Θέμα θρησκεύματος

 Γνωρισα ενα παιδι πριν εναμιση χρονο, ο οποιος με διεδίκησε και κάναμε παρέα μέχρι να είμαι έτοιμη για σχέση. Είχα βγει από μακριά και επίπονη σχέση και  χρειαζόμουν  χρόνο. 

Ειμαστε πλέον μαζι 6-7 μήνες. Υστερα απο ενα μηνα σχεσης, οταν ειδε οτι εγω ειμαι ετοιμη πλεον για κατι πιο σοβαρο, μου εξηγησε οτι δεν μπορει να γινει κατι σοβαροτερο απο σχεση αναμεσα μας γιατι δεν θα ειναι ετοιμος σε νωριτερα απο 5 χρονια.
Αν και στην αρχη ενιωσα προδομενη, αποφασισα να το ρισκαρω γιατι ειχα αρχισει ηδη να τον ερωτεύομαι. Πριν απο ενα μηνα, οταν ειδε οτι εγω δενομαι πολυ μαζι του, μου εξηγησε οτι ο λογος που δεν μπορουμε να το παμε σοβαρα ειναι οι θρησκευτικες του πεποιθησεις. Δεν ειναι Ελληνας και συμφωνα με τη θρησκεια του δεν μπορει να παντρευτει καποια εκτος της θρησκείας του, ουτε γινεται καποιος απο τους 2 να αλλαξει θρησκευμα. Αυτο θα εχει κοινωνικο αντικτυπο στον ιδιο. Βεβαια μενει μονιμα Ελλαδα.

Μου ειπε οτι δεν ηθελε να μπει σε λεπτομερειες για αυτο το θεμα, για αυτο μου ειχε πει πρωτα για τα 5 χρονια. Τωρα επεσα απο τα συννεφα! Μου ζηταει να διακοψουμε τη σχεση γιατι κολλαμε ο ενας στον αλλον και θα πληγωθουμε εφοσον δεν υπαρχει μελλον. Ειμαι πληγωμενη, νιωθω πραγματα που δεν φανταζομουνα ποτε πριν οτι θα μπρουσα να νιωσω.

Μου ειπε ομως, πως θελει να βλεπομαστε, αλλα οχι αυτο το καθημερινο που μας ενωνει περισσοτερο. Απο τη μια θελω πολυ να υπαρχει στη ζωη μου, εστω με οποιονδηποτε τροπο, εφοσον ηταν εξαρχης ξεκαθαρος σχετικα με το μελλον, αλλα απο την αλλη ειμαι ερωτευμενη και αναρωτιεμαι γιατι εφοσον εχει αισθηματα για μενα δεν ξεφευγει απο το θεμα της θρησκειας ή εστω να προσπαθησει να μιλησει στους γονεις του για αυτο το θεμα?
Τι με συμβουλευεις να κανω? Μου ζητησε να βρισκομαστε 3 φορες τη βδομαδα, γιατι με θελει στην ζωη του εστω και αν ειμαι μονο φιλη.

Α

Ο φίλος σου αφενός σε θέλει, αφετέρου δεν μπορεί να ξεπεράσει την ιδεολογία του.  Όσο κάνατε παρέα, μέχρι να νιώσεις έτοιμη για σχέση, δεν είχατε συζητήσει τις απόψεις σας; Δεν σου είχε πει τι του υπαγορεύει η ιδεολογία του για το μέλλον; (Ανεξαρτήτως του αν εσείς θα προχωρούσατε και μέχρι πού). Γνωρίζοντας πως είναι αλλοδαπός και αλλόθρησκος, εσύ δεν υπέθεσες εξ αρχής αυτή την πιθανότητα;

Το περί 5 χρόνων αναμονής ήταν μια ανόητη δικαιολογία αρχικά από μέρους του, πράγμα που δείχνει πως κι εκείνος δεν είναι σίγουρος για τις επιλογές του. Τελικά ξεκαθάρισε πως η θρησκεία του τον εμποδίζει να προχωρήσει σε γάμο μαζί σου, αλλά σε θέλει ως σχέση, αρκεί αν μη δεθείτε πολύ. Κι εσύ υποθέτω του ξεκαθάρισε πως τον αγαπάς και θέλεις πιθανότητα γάμου.

Άρα, το μόνο που μπορείτε να κάνετε μαζί είναι να έχετε μια κανονική σχέση. Το 3 φορές/εβδομάδα σαν φίλη μού ακούγεται σαν …απαγορευτικός νόμος! Δεν βλέπω γιατί δεν μπορείτε να έχετε σχέση χωρίς προοπτική γάμου. Προστατεύεστε από το πιθανό μελλοντικό δέσιμο και τώρα βιώνετε κι οι δυο έναν άσχημο χωρισμό και πληγώνεστε. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μη χαρείτε τη σχέση σας ως σχέση όσο κρατήσει…

Η ιδεολογία ενός ατόμου δεν αλλάζει παρά μόνο αν και όταν ο ίδιος το αποφασίσει, οπότε δεν θεωρώ σκόπιμο να πιέσεις ή να επιχειρηματολογήσεις άλλο. Είστε σίγουροι πως αν δεν ήταν το θέμα της θρησκείας θα πηγαίνατε για γάμο; Και γιατί δεν αλλάζεις εσύ θρησκεία σε τέτοια περίπτωση; Μήπως και η δική σου ιδεολογία είναι άκαμπτη;

Αν εσύ θέλεις σχέση κι εκείνος φιλία με …πρόγραμμα, καλύτερα να μη δεχτείς γιατί θα πληγωθείς περισσότερο.

Προτείνω να διατηρήσετε και να χαρείτε τη σχέση σας έτσι όπως είναι και να δείτε πόσο σοβαρεύει. Αν όντως διατηρηθεί και θέλετε γάμο, τότε σκεφτείτε αλλαγή θρησκεύματος ή πολιτικό γάμο. Αν αγαπιέστε αρκετά, κάποιος από τους δυο θα κάνει την υπέρβαση. Αν πάλι η σχέση δεν καταλήξει, θα την έχετε τουλάχιστον ζήσει και απολαύσει.