Ο πρώτος έρωτας με μεγαλύτερο

Ειμαι μαθητρια 3ης λυκειου και κατοικω σε επαρχιακή πόλη.

Για περιπου δυο χρόνια ειχα φιλικες σχεσεις μ εναν εξαισιο συναθλητη μου, 15 χρονια μεγαλυτερο, απο Αθηνα αυτος, και με τον οποιο απο την πρωτη στιγμη που γνωριστήκαμε, δεθηκαμε πολύ. Ειχαμε μια τρομερη επικοινωνια σαν ατομα που δεν την ειχα ζησει με κανενα! Κατι σαν αδελφες ψυχες! Εκτος του οτι μοιαζαμε σε ολα και ειχαμε κοινα γουστα και αποψεις για διαφορα ζητηματα, ειχαμε μια απιστευτη επικοινωνια και μονο με το βλεμμα μας. Μιλουσαμε σχεδον καθημερινα, τον συμβουλευα, με καταλαβαινε και με συμβουλευε κι αυτος για  διαφορα ζητηματα και ενιωθα, οπως κι αυτος, μια αδικαιολογητα μεγαλη οικειοτητα, σαν να γνωριζομασταν απο χρονια!

Πριν λιγους μηνες, και με αφορμη ενα κοινο μας ταξιδι στο εξωτερικό για αγωνες, ολο αυτο γυρισε στο ερωτικο και ηταν πολυ εντονο. Απο την πρωτη στιγμη με ειχε γοητευσει και εξωτερικα εκτος απο εσωτερικα που μαγευτηκα.

Καναμε σχεση και απο τοτε εχω αλλαξει τοσο σαν ατομο, με ηρεμει και με γαληνευει, εχω αποβαλει καθε αρνητικο του χαρακτηρα μου διπλα του και γενικά ειναι ολα θαυμασια, η επικοινωνια μας ειναι ακομη καλυτερη! Οποτε μας ενοχλει κατι το λεμε κατευθειαν στον αλλο και λυνεται επι τοπου, δεν κραταμε τιποτα μεσα μας. Με διαολογο τα λυνουμε ολα. Τετοια επικοινωνια, ιδιο τροπο σκεψης και αμοιβαιοτητα δεν εχω δει μεχρι τωρα σε κανενα συνομηλικο μου. Το προβλημα παντα ηταν στην επικοινωνια, κανεις δεν καταλαβαινε κανεναν, δεν μπορουσμε να  συνενοηθουμε για τιποτα. Μαζι του ολα ειναι εξαιρετικα!

Ωστοσο, οταν το εμαθαν οι γονεις μου, εγιναν τουλαχιστον εξαλλοι...αρχισαν να απειλουν κτλ.. Ειχε γινει χαμος. Μου ειπαν να το τελειωσω αμεσα. Δεν μπορουσαν καν να πιστέψουν οτι τον εχω ερωτευτει και πίσκευαν οτι ηταν μια σαχλαμαρα μου και παρορμητισμος. Ενιωθα απαισια, αλλα φυσικα δεν σταματησε ολο αυτο. Τους καταλαβαινω γιατι ειμαι τωρα 17μισο. Αλλα οταν τους ρωτησα αν και στα 25 μου, συνέβαινε να κανω σχεση με εναν 15 χρονια μεγαλυτερο, μου ειπαν θα μας δυσαρεστουσε παρα πολυ. Τι να κανω?

Α.

Καταλαβαίνω πώς νιώθεις. Φαίνεσαι ώριμο κορίτσι και στην ηλικία σου τα κορίτσια είναι κατά κανόνα πιο ώριμα γενικά από τα αγόρια. Ως συνέπεια, συχνά τα ώριμα κορίτσια του λυκείου συνδέονται με αρκετά μεγαλύτερους άντρες, σε αναζήτηση ωριμότητας και επικοινωνίας.  Γνωρίζουν τον έρωτα με έναν τρόπο πολύ πιο ολοκληρωμένο και ποιοτικό, ο οποίος όμως ενέχει κάποιους κινδύνους:

·         Η διαφορά της ηλικίας κάνει την κοπέλα να εξιδανικεύσει τον άντρα και να τον αξιολογήσει πολύ περισσότερο από αυτό που αξίζει. Έτσι μπορεί να κάνει λάθος επιλογή που να τη σημαδέψει σε όλη της τη ζωή ως πρώτη και πολύ σημαντική σχέση.

