στο χώρο που έχει και το γραφείο του, αλλά δεν συζήτησαν ποτέ για διαζύγιο. Δεν είχε ως τώρα κάποια άλλη σοβαρή σχέση εκτός από μένα, όπως λέει. Ο Α λέει πως δεν θέλει να μπει σ’ αυτή τη φασαρία, πως τα οικονομικά τους είναι μπερδεμένα και πως θα είναι κακό για την κόρη του. Με τη σύζυγο έχει συχνή τηλεφωνική επικοινωνία για πρακτικά θέματα και επισκέπτεται συχνά μητέρα και κόρη στο σπίτι τους (μένουν σε σπίτι που ανήκει στον Α και στη σύζυγο από μισό). Τους δίνει δε και πολλά λεφτά κάθε μήνα.

Με απασχολεί αυτή η στενή σχέση και προσκόλληση του Α με τη γυναίκα του. Εγώ είμαι διαζευγμένη από πολλά χρόνια, έχω ξεκαθαρίσει το οικονομικό με τον πρώην και έχω ευγενική σχέση συνεργασίας. Ο Α δεν κάνει κίνηση να πάρει διαζύγιο και έχει τόσο στενή σχέση με τη γυναίκα του που με προβληματίζει και με ενοχλεί.  Διστάζω να δέσω τη ζωή μου μαζί του. Εκείνος λέει πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και τη σύζυγο απλώς την «εκτιμά».

Θ.

 

Κάθε ζευγάρι, παντρεμένο, διαζευγμένο ή σε διάσταση, μπορεί να ρυθμίσει τη σχέση του όπως θέλει, αν σ’ αυτό συμφωνούν και τα δυο μέλη. Φαίνεται πως ο Α έχει καθιερώσει μια σχέση διάστασης με τη σύζυγό του, που βολεύει κι αυτόν κι εκείνη και την κόρη τους. Τα κίνητρά του για τη σχέση αυτή δεν μπορώ να τα ξέρω. Ίσως είναι αλήθεια όλα αυτά που σου λέει, ίσως η ιδεολογία του για την οικογένεια να διαφέρει από τη δική σου, ίσως πάλι να υπάρχει εξάρτηση από τη σύζυγο ή άλλες βλέψεις. Λες πως η σχέση σας είναι καλή. Αν όμως εσένα η κατάσταση αυτή σε ενοχλεί και η ιδεολογία σου για την οικογένεια και τη σχέση είναι διαφορετική, δικαίως δεν θέλεις να δέσεις πιο στενά τη ζωή σου μαζί του.

Έχετε συζητήσει το θέμα και σου έχει δώσει εξηγήσεις που δεν συμφωνούν με τις δικές σου απόψεις. Εκείνος θεωρεί πολύ φυσική τη «φιλική» και με αμοιβαία εκτίμηση διάσταση, ενώ εσύ θεωρείς πως ένας γάμος αν λήξει πρέπει να λήξει οριστικά με διαζύγιο, και να απομείνει μόνο μια ευγενική σχέση συνεργασίας για το παιδί. Προσωπικά συμφωνώ μαζί σου, αλλά δεν αποκλείω και άλλα σχήματα, αν σε αυτά συμφωνούν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Η ιδεολογική συμφωνία είναι πολύ σημαντική για ένα ζευγάρι και κανένας δεν θα κάνει ριζικές μεταβολές στην ιδεολογία του προκειμένου να συμφωνήσει με τον άλλον.

Μπορείς λοιπόν να θέσεις στον Α από τώρα τους όρους σου προκειμένου να συμβιώσετε: Θέλεις να έχει κατατεθεί η αίτηση διαζυγίου; Θέλεις να έχει εκδοθεί το διαζύγιο; Θέλεις να περιοριστούν οι επικοινωνίες με τη σύζυγο και οι επισκέψεις στο σπίτι της; Σε ποιο βαθμό είσαι διατεθειμένη να κάνεις υποχωρήσεις στα θέματα αυτά προκειμένου να προχωρήσεις σε συμβίωση, χωρίς όμως να αισθάνεσαι κατά βάθος θυμωμένη, αδικημένη και καχύποπτη; Αν κάνεις υποχωρήσεις ενώ κατά βάθος έχεις τέτοια συναισθήματα, θα είσαι δυστυχής και η σχέση σου θα υποβαθμιστεί.

Ένα θέμα επίσης που πρέπει να ρυθμιστεί είναι το οικονομικό. Τώρα έχετε καθένας το νοικοκυριό του, αλλά τι θα γίνει όταν συμβιώσετε; Αν ο Α έχει την οικονομική άνεση να προσφέρει πολλά στην οικογένειά του και ταυτόχρονα να συμβάλλει με τον ίδιο τρόπο και στη συμβίωσή σας, τότε καλώς. Αν όμως απαιτεί από σένα οικονομία ενώ παρέχει πολλά στη σύζυγο και στην κόρη, τότε υπάρχει πρόβλημα. Μη διστάσεις να κάνεις τέτοια συζήτηση πριν συμβιώσετε γιατί αλλιώς θα βρείτε τα προβλήματα μπροστά σας. Είστε μεγάλοι άνθρωποι, με υποχρεώσεις, και δεν πρέπει να εθελοτυφλείτε για το οικονομικό, κυρίως σε εποχή οικονομικής κρίσης.

Σημαντικό επίσης θεωρώ πριν από τη συμβίωση να γνωρίσετε εσύ και ο γιος σου την κόρη του -αν αυτό δεν έχει γίνει- και να δέσετε ως διευρυμένη «οικογένεια», έτσι ώστε η κοπέλα να έχει την άνεση να επισκέπτεται τον πατέρα της και να μη δημιουργούνται κανενός είδους προβλήματα.

Συζήτησε όλα αυτά μαζί του ψύχραιμα. Αν ο Α δεν συμφωνεί, καλύτερα να αναβάλλετε τη συμβίωση μέχρι να βρείτε κοινά αποδεκτές λύσεις.