Μοναξιά

Είμαι 40 χρόνων χωρισμένη εδώ και τέσσερα χρόνια με έναν γιο 11 χρόνων. Όλο αυτό το διάστημα δε έκανα την παραμικρή σχέση. Με σημάδεψε αυτός ο άνθρωπος, τόσο πολύ που δε νομίζω ότι θα μπορέσω να τον ξεπεράσω ποτέ. Το τελευταίο διάστημα αισθάνομαι τόσο απέραντα μόνη. Μου λείπει το ανθρώπινο άγγιγμα, το χάδι, το φιλί, ο έρωτας. Η συντροφιά και η συντροφικότητα. Μόνη με το παιδί μου, προσπαθώντας να το μεγαλώσω με τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες δεν έχω κοινωνική ζωή ούτε πολλούς φίλους. Όντας άνεργη εδώ και 2 χρόνια, δεν έχω ούτε την εργασιοθεραπεία να κρατάει απασχολημένο το μυαλό μου. Αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο, μόνη σ' ένα σύμπαν το οποίο κινείται γύρω μου, χωρίς εγώ να συμμετέχω.
Δεν ξέρω πώς σας ακούγονται όλα αυτά. Μπορεί να σας φαίνομαι υπερβολική, όμως η μοναξιά μου είναι ασήκωτη και φοβάμαι. Φοβάμαι ότι θα λυγίσω. Θα ήθελα τόσο πολύ έναν άνθρωπο στο πλάι μου και στην καρδιά μου. Ουτοπικό θα μου πείτε. Ίσως. Πολύ θα ήθελα τη γνώμη σας και τη συμβουλή σας.

Κ.

 

Λυπάμαι που αισθάνεσαι έτσι. Πρέπει όμως να ξέρεις πως δεν έχει τόση σημασία το τι μας συμβαίνει όσο το πώς το αντιμετωπίζουμε. Είσαι διαζευγμένη και ο πρώην σύζυγος έχει σημαδέψει τη ζωή σου. Ως πότε όμως θα το δέχεσαι αυτό; Πρέπει να πάρεις τη συνειδητή απόφαση να ξαναβγείς στη ζωή.

Αρχικά, οι άνθρωποι που έχουν προχωρήσει στην προσωπική τους ανάπτυξη, μπορούν να δεχτούν και κάποια διαστήματα μοναξιάς στα οποία περνούν και μόνοι τους αρκετά καλά. Ως συνέπεια, όταν συνδέονται με άλλα άτομα το κάνουν από επιλογή και όχι από ανάγκη. Επειδή όμως καταλαβαίνω πως εσύ μάλλον δεν έχεις φτάσει στο σημείο αυτό, πρόσεξε μήπως όταν βγεις από τη μοναξιά σου επιλέξεις τα λάθος άτομα.

Πάμε τώρα στο θέμα του πώς θα βγεις από τη μοναξιά. Λες πως χρειάζεσαι σύντροφο και φίλους να σε βγάλουν από τη μοναξιά, αλλά αν δεν βγεις η ίδια από τη μοναξιά σου δεν πρόκειται να τους βρεις. Φαύλος κύκλος. Η συμβουλή μου: Βγες έξω! Ξέρω πως δεν έχεις δουλειά και λεφτά, αλλά όλο και κάποια φίλη θα υπάρχει. Βγες ακόμη και μόνη σου ή με το παιδί σου. Πήγαινε σε μέρη που δεν χρειάζονται λεφτά: Βόλτες, δωρεάν εκδηλώσεις, φιλικά σπίτια. Αναμίξου σε κάποιον πολιτιστικό σύλλογο, παρακολούθησε δωρεάν προγράμματα του Δήμου σου, πήγαινε με το γιο σου σε ένα Δημοτικό κολυμβητήριο.

Γνωρίζω μια διαζευγμένη μητέρα 2 παιδιών που πέρασε το καλοκαίρι της ευχάριστα πηγαίνοντας με τα παιδιά της κάθε μέρα για μπάνιο με το λεωφορείο και παρακολουθώντας σχεδόν κάθε μέρα κάποια δωρεάν εκδήλωση την οποία ανακάλυπτε. Έτσι μπόρεσε να διατηρήσει την ψυχική της ισορροπία –και των παιδιών της- χωρίς λεφτά, καλοκαίρι μέσα στην Αθήνα. Μια άλλη μόνη κυρία κοινωνικοποιήθηκε μέσα από κάποια σεμινάρια τέχνης που παρακολούθησε σε ιδιωτικό χώρο, πληρώνοντας 10 ευρό το μάθημα, δηλ. 40 ευρό το μήνα. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και με κάποιο δωρεάν σεμινάριο του Δήμου.

Όταν βγαίνεις, γνωρίζεις και ανθρώπους. Επιπλέον, γνωριμίες για σχέσεις μπορούν να γίνουν και μέσα από το ίντερνετ. Δεν απορρίπτω κάτι τέτοιο, αν αντιμετωπιστεί με σύνεση. Πρόσεξε όμως, γιατί η μεγάλη μοναξιά και ανάγκη μπορεί να σε οδηγήσει να κάνεις λάθος επιλογές ή να γίνεις θύμα εκμετάλλευσης.

Για να μάθεις να βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, θα σε ωφελούσε πολύ μια διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης, αλλά καταλαβαίνω πως δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα. Κάποιοι καλοί φίλοι με τους οποίους θα μπορούσες να συζητάς μπορούν επίσης να σε βοηθήσουν. Βρες παλιούς γνωστούς και κάνε κινήσεις προσέγγισης. Κανένας δεν θα σου χτυπήσει την πόρτα, αν εσύ δεν το κάνεις πρώτη.

Ακόμη κι αν εσένα τώρα η ζωή σου φαίνεται μάταιη, ένα καλό κίνητρο είναι το παιδί σου. Ο τρόπος ζωής σας και η ψυχική σου κατάσταση το επηρεάζουν άμεσα, όσο κι αν εσύ φροντίζεις να κρύβεις τις στενοχώριες σου.