·         Η σχέση είναι ανισότιμη, με την έννοια πως ο άντρας λόγω της εμπειρίας ζωής που διαθέτει, μπορεί να «περάσει» με ήπιο τρόπο τις απόψεις του στην κοπέλα και να έχει «το πάνω χέρι», όσο έξυπνη και δυναμική  κι αν είναι αυτή.

·         Η κοπέλα δεν ζει την κανονική ζωή της ηλικίας της, με εξόδους, φλερτάκια και «χαζομάρες» της εφηβικής ζωής, που σταδιακά την ωριμάζουν και την οδηγούν στη νεότητα. Αντίθετα, ο άντρας είναι πιθανό να βλέπει τη μικρή όποτε εκείνη μπορεί, αλλά ταυτόχρονα να έχει τη ζωή της ηλικίας του, η οποία στη χειρότερη περίπτωση περιλαμβάνει και άλλες σχέσεις με συνομήλικές του.

·         Η ηλικία αυτή της κοπέλας είναι καθοριστική για το μέλλον της, λόγω της προετοιμασίας της για σπουδές.  Έχει διάβασμα, φροντιστήριο και περιορισμούς από το σπίτι. Ο μεγαλύτερος πρέπει να την εκτιμά πολύ για να σεβαστεί αυτό το πρόγραμμα, αλλιώς η κοπέλα μπαίνει στον πειρασμό να το παραβεί και η προετοιμασία της για σπουδές καταστρέφεται.

Από ό,τι έχω καταλάβει η σχέση σου είναι ουσιαστική και ο φίλος σου είναι αξιόλογος και σου φέρεται όμορφα. Όταν υπάρχουν τα στοιχεία αυτά, κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει τη σχέση δυο νέων. Θέλω όμως να έχεις συναίσθηση των παραπάνω κινδύνων και να έχεις στο βάθος του μυαλού σου και την πιθανότητα  απλώς να ζεις μια όμορφη πρώτη ερωτική ιστορία που έχει ημερομηνία λήξης.

Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία των γονέων σου, που δικαίως βασίζεται στα παραπάνω σημεία και ίσως επιπλέον στο «τι θα πει ο κόσμος» και στο «τι θα γίνει αν σταθεροποιηθεί η σχέση». Αυτά τα επιπλέον δεν με βρίσκουν σύμφωνη. Καλό είναι να αποφεύγουμε τα κοινωνικά στερεότυπα, όσο για το μέλλον κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει…. Ακόμη όμως κι αν πρόκειται η σχέση σου να διατηρηθεί και να εξελιχτεί σε σχέση ζωής, 15 χρόνια δεν είναι αγεφύρωτα.

Επίσης, αν κατάλαβα καλά, ο φίλος σου δεν ζει στην πόλη σου αλλά στην Αθήνα. Στην περίπτωση αυτή ούτως ή άλλως βλέπεστε σπάνια, μπορείς να είσαι απερίσπαστη στα μαθήματά σου και να ζήσεις μια κανονική ζωή έφηβης τη φετινή χρονιά.  Σε συμβουλεύω λοιπόν να διατηρήσεις την τόσο όμορφη σχέση σου με μυστικότητα φέτος, όπως τη διατηρείς,  και να ασχοληθείς με τους στόχους σου έτσι ώστε να μπορέσεις από την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά να είσαι φοιτήτρια σε μια μεγάλη πόλη, οπότε θα έχεις και πλήρη ελευθερία.

Αν η σχέση σου είναι τόσο σημαντική και για τους δυο, θα αντέξει ένα χρόνο με περιορισμούς και αντιξοότητες. Κι αν αντέξει, από του χρόνου με το καλό θα αποδειχθεί η πραγματική της αξία.