Παιδί με χρήστη

ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΑΝΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΧΡΗΣΗ... ΟΤΑΝ ΤΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΕΙΧΕ ΚΟΨΕΙ.ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΕΞΑΛΛΟΥ ΟΤΙ ΕΨΑΧΝΕ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΛΠ ΚΛΠ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8 ΜΗΝΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ ΟΤΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΞΑΝΑ.ΑΠΕΙΡΕΣ ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΕ ΘΑ ΤΟ ΚΟΨΕΙ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΒΕΙ,ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΤΑ ΞΑΝΑΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ.ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΜΕΤΑ ΜΑΘΑΙΝΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ.ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ...ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6-7 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ.ΓΕΝΝΑΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ 6.5 ΜΗΝΩΝ... ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΒΡΗΚΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΧΑΣΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΗΤΑΝ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΑΡΙΕΣ ΠΟΛΛΕΣ.ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ.ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΑΝΕΧΤΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΨΕ. ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ.ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΒΑΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ. ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ,ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ?

Μ

Για το θέμα των σχέσεων και παιδιών με χρήστες έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές. Συνοπτικά αναφέρω πως  ένα άτομο με τόσο σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα όπως αυτό της χρήσης δεν πρέπει να συνάπτει σοβαρές σχέσεις ούτε να κάνει παιδιά. Από την άλλη, κανένας δεν θα πρέπει να επιλέγει έναν χρήστη για σύντροφο ζωής και γονιό του παιδιού του.

Ο αφορισμός μου δεν είναι ρατσιστικός, αλλά αφορά την ψυχική υγεία: Ο χρήστης είναι ψυχικά ασθενής! Και ένα άτομο με σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα πρέπει να επικεντρώσει  μόνο στον εαυτό του και να θεραπευθεί. Μέχρι να γίνει αυτό, είναι αναξιόπιστο, ανεύθυνο, ευερέθιστο, παρορμητικό, με έντονες εναλλαγές διάθεσης και πιθανώς βίαιες συμπεριφορές. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να συμμετέχει υπεύθυνα και ισότιμα σε σχέσεις ζωής και είναι πιθανό να θέσει σε κίνδυνο την ψυχική ή/και τη σωματική ακεραιότητα των οικείων του.

Από τη μεριά του συντρόφου τώρα: Είναι καλό να μη θέτουμε τον εαυτό μας στον κίνδυνο μιας σοβαρής σχέσης με ένα εξαρτημένο άτομο, αν όμως το κάνουμε υφιστάμεθα οι ίδιοι τις συνέπειες. Το να κάνουμε όμως παιδί με κάποιον αποτελεί την υπέρτατη επιλογή. Αν αυτός είναι ακατάλληλος για γονιός, φορτώνουμε το παιδί με μια άσχημη γονική επιρροή και κακές συνθήκες διαβίωσης. Ακόμη κι αν ο γονιός απεξαρτηθεί κάποια στιγμή – και μακάρι για όλους!- οι πρώιμες άσχημες επιρροές ακόμη και από την ενδομήτρια ζωή δυστυχώς ακολουθούν το παιδί σ όλη του τη ζωή…

Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα, απλώς σκέψου τι διδάχτηκες από τη στάση σου στην ιστορία αυτή… Το θέμα είναι τι θα κάνεις τώρα. Ευτυχώς έχεις το θάρρος να φύγεις, πράγμα που θα ήταν πολύ καλή λύση. Δεν γνωρίζω τη νομική, αλλά θα κάνω κάποιες πολύ απλές σκέψεις:

·        Δεν παντρευτήκατε, καλό αυτό. Έχει αναγνωρίσει το παιδί; Αν όχι, δεν έχει κανένα δικαίωμα πάνω του και θα πρέπει να διεκδικήσει την πατρότητα με τεστ και δικαστήριο, πράγμα που δεν νομίζω πως έχει το κουράγιο και το χρήμα να το κάνει.

·        Αν έχει αναγνωρίσει το παιδί, συμβουλέψου δικηγόρο να δεις τι γίνεται αν η μητέρα αναγκαστεί λόγω ανεργίας να μεταναστεύσει. Μπορεί να γίνει δικαστήριο, κι εκεί μη διστάσεις να αποκαλύψεις την αδυναμία του να είναι σωστός πατέρας. Είναι άσχημο να πας στα δικαστήρια έναν πάσχοντα άνθρωπο που κάποτε αγάπησες, αλλά θα είναι ακόμη χειρότερο να υποταχθείς άλλη μια φορά. Είσαι πλέον υπεύθυνη και για το παιδί σου.

Μακάρι η στάση σου να γίνει αφορμή να νουθετηθεί ο πατέρας και κάποια στιγμή στο μέλλον να μπορεί να λειτουργήσει σωστά ως γονιός.