Δεν μπορώ να ..."σταυρώσω" άντρα!

Το κύριο πρόβλημα μου είναι οι άντρες, όπως και για πολλές κοπέλες. Δεν μπορώ να σταυρώσω άντρα όπως λέει και ο λαός, δηλαδή: Γνωρίζω πολλούς άντρες. Στην αρχή είναι υπερ-ενθουσιασμένοι μαζί μου και είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα, αλλά στη συνέχεια αφού πάρουν το σεξ και με γνωρίσουν καλύτερα φεύγουν. Αυτό διαρκεί περίπου δύο μήνες ...αλλά δεν έχει σημασία.

Από τη δική μου πλευρά, νιώθω πληγωμένη μετά από αυτό, αφού ο εγωισμός μου και η αυτοπεποίθησή μου πάει περίπατο. Τι λάθος κάνω, δεν μπορώ να κρατήσω έναν άντρα; Δεν έχω καμία αυτοπεποίθηση με τους άντρες. Παρόλο που τους κατακτώ αρχικά και με κυνηγούν, μετά το χάνω το παιχνίδι. Αναλογίστηκα λοιπόν τι μπορεί να φταίει:

1. Είμαι πολύ πιεστική αφού ζητάω δεσμεύσεις κτλ πολύ γρήγορα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι γονείς μου χωρίσανε και δεν έχω μεγαλώσει με πατέρα, οπότε ίσως να ψάχνω προστασία.

2. Είμαι πολύ λεπτολόγος, δηλαδή αν δεν κάνει αρκετά πράγματα όπως μου αρέσουν και αν δεν μου συμπεριφέρεται σωστά ξενερώνω και αρχίζω και φέρομαι νευρικά ή γκρινιάζω.

3. Είμαι νευρική και δείχνω μια κάποια άσχημη συμπεριφορά και δεν μπορώ να το ελέγξω.

4.Είμαι ζηλιάρα.

Θέλω να κάνω μια βαθιά ανασκόπηση, γιατί φέρομαι έτσι, γιατί περιμένω τόσα πολλά από τον άντρα για να επιβεβαιωθώ, αλλά φοβάμαι πως θα χάσω τη λεπτή γραμμή και στο τέλος ίσως ανέχομαι μια μέτρια έως άσχημη συμπεριφορά. Νιώθω μοναξιά, νιώθω πως αναλώνομαι ...και κάθε φορά που γνωρίζω κάποιον σκέφτομαι τον πολύτιμο μου χρόνο και έμμεσα τον πιέζω να αισθανθεί που αυτό θέλει χρόνο.... Μου φαίνεται μόνη θα μείνω, με σκυλάκια και ράφια, γιατί οι γάτες δεν μ΄ αρέσουν ...χαχα!

Κ.

Το θέμα σου δεν με ξαφνιάζει, γιατί αφορά πολλές κοπέλες: στην αρχή ενθουσιασμός και μετά οι άντρες …την κάνουν. Υπάρχει μάλιστα και μια ομότιτλη παλιά ανάρτηση που σου συστήνω να διαβάσεις, για τους πιθανούς λόγους που οι άντρες απομακρύνονται μετά από μια αρχική περίοδο … μέλητος. http://healthcouncelling.blogspot.gr/2011/06/blog-post_13.html

Αυτό που με εντυπωσίασε είναι η αυτοκριτική σου. Αν έχεις εντοπίσει αυτές τις ελλείψεις στην προσωπικότητά σου, τότε δεν πρέπει να αναρωτιέσαι τι λάθος κάνεις!

1. Είμαι πολύ πιεστική αφού ζητάω δεσμεύσεις κτλ πολύ γρήγορα. Όπου κι αν οφείλεται αυτό, είναι μεγάλο λάθος. Μη ζητάς ποτέ κάτι που ο άλλος δεν είναι έτοιμος και πρόθυμος από μόνος του να σου δώσει. Αν δεν σου αρέσει φύγε, αλλά μην πιέζεις γιατί φέρνεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Και η στάση σου αυτή πρέπει να είναι αυθεντική, αλλιώς ο άλλος το καταλαβαίνει…

2. Είμαι πολύ λεπτολόγος, δηλαδή αν δεν κάνει αρκετά πράγματα όπως μου αρέσουν και αν δεν μου συμπεριφέρεται σωστά ξενερώνω και αρχίζω και φέρομαι νευρικά ή γκρινιάζω. Εδώ είναι καλό να ξεχωρίσεις τα πράγματα σε κατηγορίες ανάλογα με τη σημασία τους. Στα πολύ σημαντικά δεν κάνουμε υποχωρήσεις ενώ στα λιγότερο σημαντικά μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Πχ. Είναι άλλο να σε απατήσει και άλλο να έχετε διαφορετικά γούστα στο πού θα βγείτε. Όπως κι αν έχει το πράγμα, η γκρίνια και τα νεύρα είναι οι χειρότεροι τρόποι διεκδίκησης.

3. Είμαι νευρική και δείχνω μια κάποια άσχημη συμπεριφορά και δεν μπορώ να το ελέγξω. Αυτό είναι θέμα δικής σου ψυχικής ισορροπίας και ηρεμίας και δεν έχει να κάνει με τον άλλον.

4.Είμαι ζηλιάρα. Αν αυτό συμβαίνει χωρίς συγκεκριμένους λόγους, είναι θέμα χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Όταν αναφέρεσαι σε «χάσιμο πολύτιμου χρόνου», καταλαβαίνω πως σε απασχολεί πολύ το θέμα της αποκατάστασης σε σχέση με την ηλικία σου και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για μια καινούργια σχέση. Το μόνο που έχω να σου προτείνω είναι διαδικασία προσωπικής ανάπτυξης με ψυχολόγο. Αν βελτιωθείς εσύ, τότε θα αλλάξουν και οι σχέσεις σου: θα τις επιλέγεις καλύτερα και θα τις διαχειρίζεσαι καλύτερα.  Αλλιώς, η ζωή θα σε …βελτιώσει με σκληρό τρόπο και ίσως ο πολύτιμος χρόνος σου δεν θα σου φτάσει.

ΥΓ. Αξίζει να αναφερθώ στην περίπτωση μιας πελάτισσάς μου, που ήρθε με το ίδιο αίτημα αλλά χωρίς να έχει το δικό σου βαθμό συνειδητοποίησης. Ήταν μια ωραία και μορφωμένη κοπέλα γύρω στα 40 και εκ πρώτης όψεως το θέμα της φαινόταν αδικαιολόγητο.

Είναι πολύ σημαντικό ο θεραπευτής να παρακολουθεί τα συναισθήματά του για τον πελάτη του. Διαπίστωσα πως η κοπέλα αυτή ήταν πολύ επικριτική για τα πάντα (ήταν η μόνη που δεν της άρεσε ο χώρος μου και ο καφές που της έφτιαχνε η οικιακή βοηθός), θύμωνε και παραπονιόταν για μικροπράγματα (που είχε βρει κίνηση στο δρόμο και που δεν βρήκε εύκολα θέση παρκαρίσματος), ήταν ζηλιάρα (παραπονέθηκε πως όταν χαιρετιόμαστε δεν την φίλησα, όπως έκανα με την κοπέλα της προηγούμενης συνεδρίας) και γενικά μου προκαλούσε άγχος. Φανταστείτε λοιπόν τι θα προκαλούσε σε έναν άντρα μετά από μερικές εξόδους!